تحلیل بنیادی‌

یکی از بزرگ‌ترین چالش‌ها در دنیای سرمایه‌گذاری، ایجاد تعادل بین ریسک و بازده است. اغلب سرمایه‌گذاران می‌دانند که بازده بیشتر، معمولاً با ریسک بیشتری همراه است، اما سوال اصلی اینجاست که چه میزان از بازدهی، ریسک‌های موجود در یک سرمایه‌گذاری را توجیه‌پذیر می‌کند؟ مدل قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای (CAPM) به این سوال پاسخ می‌دهد. این مدل، به سرمایه‌گذاران کمک می‌کند تا ارزش منصفانه دارایی‌ها را تعیین کرده و تصمیمات آگاهانه‌تری بگیرند. CAPM نه تنها به ما می‌آموزد که چگونه ریسک سیستماتیک (ریسکی که بر کل بازار تأثیر می‌گذارد) را در نظر بگیریم، بلکه نشان می‌دهد که چگونه می‌توانیم از این ریسک به نفع خودمان بهره ببریم. اگر می‌خواهید بدانید که این مدل ساده چگونه می‌تواند در پیچیده‌ترین تصمیمات مالی راهنمای شما باشد، در این مقاله از کاریزما لرنینگ با ما همراه باشید تا رازهای مدل قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای (CAPM) و نقش آن در دنیای سرمایه‌گذاری را کشف کنیم و بیاموزیم که چگونه می‌توان با استفاده از این مدل، بازده سرمایه‌گذاری‌ها را بهبود بخشید. مدل قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای چیست؟ مدل قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای (CAPM) یکی از مهم‌ترین و شناخته‌شده‌ترین مدل‌های ارزش‌گذاری سهام در تحلیل بنیادی است. این مدل به سرمایه‌گذاران کمک می‌کند تا میزان بازده مورد انتظار سرمایه‌گذاری خود را بفهمند. این مدل به ویژه برای کسانی که می‌خواهند وارد دنیای سرمایه‌گذاری شوند و نیاز به درک بهتری از ریسک و بازده دارند، بسیار مفید است.  در واقع می‌توان گفت که CAPM یک مدل ریاضی است که به سرمایه‌گذاران کمک می‌کند تا رابطه بین ریسک و بازده مورد انتظار یک دارایی را درک کنند. این مدل می‌گوید که هر چه یک دارایی ریسک بیشتری داشته باشد، سرمایه‌گذاران برای نگهداری آن به بازده بالاتری نیاز دارند. در واقع، CAPM به ما کمک می‌کند بفهمیم که آیا یک سرمایه‌گذاری به ریسکش می‌ارزد یا نه. در ادامه به توضیح مفاهیم اصلی و جزئیات این مدل می‌پردازیم. تاریخچه مدل قیمت‌گذاری دارایی‌های سرمایه‌ای (CAPM)  معرفی این مدل ارزش گذاری سهام به دهه ۱۹۶۰ میلادی بازمی‌گردد و با پژوهش‌های چندین اقتصاددان برجسته مرتبط است.در سال ۱۹۶۴ میلادی، ویلیام شارپ (William F. Sharpe)، اقتصاددان آمریکایی، برای اولین بار مدل CAPM را به عنوان بخشی از پایان‌نامه دکترای خود معرفی کرد. او در این مدل نشان داد که رابطه‌ای خطی بین ریسک سیستماتیک (که با ضریب بتا اندازه‌گیری می‌شود) و بازده مورد انتظار وجود دارد. این مدل به سرمایه‌گذاران امکان می‌دهد تا بازده مورد انتظار سرمایه‌گذاری‌های خود را بر اساس سطح ریسکی که می‌پذیرند، محاسبه کنند. در سال‌های بعد، جان لینتنر (John Lintner) و جان موسین (Jan Mossin) به طور مستقل تحقیقات بیشتری در مورد CAPM انجام دادند و این مدل را توسعه دادند. کارهای آن‌ها کمک کرد تا مدل CAPM به یکی از پایه‌های اصلی در نظریه مالی مدرن تبدیل شود. پس از معرفی و توسعه CAPM، این مدل به سرعت در میان تحلیلگران مالی، مدیران سرمایه‌گذاری و سایر فعالان بازارهای مالی محبوبیت یافت. امروزه، CAPM به عنوان یکی از ابزارهای اصلی برای ارزیابی ریسک و بازده در تصمیم‌گیری‌های سرمایه‌گذاری به کار می‌رود و همچنان به عنوان یک مدل مرجع در بسیاری از آموزش‌ها و تحقیقات مالی استفاده می‌شود. با وجود برخی نقدها و محدودیت‌هایی که به این مدل ارزش‌گذاری وارد می‌شود، همچنان یکی از مدل‌های اصلی و پرکاربرد در حوزه مالی است و به عنوان یکی از پایه‌های اساسی در نظریه‌های مدرن سرمایه‌گذاری شناخته می‌شود. مفاهیم کلیدی در مدل قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای چیست؟ برای فهم بهتر CAPM، باید با چند اصطلاح کلیدی زیر آشنا شویم: ریسک تمامی روش‌های سرمایه‌گذاری با یک میزان ریسک همراه هستند. ریسک به معنای احتمال از دست دادن پول یا کاهش ارزش سرمایه‌گذاری است. ریسک مدل قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای CAPM به دو نوع تقسیم می‌شود: ریسک سیستماتیک: این نوع ریسک به عواملی بستگی دارد که کل بازار را تحت تأثیر قرار می‌دهند، مانند تغییرات اقتصادی، تحولات سیاسی و…  ریسک غیرسیستماتیک: این نوع ریسک مرتبط با یک شرکت یا صنعت خاص است. بنابراینِ می‌توان با تنوع‌بخشی به سبد سرمایه‌گذاری، آن را کاهش داد. ضریب بتا (beta) ضریب بتا (Beta) یکی از شاخص‌های مهم در تحلیل است که نشان می‌دهد یک دارایی یا سهام چگونه نسبت به نوسانات کلی بازار واکنش نشان می‌دهد. به طور ساده، ضریب بتا نشان می‌دهد که قیمت یک سهام چقدر نسبت به بازار تغییر می‌کند. اگر ضریب بتای یک سهم برابر با ۱ باشد، به این معناست که نوسانات قیمت آن سهم دقیقاً هم‌راستا با نوسانات بازار است. اگر بتا بیشتر از ۱ باشد، یعنی آن سهم نوسانات بیشتری نسبت به بازار دارد و در صورت رشد یا افت بازار، این سهم نیز با شدت بیشتری رشد یا افت می‌کند. به عبارت دیگر، این سهم پرریسک‌تر است. از طرف دیگر، اگر ضریب بتا کمتر از ۱ باشد، یعنی این سهم نوسانات کمتری نسبت به بازار دارد و به نوعی خرید این سهم، محافظه‌کارانه‌تر است. بازده بدون ریسک  این مفهوم، به درصد سود یا بازدهی گفته می‌شود که سرمایه‌گذار می‌تواند بدون مواجهه با هیچ‌گونه ریسک و خطر از دست دادن سرمایه، از یک سرمایه‌گذاری به دست آورد. این نرخ معمولاً به عنوان یک معیار پایه‌ای برای مقایسه با سایر سرمایه‌گذاری‌ها استفاده می‌شود. معمول‌ترین مثال برای نرخ بازده بدون ریسک، نرخ سود اوراق قرضه دولتی است؛ زیرا دولت‌ها به طور معمول توانایی بالایی در پرداخت سود و بازگشت اصل سرمایه دارند، بنابراین ریسک از دست دادن سرمایه در این نوع سرمایه‌گذاری‌ها بسیار پایین است. سرمایه‌گذاران از نرخ بازده بدون ریسک برای ارزیابی سایر سرمایه‌گذاری‌ها استفاده می‌کنند. به این صورت که اگر یک سرمایه‌گذاری دارای نرخ بازده بالاتری نسبت به نرخ بازده بدون ریسک باشد، احتمالاً آن سرمایه‌گذاری ریسک بیشتری نیز به همراه خواهد داشت. بازده مورد انتظار بازار  به درصد سودی گفته می‌شود که سرمایه‌گذاران پیش‌بینی می‌کنند بازار سهام در یک بازه زمانی معین به آن‌ها ارائه خواهد داد. این نرخ بازده، میانگین بازدهی است که از همه دارایی‌های موجود در بازار انتظار می‌رود و معمولاً به عنوان معیاری برای ارزیابی عملکرد کلی بازار استفاده می‌شود. برای محاسبه بازده مورد انتظار بازار، معمولاً از داده‌های تاریخی بازار مانند بازده‌ گذشته شاخص‌های اصلی بازار سهام استفاده می‌شود. این مقدار می‌تواند به سرمایه‌گذاران کمک کند تا تصمیم بگیرند […]

در علم اقتصاد و امور مالی، پول دارای ارزش است که با مرور زمان دچار تغییر می‌شود. درواقع پول در هر مقطع دارای ارزش فعلی است که با هر نرخ تنزیلی در پرداخت‌ها و یا دریافت‌های بعد تغییر می‌کند. بر این اساس با کمک فرمول‌ها و روش‌هایی اقدام به محاسبه ارزش پول در حال حاضر و آینده میکنند تا بتوانند ارزش پول را تبدیل به زمان های مختلف بکنند. در این مقاله به طور مفصل ارزش زمانی پول را بررسی میکنیم.

موضوع فعالیت شرکت معدنی و صنعتی گل گهر عبارت است از اکتشاف، استخراج و بهره برداری از معادن فلزی و غیرفلزی از جمله سنگ آهن و تولید سنگ آهن دانه بندی شده، کنسانتره، گندله، فولاد و انواع محصولات فولادی، خدمات مربوط به نصب و راه اندازی و سایر خدمات در این حوزه است. در حال حاضر شرکت دارای 7 خط تولید کنسانتره مجموعا با ظرفیت عملی 14.5 میلیون تن و دو خط تولید گندله به ظرفیت عملی 10 میلیون تن است که از نظر میزان سهم بازار بیشترین سهم را بین رقبای خود دارا است.

شرکت صبانور از نظر تولید سنگ آهن جزو ۱۰ شرکت نخست کشور و در دو استان همدان و کردستان مشغول فعالیت می باشد. کنور در اواخر سال 1400 با افزایش سرمایه بیش از 300 درصدی، سرمایه خود را به 12,771 میلیارد ریال رسانده است. در برآورد سودآوری این شرکت، با فرض شمش 580 دلاری و همچنین دلار 26000 تومانی، به سود 238 تومانی برای سال 1401 می رسیم که P/E Forward این سهم بعد از تقسیم سود حدود 7.5 به دست می آید.

شرکت معدنی و صنعتی چادرملو در خرداد ماه 1371 در دفتر ثبت شرکتهای شهرستان یزد به ثبت رسیده است. مجتمع معدنی و صنعتی چادرملو در استان یزد، 180 کیلومتری شمال شرقی شهر یزد، حاشیه کویر ساغند قرار دارد.

فولاد مبارکه از شرکت‌های پیشرو ایرانی است که در زمینه تولید ورق‌های فولادی فعالیت‌ می‌نماید. این شرکت با ماموریت ایفای نقش محوری در توسعه صنعتی، اقتصادی و اجتماعی کشور و ارتقای سطح فناوری صنعت فولاد، به عنوان سازمانی جهان تراز سهم عمده‌ای از تولید فولاد کشور را جهت استفاده در صنایع خودروسازی و قطعه‌سازی، صنایع فلزی سبک، صنایع فلزی سنگین و لوله‌های انتقال سیالات، صنایع بسته‌بندی، صنایع لوازم خانگی و الکتریکی و صنایع لوله و پروفایل تولید می‌نماید. بر اساس گزارش وزارت خزانه داری آمریکا شرکت فولاد مبارکه اصفهان به عنوان بزرگترین شرکت فولاد خاورمیانه و شمال آفریقا محسوب می گردد و سهم یک درصدی در تولید ناخالص داخلی ایران دارد.

در دهه 80 با توجه به اینکه دولت نفت گران قیمت را به فروش رسانده و دلار ارزان در اختیار داشت، برای اینکه تورم آن سال ها را کنترل نماید، اقدام به واردات مواد و عرضه با قیمت های پایین تر در کشور می نمود و به طبع این عمل محیط رقابتی تولید کنندهای داخل را تهدید نموده و موجب زیان این شرکت ها می شد. این عمل باعث شد تا بسیار از سرمایه گذاران به فکر ورود به بخش هایی که دولت توان دخالت در آن بخش ها را نداشته بیوفتند و به همین دلیل بود که مشاغلی مثل ساختمان سازی رونق پیدا کرد و به دلیل سهم عمده سیمان در ساختمان سازی، زیر ساخت های این صنعت افزایش پیدا کرد ولی در دهه 90 با توجه به تحریم های صورت گرفته و کاهش بودجه دولت و کاهش ضریب رشد GDP مقدار تقاضای سیمان کاهش پیدا کرد و شاهد کاهش تولید در کشور بودیم.

یکی از اتفاقات مهم و تاثیرگذار در دولت سیزدهم را باید تصمیم دولت به ساخت 4میلیون واحد مسکونی طی چهار سال دانست.در واقع ساخت سالانه یک میلیون واحد موضوع اثرگذاری است که می‌تواند برخی گروه‌های ساختمانی و مرتبط با ساخت و ساز را متاثر کند، گروه‌هایی نظیر سیمان، کاشی و سرامیکی‌ها جزو صنایعی هستند که با توجه به ساخت یک میلیون واحد مسکن در سال می‌توانند تحت تاثیر مثبت این اتفاق قرار بگیرند.