تحلیل بنیادی‌

محاسبه آنلاین سود مرکب یکی از کاربردی‌ترین ابزارهایی است که به شما کمک می‌کند که آینده سرمایه‌گذاری خود را بهتر درک کنید. با استفاده از ماشین حساب سود مرکب که در بالای این مقاله قرار دارد، می‌توانید تنها در چند ثانیه و بدون پیچیدگی، میزان سود مرکب سرمایه‌گذاری خود را محاسبه کنید. علاوه‌بر محاسبه آنلاین سود مرکب، در ادامه این مقاله از کاریزما لرنینگ، به بررسی فرمول محاسبه سود مرکب می‌پردازیم تا تصویر روشنی از نحوه کار محاسبه گر سود مرکب داشته باشید. نحوه محاسبه سود مرکب چگونه است؟ به نقل از سایت investopedia: «سود مرکب به سودی گفته می‌شود که هم از مبلغ اولیه سرمایه‌گذاری و هم از سودهای جمع‌شده در دوره‌های گذشته به دست می‌آید.» به بیان ساده‌تر، در این روش، سود هر دوره به سرمایه اولیه اضافه می‌شود و در دوره‌های بعدی، سود جدید بر اساس مجموع سرمایه و سودهای قبلی محاسبه می‌گردد. برای درک بهتر مفهوم سود مرکب، مقاله «سود مرکب چیست و نحوه محاسبه آن به چه صورت است؟» را مطالعه کنید. با توجه به مفهوم این سود، فرمول محاسبه سود مرکب به‌صورت زیر است: A: مبلغ نهایی (شامل اصل سرمایه و سودهای انباشته) P: سرمایه اولیه r: نرخ سود سالیانه (به صورت اعشاری، مثلاً 20٪ = 0.20) n: تعداد دفعات محاسبه سود در هر سال t: مدت زمان سرمایه‌گذاری (به سال) در این فرمول، می‌توان مبلغ نهایی حاصل از سرمایه گذاری را به‌دست آورد که با کم کردن مقدار سرمایه اولیه از آن، سود مرکب مشخص می‌شود. فرمول محاسبه سود مرکب آنلاین نیز مطابق با فرمول فوق است. برای مثال، فرض کنید شما ۵۰,۰۰۰,۰۰۰ تومان با نرخ سود سالیانه ۴۰ درصد به صورت سالیانه (یعنی سود یک‌بار در سال محاسبه می‌شود) برای مدت ۳ سال سرمایه‌گذاری می‌کنید. در سود مرکب سالیانه، سود هر سال به اصل سرمایه اضافه شده و در سال بعد، سود بر اساس مجموع جدید محاسبه می‌شود. با انجام محاسبات، مبلغ نهایی شما پس از ۳ سال، 137,200,000 تومان تومان خواهد بود. با کم کردن اصل سرمایه، سود مرکب 87,200,000 تومان به دست می‌آید. اگر این اعداد را در محاسبه گر سود مرکب نیز وارد کنید، به همین عدد خواهید رسید. محاسبه‌ی آنلاین سود مرکب چگونه است؟ با استفاده از ماشین حساب سود مرکب که در بالای مقاله قرار دارد، به‌راحتی و در چند ثانیه می‌توانید سود سرمایه‌گذاری خود را محاسبه کنید. برای این کار، کافی است اطلاعات زیر را در محاسبه گر سود مرکب وارد کنید: سرمایه اولیه: مبلغی است که در ابتدای کار برای سرمایه‌گذاری در نظر گرفته‌اید. نرخ سود سالیانه: میزان سودی که سالانه به سرمایه تعلق می‌گیرد. کافی است درصد سود را به‌صورت عددی وارد کنید. دفعات مرکب شدن سود: مشخص می‌کند سود در چه بازه زمانی به اصل سرمایه اضافه می‌شود. برای مثال، اگر اوراق مشارکت دارید و هر سه ماه یک‌بار سود آن به اصل سرمایه افزوده می‌شود، باید عدد 3 را انتخاب کنید. توجه داشته باشید که باید دفعات مرکب شدن سود را در هر سال وارد کنید نه کل مدت سرمایه گذاری. مدت سرمایه‌گذاری: مدت زمانی که قصد دارید سرمایه‌گذاری را ادامه دهید که به تعداد سال وارد می‌شود. مقدار هر واریز در طول مدت سرمایه‌گذاری: در صورتی که نمی‌خواهید مبلغی به سرمایه اولیه اضافه کنید، این قسمت را خالی بگذارید. تعداد پرداخت‌های اضافه در طول دوره: اگر قصد دارید در طول دوره مبالغی به سرمایه اضافه کنید، باید مشخص کنید این مبالغ در چه بازه زمانی (مثلاً ماهانه، سه‌ماهه یا سالانه) واریز شوند. فرمول محاسبه سود مرکب ماهانه فرمول محاسبه سود مرکب ماهانه مشابه فرمول کلی سود مرکب است، با این تفاوت که تعداد دفعات محاسبه سود در سال (n) برابر با 12 (تعداد ماه‌های سال) تنظیم می‌شود. برای مثال فرض کنید شما 10 میلیون تومان با نرخ سود سالیانه 36% برای مدت 2 سال سرمایه‌گذاری می‌کنید. با این تفاوت که سود به دست آمده، هر ماه به سرمایه شما افزوده می‌شود.  برای محاسبه سود مرکب ماهانه، اصل سرمایه برابر با 10 میلیون تومان، نرخ سود سالیانه برابر با  36 درصد، تعداد دفعات محاسبه سود در سال برابر با 12 و مدت زمان برابر با 2 سال است. با جایگذاری این اعداد در فرمول و ماشین حساب سود مرکب، دارایی نهایی شما 20,327,941 تومان و سود مرکب با کسر اصل سرمایه از مبلغ نهایی،10,327,941 تومان خواهد بود. فرمول محاسبه سود مرکب روزانه سود مرکب روزانه به سودی گفته می‌شود که هر روز روی اصل سرمایه و سودهای انباشته‌شده قبلی محاسبه می‌شود. فرمول محاسبه سود مرکب روزانه مشابه فرمول کلی سود مرکب است، با این تفاوت که تعداد دفعات محاسبه سود در سال (n) برابر با 365 (تعداد روزهای سال) خواهد بود. برای مثال، فرض کنید شما 10 میلیون تومان با نرخ سود سالیانه ۳۰ درصد به صورت روزانه برای مدت یک سال سرمایه‌گذاری می‌کنید. در محاسبه سود مرکب روزانه با استفاده از فرمول محاسبه سود مرکب، مبلغ نهایی 18,216,698 تومان خواهد بود. با کم کردن اصل سرمایه، سود مرکب روزانه 8,216,698 تومان به دست می‌آید. برای محاسبات سود سرمایه‌گذاری خود، می‌توانید از محاسبه گر سود مرکب موجود در بالای مقاله استفاده کنید و سرمایه اولیه را 10 میلیون تومان، نرخ سود سالیانه را عدد 30، دفعات مرکب شدن سود را برابر با عدد 365 و مدت سرمایه گذاری را 2 سال وارد کنید. جمع بندی سود مرکب، ابزاری قدرتمند برای رشد تصاعدی سرمایه است که با افزودن سود هر دوره به اصل سرمایه، امکان افزایش چشمگیر دارایی شما را در طول زمان فراهم می‌کند. در این مقاله، با مفهوم سود مرکب، فرمول‌های محاسبه آن به‌صورت سالیانه، ماهانه و روزانه آشنا شدید.  با استفاده از محاسبه گر سود مرکب در بالای صفحه، می‌توانید به‌سادگی و در چند ثانیه، محاسبه ی آنلاین سود مرکب را انجام دهید و آینده سرمایه‌گذاری خود را پیش‌بینی کنید. این ماشین حساب سود مرکب به شما امکان می‌دهد تا با وارد کردن مبلغ اولیه، نرخ سود، مدت زمان و نوع محاسبه، محاسبه آنلاین سود مرکب بورس و سایر بازارها را انجام دهید دست آورید و تصمیمات هوشمندانه‌تری برای سرمایه‌گذاری خود بگیرید. 

فرض کنید دو نفر سرمایه‌گذار همزمان ۱۰۰ میلیون تومان در بانک سپرده‌گذاری می‌کنند. بانک اول ۲۰ درصد سالانه و بانک دوم ۱۹ درصد اما با پرداخت ماهانه، سود می‌دهد. در نگاه اول سود 20 درصد جذاب‌تر است ولی موضوع به این سادگی نیست. اینجا با مفهوم سود موثر سالانه سروکار داریم. اما سود موثر سالانه چیست؟ چه در بانک و چه در یک صندوق درآمد ثابت، از سود موثر سالانه به‌عنوان ابزاری برای فهم بازده واقعی سرمایه‌گذاری استفاده می‌کنیم. بسیاری از سرمایه‌گذارها تنها به نرخ اسمی توجه می‌کنند و همین موضوع می‌تواند باعث انتخاب‌های اشتباه شود. در ادامه این مطلب از کاریزما لرنینگ ساده توضیح می‌دهیم سود موثر سالیانه چیست و چرا آشنایی با این مفهوم ضروری است. نرخ موثر سالانه چیست؟ نرخ سود موثر سالانه (Effective Annual Interest Rate) نشان‌دهنده سود واقعی یک سرمایه‌گذاری در طول یک سال است؛ با این تفاوت که در محاسبه آن، اثر سود مرکب نیز در نظر گرفته می‌شود. همانطور که اشاره کردیم، گاهی سرمایه‌گذارها صرفاً به سود اسمی توجه می‌کنند. برای فهم ساده‌تر موضوع ابتدا باید تفاوت سود اسمی و سود موثر سالانه را بدانیم. تفاوت سود اسمی و سود موثر سالانه سود اسمی، نرخ بهره‌ای است که توسط بانک، صندوق‌های سرمایه‌گذاری یا موسسات مالی اعلام می‌شود و ساده و بدون احتساب سود مرکب است. اما نرخ سود موثر سالانه، بازدهی واقعی با احتساب دفعات پرداخت سود است که سرمایه‌گذار دریافت می‌کند. برای مثال، اگر یک وام با نرخ اسمی 10 درصد داشته باشید، در پایان سال، ۱۰ میلیون تومان بهره روی وام ۱۰۰ میلیونی می‌پردازید. اما اگر نرخ همان 10 درصد به‌صورت ماهانه ترکیب شود، نرخ سود موثر سالانه بالاتر خواهد رفت چون هر ماه سود روی اصل سرمایه بعلاوه‌ی سود قبلی محاسبه می‌شود. فرمول محاسبه سود موثر سالانه برای محاسبه سود موثر سالیانه، از فرمول زیر کمک می‌گیریم: در این فرمول: حرف i = نرخ سود اسمی سالانه است. حرف n = تعداد دوره‌های ترکیب سود در سال است (مثلاً 12 برای ماهانه، 4 برای فصلی، 365 برای روزانه). به مثالی که در مقدمه این مطلب ذکر شد مراجعه می‌کنیم. بانک اول 20 درصد سود سالانه و بانک دوم 19 درصد (با پرداخت ماهانه) به شما سود می‌دهد. چرا گزینه دوم بهتر است؟ ابتدا با استفاده از فرمول، محاسبات لازم را انجام می‌دهیم: نرخ سود اسمی سالانه (i) = 0.19 (19 درصد) پرداخت سود به‌صورت ماهانه (n) = 12 مطابق فرمول، سود موثر سالانه برابر 20.62 درصد است. با پرداخت ماهانه، سودهای دریافتی در هر ماه به اصل سرمایه اضافه می‌شوند و در ماه‌های بعد، سود جدید بر مبنای مبلغ افزایش‌یافته محاسبه می‌گردد. به این فرآیند، سود مرکب گفته می‌شود. در صورتی‌که فردی مبلغ ۱۰ میلیون تومان را در چنین حسابی سرمایه‌گذاری کند: اگر سود فقط سالی یک بار و بدون ترکیب پرداخت شود، سود دریافتی در پایان سال ۱.۹ میلیون تومان خواهد بود. اما با پرداخت ماهانه و اعمال ترکیب سود، مبلغ نهایی سود سالانه به حدود ۲.۰۶۲.000 تومان افزایش می‌یابد. تفاوت سود موثر سالانه و سود مرکب این دو اصطلاح گاهی به اشتباه به‌جای یکدیگر استفاده می‌شوند، در حالی‌که مفاهیم متفاوتی دارند: سود مرکب به فرآیندی گفته می‌شود که در آن سودهای دوره‌ای (مثلاً ماهانه یا فصلی) به اصل سرمایه افزوده می‌شوند و در دوره‌های بعدی نیز خود این سودها مشمول سود جدید می‌گردند. سود موثر سالانه نتیجه‌ یا خروجی این فرآیند است؛ یعنی نرخ واقعی بازدهی سالانه‌ای که از ترکیب شدن سود در طول یک سال به‌دست می‌آید. به‌بیان ساده، سود مرکب یک مکانیزم محاسباتی است، در حالی که سود موثر سالانه، نرخ بازده نهایی است که نشان می‌دهد این مکانیزم در طول سال چه میزان سود واقعی برای سرمایه‌گذار ایجاد کرده است. می‌توانید از ابزار محاسبه آنلاین سود مرکب کاریزما برای حساب‌وکتاب‌های خود کمک بگیرید. سود موثر سالانه 36 درصد با صندوق درآمد ثابت کارا صندوق کارا یک صندوق سرمایه‌گذاری درآمد ثابت تحت مدیریت گروه مالی کاریزما است که با هدف ارائه سود روزشمار و ریسک پایین برای سرمایه‌گذاران طراحی شده است. سود سرمایه‌گذار در صندوق درآمد ثابت کارا به‌صورت تجمیعی در ارزش واحدها ذخیره می‌شود. این صندوق برای افرادی مناسب است که به‌دنبال دریافت سود یکجا در زمان فروش واحدهای خود هستند. صندوق‌های درآمد ثابت مانند کارا با ارائه سود سالانه بالاتر از سود بانکی، در روزهایی که بازار بورس شرایط ریزشی را تجربه می‌کند، گزینه‌ای بسیار مطمئن هستند. بسیاری از سرمایه‌گذارهای مطرح مانند هری مارکوویتز، توصیه می‌کنند بخشی از دارایی خود را همواره در صندوق‌های با درآمد ثـابت سرمایه‌گذاری کنیم. بنابراین، پیشنهاد می‌کنیم حتماً مقاله زیر را مطالعه کنید تا با ماهیت و مزایای صندوق درآمد ثابت کارا کامل آشنا شوید: کاربردهای سود موثر سالانه چیست؟ در زندگی روزمره، تقریباً همه ما با مسائلی مانند وام و سرمایه‌گذاری سروکار داریم. پس بهتر است بدانیم در پشت صحنه دریافت وام یا سرمایه‌گذاری واقعاً چه اتفاقاتی رخ می‌دهد. برای این کار به ابزاری مانند محاسبه سود موثر سالانه نیاز خواهیم داشت. از جمله کاربردهای این ابزار، می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: ۱. انتخاب وام و تسهیلات بانکی وامی که نرخ اسمی کمتری دارد، گاهی از نظر سود موثر گران‌تر تمام می‌شود. سود موثر سالانه کمک می‌کند هزینه واقعی وام‌ها را محاسبه و مقایسه کنید. ۲. مقایسه سرمایه‌گذاری‌ها چه یک سپرده بانکی باشد، چه یک صندوق درآمد ثابت یا اوراق قرضه، تنها با نرخ سود موثر سالانه می‌توان فهمید کدام گزینه بازده واقعی بیشتری دارد. ۳. برنامه‌ریزی مالی در بودجه‌بندی شخصی یا شرکتی، دانستن سود موثر سالیانه باعث می‌شود پیش‌بینی دقیقی از درآمدها و هزینه‌ها داشته باشید. مزایا و معایب سود موثر سالانه چیست؟ سود موثر سالانه، اگرچه می‌تواند معیاری عالی در تصمیم‌گیری‌ها باشد، اما نباید به‌تنهایی ملاک همه‌چیز قرار بگیرد. بنابراین در جدولی که برای شما آماده کرده‌ایم، مزایا و معایب این ابزار را به‌صورت خلاصه بررسی می‌کنیم تا با نقطه‌ضعف‌ها نیز آشنا شوید. مزایا و معایب سود موثر سالانه مزایا معایب بازده واقعی سرمایه‌گذاری را نشان می‌دهد. هزینه‌های تراکنش یا مالیات در فرمول لحاظ نمی‌شوند. می‌توان سپرده، وام یا صندوق‌های مختلف را مقایسه کرد. فرض بر نرخ سود ثابت است، اما نرخ‌ها تغییر می‌کنند. برای بودجه‌بندی شخصی و سازمانی بسیار کاربردی است. سود موثر سالانه بالا ممکن است ریسک بالایی داشته باشد. در سرمایه‌گذاری می‌توان […]

افزایش سرمایه از محل تجدید ارزیابی، یکی از روش‌های تامین منابع مالی شرکت‌های بورسی است. با توجه‌ به‌‌ اینکـه دغدغـه‌‌ تامین مالی در اغلب شرکت‌های بورسی وجود دارد؛ این شرکت‌ها برای کسب بودجـه‌‌ مورد نیاز خود جهت اصلاح ساختار مالی، تامین مالی پروژه‌های مختلف، بهبود و افزایش ظرفیت خط تولید، پرداخت بدهی‌ها و …از افزایش سرمایه از طریق تجدید ارزیابی دارایی‌ها، افزایش سرمایـه از محل اندوخته یا انباشته، افزایش سرمایـه به روش صرف سهام و افزایش سرمایـه از محل آورد‌ه نقدی و مطالبات حال شد‌ه استفاده می‌کنند. در این مقاله از کاریزما، به بررسی مفهوم افزایش سرمایه از محل تجدید ارزیابی و فرآیند آن می‌پردازیم. افزایش سرمایه تجدید ارزیابی چگونه است؟ شرکت‌ها در طول فعالیت خود، دارایی‌های فیزیکی متعددی مانند زمین، ساختمان، ماشین‌آلات، تجهیزات و … را خریداری می‌کنند. این دارایی‌ها به‌همراه میزان ارزش دفتری خود در ترازنامه شرکت ثبت می‌شوند. ارزش دفتری با کسر هزینه‌ استهلاک از قیمت خرید آن دارایی به‌دست می‌آید. اما با گذشت زمان، براساس تورم و نوسانات نرخ ارز، ممکن است قیمت روز این دارایی‌ها افزایش یابد. به همین دلیل، شرکت‌ها می‌توانند از این افزایش قیمت، برای افزایش سرمایه خود استفاده کنند براساس اصل ۱۴۱ قانون تجارت، اگر میزان زیان انباشتـه شرکتی بیش از نصف سرمایـه ثبت شد‌ه آن باشد، شرکت باید نسبت به افزایش سرمایه اقدام کند. شرکت‌های مشمول اصل ۱۴۱، معمولاً از وضعیت مالی مناسبی برخوردار نیستند و امکان افزایش سرمایه از محل سود انباشته یا آورد‌ه نقدی را ندارند. به همین دلیل، افزایش سرمایه‌ از محل تجدید ارزیابی دارایی‌ها، بهترین گزینه برای این شرکت‌ها است. البته امکان افزایش سرمایه شرکت‌های مشمول اصل ۱۴۱، تنها در صورتی وجود دارد که پس از افزایش سرمایه، مشکل زیان انباشته آن برطرف شود. برای افزایش سرمایه از محل تجدید ارزیابی دارایی‌ها، ابتدا باید ارزش روز دارایی‌های شرکت توسط کارشناس رسمی دادگستری تعیین شود. سپس، این ارزش جدید به عنوان مبنای افزایش سرمایه قرار می‌گیرد.  انواع افزایش سرمایه از طریق تجدید ارزیابی با توجه به اینکه افزایش سرمایه از محل تجدید ارزیابی دارایی‌ها، براساس مبلغ فعلی دارایی‌های شرکت انجام می‌شود، این افزایش سرمایه می‌تواند با توجه به نوع استهلاک آن دارایی و به دو حالت زیر انجام شود: افزایش سرمایه از محل دارایی‌های استهلاک‌پذیر دارایی‌های استهلاک‌پذیر مانند انواع ماشین‌آلات و تجهیزات مورد استفاده شرکت، با گذشت زمان استهلاک پیدا کرده و ممکن است باعث تغییر در نسبت‌های مالی شرکت و ایجاد هزینه تعمیرات برای آن شوند.  افزایش سرمایه از محل دارایی‌های استهلاک ناپذیر دارایی‌هایی مانند زمین یا ملک یک شرکت، دچار استهلاک نمی‌شوند اما با گذشت زمان و بر اثر تورم، ارزش ذاتی آن‌هاتغییر می‌‌کند. افزایش سرمایه از این محل، منجر به ورود پول و سرمایه جدید به شرکت نخواهد شد و این عملیات تنها یک عملیات حسابداری در صورت‌های مالی شرکت خواهد بود. مراحل افزایش سرمایه از محل تجدید ارزیابی برای ثبت افزایش سرمایه از محل تجدید ارزیابی، مراحل مشخصی وجود دارد که شامل موارد زیر می‌شود: پیشنهاد هیئت مدیره: در صورتی که شرکتی قصد افزایش سرمایه از این محل را داشته باشد، باید ابتدا هیئت مدیره آن پیشنهاد ثبت افزایش سرمایه از محل تجدید ارزیابی دارایی را ارائه کنند. این پیشنهاد از طریق سامانه کدال به سهامداران اطلاع‌رسانی می‌شود. سپس پیشنهاد آن‌ها وارد مرحله بررسی خواهد شد. بررسی توسط حسابرس قانونی: در مرحله دوم، حسابرس قانونی پیشنهاد و گزارش هیئت مدیره را بررسی کرده و نظر خود را درباره قانونی بودن افزایش سرمایه، در سامانه کدال اعلام می‌کند.  صدور مجوز افزایش سرمایه: در این مرحله، سازمان بورس اوراق بهادار باید گزارش حسابرس را بررسی کرده و در صورت موافقت، مجوز افزایش سرمایه شرکت مربوطه را صادر نماید. این مجوز با عنوان «مستندات و مدارک درخواست افزایش سرمایه» در سامانه کدال منتشر خواهد شد. در صورت اخذ مجوز، شرکت باید ظرف ۶۰ روز، مقدمات و اقدامات لازم برای افزایش سرمایه خود را اجرایی کند و در غیر این‌صورت مجوز افزایش سرمایه باطل خواهد شد. دعوت به مجمع عمومی: پس از اخذ مجوز، باید مجمع عمومی برگزار گردد. قانون تجارت، شرکت‌ها را موظف‌ کرده است که تا ۱۰ روز قبل از برگزاری مجمع، آگهی دعوت به آن را در سامانه کدال منتشر کنند تا سهامداران از برگزاری مجمع عمومی برای صحبت و تصمیم‌گیری درباره افزایش‌سرمایه آگاه شوند. همچنین دو روز کاری قبل از برگزاری مجمع، نماد آن شرکت به حالت ممنوع-متوقف درآمده و تا پایان مجمع، امکان معامله نخواهد داشت. این موضوع از طریق پیام ناظر به اطلاع سهامداران خواهد رسید. تصمیمات مجمع عمومی: در این مرحله‌، تصمیماتی که در مجمع به تصویب رسیده‌ است، در سامانه کدال منتشر خواهد شد. جلسه هیئت‌مدیره: در این مرحله، هیئت مدیره شرکت جلسه‌ای برای هماهنگی ثبت افزایش سرمایه، تشکیل می‌دهد و در آن درباره اقدام‌های مورد نیاز جهت انجام افزایش سرمایه تصمیم گیری می‌شود. سپس گزارش آن را به سازمان بورس ارجاع می‌دهد تا در صورت تایید، افزایش سرمایه شرکت، ثبت شود. پس از اتمام مراحل افزایش سرمایه، شرکت مربوطه حق ثبت افزایش سرمایه خود را در اداره ثبت شرکت‌ها خواهد داشت. زمان بازگشایی نماد پس از مجمع زمان بازگشایی نماد براساس میزان افزایش سرمایه مشخص خواهد شد. درصورتی که مبلغ افزایش سرمایه کمتر از ۲۰۰ درصد دارایی فعلی شرکت باشد،‌ نماد آن معمولا دو روزکاری پس از مجمع بازگشایی و معاملات آن آغاز می‌شود. همین‌طور اگر افزایش سرمایه بیش از ۲۰۰ درصد باشد، نماد پس از اتمام فرآیند افزایس سرمایه و تبدیل سهام جایزه به سهم پایه، بازگشایی خواهد شد. دارایی سهامداران پس از افزایش سرمایه در افزایش سرمایه از محل تجدید ارزیابی، تعداد سهام شرکت افزایش می‌یابد. لذا برای ثابت نگه داشتن درصد دارایی سهامداران، به افرادی که در زمان برگزاری مجمع، سهامدار شرکت بوده‌اند «سهام جایزه» تعلق می‌گیرد. تعداد سهام جایزه‌‌ای که به هر سهامدار تخصیص داد‌ه می‌شود، براساس درصد افزایش سرمایـه و تعداد سهام فرد پیش از افزایش سرمایـه خواهد بود. برای درک بهتر این موضوع، تصور کنید فردی صاحب ۵۰۰ سهم ۲۰۰۰ تومانی از یک شرکت است. یعنی میزان دارایی‌ او معادل یک میلیون تومان خواهد بود. اگر این شرکت تصمیم به افزایش سرمایه ۱۰۰ درصدی از محل تجدید ارزیابی دارایی‌ها بگیرد.، تعداد سهام آن فرد را به ۱۰۰۰ سهم افزایش خواهد داد. اما چون سهامدار مبلغی را به شرکت مربوطه پرداخت نکرده است، […]

ارزش‌گذاری سهام یکی از موضوعات کلیدی و چالش‌برانگیز در دنیای سرمایه‌گذاری است که تمانی سرمایه‌گذاران باید با آن آشنا باشد. تاکنون فکر کرده‌اید که چگونه می‌توان ارزش واقعی یک سهم را تعیین کرد؟ مدل‌های مختلفی برای این کار وجود دارند در تحلیل بنیادی، اما یکی از روش‌های پرکاربرد و محبوب در میان تحلیل‌گران، ارزش گذاری به روش ddm یا همان مدل تنزیل سود سهام است. این مدل بر اساس یک اصل ساده بنا شده است: ارزش یک سهم برابر است با مجموع سودهای نقدی آینده آن که به ارزش امروز تنزیل یافته‌اند. در نگاه اول، این مدل ممکن است پیچیده به نظر برسد، اما وقتی به عمق آن نفوذ کنید، می‌بینید که چقدر منطق پشت آن قوی و ساده است. در این مقاله از کاریزما لرنینگ، قصد داریم شما را با مفاهیم اساسی و نحوه کارکرد مدل تنزیل سود نقدی آشنا کنیم. اگر به دنبال یادگیری روشی مطمئن برای ارزیابی سهام هستید و می‌خواهید بدانید که چطور می‌توان از این مدل برای تصمیم‌گیری‌های هوشمندانه استفاده کرد، این مقاله دقیقاً همان چیزی است که به دنبالش هستید. ارزش گذاری به روش ddm چیست؟ روش تنزیل سود تقسیمی سهام یکی از روش‌های ساده برای ارزش‌گذاری سهام است. در این مدل، ارزش فعلی یک سهم با استفاده از سودهای نقدی که در آینده به سهامداران پرداخت می‌شود، محاسبه می‌گردد. به عبارت دیگر، این مدل بر اساس جریان‌های نقدی آینده و تنزیل آن‌ها به ارزش فعلی، ارزش یک سهم را تخمین می‌زند. به بیان ساده‌تر، می‌توان گفت که شرکت‌ها با تولید کالا و خدمات، سود کسب می‌کنند و این سود در نهایت در قیمت سهام منعکس می‌شود. شرکت‌ها سود حاصل از فعالیت‌های خود را بر اساس تعداد سهام موجود، بین سهامداران تقسیم می‌کنند. در مدل تنزیل سود تقسیمی، ابتدا سودهای نقدی آینده را پیش‌بینی می‌کنیم و سپس این سودها را با یک نرخ مشخص به زمان حال تنزیل می‌دهیم.  به این ترتیب، می‌توانیم بگوییم که ارزش فعلی سهام، برابر با مجموع سودهای نقدی تنزیل شده است. اگر ارزش به‌دست‌آمده از این روش بالاتر از قیمت فعلی سهام در بازار باشد، به این معنی است که سهم ارزان‌تر از ارزش واقعی‌اش است و برای خرید مناسب است. اما اگر ارزش به‌دست‌آمده کمتر از قیمت فعلی سهام باشد، به این معنی است که سهم گران‌تر از ارزش واقعی‌اش است و باید فروخته شود. مفاهیم مورد استفاده در ارزش گذاری به روش ddm روش تنزیل سود تقسیمی سهام از سه عنصر کلیدی یعنی سود سهام، بازده مورد انتظار سهام و نرخ تنزیل برای محاسبه ارزش ذاتی سهم استفاده می‌کند. در ادامه به بررسی این دو مفهوم می‌پردازیم: سود سهام سهمی از سود شرکت است که به طور دوره‌ای (معمولا سالانه) به سهامداران پرداخت می‌شود. شرکت‌ها موظف هستند که در مجمع عمومی عادی سالانه در مورد میزان سود نقدی و تاریخ پرداخت آن تصمیم‌گیری کنند. البته همه شرکت‌ها سود نقدی پرداخت نمی‌کنند و میزان سود نقدی از شرکتی به شرکت دیگر و بر اساس عوامل مختلفی مانند سودآوری، نیاز به سرمایه و سیاست‌های شرکت متفاوت است. نرخ بازده مورد نیاز (RRR) حداقل نرخ سودی است که سرمایه‌گذاران انتظار دارند با سرمایه‌گذاری در یک سهم خاص، با توجه به سطح ریسک آن، به دست آورند. این نرخ تحت تأثیر عوامل مختلفی از جمله نرخ بدون ریسک، ریسک سیستماتیک شرکت (بتا) و ریسک خاص سهم (صرف ریسک سهام) است. نرخ تنزیل نرخ تنزیل (Discount Rate) یکی از مفاهیم کلیدی در زمینه مالی و سرمایه‌گذاری است که برای تبدیل ارزش‌ سرمایه در آینده به ارزش فعلی استفاده می‌شود.  برای روشن‌تر شدن این موضوع، به مفهوم ارزش زمانی پول می‌پردازیم. ارزش زمانی پول (Time Value of Money یا TVM) مفهومی است که بیان می‌کند ارزش یک مقدار پول در حال حاضر بیشتر از همان مقدار پول در آینده است. احتمالا با توجه به شرایط تورمی اقتصاد ایران، کاملا با این موضوع آشنا هستید که پول نقد با گذشت زمان بی‌ارزش‌تر می‌شود. علاوه‌بر تورم،دلیل دیگر این است که پول موجود در حال حاضر می‌تواند سرمایه‌گذاری شود و در آینده سود به دست آورد. بنابراین، یک ریال امروز بیشتر از یک ریال فردا ارزش دارد. بنابراین اینکه بتوانیم محاسبه کنیم که سود نقدی یک سهم طی سال‌های آتی چند ریال خواهد بود، برای بررسی ارزش گذاری سهام کافی نیست. زیرا باید ارزش سود‌های نقدی آینده، در زمان حال محاسبه شود. به همین دلیل، مدل تنزیل سود سهام، ارزش فعلی مجموع تمام سودهایی که در آینده پرداخت خواهد شد را محاسبه می‌کند. انواع مدل‌های ارزش گذاری به روش ddm اگر خاطرتان باشد، در زمان معرفی سود سهام، گفته شد که تمام شرکت‌ها رویه یکسانی برای پرداخت سود نقدی ندارند و سیاست‌های پرداخت سود نقدی می‌تواند با توجه به شرایط شرکت، تغییر کند. به همین دلیل، انواع مختلفی از مدل تنزیل سود نقدی سهام وجود دارد تا ارزش گذاری هر سهمی ممکن شود. در ادامه به معرفی انواع مختلف مدل‌های ارزش گذاری به روش DDM می‌پردازیم:  مدل تنزیل سود با رشد صفر این مدل فرض می‌کند که مبلغ سود نقدی سهام در طول زمان ثابت می‌ماند. به این ترتیب، برای محاسبه‌ی ارزش واقعی سهم در حال حاضر، می‌توانیم از فرمول زیر استفاده کنیم.  نرخ بازده مورد انتظار ÷ سود سالانه هر سهم = ارزش واقعی سهم به‌این‌ترتیب که مجموع ارزش فعلی همه‌ی سودهایی که در آینده تقسیم خواهند شد را با استفاده از این مدل محاسبه می‌کنیم و برابر با ارزش واقعی در نظر می‌گیریم.  به‌عنوان مثال، شرکتی را در نظر می‌گیریم که هر سال مبلغ 1000 ریال سود به ازای هر سهم پرداخت ‌می‌کند. اگر نرخ بازده مورد انتظار ما 20 درصد باشد، فرمول محاسبه ارزش واقعی سهام به‌صورت زیر خواهد بود:  5000 ریال= 0.2 ÷ 1000 مدل رشد گوردون این مدل در زمانی کاربردی خواهد بود که انتظار داریم رشد سود نقدی سهام در بلند مدت ثابت باشد. برای مثال، هر سال دقیقا 5 درصد به سود نقدی سهام اضافه شود. در این صورت، ارزش واقعی سهام مد نظر به صورت زیر محاسبه خواهد شد: (نرخ رشد سود نقدی سهام – نرخ بازده مورد انتظار) ÷ سود نقدی سهم در سال آینده = ارزش واقعی  به‌عنوان مثال، شرکتی امسال به ازای هر سهم سود نقدی به مبلغ 1000 ریال به سهامداران پرداخت کرده […]

ارزش‌گذاری سهام (valuation) به معنای تخمین تقریبی ارزش واقعی شرکت از طریق بررسی پارامترهای مختلف است که می‌تواند به صورت مقایسه دارایی مورد نظر با دیگر دارایی‌ها باشد یا به صورت محاسبه ارزش فعلی آورده‌های آتی دارایی مورد نظر باشد.

صنعت فولاد یکی از بخشهای مهم اقتصادی و صنعتی است که تاثیر به سزایی در رشد و توسعه هر کشور دارد. فولاد در صنایعی چون حمل و نقل ، ساختمان، ساخت ماشین آلات، معدن و صنایع مربوط به تولید و انتقال انرژی کاربرد دارد.

ارزش گذاری به روش DCF یا تنزیل جربان‌های نقدی (Discounted Cash Flow)، یکی از متداول‌ترین روش‌ها برای تعیین ارزش فعلی یک سرمایه‌گذاری، سهام، دارایی یا یک کسب‌وکار است. اگر بخواهیم ساده و از بُعد سرمایه‌گذاری صحبت کنیم، باید بگوییم از DCF برای ارزیابی جذابیت یک فرصت سرمایه‌گذاری استفاده می‌شود. روش ارز‌شگذاری DCF کاربردهای زیادی دارد و یکی از دقیق‌ترین روش‌های ارزش‌گذاری به حساب می‌آید. در این مقاله در کاریزما لرنینگ، ارزش گذاری به روش تنزیل جریان نقدی را همراه با فرمول و مثال به بیان ساده توضیح خواهیم داد. این مطلب جذاب را از دست ندهید! ارزش گذاری به روش DCF چیست؟ متد DCF، زیرمجموعه‌ی تحلیل بنیادی و یک روش ارزش‌گذاری است که ارزش یک سرمایه‌گذاری را با استفاده از جریان‌های نقدی مورد انتظار آتی آن تخمین می‌زند. تحلیلگر‌ها با استفاده از DCF و بر اساس پیش‌بینی میزان پولی که یک سرمایه‌گذاری در آینده ایجاد می‌کند، ارزش امروز یک سرمایه‌گذاری را تعیین می‌کنند. در بُعد مالی، تنزیل جریان‌های نقدی به آن دسته از سرمایه‌گذارهایی که قصد دارند اوراق بهادار مانند سهام یک شرکت را خریداری کنند، یا حتی در یک کسب‌وکار سرمایه‌گذاری گسترده‌ای انجام دهند، کمک زیادی می‌کند. بنابراین از این مدل حتی در ارزش گذاری سهام نیز می‌توان استفاده کرد. تحلیل DCF نیز به صاحبان و مدیران کسب‌و‌کارها در تصمیم‌گیری در مورد بودجه‌بندی سرمایه یا هزینه‌های عملیاتی کمک کند. اگر بخواهیم ارزش گذاری به روش تنزیل جریان نقدی را خلاصه کنیم، می‌توانیم اینطور بگوییم که: تحلیل تنزیل جریان نقدی به ما کمک می‌کند ارزش فعلی یک سرمایه‌گذاری را بر اساس جریان‌های نقدی آتی آن مشخص کنیم. ارزش فعلی جریان‌های نقدی مورد انتظار در آینده، با استفاده از نرخ تنزیل پیش‌بینی‌شده محاسبه می‌شود. اگر DCF بالاتر از هزینۀ فعلی سرمایه‌گذاری باشد، می‌توانیم نتیجه بگیریم که فرصت سرمایه‌گذاری پیش‌آمده ارزشمند است و احتمالاً به سود ختم می‌شود. شرکت‌ها معمولاً از میانگین وزنی هزینه سرمایه (WACC) برای نرخ تنزیل استفاده می‌کنند، چراکه نرخ بازده مورد انتظار سهامداران را محاسبه می‌کند. یکی از معایب DCF، اتکای آن به تخمین‌های جریان‌های نقدی آتی است که می‌تواند نادرست باشد. از آنجایی که مطلب تخصصی است، احتمالاً جملات بالا برای شما کمی نامفهوم باشد. در ادامه‌ی مطلب همه‌چیز را همراه با مثال توضیح خواهیم داد. ارزش گذاری به روش DCF چگونه است؟ تحلیل تنزیل جریان نقدی، ابتدا ارزش فعلی جریان‌های نقدی مورد انتظار در آینده را با استفاده از نرخ تنزیل، پیدا می‌کند. سپس سرمایه‌گذاران از ارزش فعلی پول برای تعیین اینکه آیا جریان‌های نقدی آتی یک سرمایه‌گذاری یا یک پروژه، بیشتر از ارزش سرمایه‌گذاری اولیه است یا خیر، استفاده می‌کنند. به عبارت دیگر، این سوال پرسیده و پاسخ داده می‌شود که آیا پولی که این سرمایه‌گذاری در آینده به‌دست می‌آورد، بیشتر از پولی است که در حال حاضر سرمایه‌گذاری شده است یا خیر؟ اگر اینطور باشد، پروژه‌ی سرمایه‌گذاری سودآور خواهد بود و قابل تامل است. در غیر این صورت، باید آن را فراموش کنیم! در ادامه‌ی مطلب مثال کاملاً ملموس ارائه خواهیم داد. تجزیه و تحلیل جریان نقدی تنزیل‌شده، پولی که سرمایه‌گذار از یک سرمایه‌گذاری به‌دست می‌آورد را تخمین می‌زند؛ اما نکته اینجاست که در این تخمین، ارزش زمانی پول استفاده نیز لحاظ می‌شود. (اگر تورم را کنار بگذاریم) منظور از ارزش زمانی پول این است که ریالی که امروز دارید، ارزش بیشتری نسبت به ریالی دارید که فردا آن را دریافت می‌کنید، زیرا ریال امروز را می‌توان سرمایه‌گذاری کرد. بنابراین می‌توان گفت تحلیل DCF در هر شرایطی که شما قرار است پولی پرداخت کنید و انتظار دارید در آینده پول بیشتری به‌دست آورید، کاربرد دارد. مثال اول ارزش گذاری به روش DCF برای مثال فرض کنید نرخ بهره سالانه 5 درصد باشد. 100 تومان در یک حساب پس‌انداز ذخیره می‌کنیم. این 100 تومان در یک سال ارزشی برابر 105 تومان خواهد داشت. حال اگر پس‌انداز را حذف کنیم و قرار باشد سال آینده 100 تومان سود دریافت کنیم، سال آینده ارزش این سود برابر 95 تومان است، زیرا نمی‌توانیم این سود را به حساب پس‌انداز انتقال دهیم و از آن درآمد کسب کنیم. برای اینکه بتوانیم تحلیلی از جنس DCF داشته باشیم، سرمایه‌گذار باید برآورد خوبی در مورد جریان‌های نقدی آتی و ارزش نهایی سرمایه‌گذاری، تجهیزات یا سایر دارایی‌ها داشته باشد. کار بعدی سرمایه‌گذار، تعیین نرخ تنزیل مناسب برای مدل DCF است. این نرخ بسته به سرمایه‌گذاری یا پروژه متفاوت خواهد بود. عواملی مانند شرایط بازار سرمایه، سابقۀ شرکت، ریسک‌پذیری سرمایه‌گذار و … بر نرخ تنزیل انتخابی تاثیر می‌گذارند. اگر سرمایه‌گذار نتواند برآورد خوبی از جریانات نقدی آینده داشته باشد یا اینکه پروژه بیش از حد پیچیده باشد، آنگاه مدل ارزش‌گذاری DCF کارایی چندانی نخواهد داشت. اما برسیم به اصل مطلب … فرمول و محاسبۀ تنزیل جریانات نقدی برای محاسبه‌ی DCF یا تنزیل جریانات نقدی در یک سرمایه‌گذاری، باید از فرمول زیر استفاده کنیم: در این فرمول: CF1 = جریان نقدی سال اول CF2 = جریان نقدی سال دوم CFn = جریان نقدی در سال‌های بعدی r = نرخ تنزیل نرخ تنزیل در تحلیل DCF، نرخ بهره‌ای است که هنگام محاسبۀ ارزش خالص فعلی (NPV) سرمایه‌گذاری استفاده می‌شود و ارزش زمانی پول از زمان حال تا آینده را نشان می‌دهد. مثال دوم ارزش گذاری به روش DCF یک شرکت برای سرمایه‌گذاری در یک پروژه یا خرید تجهیزات جدید، ابتدا بررسی‌های لازم را انجام می‌دهد. سپس در تحلیل و بررسی‌های خود از میانگین وزنی هزینه سرمایه (WACC) به‌عنوان نرخ تنزیل برای ارزیابی DCF استفاده می‌کند.‌ میانگین وزنی هزینه سرمایه، میانگین نرخ بازدهی که سهامداران در شرکت برای سال جاری انتظار دارند را در بر می‌گیرد. برای مثال فرض کنید مالک شرکتی هستید و می‌خواهید یک پروژه را اجرا کنید. میانگین وزنی هزینه سرمایه (WACC) شرکت برابر 5 درصد است. این یعنی نرخ تنزیل شما برابر 5 درصد است. سرمایۀ اولیه 11 میلیارد تومان است و پروژه 5 سال زمان می‌برد. جدول زیر تخمین جریان‌های نقدی در هر سال را نشان می‌دهد: جریان‌‌های نقدی: با استفاده از فرمول DCF، تنزیل جریان‌های نقدی برای این پروژه به شرح زیر خواهد بود: جمع تمام جریان‌های نقدی تنزیل‌شده برابر خواهد بود با 13.306.727.000 تومان. اگر سرمایه اولیۀ 11 میلیارد تومانی را از این مقدار کم کنیم، به NPV یا ارزش خالص فعلی می‌رسیم که برابر با 2.306.727.000 تومان […]

بازده حقوق صاحبان سهام (ROE) یک شاخص بسیار مهم اما کمی ناشناخته در تحلیل بنیادی است که با استفاده از آن می‌توان سودآوری یک شرکت را با شرکت‌های دیگر مقایسه کرد. شاخص ROE، عملکرد یک شرکت را نشان می‌دهد و تحلیلگرها از این شاخص در ارزش گذاری سهام استفاده می‌کنند. شاخص ROE (Return On Equity) یک نسبت مالی است؛ یعنی با استفاده از اطلاعات موجود در صورت‌های مالی شرکت‌ها مانند صورت سود و زیان، ترازنامه و … می‌توانیم نسبت مالی بازده حقوق صاحبان سهام را به راحتی محاسبه کنیم. در این مطلب از کاریزما لرنینگ می‌خواهیم مفهوم بازدهی حقوق صاحبان سهام را موشکافی کنیم. ROE در عین سادگی، یکی از مهمترین شاخص‌ها است. بنابراین اگر می‌خواهید ارزش ذاتی یک سهم را پیدا کنید، قطعاً به این شاخص نیاز خواهید داشت. بازده حقوق صاحبان سهام چیست؟ بازده حقوق صاحبان سهام یک شاخص عملکردی است و نشان می‌دهد مدیریت یک شرکت چقدر توانسته در طول یک سال درآمد خالص برای سهامداران آن شرکت ایجاد کند. این شاخص معیاری برای سنجش سودآوری و کارایی یک شرکت است و به ما می‌گوید سود حاصل از مبالغ سرمایه‌گذاری‌شده در یک شرکت چقدر است. معادل بازده حقوق صاحبان سهام به انگلیسی می‌شود “Return On Equity” که در اینجا “Return” به معنی بازده و “Equity” به معنی حقوق صاحبان سهام است که به آن حقوق مالکانه نیز گفته می‌شود. شما به عنوان سهامدار بخشی از دارایی خود را در یک شرکت سرمایه‌گذاری می‌کنید. این حق طبیعی شماست که بدانید مدیران شرکت در ازای مبالغ سرمایه‌گذاری‌شده چه دستاوردی در طول یک سال داشته‌اند. با نگاهی به نرخ بازده حقوق صاحبان سهام می‌توانید ضرب‌آهنگ و سرعت افزایش یا کاهش ارزش یک شرکت را متوجه شوید. بد نیست یک اصطلاح را با هم مرور کنیم … حقوق صاحبان سهام یا حقوق مالکانه چیست؟ حقوق صاحبان سهام یعنی چه میزان از ارزش یک شرکت به شما، به عنوان یک شخص حقیقی یا حقوقی، تعلق دارد. اگر یک شرکت منحل شود، ابتدا تمام بدهی‌ها از دارایی‌های شرکت کسر می‌شوند. سپس حقوق صاحبان سهام از باقی‌مانده‌ی دارایی‌ها شرکت، بر اساس میزان سهامی که هر سهامدار دارد، به آن‌ها پرداخت می‌شود. بازده حقوق صاحبان سهام چگونه محاسبه می‌شود؟ برای محاسبه بازده حقوق صاحبان سهم، کافیست درآمد یا همان سود خالص یک شرکت را بر مجموع حقوق صاحبان سهام تقسیم کنیم. این اطلاعات را می‌توانید در سایت کدال و در صورت‌های مالی شرکت‌ها به آسانی پیدا کنید. قبل از بیان روش محاسبه بازده حقوق صاحبان سهم، به چند نکته توجه داشته باشید: بازده حقوق صاحبان سهام همیشه به صورت درصدی بیان می‌شود. بنابراین، عددی که از فرمول به‌دست می‌آید را در 100 ضرب می‌کنیم. عددی که به‌دست می‌آید، به تنهایی معنی خاصی ندارد؛ بلکه باید نسبت بازده حقوق صاحبان سهام دو یا چند شرکت را با یکدیگر مقایسه کنیم. برای استخراج اطلاعات از صورت‌های مالی و قرار دادن آن‌ها در فرمول، بهتر است از صورت‌های مالی یکساله شرکت‌ها استفاده کنید. فرمول محاسبه نرخ بازده حقوق صاحبان سهام برای بدست آوردن بازده حقوق صاحبان سهم از فرمول زیر استفاده می‌کنیم: در این فرمول، درآمد خالص شرکت برای یک سال کامل مالی در نظر گرفته می‌شود و قبل از پرداخت سود سهام به سهامداران عادی و بعد از پرداخت سود سهام به سهامداران ممتاز محاسبه می‌شود. همچنین در مجموع حقوق صاحبان سهام، سهام ممتاز لحاظ نمی‌شود. اگر نمی‌دانید سهام ممتاز چیست و با انواع سهام آشنایی ندارید، توصیه می‌کنیم مقاله‌ی زیر را مطالعه کنید: نکته‌ی جالب این فرمول این است که در مخرج، حقوق صاحبان سهام را داریم. همانطور که کمی قبل‌تر گفتیم، حقوق صاحبان سهام یعنی بدهی‌های یک شرکت را از دارایی‌ها کسر کنیم و باقی‌مانده‌ی دارایی‌ها به نسبت بین سهامداران تقسیم خواهد شد. بنابراین، فرمول بالا می‌توانیم به صورت زیر بازنویسی کنیم: به شاخص ROE، بازده دارایی خالص (Return On Net Assets) نیز گفته می‌شود. مثالی از محاسبه بازده حقوق صاحبان سهام در این مثال می‌خواهیم بازده حقوق صاحبان سهم را برای سهم «وسفارس» محاسبه کنیم. برای این کار به صورت‌های مالی 12 ماهه شرکت سرمايه گذاري استان فارس نیاز داریم. وارد سایت کدال می‌شویم و نماد وسفارس و سپس صورت‌های مالی این شرکت را برای دورۀ یک ساله جستجو می‌کنیم. ابتدا سراغ ترازنامه می‌رویم. همانطور که در ترازنامه (تصاویر زیر) مشاهده می‌کنید، جمع حقوق صاحبان سهام برابر است با ۲۹۶,۰۳۲,۳۵۶ میلیون ریال. سپس صورت سود و زیان را بررسی می‌کنیم. سود (زیان) خالص این شرکت برابر است با ۳۲,۰۵۹,۸۴۷ میلیون ریال. این دو عدد را در فرمول قرار می‌دهیم. عدد ۳۲,۰۵۹,۸۴۷ را بر ۲۹۶,۰۳۲,۳۵۶ تقسیم می‌کنیم. حاصل برابر است با 0.108 که آن را در 100 ضرب می‌کنیم. نرخ بازده حقوق صاحبان سهام برای سهم وسفارس برابر است با 10.8 یا به عبارتی 11 درصد. سه نکته مهم هنگام محاسبه بازده حقوق صاحبان سهام هنگام بازده حقوق صاحبان سهم، به نکات زیر توجه کنید: اگر شرکتی رشد بالایی داشته باشد، می‌توان انتظار داشت شاخص ROE عدد بالایی را نشان دهد و این موضوع طبیعی است. اگر می‌‌خواهید روند رشد یک شرکت را برسی کنید تا بتوانید آینده‌ی آن شرکت را به‌خوبی پیش‌بینی کنید، می‌توانید ROE آن شرکت را در 5 تا 10 سال گذشته بررسی و نتیجه‌گیری کنید. بازده حقوق صاحبان سهم بر اساس گزارشات سالانه شرکت‌ها بررسی می‌شود. در طی دورۀ یک ساله ممکن است سهام جدید منتشر و عرضه شود. در این صورت در محاسبات باید از میانگین وزنی تعداد سهام در طول سال گذشته استفاده شود. تحلیل بازده حقوق صاحبان سهام با مثالی که زدیم شروع کنیم. 11 درصد چه معنایی دارد؟ این عدد یعنی مدیران این شرکت توانسته‌اند در سال گذشته به ازای سرمایه‌هایی که سهامداران آورده‌اند، 11 درصد سود بسازند. به‌طور کلی هرچه این عدد بیشتر باشد، بهتر است و به این معنی است که مدیران یک شرکت توانسته‌اند بدون نیاز به سرمایه‌ی بالا، سود خوبی بسازند و شرکت رو به پیشرفت است. البته در تعریف بازده حقوق صاحبان سهام اشاره کردیم که محاسبه این شاخص برای یک شرکت ما را به جایی نمی‌رساند و بازده حقوق صاحبان سهام در مقایسه عملکرد شرکت‌ها با یکدیگر خود را نشان می‌دهد. تا اینجا با مفهوم بازده حقوق صاحبان سهام آشنا شدیم و مثال زدیم. بیایید کمی حرفه‌ای به قضیه نگاه […]