وبلاگ کاریزما

کسب درآمد از ارزهای دیجیتال این روزها به اصلی‌ترین دغدغه‌های بسیاری از افراد در تمام دنیا تبدیل شده است. دلیل این موضوع را می‌توان در چند مورد جستجو کرد؛ شرایط بد اقتصادی در بعضی از کشور، سابقه‌ی رشدها و سودهای عجیب و غریب در بازار کریپتو، پتانسیل بالای این بازار و … همگی باعث شده‌اند بسیاری از افراد به کسب درآمد از ترید ارز دیجیتال روی آورند. در دنیای پرشور و هیجان ارزهای دیجیتال، راه‌های مختلفی برای کسب درآمد وجود دارد. فرقی نمی‌کند که یک سرمایه‌گذار باتجربه باشید یا یک مبتدی مشتاق؛ قطعاً فرصتی برای شما وجود دارد که از این بازار نوظهور سود ببرید. در این مقاله از کاریزما لرنینگ به بررسی راه‌های مختلف کسب درآمد از ارز دیجیتال می‌پردازیم و مزایا، معایب و ریسک‌های هر روش را شرح می‌دهیم. راه‌های کسب درآمد از ارز دیجیتال کریپتو فراتر از خرید و فروش بیت‌کوین است! روش‌های مختلفی برای کسب درآمد از ارز دیجیتال وجود دارد که شاید حتی اسم آن‌ها را هم نشنیده باشید! هر روش مزایا و معایب خود را دارد. در ادامه مهمترین روش‌های کسب درآمد را بررسی خواهیم کرد. اما قبل از هر چیزی بیان یک نکته بسیار ضروری است. نحوه کسب درآمد از ارز دیجیتال کاملاً به شما بستگی دارد. به بیان ساده‌تر، این شما هستید که ابتدا باید خود و خواسته‌های را بشناسید و سپس به کسب درآمد از این بازار فکر کنید.‌ در بازار کریپتو، از راه‌های مختلفی می‌توان کسب درآمد نمود؛ این راه‌ها گاهی درآمد روزانه به شما می‌دهند و گاهی باید سال‌ها صبر کنید تا به درآمد کریپتویی برسید! پس مهم است بدانید چه می‌خواهید. آیا می‌توانید مدت بسیار زیادی صبر کنید؟! یا اینکه انتظار دارید در انتهای روز سود شما در جیب شما باشد؟! بعد از پرسش به این پاسخ می‌توانید وارد دنیای ارزهای دیجیتال شوید و به روش‌های کسب درآمد از ارز دیجیتال فکر کنید. حال بیایید با هم یاد بگیریم از چه روش‌هایی می‌توان در این اقیانوس ماهی گرفت. آموزش کسب درآمد از ارزهای دیجیتال کسب درآمد در بازار کریپتوکارنسی محدود به یک یا دو روش نیست. از طرفی هر روش مزایا و معایبی دارد و برای گروه خاصی از افراد مناسب است. در ادامه، روش‌های مختلف کسب درآمد را بررسی و در انتها بهترین روش کسب درآمد از ارز دیجیتال را معرفی خواهیم کرد. در ادامه مطلب با بعضی اصطلاحات ارز دیجیتال نیز آشنا خواهیم شد. توجه داشته باشید این مطلب بیشتر تجربه و کمتر سلیقه نویسنده است و هیچ الزامی برای درست بودن آنچه در این مطلب ذکر می‌شود، وجود ندارد! 1. ترید یا کسب درآمد روزانه از ارز دیجیتال خرید و فروش ارزهای دیجیتال (Cryptocurrency Trading) یا نوسان‌گیری در صرافی‌ها به‌صورت آنلاین مثل بایننس، نوبیتکس و … یکی از رایج‌ترین روش‌های کسب درآمد از ارز دیجیتال است. تریدرها با استفاده از علم تحلیل تکنیکال و فاندامنتال در کنار استراتژی‌های معاملاتی و مدیریت سرمایه، به پیش‌بینی نوسانات قیمت می‌پردازند. اساس کار بر این است که یک ارز دیجیتال، برای مثال سولانا (SOLANA) را در یک قیمت بخریم و در قیمت بالاتر بفروشیم. یا بالعکس از فروش استقراضی کمک بگیریم و از ریزش بازار سود به‌دست آوریم. برای آشنایی با خرید و فروش ارزهای دیجیتال، می‌توانید به مقاله‌ی «چگونه ارز دیجیتال بخریم؟» مراجعه کنید. ترید کردن مزایا و معایب خاص خود را دارد. عده‌ای باور دارند کسب درآمد از خرید و فروش ارز دیجیتال ممکن نیست؛ در حالی که عده‌ای دیگر ترید را یکی از بهترین روش‌های برای کسب درآمد در بازارهای می‌دانند. مزایای ترید ارزهای دیجیتال پتانسیل کسب سود بالا در کوتاه‌مدت کنترل کامل بر معاملات نیاز به سرمایۀ کم برای شروع معایب ترید ارزهای دیجیتال ریسک بالای نوسانات بازار کریپتو نیاز به دانش و مهارت تحلیلی درگیر بودن با استرس و اضطراب به‌طور کلی، ترید مقوله‌ای است که نیاز به دانش و تخصص دارد و هر کسی نمی‌تواند تریدر باشد. بعضی از افراد روحیه‌ی حضور در بازارهای مالی به‌عنوان تریدر را ندارند. معمولاً توصیه می‌شود این افراد به سرمایه‌گذاری‌های بلندمدت روی بیاورند. 2. هولد یا سرمایه‌گذاری بلندمدت در کریپتو این روش یکی از ساده‌ترین استراتژی‌های کسب درآمد از ارز دیجیتال محسوب می‌شود. سرمایه‌گذاری در کریپتو شبیه به داستان ملک در ایران است. در گذشته بسیاری از افراد اقدام به خرید زمین و ملک می‌کردند، به این امید که در سال‌های دور بتوانند سود خوبی از این سرمایه‌گذاری بلندمدت کسب کنند. در این روش، شما ارزهای دیجیتال را خریداری می‌کنید و برای مدت طولانی در کیف پول خود نگه می‌دارید. طبق معیارهای مختلف، کارشناسان و مردم عادی بسیار به آینده‌ی ارزهای دیجیتال امیدوار هستند و دائماً پیش‌بینی‌هایی از رشدهای چند برابر بیت‌کوین و سایر رمزارزها در آینده به گوش می‌رسد. برای هولد کردن ارزهای دیجیتال، کافیست یک کیف پول یا ولت (Wallet) سخت‌افزاری تهیه کنید و دارایی‌های ارز دیجیتال خود را به آن منتقل کنید. معمولاً هولدرها (HODLers) سرمایه‌ی قابل توجهی را به خرید و هولد ارزهای دیجیتال اختصاص می‌دهند و دیدگاه بسیار بلندمدت دارند. مزایای هولد ارزهای دیجیتال ریسک پایین در مقایسه با سایر روش‌ها عدم نیاز به دانش و مهارت بالا مناسب برای سرمایه‌گذاری بلندمدت معایب هولد ارزهای دیجیتال پتانسیل سود کم در کوتاه‌مدت عدم امکان کنترل نوسانات قیمت نیاز به صبر و سرمایه‌ی زیاد این استراتژی نیازمند صبر و اعتماد به رشد بلندمدت بازار کریپتو است و معمولاً از نوسانات کوتاه‌مدت چشم‌پوشی می‌کند. هولد کردن می‌تواند به کاهش استرس ناشی از معاملات روزانه و نوسانات بازار کمک کند. برای موفقیت در این روش، انتخاب ارزهای دیجیتال معتبر و دارای پشتوانه قوی اهمیت بسیار زیادی دارد. 3. استیکینگ ارزهای دیجیتال استیکینگ (Staking) یکی از روش‌های کسب درآمد از ارزهای دیجیتال است که شامل نگهداری یک مقدار مشخص از یک ارز دیجیتال در کیف پول به منظور پشتیبانی از عملیات شبکه بلاکچین است. این فرآیند معمولاً در بلاکچین‌هایی که از الگوریتم اجماع اثبات سهام (Proof of Stake) استفاده می‌کنند، انجام می‌شود. در استیکینگ، کاربران ارزهای دیجیتال خود را در اختیار شبکه قرار می‌دهند و در ازای این اقدام، پاداش‌هایی به‌صورت توکن‌های جدید دریافت می‌کنند. این پاداش‌ها می‌تواند شامل درصدی از کارمزد تراکنش‌ها یا توکن‌های تازه‌استخراج‌شده باشد. استیکینگ به افزایش امنیت و کارایی شبکه کمک می‌کند، زیرا اِستیکرها (افرادی که ارزهای خود را استیک می‌کنند) ترغیب […]

کارمزد معاملات که توسط کارگزاری دریافت می‌شود، یکی از موضوعات اساسی و حائز اهمیت برای سرمایه‌گذاران در بورس به شمار می‌آید. این کارمزدها نه تنها به عنوان هزینه‌های معاملاتی در نظر گرفته می‌شوند، بلکه می‌توانند تاثیرات قابل توجهی بر سود نهایی سرمایه‌گذاران داشته باشند. در این مقاله از کاریزما لرنینگ، به بررسی جامع و دقیق کارمزد معاملات بورس و درصدهای مربوط به آن پرداخته خواهد شد. کارمزد معاملات چیست؟ برای معامله سهام یا اوراق بهادار در بورس باید از طریق کارگزاری‌های بورسی اقدام کرد. کارگزاری واسطه‌ای میان خریداران و فروشندگان است که هدف اصلی آن‌ تسهیل معاملات در بورس است. کارگزاری در ازای ارائه خدمات به مشتریان و واسطه‌گری میان خریداران و فروشندگان، مبلغی را به عنوان کارمزد معاملاتی دریافت می‌کند. کارمزد معامله یکی از اصطلاحات بورسی است که برای تعریف کارمزد معاملات باید اینگونه گفت “به مجموعه‌ای از هزینه‌ها گفته می‌شود که سرمایه‌گذاران در ازای هر معامله در بازار بورس پرداخت می‌کنند“. این هزینه‌ها به منظور هزینه‌های عملیاتی، نظارت و اجرای معاملات و همچنین به عنوان منبع درآمدی برای نهادها و سازمان‌های مختلف بازار سرمایه در نظر گرفته می‌شوند. کارمزد معاملات بورس چقدر است؟ این عدد در بورس اوراق بهادار شامل هزینه‌های مختلفی است که سرمایه‌گذاران باید در ازای هر معامله پرداخت کنند. این کارمزد‌ها ممکن است بسته به نوع معامله، حجم معامله و نوع اوراق بهادار متفاوت باشند. در حالت کلی، کارمزد معامله بورس شامل بخش‌های زیر است: کارمزد کارگزاری: هزینه‌ای که به کارگزار به عنوان ارائه‌دهنده خدمات معامله پرداخت می‌شود. این کارمزد معمولاً به صورت درصدی از ارزش معامله محاسبه می‌شود. کارمزد سازمان بورس:  هزینه‌ای که به سازمان بورس به عنوان نهاد ناظر و تنظیم‌کننده بازار پرداخت می‌شود. کارمزد شرکت سپرده‌گذاری مرکزی: هزینه‌ای که به شرکت سپرده‌گذاری مرکزی به عنوان نهادی که مسئولیت نگهداری و تسویه اوراق بهادار را دارد، پرداخت می‌شود. مالیات: بخشی از کارمزد معامله به عنوان مالیات به دولت پرداخت می‌شود. این مالیات معمولاً به صورت درصدی از ارزش معامله محاسبه می‌شود. هزینه مدیریت فناوری: این هزینه به شرکت مدیریت فناوری بورس تعلق می‌گیرد که وظیفه ارائه و نگهداری زیرساخت‌های فنی برای انجام معاملات بورس را بر عهده دارد. کارمزد معاملات سهام برای معاملات سهام در مجموع،  ۰.۰۰۳۷۱۲ از مبلغ خرید سهام و ۰.۰۰۸۸ مبلغ فروش بابت کارمزد معامله کسر می‌شود. نرخ کارمزد معامله کارگزاری‌ها برای خرید 0.304 درصد و برای فروش 0.0304 درصد کارمزد کارگزاری کسر می شود. به این نکته توجه کنید که بعضی از کارگزاری‌ها برای مشتریان تخفیف کارمزد معامله در نظر می‌گیرند. در جدول پایین سقف و نرخ کارمزد معامله بورس را مشاهده می‌کنید. بخشی از جدول با عنوان “حداکثر مبلغ کارمزد خرید”و  “حداکثر مبلغ کارمزد فروش” مشخص شده است که این قسمت نشان‌دهنده سقف کارمزدی که معامله‌گر در یک معامله می‌پردازد، است. در هنگام فروش سهام، علاوه بر کارمزد، مبلغی به عنوان مالیات نیز پرداخت می‌شود که از حساب سرمایه‌گذار نزد کارگزار به صورت مستقیم کسر می‌شود. لازم به ذکر است مبلغی که تحت عنوان کارمزد پرداخت می‌شود، به حساب کارگزاری وارد می‌شود اما از مبلغ مالیات، بخشی مربوط به نهاد مربوطه مانند سازمان بورس، شرکت سپرده‎گذاری مرکزی، شرکت مدیریت فناوری بورس و بخشی مربوط به کارگزاری است. مبلغ کارمزد خرید = تعداد سهام * قیمت هر سهم * مجموع کارمزد خرید مبلغ کارمزد فروش = تعداد سهام * قیمت هر سهم * مجموع کارمزد فروش نرخ کارمزد پرداختی با توجه به نوع سرمایه قابل معامله که سهام یا اوراق بهادار است و نوع بازار که شامل بازار بورس، فرابورس، بورس انرژی، بورس کالا معامله می‌شود، متفاوت خواهد بود. کارمزد معاملات صندوق ها در بورس کارمزد معاملات صندوق های سرمایه گذاری به عنوان هزینه‌ای است که سرمایه‌گذاران برای دریافت خدمات به صندوق پرداخت می‌کنند. درصد کارمزد معاملات بورس در صندوق‌های سرمایه‌گذاری از ارزش کل دارایی تعیین می‌شود. اهمیت این کارمزد می‌تواند تأثیر مستقیمی بر نرخ بازدهی سرمایه‌گذاری داشته باشد و باید به دقت ارزیابی شود. صندوق های سرمایه‌گذاری قابل معامله، معاف از مالیات هستند اما مبلغی به عنوان کارمزد خرید و فروش از طرفین معامله دریافت می‌شود. کارمزد خرید صندوق های قابل معامله 0.00116 و کارمزد فروش 0.0011875 و در مجموع 0.0023475 می‌باشد. لازم به ذکر است که کارمزد معامله صندوق اهرم و کارمزد معامله صندوق سهامی نیز به همین صورت است. اگر بخواهیم مثالی در این باره بگوییم در یک معامله 20 میلیون تومانی، کارمزد خریدار 23 هزار و 200 تومان و کارمزد فروشنده 23 هزار و 750 تومان خواهد بود. کارمزد معاملات طلا کارمزد معامله خرید و فروش اوراق صندوق‌های کالایی مبتنی بر طلا در هر معامله 0.00125 می‌باشد که این درصد کارمزد در قیمت اوراق ضرب شده و در زمان معامله از طرفین معامله دریافت می‌شود. به عنوان مثال در یک معامله 20 میلیونی، کارمزد خریدار و فروشنده 25 هزار تومان خواهد بود. کارمزد معاملات صندوق درآمد ثابت کارمزد معامله صندوق درآمد ثابت در خرید 0/00018 و در فروش 0/00018 می‌باشد که برای محاسبه کارمزد کل معامله آن را در قیمت کل ضرب می‌کنیم. ارکان کارمزد معامله صندوق درآمد ثابت به شرح زیر است: کارمزد معاملات سکه در بورس کارمزد معامله سکه در بورس کالا نیز برابر با 0.125% از ارزش معامله است. برای معامله سپرده سکه طلا، مالیاتی به آن تعلق نمی‌گیرد. این نکته را در نظر بگیرید که علاوه بر کارمزد،در هنگام تحویل، به ازای هر سکه مبلغی نیز جهت کارشناسی سکه دریافت می‌شود. نرخ کارمزد معامله سکه در بورس به شرح زیر است: کارمزد معاملات قراردادهای آتی کارمزد معامله قراردادهای آتی شامل هزینه‌هایی است که به ازای هر خرید و فروش قراردادهای آتی در بازار بورس از معامله‌گران دریافت می‌شود. این کارمزدها برای پوشش هزینه‌های عملیاتی، نظارتی، نگهداری زیرساخت‌ها و خدمات ارائه شده توسط نهادهای مختلف بازار بورس در نظر گرفته می‌شوند. قراردادهای آتی و اختیار معامله از ابزارهای مهم مالی در بازارهای سرمایه‌گذاری هستند که برای مدیریت ریسک و کسب سود از نوسانات قیمت‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند. نرخ کارمزد معاملات اختیار سهام و آتی به شرح زیر است: کارمزد معاملات فرابورس کارمزد معاملات بورس و فرابورس با یکدیگر متفاوت است زیرا سازمان بورس و سازمان فرابورس ۲ سازمان جدا از هم هستند و هر کدام قوانین و مقررات خودشان را دارند؛  نحوه محاسبه کارمزد برای معاملات بورس و فرابورس متفاوت می‌باشد […]

کریپتو چیست؟ هر کسی تعریف خاصی از کریپتو دارد، زیرا کریپتو در عین جوانی، وسعتی به اندازه اقیانوس‌ها دارد و روز به روز بر محبوبیت و کاربردهای آن افزوده می‌شود. اما اگر بخواهیم رسمی حرف بزنیم، کریپتو طبق تعریف اینوستوپدیای کبیر: “یک ارز دیجیتال یا مجازی است که به دلیل استفاده از پروتکل‌های رمزنگاری، امکان جعل و تقلب در آن وجود ندارد.” بازار کریپتو به تازگی در ایران به یکی از محبوب‌ترین گزینه‌ها برای سرمایه‌گذاری و کسب درآمد تبدیل شده است. این بازار جذابیت زیادی دارد و می‌تواند سودآوری بالایی برای معامله‌گران به ارمغان بیاورد؛ اما ورود بدون شناخت و آموزش کافی به این حوزه توصیه نمی‌شود! بر همین اساس، در این مقاله از کاریزما لرنینگ، به معرفی بازار کریپتوکارنسی و بررسی تمام نکات مربوط به آن می‌پردازیم. اگر می‌خواهید با این بازار جذاب آشنا شوید، دقایقی از خواندن این مطلب لذت ببرید. بازار کریپتو چیست؟ تعریف کریپتو به زبان ساده لغت کریپتو (Crypto) در زبان فارسی به معنی «رمزنگاری» است و کارنسی (Currency) یعنی «ارز»؛ بنابراین کریپتوکارنسی (Cryptocurrency) یعنی ارزی که رمزنگاری شده است و همانطور که اشاره‌ی مختصری شد، رمزنگاری برای جلوگیری از تقلب و جعل انجام می‌شود. به زبان ساده، کریپتو یک بستر پرداخت دیجیتال است که ما را از دست جابه‌جایی پول نقد خلاص کرده و فقط به‌صورت دیجیتال عرضه می‌شود. در یک کلام، کریپتو را می‌توانیم پول دیجیتال بنامیم؛ درست مانند استفاده از کارت‌های بانکی، منتها کریپتو یه مرحله جلوتر است و چیزی به صورت فیزیکی جابه‌جا نمی‌شود. در دنیای رمزارزها یا همان کریپتو، تمام تراکنش‌ها یا بهتر است بگوییم تمام اتفاقات در یک دفتر بزرگ مجازی ثبت می‌شوند. فرض کنید یک دفتر با بی‌نهایت صفحه داریم که می‌توانیم همه‌چیز را در آن بنویسیم.‌ در دنیای کریپتو با استفاده از فناوری بلاک چین می‌توانیم چنین دفتری داشته باشیم. از آنجایی که در کریپتو از رمزنگاری‌های پیشرفته (Cryptography) استفاده می‌شود، جعل و تقلب در این بازار تقریباً غیرممکن است. ویژگی دیگر کریپتو این است که تحت اختیار هیچ دولت و بانکی نیست و این حوزه از دخالت و دستکاری کاملاً در امان است. بسیاری از رمزارزها روی شبکه‌های غیرمتمرکز و با تکیه بر فناوری بلاکچین فعال هستند. برای درک بهتر این مفهوم، به این مثال توجه کنید. مثالی برای درک بهتر بازار کریپتو ریال ایران یک ارز متمرکز است؛ به این معنی که بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران اختیار کامل چاپ و توزیع ریال در بازار را در اختیار دارد. اما بیشتر رمزارزها غیرمتمرکز هستند، یعنی هیچ حکومت، سازمان، شخص، نهاد یا گروهی مالک آن‌ها نیست و کسی نمی‌تواند دخالتی در روند پیشرفت رمزارزها داشته باشد. بیت‌کوین اولین رمزارزی بود که بر بستر بلاک‌چین به دنیا معرفی شد. امروزه هزاران رمزارز داریم که هر کدام خصوصیات و کاربرد خاص خود را دارند. ارزهای رمزنگاری‌شده به دو شکل توکن (Token) و کوین (Coin) عرضه می‌شوند. رمزارزها را یا باید استخراج (Mine) کرد یا از طریق صرافی‌های کریپتو اقدام به خرید کنیم. پس از خرید، دارایی کریپتو را باید به کیف پول (Wallet) دیجیتال خود منتقل کنیم. هر کیف پول یک کلید خصوصی (Private Key) دارد که با استفاده از این کلید می‌توانیم به دارایی‌های کیف پول دسترسی داشته باشیم. در ادامه‌ی مطلب تمام این اصطلاحات و مفاهیم را توضیح خواهیم داد. کریپتو یا ارز دیجیتال چگونه به وجود می‌آید؟ بعد از اینکه متوجه شدیم کریپتو چیست، سراغ سوال بعدی می‌رویم. چگونگی به‌وجود آمدن کریپتو دو مفهوم را در ذهن تداعی می‌کند؛ اول اینکه تاریخچۀ پیدایش کریپتو چیست؟ و دوم اینکه رمزارزها چگونه تولید می‌شوند؟ خیلی کوتاه هر دو مورد را توضیح خواهیم داد. مختصری با تاریخچۀ بازار کریپتو تاریخچه کریپتوکارنسی به سال ۱۹۹۸ بازمی‌گردد، زمانی که که دانشمند کامپیوتر آمریکایی به نام دیوید چاوم (David Chaum) مقاله‌ای تحت عنوان «نقدینگی الکترونیکی غیرقابل رهگیری» منتشر کرد. این مقاله پایه و اساس فناوری بلاکچین را بنا کرد. همچنین مفهومی جدید از پول را معرفی کرد که غیرمتمرکز و ایمن بود. در سال ۲۰۰۹، ساتوشی ناکاموتو، اولین کریپتوکارنسی به‌نام بیت‌کوین را معرفی کرد. بیت‌کوین روی فناوری بلاک‌چین اجرا می‌شد و به سرعت محبوبیت پیدا کرد. در سال‌های بعد، کریپتوکارنسی‌های دیگری از جمله اتریوم، ریپل و لایت‌کوین نیز در بازار کریپتو ایجاد شدند و ویژگی‌های جدیدی از جمله قراردادهای هوشمند، قابلیت برنامه‌نویسی و مقیاس‌پذیری را به فناوری بلاک‌چین اضافه کردند. اما … رمزارزها چگونه تولید می‌شوند؟ ماینینگ (Mining) اصطلاحی است که برای توصیف فرآیند ایجاد رمزارزها استفاده می‌شود. تراکنش‌های کریپتو باید اعتبارسنجی شوند و ماینینگ اعتبارسنجی را انجام می‌دهد و یک رمزارز جدید ساخته می‌شود. ماینینگ نیاز به سخت‌افزار، نرم‌افزار و دانش تخصصی دارد. سخت‌افزار‌ها که ماینر نام دارند، پس از طی فرآیند‌های مشخصی، رمزارزهای جدید را تولید و به شبکه بلاکچین یا همان دفتر کل ثبت اتفاقات اضافه می‌کنند. در انتهای این مطلب بیشتر در مورد ماینینگ توضیح خواهیم داد. ارزهای دیجیتال در برابر ارزهای سنتی مقایسه‌ی کریپتو با پول‌های سنتی یا همان اسکناس‌ها و کارت‌های بانکی که هر روز در دست داریم، خود مطلب جداگانه‌ای می‌طلبد. پول رایج سنتی توسط دولت‌ها به شکل اسکناس و سکه چاپ و ضرب می‌شود و شما چالش نگهداری و حمل و نقل پول را همواره با خود دارید. دولت همواره پشتوانۀ پول سنتی است، در حالی که دولت‌ها، بانک‌ها و موسسات مالی بر بازار کریپتو مسلط نیستند. نگهداری پول تنها در بانک‌ها یا به‌صورت دارایی‌ها ارزشمند مانند طلا ممکن است که البته چالش امنیت همواره در هر حالتی وجود دارد. بانک‌ها به شما تضمین می‌دهند که سرمایۀ شما همیشه محفوظ است و از بین نمی‌رود. دارایی‌های کریپتو در کیف پول‌های سخت‌افزاری یا نرم‌افزاری ذخیره می‌شوند، اما هیچ بانکی تضمین نمی‌دهد که دارایی شما همواره محفوظ خواهد بود و از بین نخواهد رفت! شاید تا اینجا کمی تردید داشته باشید که بالاخره کریپتو قابل اعتماد است یا خیر. بهتر است بازار کریپتو را کامل‌تر بررسی کنیم تا بتوانیم جمع‌بندی مناسبی داشته باشیم. انواع کاربردهای کریپتو چیست؟ بازار کریپتو امروز دیگر فقط بیت‌کوین و اتریوم نیست، بلکه هزاران رمزارز داریم که هر کدام برای هدف خاصی طراحی شده‌اند. بنابراین اگر بخواهیم در این بازار بمانیم، باید بدانیم رمزارزها چه کاربردهایی دارند. برای مثال، بیت‌کوین بهترین ارز دیجیتال برای سرمایه گذاری بلندمدت است، و [بلاکچین] اتریوم (ETH) در توسعه پروژه‌های کریپتویی کمک زیادی به توسعه‌دهنده‌ها […]

بازده حقوق صاحبان سهام (ROE) یک شاخص بسیار مهم اما کمی ناشناخته در تحلیل بنیادی است که با استفاده از آن می‌توان سودآوری یک شرکت را با شرکت‌های دیگر مقایسه کرد. شاخص ROE، عملکرد یک شرکت را نشان می‌دهد و تحلیلگرها از این شاخص در ارزش گذاری سهام استفاده می‌کنند. شاخص ROE (Return On Equity) یک نسبت مالی است؛ یعنی با استفاده از اطلاعات موجود در صورت‌های مالی شرکت‌ها مانند صورت سود و زیان، ترازنامه و … می‌توانیم نسبت مالی بازده حقوق صاحبان سهام را به راحتی محاسبه کنیم. در این مطلب از کاریزما لرنینگ می‌خواهیم مفهوم بازدهی حقوق صاحبان سهام را موشکافی کنیم. ROE در عین سادگی، یکی از مهمترین شاخص‌ها است. بنابراین اگر می‌خواهید ارزش ذاتی یک سهم را پیدا کنید، قطعاً به این شاخص نیاز خواهید داشت. بازده حقوق صاحبان سهام چیست؟ بازده حقوق صاحبان سهام یک شاخص عملکردی است و نشان می‌دهد مدیریت یک شرکت چقدر توانسته در طول یک سال درآمد خالص برای سهامداران آن شرکت ایجاد کند. این شاخص معیاری برای سنجش سودآوری و کارایی یک شرکت است و به ما می‌گوید سود حاصل از مبالغ سرمایه‌گذاری‌شده در یک شرکت چقدر است. معادل بازده حقوق صاحبان سهام به انگلیسی می‌شود “Return On Equity” که در اینجا “Return” به معنی بازده و “Equity” به معنی حقوق صاحبان سهام است که به آن حقوق مالکانه نیز گفته می‌شود. شما به عنوان سهامدار بخشی از دارایی خود را در یک شرکت سرمایه‌گذاری می‌کنید. این حق طبیعی شماست که بدانید مدیران شرکت در ازای مبالغ سرمایه‌گذاری‌شده چه دستاوردی در طول یک سال داشته‌اند. با نگاهی به نرخ بازده حقوق صاحبان سهام می‌توانید ضرب‌آهنگ و سرعت افزایش یا کاهش ارزش یک شرکت را متوجه شوید. بد نیست یک اصطلاح را با هم مرور کنیم … حقوق صاحبان سهام یا حقوق مالکانه چیست؟ حقوق صاحبان سهام یعنی چه میزان از ارزش یک شرکت به شما، به عنوان یک شخص حقیقی یا حقوقی، تعلق دارد. اگر یک شرکت منحل شود، ابتدا تمام بدهی‌ها از دارایی‌های شرکت کسر می‌شوند. سپس حقوق صاحبان سهام از باقی‌مانده‌ی دارایی‌ها شرکت، بر اساس میزان سهامی که هر سهامدار دارد، به آن‌ها پرداخت می‌شود. بازده حقوق صاحبان سهام چگونه محاسبه می‌شود؟ برای محاسبه بازده حقوق صاحبان سهم، کافیست درآمد یا همان سود خالص یک شرکت را بر مجموع حقوق صاحبان سهام تقسیم کنیم. این اطلاعات را می‌توانید در سایت کدال و در صورت‌های مالی شرکت‌ها به آسانی پیدا کنید. قبل از بیان روش محاسبه بازده حقوق صاحبان سهم، به چند نکته توجه داشته باشید: بازده حقوق صاحبان سهام همیشه به صورت درصدی بیان می‌شود. بنابراین، عددی که از فرمول به‌دست می‌آید را در 100 ضرب می‌کنیم. عددی که به‌دست می‌آید، به تنهایی معنی خاصی ندارد؛ بلکه باید نسبت بازده حقوق صاحبان سهام دو یا چند شرکت را با یکدیگر مقایسه کنیم. برای استخراج اطلاعات از صورت‌های مالی و قرار دادن آن‌ها در فرمول، بهتر است از صورت‌های مالی یکساله شرکت‌ها استفاده کنید. فرمول محاسبه نرخ بازده حقوق صاحبان سهام برای بدست آوردن بازده حقوق صاحبان سهم از فرمول زیر استفاده می‌کنیم: در این فرمول، درآمد خالص شرکت برای یک سال کامل مالی در نظر گرفته می‌شود و قبل از پرداخت سود سهام به سهامداران عادی و بعد از پرداخت سود سهام به سهامداران ممتاز محاسبه می‌شود. همچنین در مجموع حقوق صاحبان سهام، سهام ممتاز لحاظ نمی‌شود. اگر نمی‌دانید سهام ممتاز چیست و با انواع سهام آشنایی ندارید، توصیه می‌کنیم مقاله‌ی زیر را مطالعه کنید: نکته‌ی جالب این فرمول این است که در مخرج، حقوق صاحبان سهام را داریم. همانطور که کمی قبل‌تر گفتیم، حقوق صاحبان سهام یعنی بدهی‌های یک شرکت را از دارایی‌ها کسر کنیم و باقی‌مانده‌ی دارایی‌ها به نسبت بین سهامداران تقسیم خواهد شد. بنابراین، فرمول بالا می‌توانیم به صورت زیر بازنویسی کنیم: به شاخص ROE، بازده دارایی خالص (Return On Net Assets) نیز گفته می‌شود. مثالی از محاسبه بازده حقوق صاحبان سهام در این مثال می‌خواهیم بازده حقوق صاحبان سهم را برای سهم «وسفارس» محاسبه کنیم. برای این کار به صورت‌های مالی 12 ماهه شرکت سرمايه گذاري استان فارس نیاز داریم. وارد سایت کدال می‌شویم و نماد وسفارس و سپس صورت‌های مالی این شرکت را برای دورۀ یک ساله جستجو می‌کنیم. ابتدا سراغ ترازنامه می‌رویم. همانطور که در ترازنامه (تصاویر زیر) مشاهده می‌کنید، جمع حقوق صاحبان سهام برابر است با ۲۹۶,۰۳۲,۳۵۶ میلیون ریال. سپس صورت سود و زیان را بررسی می‌کنیم. سود (زیان) خالص این شرکت برابر است با ۳۲,۰۵۹,۸۴۷ میلیون ریال. این دو عدد را در فرمول قرار می‌دهیم. عدد ۳۲,۰۵۹,۸۴۷ را بر ۲۹۶,۰۳۲,۳۵۶ تقسیم می‌کنیم. حاصل برابر است با 0.108 که آن را در 100 ضرب می‌کنیم. نرخ بازده حقوق صاحبان سهام برای سهم وسفارس برابر است با 10.8 یا به عبارتی 11 درصد. سه نکته مهم هنگام محاسبه بازده حقوق صاحبان سهام هنگام بازده حقوق صاحبان سهم، به نکات زیر توجه کنید: اگر شرکتی رشد بالایی داشته باشد، می‌توان انتظار داشت شاخص ROE عدد بالایی را نشان دهد و این موضوع طبیعی است. اگر می‌‌خواهید روند رشد یک شرکت را برسی کنید تا بتوانید آینده‌ی آن شرکت را به‌خوبی پیش‌بینی کنید، می‌توانید ROE آن شرکت را در 5 تا 10 سال گذشته بررسی و نتیجه‌گیری کنید. بازده حقوق صاحبان سهم بر اساس گزارشات سالانه شرکت‌ها بررسی می‌شود. در طی دورۀ یک ساله ممکن است سهام جدید منتشر و عرضه شود. در این صورت در محاسبات باید از میانگین وزنی تعداد سهام در طول سال گذشته استفاده شود. تحلیل بازده حقوق صاحبان سهام با مثالی که زدیم شروع کنیم. 11 درصد چه معنایی دارد؟ این عدد یعنی مدیران این شرکت توانسته‌اند در سال گذشته به ازای سرمایه‌هایی که سهامداران آورده‌اند، 11 درصد سود بسازند. به‌طور کلی هرچه این عدد بیشتر باشد، بهتر است و به این معنی است که مدیران یک شرکت توانسته‌اند بدون نیاز به سرمایه‌ی بالا، سود خوبی بسازند و شرکت رو به پیشرفت است. البته در تعریف بازده حقوق صاحبان سهام اشاره کردیم که محاسبه این شاخص برای یک شرکت ما را به جایی نمی‌رساند و بازده حقوق صاحبان سهام در مقایسه عملکرد شرکت‌ها با یکدیگر خود را نشان می‌دهد. تا اینجا با مفهوم بازده حقوق صاحبان سهام آشنا شدیم و مثال زدیم. بیایید کمی حرفه‌ای به قضیه نگاه […]

نسبت P/B یکی از نسبت‌های مالی است که در تحلیل بنیادی برای ارزیابی ارزش یک شرکت استفاده می‌شود. این نسبت p به b بیانگر قیمت پایانی به ارزش دفتری می‌باشد. در این مطلب از کاریزما لرنینگ به بررسی نحوه محاسبه p/b می‌پردازیم. در ادامه با همراه باشید. نسبت p/b در بورس چیست؟ نسبت p به b که مخفف (Price-to-Book Ratio) است از دو واژه price به معنای “قیمت پایانی” و  Book Value به معنای “ارزش دفتری” گرفته شده است. بدین صورت مقیاس P/B بیانگر قیمت بازار و ارزش دفتری هر سهم در ترازنامه است. به عبارت ساده‌تر، این نسبت نشان می‌دهد که بازار چقدر برای هر واحد ارزش دفتری شرکت حاضر به پرداخت هزینه است. سوالی که پیش می‌آید این است که ارزش دفتری چیست؟ ارزش دفتری (Book Value) یکی از معیارهایی است که در انواع صورت های مالی به چشم می‌خورد که نشان‌دهنده‌ی ارزش خالص دارایی‌های یک شرکت پس از کسر بدهی‌ها است. فرمول محاسبه ارزش دفتری به شرح زیر است: بدهی‌ها –  دارایی‌ها =ارزش دفتری به عبارت دیگر، ارزش دفتری یک شرکت معادل مجموع دارایی‌های آن منهای مجموع بدهی‌های آن است. این مقدار نشان‌دهنده‌ی حقوق صاحبان سهام در شرکت است و معمولاً در ترازنامه شرکت قابل مشاهده است. برای محاسبه ارزش دفتری هر سهم نیز از فرمول زیر استفاده می‌شود:  تعداد سهام موجود در شرکت / ارزش دفتری کل = ارزش دفتری هر سهم در واقع ارزش دفتری برابر با جمع حقوق صاحبان سهام (حقوق مالکانه) است که در نهایت تقسیم بر تعداد سهام آن شرکت می‌شود تا ارزش دفتری هر سهم محاسبه شود. باید توجه کرد که دارایی‌های نامشهود مانند سرقفلی، ثبت اختراع، نام تجاری و غیره در نظر گرفته نمی‌شود. نحوه محاسبه p/b چگونه است؟ برای محاسبه P/B، باید قیمت بازار هر سهم را بر ارزش دفتری هر سهم تقسیم کرد. به همین علت برای محاسبه ارزش دفتری باید از فرمول بالا استفاده و برای محاسبه قیمت پایانی می‌توان از تابلوی معاملات آن در سایت TSETMC‌ استفاده کرد. ارزش دفتری هر سهم / قیمت پایانی سهم = نسبت P/B  اگر بخواهیم با مثالی توضیح دهیم، به فرض اگر قیمت بازار هر سهم 1000 تومان و ارزش دفتری هر سهم 500 تومان باشد، مقیاس P/B برابر با 2 خواهد بود. این به این معنی است که بازار حاضر است دو برابر ارزش دفتری شرکت برای هر سهم پرداخت کند. نسبت p/b بالا بهتر است یا پایین؟ برای پاسخ به این سوال که نسبت P/B بالا بهتر است یا پایین؟ باید بگوییم که پاسخ این سوال به شرایط متعددی بستگی دارد. در بعضی مواقع شرکت‌هایی با نسبت P/B پایین، سودآوری بهتری نسبت به شرکت‌های با مقیاس P/B بالا دارند. 1. نسبت P/B بالا  نسبت P/B بالا نمایانگر این است که بازار به آینده شرکت اعتماد دارد و انتظار رشد بالایی دارد. به عبارتی دیگر قیمت بازار یک سهم نسبت به ارزش دفتری آن بیشتر است. این وضعیت می‌تواند دارای ویژگی‌های زیر باشد: این نسبت بالا می‌تواند بیانگر انتظارات بالا از سودآوری آینده شرکت باشد. بیانگر مدیریت کارآمد و استراتژی‌های موفقیت‌آمیز شرکت است که ارزش بازار را افزایش داده‌اند. نسبت P/B بالا ممکن است نشان‌دهنده اعتماد بالای سرمایه‌گذاران به توانایی شرکت در تولید سود بیشتر در آینده باشد. در صورتی که نسبت P/B بالا باشد، شرکت می‌تواند بیشترین سود را به سهامداران خود توزیع کند. در صورت بروز تغییرات ناگهانی و منفی در بازار یا عملکرد شرکت، ارزش سهام ممکن است به سرعت کاهش یابد. نسبت P/B بالا ممکن است ناشی از عوامل خارجی مانند شرایط کلی بازار یا روندهای صنعتی باشد و نه عملکرد واقعی شرکت. 2. نسبت p/b پایین نسبت p به b پایین نشان‌دهنده این است که شرکت در شرایط فعلی ارزش کمتری نسبت به ارزش دفتری خود دارد و می‌تواند فرصتی برای خرید باشد اما باید دقت کرد که نسبت p/b منفی نیز ممکن است نشان‌دهنده مشکلات مالی شرکت باشد. در ادامه به بررسی ویژگی نسبت p به b پایین را بررسی می‌کنیم: نشان‌دهنده‌ی این است که بدهی‌های شرکت بیشتر از دارایی‌های آن است یعنی ارزش دفتری شرکت منفی است. بیانگر مشکلات جدی مالی و بحران‌های احتمالی در شرکت است. ریسک سرمایه‌گذاری در چنین شرکتی بسیار بالاست. ارزش دفتری منفی ممکن است نشان‌دهنده احتمال بالای ورشکستگی شرکت باشد. نسبت P/B منفی می‌تواند تأثیر منفی بر قیمت سهام شرکت داشته باشد، زیرا سرمایه‌گذاران معمولاً از خرید سهام شرکت‌هایی با مشکلات مالی جدی اجتناب می‌کنند. چه نسبتی از P/B برای خرید سهام مناسب است؟ یکی از سوالات مهم برای سرمایه‌گذاران این است که چه نسبتی از P/B برای خرید سهام مناسب است؟ پاسخ به این سوال بستگی به عوامل متعددی دارد و نمی‌توان یک پاسخ قطعی برای همه شرایط ارائه داد. با این حال، می‌توان به چند نکته کلی اشاره کرد که به تصمیم‌گیری کمک می‌کند: نسبت p به b کمتر از 1: نشان‌دهنده این است که سهام شرکت زیر قیمت ارزش دفتری‌ آن معامله می‌شود. می‌تواند به این معنا باشد که این نسبت یک فرصت خوب برای خرید سهام شرکت است به ویژه اگر شرکت دارای دارایی‌های با کیفیت و بدون بدهی‌های سنگین باشد. نکته اساسی و مهم این است که نسبت P/B پایین نیز ممکن است به دلیل مشکلات جدی مالی شرکت باشد، بنابراین بررسی دقیق ترازنامه و عملکرد شرکت ضروری است. نسبت P/B بین 1 تا 2: این محدوده بیانگر شرکت‌های پایدار و سالمی است که به ارزش دفتری خود نزدیکند و می‌توانند گزینه مناسبی برای سرمایه‌گذاری باشند. سرمایه‌گذاران باید به عواملی مانند عملکرد، درآمد، سودآوری و چشم‌انداز شرکت توجه کنند. نسبت P به B بیشتر از 2: نسبت P/B بالاتر از 2 ممکن است نشان‌دهنده این باشد که بازار به دلیل عملکرد شرکت، نوآوری‌های جدید، انتظار رشد بالایی از شرکت دارد اما باید توجه داشت که نسبت P/B بالا نیز می‌تواند نشان‌دهنده این باشد که سهام شرکت گران است و ممکن است ریسک کاهش قیمت وجود داشته باشد. به عوامل بالا در شرایط تورمی نمی‌توان اکتفا کرد زیرا در زمان‌هایی که اقتصاد یک کشور تورمی است، قیمت بازار به سرعت افزایش پیدا می‌کند در حالی که ارزش دفتری ثابت می‌ماند چون ارزش دارایی‌ها به روز نمی‌شود. با این حساب صورت کسر به سرعت بزرگتر می‌شود اما مخرج کسر ثابت می‌ماند. سخن پایانی نسبت P/B یکی از ابزارهای مالی […]

بیمه تکمیلی برای زایمان نوعی بیمه درمان است که به والدین کمک می‌کند تا دوران بارداری و زایمان را با آرامش بیشتری پشت سر بگذارند. بیمه تکمیلی زایمان به منظور پوشش هزینه‌های مربوط به بارداری و زایمان ارائه می‌شود که شامل هزینه‌های مرتبط با معاینات پیش از بارداری، مراقبت‌های دوران بارداری، هزینه‌های زایمان (اعم از طبیعی و سزارین) و حتی مراقبت‌های پس از زایمان باشد. در ادامه این مقاله از کاریزما لرنینگ به بررسی بهترین بیمه تکمیلی برای بارداری و زایمان و شرایط بیمه تکمیلی زایمان می‌پردازیم. آیا بیمه تکمیلی شامل زایمان میشود؟ بله، بیمه تکمیلی درمان می‌تواند شامل زایمان شود اما این موضوع بستگی به نوع بیمه و شرایط آن دارد. بسیاری از شرکت‌های بیمه، بیمه تکمیلی بارداری و زایمان را به عنوان بخشی از پوشش‌های خود ارائه می‌دهند. این بیمه‌ها معمولاً شامل هزینه‌های مرتبط به معاینات پیش از بارداری، مراقبت‌های دوران بارداری، هزینه‌های زایمان (اعم از طبیعی و سزارین) و مراقبت‌های پس از زایمان می‌شوند. بیمه تکمیلی برای زایمان چگونه است؟ بیمه تکمیلی چیست؟ بیمـه تکمیلی نوعی از بیمه است که برای جبران هزینه‌های درمان انواع بیماری‎‌ها به‌کار می‌رود و می‌تواند بخش عمده‌ای از هزینه‌های بیمارستانی و جراحی ناشی از بیماری و حادثه را پوشش دهد. بیمه تکمیلی زایمان یک بیمه درمان است که به منظور تامین هزینه‌های دوران بارداری و زایمان ارائه می‌شود. مهم‌ترین فاکتور استفاده از بیمه درمان زایمان، گذشتن دوره انتظار آن است. برای افرادی که برای اولین بار اقدام به دریافت این بیمه تکمیلی می‌کنند این دوره انتظار تا 9 ماه طول می‌کشد. افرادی که قصد تمدید بیمه تکمیلی بارداری و زایمان دارند، نیازی به گذراندن این دوره انتظار ندارند. برای استفاده از این پوشش بیمه، فرد نباید در زمان خرید بیمه درمان باردار باشد و بعد از سپری کردن دوران بارداری نیز امکان خرید این بیمه درمان برای بارداری وجود ندارد. در بیمه‌های تکمیلی که به صورت گروهی و سازمانی ارائه می‌شود و بیش از ۱۰۰۰ نفر تحت پوشش بیمه درمان تکمیلی آن هستند، محدودیتی برای اقدام به دریافت بیمه درمان برای زایمان در حین بارداری وجود ندارد و بدون دوره انتظار است. برای تجربه‌ی زایمانی آرام و بدون دغدغه، بهترین راهکار خرید بیمه تکمیلی زایمان است. با داشتن بیمه تکمیلی بارداری، می‌توان از خدمات بهداشتی و درمانی با کیفیت بالا بهره‌مند شد و هزینه‌های زایمان را به حداقل رساند. برای دریافت بهترین بیمه تکمیلی زایمان و آگاهی از جزئیات بیشتر، همین حالا روی لینک زیر کلیک کنید و بهترین انتخاب را برای سلامت خود و فرزندتان انجام دهید. انواع بیـمه درمان برای زایمان بیمه تکمیلی زایمان در انواع مختلفی ارائه می‌شود که این بیمه‌های درمان می‌توانند پوشش‌های متفاوتی برای معاینات پیش از بارداری، مراقبت‌های دوران بارداری، زایمان و مراقبت‌های پس از زایمان داشته باشند. در ادامه به بررسی انواع بیمه تکمیلی برای بارداری می‌پردازیم. 1- بیمه تکمیلی گروهی: توسط کارفرمایان به کارکنان خود ارائه می‌شود. این نوع بیمه به دلیل تعداد بالای بیمه‌گذاران، هزینه کمتری دارد و شامل پوشش‌های گسترده‌ای است. بیمه تکمیلی گروهی بدون نیاز به دوره انتظار است. 2- بیمه تکمیلی انفرادی: برای کسانی است که به صورت مستقل و بدون ارتباط با یک سازمان خاص اقدام به خرید بیمه می‌کنند. این نوع بیمه دارای پوشش‌های دلخواه برای فرد است و هزینه آن بیشتر از بیمه گروهی است. بیمه تکمیلی انفرادی معمولا دوره انتظار دارد. کدام بیمه تکمیلی دوره انتظار زایمان دارد؟ مدت انتظار بیمه تکمیلی زایمان، یکی از مهم‌ترین عواملی است که برای خرید بیمه تکمیلـی باید به آن توجه کرد. در دوره انتظار، شرکت بیمه هیچ تعهدی نسبت به فرد بیمه‌شده ندارد و خدماتی را در طول این مدت ارائه نمی‌دهد. دوره انتظار بیمه تکمیلی به مدت زمانی گفته می‌شود که پس از شروع بیمه‌نامه، بیمه‌گذار باید منتظر بماند تا بتواند از خدمات و پوشش‌های بیمه تکمیلی استفاده کند. این دوره انتظار معمولاً برای جلوگیری از سو استفاده احتمالی و مدیریت بهتر هزینه‌ها در نظر گرفته می‌شود. به عنوان مثال اگر بیمه‌نامه تکمیلی دارای دوره انتظار شش ماهه برای عمل جراحی باشد به این معناست که تا شش ماه پس از تاریخ شروع بیمه‌نامه، هزینه‌های مربوط به عمل جراحی تحت پوشش قرار نمی‌گیرند و پس از پایان دوره انتظار، این هزینه‌ها پرداخت خواهند شد. دوره انتظار پوشش زایمان در بیمه تکمیلی تا 9 ماه است اما در بیمه‌های تکمیلی گروهی که پیش‌تر درباره آن صحبت کردیم مدت زمان این دوره به نوع بیمه بستگی دارد. به همین علت باید خرید بیمه تکمیلی چند ماه قبل از زایمان انجام شود. با توجه به دوره انتظار بیمه، اگر پس از بارداری اقدام به خرید این بیمه تکمیلی کرد، نمی‌توان از پوشش‌های آن استفاده کرد و شرکت بیمه هیچ تعهدی نسبت به پرداخت خسارت ندارد. به عنوان مثال اگر تعداد بیمه‌شدگان کمتر از 1000 نفر باشد، در دوره انتظار 9 ماه، شرکت بیمه تعهدی به پرداخت هزینه‌های زایمان ندارد، اگر تعداد بیمه‌شدگان بیشتر از 1000 نفر باشند دوره انتظار حذف خواهد شد. هرچه تعداد بیمه‌شدگان بیشتر باشد، دوره انتظار کمتر است. بیمه تکمیلی چقدر از هزینه زایمان را پرداخت میکند؟ همانطور که گفته شد بیمـه درمان برای بارداری به دو صورت بیمه درمان گروهی و بیمه تکمیلی انفرادی ارائه می‌شوند. هر کدام از آنها پوشش‌ها، سقف تعهدات و حق بیمه متفاوتی دارند. یکی از عوامل اصلی تعیین کننده قیمت بیمه درمان، میزان پوشش‌ها و سقف تعهدات درمانی در این بیمه است. به این معنا است که وقتی بیـمه درمان با حق بیمه بالایی خریداری شود، پوشش‌ها و سقف تعهدات بالاتری دارد. به عنوان مثال اگر سقف پوشش زایمان در بیمـه درمان ۵ میلیون تومان باشد، به این معنی است که فرد تا سقف ۵ میلیون تومان از هزینه‌های مربوط به زایمان خود را می‌تواند از بیمه دریافت کند؛ البته پرداخت درصدی از هزینه‌ها به عنوان فرانشیز، به عهده فرد است. میزان فرانشیز بیمه تکمیلی به نوع بیمه پایه خدمات درمانی و بیمـه درمان انتخاب شده بستگی دارد.  تقریباً بیمه‌های تکمیلی دارای فرانشیز بین ۱۰ تا ۳۰ درصد هستند. در زمان خرید بیمه درمان، حتما باید به سقف پوشش زایمان و میزان فرانشیز آن دقت کرد تا در زمان استفاده از بیـمه و دریافت خسارت با مشکلی مواجه نشد. بهترین بیمه تکمیلی برای زایمان چه پوشش هایی دارد؟ برخی تصور می‌کنند هزینه بیمه درمان […]

تصادف همیشه موضوعی ناگوار در زندگی روزمره ماست. هر تصادفی طبیعتا مقصر و زیاندیده‌ای دارد، سوالی که پیش می‌آید این است که اگر هر دو راننده به یک اندازه مقصر شناخته شوند میزان خسارت را کدام راننده باید پرداخت کند؟ تصادف ۵۰ ۵۰ منجر به فوت زندان دارد؟ در ادامه، کاریزما لرنینگ به این سوالات که خسارت تصادف 50 50 چگونه محاسبه می‌شود و در صورت بروز حادثه مالی و جانی خسارت از چه کسی گرفتـه می‌شود؟ آیا بیمه شخص ثالث خسارت در تصادف 50-50 را پوشش می‌دهد؟ نحوه محاسبه دیه در تصادف 50 50 چگونه است؟ در تصادف ۵۰ ۵۰ منجر به فوت قاضی چه حکمی صادر می کند؟ می‌پردازد. خسارت تصادف 50 50 چیست؟ هر تصادفی بنا به تشخیص افسر راهنمایی و رانندگی و کروکی، با درصدهای مختلفی مقصر شناخته می‌شود. خسارت تصادف 50 50 یکی از خسارت های پرکاربرد در تصادف است. در قانون تصادفات پنجاه پنجاه، هر دو راننده یا راننده و عابر پیاده، به یک اندازه مقصر شناخته می‌شوند که باید 50 درصد از هزینه خسارت خودرو طرف مقابل را پرداخت کنند. خسارت در تصادف 50 50 انواع متفاوتی مانند خسارت ناشی از دنده عقب، تصادف زنجیره‌ای و… را شامل می‌شود. گاهی اگر یک نفر مقصر شناخته شود، به حدی خسارت سنگین است که از عهده راننده خارج می‌شود. در اینجاست که  بیمه شخص ثالث به کمک راننده مقصر می‌آید. خوشبختانه بیمه شخص ثالث، خسارت تصادف 50-50 را پوشش می‌دهد. می‌توان با مراجعه به شعب بیمه شخص ثالث، اقدامات لازم برای دریافت خسارت بیمه را انجام داد. قانون پنجاه پنجاه در تصادفات اگر افسر راهنمایی رانندگی خسارت تصادف پنجاه پنجاه تشخیص دهد، هرکدام از راننده‌ها موظف به پرداخت نیمی از خسارت یعنی 50 درصد از خسارت وارده هستند که اگر فرد، بیمه شخص ثالث معتبر داشته باشد می‌تواند با بیمه شخص ثالث آن را پرداخت کند. از آنجایی که بیمه شخص ثالث یک بیمه اجباری است، نگرانی از بابت جبران خسارت تصادف پنجاه پنجاه وجود ندارد. اگر هر دو راننده، بیمه بدنه داشته باشند که خسارت مالی با بیمه بدنه انجام می‌شود. البته به این نکته توجه کنید که با استفاده از بیمه بدنه درصدی به عنوان فرانشیز بیمه بدنه از مبلغ خسارت کسر می‌شود. میزان فرانشیز بیمه به تعداد تصادفات و میزان خسارت در یک زمان معین بستگی دارد. در صورتی که فردی بیمه بدنه نداشته باشد، می‌تواند با مراجعه به شورای حل اختلاف برای دریافت خسارت از مقصر 50 50 در تصادف اقدام کند و مقصر ملزم به جبران خسارت وارد شده‌است. به بیان ساده اگر یک فرد سومی در تصادف مقصر شناخته شود مانند شهرداری و چاله‌های خیابان، می‌توان به شورای حل اختلاف مراجعه کرد و از شهرداری خسارت دریافت کرد. اگر در خسارت تصادف 50 50 به راننده و سرنشینان جراحتی وارد شود، چه می‌شود؟ در خسارت تصادف پنجاه پنجاه اگر راننده‌ای در سانحه‌ای دچار نقص عضو یا آسیب فیزیکی شود، نیمی از دیه خود را از راننده مقابل دریافت می‌کند. اگر سرنشینان خودرو هم آسیب ببینند، نیمی از دیه را بیمه شخص ثالث راننده مقابل و نیم دیگر را بیمه شخص ثالث راننده خودرو پرداخت می‌کند. در تصادف ۵۰ ۵۰ منجر به فوت قاضی چه حکمی صادر می کند؟ حرف و حدیث برای نحوه دریافت خسارت در پنجاه پنجاه زیاد است و قوانین آن نیاز به مطالعه و آگاهی دارد. با توجه به ماده ۵۲۸ قانون مجازات اسلامی مصوب شد‌ه در سال ۱۳۹۲، اگر یک تصادف و حادثه‌ای منجر به فوت شود، حتی اگر یک راننده درصد بیشتری نسبت به راننده دیگر مقصر باشد (مثلا 60 به 40 درصد)، طبق این قانون هر دو راننده موظف به پرداخت نصف دیه هستند. به عنوان مثال اگر سه خودرو باهم تصادف کنند، هر یک از رانندگان موظف به پرداخت یک سوم دیه رانندگان و سرنشینان مقابل خواهند بود. خسارت تصادف پنجاه پنجاه منجر به فوت با توجه به نظر قاضی و رای دادگاه ممکن است از 3 ماه تا 3 سال حبس داشته باشد. در تصادف و سانحه‌ای که هر دو راننده فوت کنند، با توافق خانواده آنها، اموال به جا مانده به جبران خسارت به طرف مقابل پرداخته‌می‌شود و هریک از رانندگان مسئول پرداخت نصف دیه طرف مقابل خواهند بود. اگر هر دو راننده بیمه شخص ثالث معتبر داشته‌باشند، شرکت بیمه به جبران خسارت می‌آید. تصادف ۵۰ ۵۰ منجر به فوت زندان دارد؟ هر تصادفی علاوه بر جنبه خصوصی، یک جنبه عمومی هم دارد. جنبه عمومی با رای دادگاه از سه ماه تا سه سال حبس و جریمه نقدی برای خسارت جانی و مالی در نظر گرفته‌می‌شود. جنبه خصوصی به رضایت اولیای دم و ورثه وابستـه است که در صورت عدم رضایت آنها، محکوم به پرداخت دیه می‌شود. خسارت در تصادف 50 50 راننده و عابر پیاده در اصل تفاوتی میان خسارت تصادف 50 50 خودرو و عابر پیاده با خسارت تصادف 50 50 دو خودرو وجود ندارد. هر کدام از طرفین ملزم به پرداخت نیمی از خسارات دیه هستند. البته از این نکته نمی‌توان گذشت که در برخی منابع آمده‌است که حتی اگر عابر پیاده 50 درصد مقصر باشد، راننده موظف است کل دیه را پرداخت کند ولی در اصل اینگونه نیست. اگر راننده 10 درصد مقصر شناخته شود به میزان 10 درصد مقصر بودنش، باید دیه پرداخت کند. در شرایط تصادف ۵۰ ۵۰، د، داشتن بیمه شخص ثالث می‌تواند افراد را از دغدغه‌های مالی مربوط به خسارت‌های احتمالی برهاند. همین امروز با خرید بیمه شخص ثالث، امنیت و اطمینان خود را تضمین کنید. برای استعلام از قیمت‌ بیمه‌نامه‌های شخص ثالث و خرید بهترین بیمه شخص‌ثالث به کاریزمابیمه مراجعه کنید. چه می‌شود اگر در تصادف پنجاه پنجاه گواهینامه نداشته‌ باشیم؟ راننده‌‌ای که گواهینامه معتبر و مرتبط نداشتـه باشد، شرایط را کمی پیچید‌ه می‌کند ولی این موضوع روی میزان پرداختی خسارت از دو طرف، تاثیری ندارد. اگر برای افسر راهنمایی رانندگی نبود گواهینامه مقصر، محرز شود، مجازات بیشتری برای او در نظر گرفته‌می‌شود. داستان به اینجا ختم نمی‌شود اگر یک تصادف منجر به فوت شود، این امکان وجود دارد که شخص بدون گواهینامه، مقصر شناخته نشود. برای تشخیص شرایط و مقررات باید تمام جوانب را در نظر گرفت تا حق کسی ضایع نشود. سخن آخر خسارت پنجاه پنجاه یعنی چه؟ در هر تصادفی […]

تفاوت بیمه عمر و بیمه تکمیلی در پوشش‌ها، خدمات، مدت زمان، پرداخت خسارت‌ها و غیره نمایان می‌شود. هر دو این بیمه‌ها به منظور جبران هزینه‌ها در نظر گرفته شده‌اند اما تفاوت بیمه عمر با بیمه تکمیلی این است که بیمه عمر برای حمایت مالی از خانواده در صورت فوت یا از کار افتادگی ارائه شده، در حالی که بیمه تکمیلی به منظور جبران درصد زیادی از هزینه‌های درمانی که توسط بیمه‌های پایه ارائه نمی‌شوند، مورد استفاده قرار می‌گیرد. در ادامه این مقاله از کاریزما لرنینگ به فرق بیمه عمر و تکمیلی می‌پردازیم تا بتوان با اطلاعات کافی، بیمه‌نامه متناسب با شرایط خود انتخاب کرد. در ادامه با ما همراه باشید. تفاوت بیمه عمر و بیمه تکمیلی؛ بیمه عمر بهتر است یا بیمه تکمیلی؟ برای آنکه بخواهیم تفاوت بیمه تکمیلی و بیمه عمر را توضیح دهیم در ابتدا باید به طور مختصر هر کدام از این بیمه‌ها را شرح دهیم. بیمه‌ عمر یکی از انواع بیمه است که دو وظیفه اصلی دارد. در صورت حیات فرد پرداخت می‌شود یا در صورت فوت به خانواده یا ضامن او پرداخت می‌گردد. در هر دو صورت، در پایان قرارداد مبلغ معینی به صورت یکجا به فرد یا خانواده او پرداخت می‌شود. علاوه بر این، بیمه‌ عمر یک ابزار مالی مهم در سرمایه‌گذاری و کسب سود در طول مدت بیمه‌نامه است. در مقابل، بیمه تکمیلی یک بیمه کوتاه‌مدت است که به منظور جبران هزینه‌های درمانی و پزشکی طراحی شده است و می‌تواند بخش عمده هزینه‌های بیمارستانی و جراحی ناشی از بیماری، حادثه و سایر هزینه‌هایی که توسط بیمه پایه مانند سازمان‌های بیمه خدمات درمانی و تأمین اجتماعی جبران نمی‌شود را پوشش دهد. بیمه درمان تکمیلی یک نوع بیمه اختیاری است که افراد می‌توانند در صورت تمایل آن را تهیه کنند. برای خرید بیمه تکمیلی روی دکمه زیر کلیک کنید. تفاوت بیمه تکمیلی و بیمه عمر از نظر هدف بیمه عمر بر این اساس طراحی شده است که در صورت بروز وقایع غیرقابل پیش‌بینی مانند فوت، از کار افتادگی یا ابتلا به بیماری‌های خاص، هزینه‌های مالی به خانواده و بازماندگان وی پرداخت ‌شود. هدف از بیمه عمر، تامین امنیت مالی برای فرد و خانواده او است تا در شرایط بحرانی، پشتوانه‌ مالی برای فرد و خانواده‌اش فراهم شود. به عبارت دیگر، بیمه عمر می‌تواند زمانی که خانواده نیاز به کمک مالی دارد با پرداخت مبلغی که قبلاً مشخص شده است، فشارهای مالی را کاهش دهد. در مقابل، هدف اصلی بیمه تکمیلی پوشش هزینه‌های درمانی و پزشکی فرد بیمه‌شده است که بیمه‌های پایه ممکن است به طور کامل پوشش ندهند. بیمه تکمیلی به افراد کمک می‌کند تا بتوانند هزینه‌های درمانی، بستری در بیمارستان، جراحی و خدمات پزشکی را بدون نگرانی از هزینه‌های سنگین آن تامین کنند. به عبارتی بیمه تکمیلی مناسب افرادی است که نیاز به خدمات درمانی بدون دغدغه مالی دارند. تفاوت آنها بر اساس پوشش‌ها یکی از موارد مهم پیش از خرید بیمه عمر، بررسی شرایط هر یک از انواع بیمه عمر و شرکت‌های بیمه‌کننده است. با این حال، برخی از مهم‌ترین موارد تحت پوشش بیمه عمر در اغلب شرکت‌های بیمه، شامل موارد زیر می‌شوند: پوشش بیماری‌های خاص پوشش فوت طبیعی و فوت بر اثر حادثه پوشش نقص عضو و از کار افتادگی پوشش تکمیلی هزینه‌های پزشکی شرکت‌های بیمه مختلف دارای طرح‌های متنوعی برای بیمه تکمیلی هستند که پوشش‌های مختلفی را ارائه می‌کند اما اغلب طرح‌های موجود، پوشش‌های بیمه تکمیلی شامل موارد زیر خواهد شد: پوشش هزینه‌‌های پاراکلینیکی پوشش بلایای طبیعی و جبران هزینه‌های ناشی از آن پرداخت خدمات آزمایشگاهی هزینه بیمارستانی پرداخت هزینه‌های عمل سرپایی هزینه‌های عمل‌های حیاتی جراحی هزینه جراحی چشم شامل عیوب انکساری پرداخت برخی از هزینه‌های دندان‌پزشکی پرداخت هزینه عینک و سمعک پوشش ویزیت و دارو و خدمات اورژانسی تفاوت بیمه تکمیلی و بیمه عمر از نظر بازه زمانی بیمه عمر معمولاً به صورت بلندمدت از ۵ تا ۳۰ سال متغیر است. هر چه مدت قرارداد افزایش پیدا کند، سرمایه بیشتری به بیمه‌شده تعلق خواهد گرفت. اغلب بیمه‌نامه‌های عمر طی ۵ سال پس از عقد قرارداد شروع به سود‌دهی می‌‌کنند. به همین دلیل، خرید بیمـه عمر به‌ صورت بلندمدت پیشنهاد می‌شود؛ زیرا هر چه طول مدت قرارداد بیمه عمر بیشتر باشد، سود بیشتری خواهد داشت. این بیمه‌ها به صورت مستمر تا پایان دوره بیمه‌نامه فعال هستند که به منظور جبران خسارت‌های مالی ناشی از فوت، از کار افتادگی، یا بیماری‌های خاص تهیه می‌شود. در بیمه عمر، بیمه‌گذار مبلغی به عنوان حق بیمه می‌پردازد و در صورت وقوع حادثه، شرکت بیمه مبلغی به عنوان سرمایه فوت، مستمری، یا هزینه‌های درمانی به بیمه‌شده یا وراث او پرداخت می‌کند. بیمه تکمیلی یک بیمه کوتاه‌مدت است که معمولاً به صورت سالانه خریداری می‌شود و نیاز به تمدید سالانه دارد. در بیمه تکمیلی، بیمه‌گذار مبلغی به عنوان حق بیمه پرداخت می‌کند و در صورت بستری شدن در بیمارستان، جراحی، یا انجام آزمایشات و خدمات درمانی، شرکت بیمه بخشی از هزینه‌های مربوطه را به بیمه‌شده پرداخت می‌کند. تفاوت آنها از نظر حق بیمه پرداختی حق بیمه برای بیمه عمر با وجود تعهد بلندمدت، بیش از بیمه تکمیلی است. بیمه عمر متعهد به پرداخت مبالغی به عنوان سرمایه فوت به خانواده، پوشش از کار افتادگی فرد یا حمایت مالی مقابل بیماری‌های خاص است. این مورد می‌تواند هزینه قابل توجهی را بر عهده شرکت بیمه بگذارد. در صورتی که فرد دارای بیمـه عمر، طی حادثه‌ای از کارافتاد‌ه شد‌ه و امکان پرداخت حق بیمه را نداشتـه باشد، از ادامه پرداخت معاف خواهد شد. در صورت عدم پرداخت حق بیمه در طرح‌های بیمه تکمیلی، پوشش‌های بیمه‌ای به طور خودکار متوقف می‌شوند و فرد دیگر مشمول استفاده از مزایای بیمه تکمیلی نخواهد بود. به عمین علت، در بیمه تکمیلی اهمیت پرداخت منظم حق بیمه بسیار بیشتر است و افراد باید توجه ویژه‌ای به این موضوع داشته باشند تا از خدمات بیمه‌ای محروم نشوند.   فرق بیمه عمر و تکمیلی از نظر انعطاف‌پذیری بیمه عمر به علت ماهیت بلندمدت بودن، انعطاف‌پذیری کمتری نسبت به بیمه تکمیلی دارد. این ویژگی باعث می‌شود که تغییرات در بیمه عمر بسیار محدودتر از بیمه تکمیلی است. بیمه عمر یا زندگی به گونه‌ای طراحی شده که مدت قرارداد آن از ۵ تا ۳۰ سال متغیر باشد. از آنجا که بیمه عمر تعهداتی مانند پرداخت سرمایه فوت یا حمایت […]