ارزهای ‌دیجیتال

کریپتو چیست؟ هر کسی تعریف خاصی از کریپتو دارد، زیرا کریپتو در عین جوانی، وسعتی به اندازه اقیانوس‌ها دارد و روز به روز بر محبوبیت و کاربردهای آن افزوده می‌شود. اما اگر بخواهیم رسمی حرف بزنیم، کریپتو طبق تعریف اینوستوپدیای کبیر: “یک ارز دیجیتال یا مجازی است که به دلیل استفاده از پروتکل‌های رمزنگاری، امکان جعل و تقلب در آن وجود ندارد.” بازار کریپتو به تازگی در ایران به یکی از محبوب‌ترین گزینه‌ها برای سرمایه‌گذاری و کسب درآمد تبدیل شده است. این بازار جذابیت زیادی دارد و می‌تواند سودآوری بالایی برای معامله‌گران به ارمغان بیاورد؛ اما ورود بدون شناخت و آموزش کافی به این حوزه توصیه نمی‌شود! بر همین اساس، در این مقاله از کاریزما لرنینگ، به معرفی بازار کریپتوکارنسی و بررسی تمام نکات مربوط به آن می‌پردازیم. اگر می‌خواهید با این بازار جذاب آشنا شوید، دقایقی از خواندن این مطلب لذت ببرید. بازار کریپتو چیست؟ تعریف کریپتو به زبان ساده لغت کریپتو (Crypto) در زبان فارسی به معنی «رمزنگاری» است و کارنسی (Currency) یعنی «ارز»؛ بنابراین کریپتوکارنسی (Cryptocurrency) یعنی ارزی که رمزنگاری شده است و همانطور که اشاره‌ی مختصری شد، رمزنگاری برای جلوگیری از تقلب و جعل انجام می‌شود. به زبان ساده، کریپتو یک بستر پرداخت دیجیتال است که ما را از دست جابه‌جایی پول نقد خلاص کرده و فقط به‌صورت دیجیتال عرضه می‌شود. در یک کلام، کریپتو را می‌توانیم پول دیجیتال بنامیم؛ درست مانند استفاده از کارت‌های بانکی، منتها کریپتو یه مرحله جلوتر است و چیزی به صورت فیزیکی جابه‌جا نمی‌شود. در دنیای رمزارزها یا همان کریپتو، تمام تراکنش‌ها یا بهتر است بگوییم تمام اتفاقات در یک دفتر بزرگ مجازی ثبت می‌شوند. فرض کنید یک دفتر با بی‌نهایت صفحه داریم که می‌توانیم همه‌چیز را در آن بنویسیم.‌ در دنیای کریپتو با استفاده از فناوری بلاک چین می‌توانیم چنین دفتری داشته باشیم. از آنجایی که در کریپتو از رمزنگاری‌های پیشرفته (Cryptography) استفاده می‌شود، جعل و تقلب در این بازار تقریباً غیرممکن است. ویژگی دیگر کریپتو این است که تحت اختیار هیچ دولت و بانکی نیست و این حوزه از دخالت و دستکاری کاملاً در امان است. بسیاری از رمزارزها روی شبکه‌های غیرمتمرکز و با تکیه بر فناوری بلاکچین فعال هستند. برای درک بهتر این مفهوم، به این مثال توجه کنید. مثالی برای درک بهتر بازار کریپتو ریال ایران یک ارز متمرکز است؛ به این معنی که بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران اختیار کامل چاپ و توزیع ریال در بازار را در اختیار دارد. اما بیشتر رمزارزها غیرمتمرکز هستند، یعنی هیچ حکومت، سازمان، شخص، نهاد یا گروهی مالک آن‌ها نیست و کسی نمی‌تواند دخالتی در روند پیشرفت رمزارزها داشته باشد. بیت‌کوین اولین رمزارزی بود که بر بستر بلاک‌چین به دنیا معرفی شد. امروزه هزاران رمزارز داریم که هر کدام خصوصیات و کاربرد خاص خود را دارند. ارزهای رمزنگاری‌شده به دو شکل توکن (Token) و کوین (Coin) عرضه می‌شوند. رمزارزها را یا باید استخراج (Mine) کرد یا از طریق صرافی‌های کریپتو اقدام به خرید کنیم. پس از خرید، دارایی کریپتو را باید به کیف پول (Wallet) دیجیتال خود منتقل کنیم. هر کیف پول یک کلید خصوصی (Private Key) دارد که با استفاده از این کلید می‌توانیم به دارایی‌های کیف پول دسترسی داشته باشیم. در ادامه‌ی مطلب تمام این اصطلاحات و مفاهیم را توضیح خواهیم داد. کریپتو یا ارز دیجیتال چگونه به وجود می‌آید؟ بعد از اینکه متوجه شدیم کریپتو چیست، سراغ سوال بعدی می‌رویم. چگونگی به‌وجود آمدن کریپتو دو مفهوم را در ذهن تداعی می‌کند؛ اول اینکه تاریخچۀ پیدایش کریپتو چیست؟ و دوم اینکه رمزارزها چگونه تولید می‌شوند؟ خیلی کوتاه هر دو مورد را توضیح خواهیم داد. مختصری با تاریخچۀ بازار کریپتو تاریخچه کریپتوکارنسی به سال ۱۹۹۸ بازمی‌گردد، زمانی که که دانشمند کامپیوتر آمریکایی به نام دیوید چاوم (David Chaum) مقاله‌ای تحت عنوان «نقدینگی الکترونیکی غیرقابل رهگیری» منتشر کرد. این مقاله پایه و اساس فناوری بلاکچین را بنا کرد. همچنین مفهومی جدید از پول را معرفی کرد که غیرمتمرکز و ایمن بود. در سال ۲۰۰۹، ساتوشی ناکاموتو، اولین کریپتوکارنسی به‌نام بیت‌کوین را معرفی کرد. بیت‌کوین روی فناوری بلاک‌چین اجرا می‌شد و به سرعت محبوبیت پیدا کرد. در سال‌های بعد، کریپتوکارنسی‌های دیگری از جمله اتریوم، ریپل و لایت‌کوین نیز در بازار کریپتو ایجاد شدند و ویژگی‌های جدیدی از جمله قراردادهای هوشمند، قابلیت برنامه‌نویسی و مقیاس‌پذیری را به فناوری بلاک‌چین اضافه کردند. اما … رمزارزها چگونه تولید می‌شوند؟ ماینینگ (Mining) اصطلاحی است که برای توصیف فرآیند ایجاد رمزارزها استفاده می‌شود. تراکنش‌های کریپتو باید اعتبارسنجی شوند و ماینینگ اعتبارسنجی را انجام می‌دهد و یک رمزارز جدید ساخته می‌شود. ماینینگ نیاز به سخت‌افزار، نرم‌افزار و دانش تخصصی دارد. سخت‌افزار‌ها که ماینر نام دارند، پس از طی فرآیند‌های مشخصی، رمزارزهای جدید را تولید و به شبکه بلاکچین یا همان دفتر کل ثبت اتفاقات اضافه می‌کنند. در انتهای این مطلب بیشتر در مورد ماینینگ توضیح خواهیم داد. ارزهای دیجیتال در برابر ارزهای سنتی مقایسه‌ی کریپتو با پول‌های سنتی یا همان اسکناس‌ها و کارت‌های بانکی که هر روز در دست داریم، خود مطلب جداگانه‌ای می‌طلبد. پول رایج سنتی توسط دولت‌ها به شکل اسکناس و سکه چاپ و ضرب می‌شود و شما چالش نگهداری و حمل و نقل پول را همواره با خود دارید. دولت همواره پشتوانۀ پول سنتی است، در حالی که دولت‌ها، بانک‌ها و موسسات مالی بر بازار کریپتو مسلط نیستند. نگهداری پول تنها در بانک‌ها یا به‌صورت دارایی‌ها ارزشمند مانند طلا ممکن است که البته چالش امنیت همواره در هر حالتی وجود دارد. بانک‌ها به شما تضمین می‌دهند که سرمایۀ شما همیشه محفوظ است و از بین نمی‌رود. دارایی‌های کریپتو در کیف پول‌های سخت‌افزاری یا نرم‌افزاری ذخیره می‌شوند، اما هیچ بانکی تضمین نمی‌دهد که دارایی شما همواره محفوظ خواهد بود و از بین نخواهد رفت! شاید تا اینجا کمی تردید داشته باشید که بالاخره کریپتو قابل اعتماد است یا خیر. بهتر است بازار کریپتو را کامل‌تر بررسی کنیم تا بتوانیم جمع‌بندی مناسبی داشته باشیم. انواع کاربردهای کریپتو چیست؟ بازار کریپتو امروز دیگر فقط بیت‌کوین و اتریوم نیست، بلکه هزاران رمزارز داریم که هر کدام برای هدف خاصی طراحی شده‌اند. بنابراین اگر بخواهیم در این بازار بمانیم، باید بدانیم رمزارزها چه کاربردهایی دارند. برای مثال، بیت‌کوین بهترین ارز دیجیتال برای سرمایه گذاری بلندمدت است، و [بلاکچین] اتریوم (ETH) در توسعه پروژه‌های کریپتویی کمک زیادی به توسعه‌دهنده‌ها […]