وبلاگ کاریزما

ارزش‌گذاری سهام (valuation) به معنای تخمین تقریبی ارزش واقعی شرکت از طریق بررسی پارامترهای مختلف است که می‌تواند به صورت مقایسه دارایی مورد نظر با دیگر دارایی‌ها باشد یا به صورت محاسبه ارزش فعلی آورده‌های آتی دارایی مورد نظر باشد.

تفاوت بیمه عمر و بیمه تکمیلی در پوشش‌ها، خدمات، مدت زمان، پرداخت خسارت‌ها و غیره نمایان می‌شود. هر دو این بیمه‌ها به منظور جبران هزینه‌ها در نظر گرفته شده‌اند اما تفاوت بیمه عمر با بیمه تکمیلی این است که بیمه عمر برای حمایت مالی از خانواده در صورت فوت یا از کار افتادگی ارائه شده، در حالی که بیمه تکمیلی به منظور جبران درصد زیادی از هزینه‌های درمانی که توسط بیمه‌های پایه ارائه نمی‌شوند، مورد استفاده قرار می‌گیرد. در ادامه این مقاله از کاریزما لرنینگ به فرق بیمه عمر و تکمیلی می‌پردازیم تا بتوان با اطلاعات کافی، بیمه‌نامه متناسب با شرایط خود انتخاب کرد. در ادامه با ما همراه باشید. تفاوت بیمه عمر و بیمه تکمیلی؛ بیمه عمر بهتر است یا بیمه تکمیلی؟ برای آنکه بخواهیم تفاوت بیمه تکمیلی و بیمه عمر را توضیح دهیم در ابتدا باید به طور مختصر هر کدام از این بیمه‌ها را شرح دهیم. بیمه‌ عمر یکی از انواع بیمه است که دو وظیفه اصلی دارد. در صورت حیات فرد پرداخت می‌شود یا در صورت فوت به خانواده یا ضامن او پرداخت می‌گردد. در هر دو صورت، در پایان قرارداد مبلغ معینی به صورت یکجا به فرد یا خانواده او پرداخت می‌شود. علاوه بر این، بیمه‌ عمر یک ابزار مالی مهم در سرمایه‌گذاری و کسب سود در طول مدت بیمه‌نامه است. در مقابل، بیمه تکمیلی یک بیمه کوتاه‌مدت است که به منظور جبران هزینه‌های درمانی و پزشکی طراحی شده است و می‌تواند بخش عمده هزینه‌های بیمارستانی و جراحی ناشی از بیماری، حادثه و سایر هزینه‌هایی که توسط بیمه پایه مانند سازمان‌های بیمه خدمات درمانی و تأمین اجتماعی جبران نمی‌شود را پوشش دهد. بیمه درمان تکمیلی یک نوع بیمه اختیاری است که افراد می‌توانند در صورت تمایل آن را تهیه کنند. برای خرید بیمه تکمیلی روی دکمه زیر کلیک کنید. تفاوت بیمه تکمیلی و بیمه عمر از نظر هدف بیمه عمر بر این اساس طراحی شده است که در صورت بروز وقایع غیرقابل پیش‌بینی مانند فوت، از کار افتادگی یا ابتلا به بیماری‌های خاص، هزینه‌های مالی به خانواده و بازماندگان وی پرداخت ‌شود. هدف از بیمه عمر، تامین امنیت مالی برای فرد و خانواده او است تا در شرایط بحرانی، پشتوانه‌ مالی برای فرد و خانواده‌اش فراهم شود. به عبارت دیگر، بیمه عمر می‌تواند زمانی که خانواده نیاز به کمک مالی دارد با پرداخت مبلغی که قبلاً مشخص شده است، فشارهای مالی را کاهش دهد. در مقابل، هدف اصلی بیمه تکمیلی پوشش هزینه‌های درمانی و پزشکی فرد بیمه‌شده است که بیمه‌های پایه ممکن است به طور کامل پوشش ندهند. بیمه تکمیلی به افراد کمک می‌کند تا بتوانند هزینه‌های درمانی، بستری در بیمارستان، جراحی و خدمات پزشکی را بدون نگرانی از هزینه‌های سنگین آن تامین کنند. به عبارتی بیمه تکمیلی مناسب افرادی است که نیاز به خدمات درمانی بدون دغدغه مالی دارند. تفاوت آنها بر اساس پوشش‌ها یکی از موارد مهم پیش از خرید بیمه عمر، بررسی شرایط هر یک از انواع بیمه عمر و شرکت‌های بیمه‌کننده است. با این حال، برخی از مهم‌ترین موارد تحت پوشش بیمه عمر در اغلب شرکت‌های بیمه، شامل موارد زیر می‌شوند: پوشش بیماری‌های خاص پوشش فوت طبیعی و فوت بر اثر حادثه پوشش نقص عضو و از کار افتادگی پوشش تکمیلی هزینه‌های پزشکی شرکت‌های بیمه مختلف دارای طرح‌های متنوعی برای بیمه تکمیلی هستند که پوشش‌های مختلفی را ارائه می‌کند اما اغلب طرح‌های موجود، پوشش‌های بیمه تکمیلی شامل موارد زیر خواهد شد: پوشش هزینه‌‌های پاراکلینیکی پوشش بلایای طبیعی و جبران هزینه‌های ناشی از آن پرداخت خدمات آزمایشگاهی هزینه بیمارستانی پرداخت هزینه‌های عمل سرپایی هزینه‌های عمل‌های حیاتی جراحی هزینه جراحی چشم شامل عیوب انکساری پرداخت برخی از هزینه‌های دندان‌پزشکی پرداخت هزینه عینک و سمعک پوشش ویزیت و دارو و خدمات اورژانسی تفاوت بیمه تکمیلی و بیمه عمر از نظر بازه زمانی بیمه عمر معمولاً به صورت بلندمدت از ۵ تا ۳۰ سال متغیر است. هر چه مدت قرارداد افزایش پیدا کند، سرمایه بیشتری به بیمه‌شده تعلق خواهد گرفت. اغلب بیمه‌نامه‌های عمر طی ۵ سال پس از عقد قرارداد شروع به سود‌دهی می‌‌کنند. به همین دلیل، خرید بیمـه عمر به‌ صورت بلندمدت پیشنهاد می‌شود؛ زیرا هر چه طول مدت قرارداد بیمه عمر بیشتر باشد، سود بیشتری خواهد داشت. این بیمه‌ها به صورت مستمر تا پایان دوره بیمه‌نامه فعال هستند که به منظور جبران خسارت‌های مالی ناشی از فوت، از کار افتادگی، یا بیماری‌های خاص تهیه می‌شود. در بیمه عمر، بیمه‌گذار مبلغی به عنوان حق بیمه می‌پردازد و در صورت وقوع حادثه، شرکت بیمه مبلغی به عنوان سرمایه فوت، مستمری، یا هزینه‌های درمانی به بیمه‌شده یا وراث او پرداخت می‌کند. بیمه تکمیلی یک بیمه کوتاه‌مدت است که معمولاً به صورت سالانه خریداری می‌شود و نیاز به تمدید سالانه دارد. در بیمه تکمیلی، بیمه‌گذار مبلغی به عنوان حق بیمه پرداخت می‌کند و در صورت بستری شدن در بیمارستان، جراحی، یا انجام آزمایشات و خدمات درمانی، شرکت بیمه بخشی از هزینه‌های مربوطه را به بیمه‌شده پرداخت می‌کند. تفاوت آنها از نظر حق بیمه پرداختی حق بیمه برای بیمه عمر با وجود تعهد بلندمدت، بیش از بیمه تکمیلی است. بیمه عمر متعهد به پرداخت مبالغی به عنوان سرمایه فوت به خانواده، پوشش از کار افتادگی فرد یا حمایت مالی مقابل بیماری‌های خاص است. این مورد می‌تواند هزینه قابل توجهی را بر عهده شرکت بیمه بگذارد. در صورتی که فرد دارای بیمـه عمر، طی حادثه‌ای از کارافتاد‌ه شد‌ه و امکان پرداخت حق بیمه را نداشتـه باشد، از ادامه پرداخت معاف خواهد شد. در صورت عدم پرداخت حق بیمه در طرح‌های بیمه تکمیلی، پوشش‌های بیمه‌ای به طور خودکار متوقف می‌شوند و فرد دیگر مشمول استفاده از مزایای بیمه تکمیلی نخواهد بود. به عمین علت، در بیمه تکمیلی اهمیت پرداخت منظم حق بیمه بسیار بیشتر است و افراد باید توجه ویژه‌ای به این موضوع داشته باشند تا از خدمات بیمه‌ای محروم نشوند.   فرق بیمه عمر و تکمیلی از نظر انعطاف‌پذیری بیمه عمر به علت ماهیت بلندمدت بودن، انعطاف‌پذیری کمتری نسبت به بیمه تکمیلی دارد. این ویژگی باعث می‌شود که تغییرات در بیمه عمر بسیار محدودتر از بیمه تکمیلی است. بیمه عمر یا زندگی به گونه‌ای طراحی شده که مدت قرارداد آن از ۵ تا ۳۰ سال متغیر باشد. از آنجا که بیمه عمر تعهداتی مانند پرداخت سرمایه فوت یا حمایت […]

بازار اختیار معامله یا همان آپشن (Options) یکی از انواع اوراق مشتقه و بازاری پر از فرصت‌های معاملاتی است که علیرغم جذابیت‌های فراوان کمی ناشناس مانده است! با این حال، آن‌هایی که در بازار اختیار معامله فعالیت می‌کنند، به‌خوبی ارزش این بازار و موقعیت‌های جذاب آن را می‌دانند. در این مقاله می‌خواهیم در مورد استراتژی های اختیار معامله کاریزما صحبت کنیم. در حال حاضر، معامله‌گران آپشن در ایران با چالش بزرگی روبه‌رو هستند؛ عدم همکاری کارگزاری‌ها! کارگزاری‌ها معمولاً به دلایلی مانند ریسک موجود در معاملات آپشن، خصوصاً سمت فروش، به‌طور پیش‌فرض اجازه‌ی معاملات آپشن و اجرای استراتژی را نمی‌دهند. در صورت نیاز، شما بایستی درخواست خود را مبنی بر فعال شدن قابلیت معاملات آپشن به کارگزاری ارائه دهید؛ با این حال ممکن است کارگزاری باز هم اجازه‌ی انجام یک سری معاملات و اجرای استراتژی‌های مختلف را به شما ندهد یا محدودیتی برای شما قائل شود، مانند اینکه برای اجرای استراتژی‌های مختلف بایستی پورتفویی به ارزش یک میلیارد تومان داشته باشید! طبیعتاً هر معامله‌گری نمی‌تواند با این شرایط کنار بیاید … اما خبر خوب این است که کارگزاری کاریزما تمام مشکلات را برای شما حل کرده است! تا انتهای این مطلب همراه ما باشید تا کاریزما لرنینگ شما را با استراتژی های اختیار معامله فعال در کاریزما شگفت‌زده کند! پیش از هر چیز، ذکر این نکته ضروری است که برای انجام معامله در بازار آپشن نیاز به دریافت کد آپشن دارید. برای دریافت کد آپشن روی دکمۀ زیر کلیک کنید: استراتژی های اختیار معامله فعال در کاریزما اگر به بازار اختیار معامله علاقه دارید، کارگزاری کاریزما قطعاً بهترین انتخاب برای شما خواهد بود! چراکه در این کارگزاری می‌توانید به راحتی استراتژی‌های معاملاتی مختلف را اجرا کنید و از بازار آپشن نهایت لذت را ببرید! پیش از آنکه ادامه‌ی مطلب را بخوانید، حتی اگر با بازار اختیار معامله آشنا هستید، توضیه می‌کنیم یک بار مقاله‌ی زیر را بخوانید: کارگزاری کاریزما در اقدامی بی‌نظیر، به شما اجازه می‌دهد 9 استراتژی معاملاتی کارآمد و محبوب بازار اختیار معامله را اجرا کنید. استراتژی های اختیار معامله فعال در کاریزما عبارت‌اند از: کاورد کال (Covered Call) کال اسپرد صعودی (Bull Call Spread) کانورژن یا تبدیل (Conversion) بیمه سهام (Protective Put) کولار (Collar) استرادل خرید (Long Straddle) استرانگل خرید (Long Strangle) خرید گاتس (Long Guts) استریپ و استرپ (Strip and Strap) در سامانه مشتقات کارگزاری کاریزما، موقعیت فروش اختیار خرید جهت اخذ استراتژِی‌های پوشش‌داده‌شده (بدون نیاز به وجه تضمین)، بدون محدودیت باز می‌گردد و با استفاده از دو استراتژی پایه یعنی کاورد کال و کال اسپرد صعودی و ترکیب آن‌ها، می‌توانید به سایر استراتژی های اختیار معامله فعال در کاریزما که در بالا ذکر کردیم، دسترسی داشته باشید و نسبت به سلیقه‌ی معاملاتی خود و تحلیل بازار، آنچه در ذهن دارید را پیاده‌سازی کنید. حال بیایید نگاهی به این 9 استراتژی بیندازیم و هر کدام را مختصر همراه با مثال توضیح دهیم. توجه داشته باشید که هر استراتژی را صرفاً برای آشنایی بیشتر توضیح می‌دهیم. اگر قصد استفاده از این استراتژی‌ها را دارید، حتماً قبل از هر اقدامی بر آن‌ها مسلط شوید! 1. استراتژی کاورد کال در بازار آپشن کاورد کال (Covered Call) یا اختیار خرید پوشش‌یافته، به جرات یکی از محبوب‌ترین و کاربردی‌ترین استراتژی‌ها، به‌ویژه در بازار مشتقه خودمان است. این استراتژی در بین معامله‌گران تازه‌وارد محبوبیت زیادی دارد و دلیل آن عمدتاً به آسان بودن و کاربردی بودن این استراتزی برمی‌گردد. لیست استراتژی های اختیار معامله کاریزما را با کاورد کال شروع می‌کنیم. کاورد کال با خرید سهم و فروش اختیار خرید شروع می‌شود. با این استراتژی می‌توان از ریزش بازار هم سود گرفت! در واقع زمانی که انتظار داریم قیمت یک سهم ریزش کند، می‌توانیم استراتژی کاورد کال را به‌کار ببریم. در این استراتژی در حقیقت سهام و ارزش زمانی فروخته می‌شوند. برای درک بهتر این مفهوم، مثالی را با هم بررسی کنیم. مثالی از استراتژی کاورد کال فرض کنید قیمت هر سهم ایران خودرو اکنون برابر 1000 تومان است و شما هزار سهم ایران خودرو در سبد دارایی خود دارید. اگر تشخیص شما این است که قیمت سهام ایران خودرو در آینده بالا نمی‌رود، می‌توانید استراتژی کاورد کال را به‌کار ببرید. به این صورت که: ابتدا هزار سهم ایران خودرو را در پرتفوی خود داشته باشید. سپس قرارداد اختیار خرید آن را با شرایط زیر بفروشید: قیمت اعمال: 900 تومان پرمیوم: 150 تومان تاریخ سررسید: 3 ماه دیگر توجه داشته باشید که هر قرارداد در بازار اختیار معامله برابر هزار سهم است. شما این قرارداد را می‌فروشید. در روز سررسید، خریدار این قرارداد، باید به‌ازای هر سهم 900 تومان پول بیاورد و سهام را از شما تحویل بگیرد. شما به‌ازای هر سهم 150 تومان (پرمیوم) دریافت کرده‌اید، پس در واقع هر سهم را عملاً 750 تومان خریده‌اید (750 – 900). اگر پرمیوم و قیمت اعمال را با هم جمع بزنیم، به قیمتی می‌رسیم که هر سهم را فروخته‌ایم یعنی 1050 تومان. اکنون دو سناریو وجود خواهد داشت: سناریوی اول) اگر در تاریخ سررسید قیمت هر سهم ایران خودرو بیشتر از 1000 تومان باشد، برای مثال به 1150 تومان برسد، آنگاه خریدار حتماً قرارداد را اعمال می‌کند و شما باید سهام خود را به قیمت 900 تومان به او بفروشید. این سناریو ضرر شما خواهد بود. سناریوی دوم) اگر قیمت سهم کمتر از 1000 تومان و برای مثال 800 تومان باشد، آنگاه خریدار دلیلی ندارد که 900 تومان پول بدهد و سهمی با قیمت 800 تومان را تحویل بگیرد. در این حالت او قرارداد را اعمال نمی‌کند و سود شما برابر پرمیوم  دریافتی خواهد بود. در واقع بهتر است بگوییم به‌اندازه‌ی پرمیومی که دریافت کرده‌اید، از زیان شما بابت داشتن خود سهم ایران خودرو و کاهش ارزش آن، کاسته خواهد شد. اگر بخواهیم این مفاهیم را روی نمودار سود و زیان و قیمت نشان دهیم، به چنین شکلی خواهیم رسید: 2. استراتژی کال اسپرد صعودی استراتژی کال اسپرد صعودی (Bull Call Spread) در بازاری کاربرد دارد که حرکت صعودی ملایم را برای آن متصور هستیم. این استراتژی کمک می‌کند ریسک را به حداقل برسانیم. کسب سود در این استراتژی در صورتی خواهد بود که قیمت دارایی پایه افزایش پیدا کند. پیاده‌سازی این استراتژی به این صورت است که: یک قرارداد اختیار خرید (با قیمت […]

ارزش گذاری به روش DCF یا تنزیل جربان‌های نقدی (Discounted Cash Flow)، یکی از متداول‌ترین روش‌ها برای تعیین ارزش فعلی یک سرمایه‌گذاری، سهام، دارایی یا یک کسب‌وکار است. اگر بخواهیم ساده و از بُعد سرمایه‌گذاری صحبت کنیم، باید بگوییم از DCF برای ارزیابی جذابیت یک فرصت سرمایه‌گذاری استفاده می‌شود. روش ارز‌شگذاری DCF کاربردهای زیادی دارد و یکی از دقیق‌ترین روش‌های ارزش‌گذاری به حساب می‌آید. در این مقاله در کاریزما لرنینگ، ارزش گذاری به روش تنزیل جریان نقدی را همراه با فرمول و مثال به بیان ساده توضیح خواهیم داد. این مطلب جذاب را از دست ندهید! ارزش گذاری به روش DCF چیست؟ متد DCF، زیرمجموعه‌ی تحلیل بنیادی و یک روش ارزش‌گذاری است که ارزش یک سرمایه‌گذاری را با استفاده از جریان‌های نقدی مورد انتظار آتی آن تخمین می‌زند. تحلیلگر‌ها با استفاده از DCF و بر اساس پیش‌بینی میزان پولی که یک سرمایه‌گذاری در آینده ایجاد می‌کند، ارزش امروز یک سرمایه‌گذاری را تعیین می‌کنند. در بُعد مالی، تنزیل جریان‌های نقدی به آن دسته از سرمایه‌گذارهایی که قصد دارند اوراق بهادار مانند سهام یک شرکت را خریداری کنند، یا حتی در یک کسب‌وکار سرمایه‌گذاری گسترده‌ای انجام دهند، کمک زیادی می‌کند. بنابراین از این مدل حتی در ارزش گذاری سهام نیز می‌توان استفاده کرد. تحلیل DCF نیز به صاحبان و مدیران کسب‌و‌کارها در تصمیم‌گیری در مورد بودجه‌بندی سرمایه یا هزینه‌های عملیاتی کمک کند. اگر بخواهیم ارزش گذاری به روش تنزیل جریان نقدی را خلاصه کنیم، می‌توانیم اینطور بگوییم که: تحلیل تنزیل جریان نقدی به ما کمک می‌کند ارزش فعلی یک سرمایه‌گذاری را بر اساس جریان‌های نقدی آتی آن مشخص کنیم. ارزش فعلی جریان‌های نقدی مورد انتظار در آینده، با استفاده از نرخ تنزیل پیش‌بینی‌شده محاسبه می‌شود. اگر DCF بالاتر از هزینۀ فعلی سرمایه‌گذاری باشد، می‌توانیم نتیجه بگیریم که فرصت سرمایه‌گذاری پیش‌آمده ارزشمند است و احتمالاً به سود ختم می‌شود. شرکت‌ها معمولاً از میانگین وزنی هزینه سرمایه (WACC) برای نرخ تنزیل استفاده می‌کنند، چراکه نرخ بازده مورد انتظار سهامداران را محاسبه می‌کند. یکی از معایب DCF، اتکای آن به تخمین‌های جریان‌های نقدی آتی است که می‌تواند نادرست باشد. از آنجایی که مطلب تخصصی است، احتمالاً جملات بالا برای شما کمی نامفهوم باشد. در ادامه‌ی مطلب همه‌چیز را همراه با مثال توضیح خواهیم داد. ارزش گذاری به روش DCF چگونه است؟ تحلیل تنزیل جریان نقدی، ابتدا ارزش فعلی جریان‌های نقدی مورد انتظار در آینده را با استفاده از نرخ تنزیل، پیدا می‌کند. سپس سرمایه‌گذاران از ارزش فعلی پول برای تعیین اینکه آیا جریان‌های نقدی آتی یک سرمایه‌گذاری یا یک پروژه، بیشتر از ارزش سرمایه‌گذاری اولیه است یا خیر، استفاده می‌کنند. به عبارت دیگر، این سوال پرسیده و پاسخ داده می‌شود که آیا پولی که این سرمایه‌گذاری در آینده به‌دست می‌آورد، بیشتر از پولی است که در حال حاضر سرمایه‌گذاری شده است یا خیر؟ اگر اینطور باشد، پروژه‌ی سرمایه‌گذاری سودآور خواهد بود و قابل تامل است. در غیر این صورت، باید آن را فراموش کنیم! در ادامه‌ی مطلب مثال کاملاً ملموس ارائه خواهیم داد. تجزیه و تحلیل جریان نقدی تنزیل‌شده، پولی که سرمایه‌گذار از یک سرمایه‌گذاری به‌دست می‌آورد را تخمین می‌زند؛ اما نکته اینجاست که در این تخمین، ارزش زمانی پول استفاده نیز لحاظ می‌شود. (اگر تورم را کنار بگذاریم) منظور از ارزش زمانی پول این است که ریالی که امروز دارید، ارزش بیشتری نسبت به ریالی دارید که فردا آن را دریافت می‌کنید، زیرا ریال امروز را می‌توان سرمایه‌گذاری کرد. بنابراین می‌توان گفت تحلیل DCF در هر شرایطی که شما قرار است پولی پرداخت کنید و انتظار دارید در آینده پول بیشتری به‌دست آورید، کاربرد دارد. مثال اول ارزش گذاری به روش DCF برای مثال فرض کنید نرخ بهره سالانه 5 درصد باشد. 100 تومان در یک حساب پس‌انداز ذخیره می‌کنیم. این 100 تومان در یک سال ارزشی برابر 105 تومان خواهد داشت. حال اگر پس‌انداز را حذف کنیم و قرار باشد سال آینده 100 تومان سود دریافت کنیم، سال آینده ارزش این سود برابر 95 تومان است، زیرا نمی‌توانیم این سود را به حساب پس‌انداز انتقال دهیم و از آن درآمد کسب کنیم. برای اینکه بتوانیم تحلیلی از جنس DCF داشته باشیم، سرمایه‌گذار باید برآورد خوبی در مورد جریان‌های نقدی آتی و ارزش نهایی سرمایه‌گذاری، تجهیزات یا سایر دارایی‌ها داشته باشد. کار بعدی سرمایه‌گذار، تعیین نرخ تنزیل مناسب برای مدل DCF است. این نرخ بسته به سرمایه‌گذاری یا پروژه متفاوت خواهد بود. عواملی مانند شرایط بازار سرمایه، سابقۀ شرکت، ریسک‌پذیری سرمایه‌گذار و … بر نرخ تنزیل انتخابی تاثیر می‌گذارند. اگر سرمایه‌گذار نتواند برآورد خوبی از جریانات نقدی آینده داشته باشد یا اینکه پروژه بیش از حد پیچیده باشد، آنگاه مدل ارزش‌گذاری DCF کارایی چندانی نخواهد داشت. اما برسیم به اصل مطلب … فرمول و محاسبۀ تنزیل جریانات نقدی برای محاسبه‌ی DCF یا تنزیل جریانات نقدی در یک سرمایه‌گذاری، باید از فرمول زیر استفاده کنیم: در این فرمول: CF1 = جریان نقدی سال اول CF2 = جریان نقدی سال دوم CFn = جریان نقدی در سال‌های بعدی r = نرخ تنزیل نرخ تنزیل در تحلیل DCF، نرخ بهره‌ای است که هنگام محاسبۀ ارزش خالص فعلی (NPV) سرمایه‌گذاری استفاده می‌شود و ارزش زمانی پول از زمان حال تا آینده را نشان می‌دهد. مثال دوم ارزش گذاری به روش DCF یک شرکت برای سرمایه‌گذاری در یک پروژه یا خرید تجهیزات جدید، ابتدا بررسی‌های لازم را انجام می‌دهد. سپس در تحلیل و بررسی‌های خود از میانگین وزنی هزینه سرمایه (WACC) به‌عنوان نرخ تنزیل برای ارزیابی DCF استفاده می‌کند.‌ میانگین وزنی هزینه سرمایه، میانگین نرخ بازدهی که سهامداران در شرکت برای سال جاری انتظار دارند را در بر می‌گیرد. برای مثال فرض کنید مالک شرکتی هستید و می‌خواهید یک پروژه را اجرا کنید. میانگین وزنی هزینه سرمایه (WACC) شرکت برابر 5 درصد است. این یعنی نرخ تنزیل شما برابر 5 درصد است. سرمایۀ اولیه 11 میلیارد تومان است و پروژه 5 سال زمان می‌برد. جدول زیر تخمین جریان‌های نقدی در هر سال را نشان می‌دهد: جریان‌‌های نقدی: با استفاده از فرمول DCF، تنزیل جریان‌های نقدی برای این پروژه به شرح زیر خواهد بود: جمع تمام جریان‌های نقدی تنزیل‌شده برابر خواهد بود با 13.306.727.000 تومان. اگر سرمایه اولیۀ 11 میلیارد تومانی را از این مقدار کم کنیم، به NPV یا ارزش خالص فعلی می‌رسیم که برابر با 2.306.727.000 تومان […]

استعلام بیمه موتور سیکلت یکی از اقدامات مهم و ضروری در زمان خرید موتورسیکلت برای تمامی موتورسواران است. بیمه موتور سیکلت شامل بیمه شخص ثالث و بیمه بدنه (تحت شرایط خاص) است که هر دو نقش مهمی در کاهش هزینه‌های احتمالی ناشی از حوادث و خسارات دارند. اما بیمه شخص ثالث، به این علت که وظیفه جبران خسارات وارده به اشخاص دیگر را دارد، از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است.  به همین دلیل نیز دارندگان موتور سیکلت باید همواره نسبت به اعتبار بیمه موتور سیکلت خود آگاهی داشته باشند تا در زمان نیاز اقدام به تمدید آن کنند. خوشبختانه در حال حاضر امکان استعلام آنلاین بیمه موتور سیکلت فراهم شد‌ه است. در این مقاله از کاریزما لرنینگ، به نحوه استعلام بیمه نامه موتور سیکلت و تمام نکات مربوط به آن می‌پردازیم.  استعلام بیمه موتور سیکلت چیست؟ استعلام بیمه موتورسیکلت به معنای بررسی و دریافت اطلاعات دقیق درباره بیمه‌نامه مو‌تور سیکلـت شما است. این کار به شما امکان می‌دهد تا از معتبر بودن بیمه‌نامه، مدت اعتبار آن، میزان پوشش‌های بیمه‌ای، تخفیفات و سایر جزئیات مهم آگاه شوید. اگر نمی‌دانید بیمه موتور سیکلت چیست و چه مزایایی برای موتور سواران دارد، حتما مقاله زیر را بخوانید: چرا استعلام بیمه موتورسیکلت مهم است؟ یکی از اقدامات اصلی برای جلوگیری از پرداخت جریمه دیرکرد بیمه موتورسیکلت، بررسی سوابق بیمه موتور سیکلت است. در واقع امکان استعلام گرفتن از بیمه شخص ثالث موتور سیکلت باعث شد‌ه است همه رانندگان این وسیله نقلیه اطلاعات جامعی از وضعیت بیمه‌نامه خود پیدا کنند. برخی از مهم‌ترین مزایای استعلا‌م بیمه شخص ثالث موتور سیکلت شامل موارد زیر می‌شود: جلوگیری از جریمه: با استعلام به موقع، از تاریخ انقضای بیمه مطلع شد‌ه و از پرداخت جریمه دیرکرد جلوگیری می‌کنید. تعیین میزان پوشش: با اطلاع از پوشش‌های بیمه‌ای، در صورت بروز حادثه، می‌توانید از حقوق خود به خوبی دفاع کنید. استفاده از تخفیفات: با استعلام سوابق بیمه، از میزان تخفیفات عدم خسارت خود مطلع شد‌ه و در هنگام تمدید بیمه، از آن بهره‌مند می‌شوید. اطمینان از اعتبار بیمه‌نامه: با استعلام، از معتبر بودن بیمه‌نامه خود اطمینان حاصل کرده و از بروز مشکلات احتمالی در صورت تصادف جلوگیری می‌کنید. با توجه به اهمیت استعلام بیمه نامه موتور سیکلت، بسیاری از دارندگان این وسیله نقلیه، به دنبال راهی برای استعلام بیمه موتور سیکلت با شماره بیمه نامه، استعلا‌م بیمه مو‌تور سیکلت با شماره شاسی و یا سامانه استعلام بیمه موتور سیکلت هستند. اما سوالی که مطرح می‌شود این است که برای استعلا‌م بیمه نا‌مه مو‌تور سیکلت باید چه اطلاعاتی داشته باشیم و به چه طریقی عمل کنیم؟ در ادامه به بررسی دقیق‌تر این موضوعات می‌پردازیم: روش های استعلام بیمه موتور سیکلت  سازمان بیمه مرکزی جمهوری اسلامی ایران در طول سال‌ها توانسته است خدمات بیمه‌ای متعددی را به صورت الکترونیکی ارائه دهد. یکی از این خدمات، امکان استعلام سوابق بیمه شخص ثالث موتور سیکلت است.  نحوه استعلام وضعیت بیمه موتور سیکلت با صاحبان موتورسیکلت که قصد اطلاع از سوابق بیمـه‌ای خود را دارند، می‌توانند با مراجعه به سایت استعلام بیمه موتور سیکلت و حتی روش‌های ساده دیگری، بدون نیاز به حضور فیزیکی در دفاتر شرکت‌های بیمـه، این اطلاعات را دریافت کنند.  در ادامه، به نحوه استعلام سوابق بیمه موتور سیکلت، مراحل انجام این استعـلا‌م و پیگیری نتایج آن خواهیم پرداخت تا دارندگان موتور سیکلت بتوانند به راحتی و در کمترین زمان ممکن، اطلاعات بیمـه‌ا‌ی خود را بررسی کنند. استعلام بیمه ثالث موتور سیکلت از طریق سایت بیمه مرکزی اصلی‌ترین روش استعلام سوابق بیمه شخص ثالث موتور سیکلت، از طریق سایت بیمـه مرکزی است. می‌توانید با مراجعه به سامانه بیمه مرکزی به آدرس centinsur.ir، به بخش «خدمات الکترونیک» رفته و گزینه «استعلام اصالت بیمه نامه» را انتخاب کنید.  در این بخش امکان استعلا‌م بیمه نا‌مه از طریق کد یکتا، شماره بیمه‌نامه، کد VIN و حتی پیامک مهیاست که در ادامه به بررسی دقیق‌تر این روش‌ها می‌پردازیم: استعلام بیمه موتور سیکلت با کد یکتا یکی از روش‌های استعلا‌م بیمه مو‌تور سیکلت بیمه مرکزی، از طریق کد یکتای بیمه‌نامه است. هر بیمه نامه دارای یک کد چند رقمی منحصربه‌فرد به نام کد یکتا است. این کد برای دریافت استعلام از سوابق بیمه نامه‌ و بررسی اصالت آن‌ها استفاده شد‌ه و منجر به کاهش اشتباهات احتمالی در شرکت‌های بیمه می‌شود. استعلام بیمه موتور سیکلت با شماره بیمه نامه شما می‌توانید بیمه موتور سیکلت خود را از طریق شماره بیمه نامه در سامانه سنهاب استعلام بگیرید. استعلام بیمه موتور سیکلت با کد VIN کد vin خودرو از ۱۷ کاراکتر و ترکیب اعداد و حروف تشکیل شد‌ه و برای هر خودرو به صورت اختصاصی صادر می‌شود. اگر این کد را در اختیار دارید، می‌توانید پس از ورود به سامانه بیمه مرکزی جمهوری اسلامی ایران (سنهاب). وارد بخش استعلام اصالت بیمه نامه شد‌ه، سپس گزینه استعلام با کد VIN را انتخاب کنید. البته توجه داشته باشید که تعداد مجاز استعلام برای هر شماره تلفن در این روش، حداکثر ۵ بار در هر روز است. استعلام بیمه موتور سیکلت با کد ملی علاوه بر روش‌هایی که تا کنون مطرح شد، می‌توانید برای استعلام بیمه نامه موتور سیکلت با کد ملی خود، وارد سایت پنجره ملی خدمات دولت هوشمند شد‌ه و از بخش کارتابل شهروندی، بیمه‌نامه‌های قبلی و بیمـه نامه فعلی خود را به‌همراه شرکت بیمه‌گر و تاریخ صدور و ابطال بیمه‌نامه مشاهده کنید. روش انجام استعلام بیمه نامه موتور سیکلت از طریق پیامک در صورتی که قصد استعـلام موتو‌ر سیکلـت خود را دارید اما به دلیل عدم دسترسی به اینترنت یا هر عامل دیگری، امکان استفاده از سایت بیمـه مرکزی را نداشتید، می‌توانید یک پیامک به یکی از قالب‌های زیر به شماره ۳۰۰۰۲۶۲۱ ارسال کنید: شماره بیمه نامه چاپ شد‌ه * کد ملی بیمه گذار * ۱ نمونه: ۹۹/۰۱/۰۰۲/۰۰۰۱۸۹ * ۱۱۳۸۵۹۸۰۰۰ * ۱ کد یکتای بیمه نامه * کد ملی بیمه گذار * ۲ نـمونه: ۱۲۳۴۵۶۷۸۹۰ * ۰۰۳۸۹۶۴۰۰۰ * ۲ VIN * کدملی متعلق به شماره همراه استعلام کننده * ۳ نمونه: 3 * ۰۰۳۸۵۹۶۰۰۰ * IRFC8521V07044190  استعلام بیمه موتور سیکلت از روی پلاک یکی از سوالاتی که اغلب رانندگان موتـور را به خود درگیر می‌کند، نحوه استعلام بیمه موتور سیکلت با شماره پلاک است. باید بدانید که امکان استعلام تخفیفات عدم خسارت بیمه شخص ثالث و حوادث راننده با استفاده […]

اتریوم چیست؟ اتریوم (Ethereum) دومین ارز دیجیتال بزرگ بازار کریپتو است که در سال‌های اخیر محبوبیت زیادی به‌دست آورده است. این ارز توسط برنامه‌نویس روسی – کانادایی، بنام ویتالیک بوترین (Vitalik Buterin) در سال 2013 ایجاد و سپس در سال 2015 راه‌اندازی شد. اتریوم ارز دیجیتال محبوب برنامه‌نویس‌ها است و با نماد “ETH” توانسته به یکی از بازیگران اصلی فناوری بلاکچین تبدیل شود. در ادامه نگاهی دقیق‌تر به اتریوم و تاریخچه آن خواهیم داشت و رویداد کلیدی و نقاط عطف آن را بررسی خواهیم کرد. ارز اتریوم چیست؟ اتریوم (Ethereum) یک شبکه غیرمتمرکز (Decentralized) است و اتر با نماد ETH، ارز دیجیتال اصلی این شبکه به حساب می‌آید. اتر پس از بیت‌کوین (BTC)، دومین ارز دیجیتال بزرگ از نظر ارزش بازار یا همان مارکت کپ است. غیرمتمرکز بودن اتریوم بدین معناست که این شبکه نیاز به واسطه‌ها را از بین می‌برد و خدمات مختلفی را بدون وجود واسطه‌ها ارائه می‌دهد. اتریوم در حال حاضر به اجرای قراردادهای هوشمند مشهور است. کاربران در این شبکه کارمزدی (Gas) را برای پردازش تراکنش‌ها در شبکه پرداخت می‌کنند و این هزینه‌های دریافت‌شده به‌عنوان گس، در ازای فعالیت قراردادهای هوشمند پرداخت می‌شود. از ارز دیجیتال اتریوم به منظور پرداخت هزینه‌ها در این شبکه استفاده می‌شود. به‌عنوان مثال، نودها که وظیفه آنها تایید تراکنش، ایجاد بلاک و حفظ امنیت است، ارز دیجیتال اتر را به‌عنوان پاداش دریافت می‌کنند. تاریخچه اتریوم؛ ETH از کجا می‌آید؟ در سال 2013 ویتالیک بوترین (Vitalic Buterin) ایده ایجاد برنامه‌های غیرمتمرکز و یک پلتفرم بلاکچین جهت ساخت آن‌ها را در قالب یک وایت پیپر مطرح کرد و در سال 2015 اولین بلوک این پلتفرم ایجاد شد. از سال 2016 اتریوم تغییرات زیادی را تجربه کرد و از سال 2018 رتبه دوم بازار کریپتو را به خود اختصاص داد. در سال 2022 مکانیزم اجماع اتریوم از PoW (اثبات کار) به مکانیزم PoS (اثبات سهام) تغییر کرد. این ارتقاء با هدف بهبود عملکرد اتریوم انجام شد و مصرف انرژی را نیز تا حد زیادی کاهش داد. علاوه بر ویتالیک بوترین، آنتونی دی لوریو (Anthony Di Lorio)، چارلز هاسکینسون (Charles Hoskinson) و میهای الیسی (Mihai Alisie) از دیگر بنیانگذاران این شبکه می‌باشند. اتریوم چگونه کار می‌کند؟ بلاکچین اتریوم که نقش کلیدی را بر عهده دارد و به‌عنوان ستون اصلی شبکه اتریوم در نظر گرفته می‌شود، وظیفه ذخیره و ثبت تمامی داده‌های مربوط به تراکنش‌ها و قراردادهای هوشمند را برعهده دارد. پس از یک ارتقا بزرگ در سپتامبر 2022، بلاکچین اتریوم از یک بلاکچین اثبات کار به بلاکچین اثبات سهام تبدیل شد. این تغییر اتریوم 2.0 نامیده شد و به پروژه اجازه می‌داد تا مصرف انرژی را کاهش دهد و منجر به بهبود مقیاس‌پذیری و افزایش توان اتریوم شود. همانند بیت‌کوین، تمامی تراکنش‌های اتریوم به‌صورت عمومی هستند و همه افراد می‌توانند بر آنها نظارت کنند و تاریخچۀ تمامی آن تراکنش‌ها در بلاکچین ثبت می‌شود. ماینرها در ازای فعالیت خود کارمزدی را دریافت می‌کنند که کاربران با ایجاد تراکنش تحت عنوان GAS (گاز) پرداخت می‌کنند. هدف اصلی پلتفرم اتریوم این است که به‌عنوان یک پلتفرم منبع باز برای توسعه برنامه‌ها شناخته شود و بدین منظور از قراردادهای هوشمند استفاده می‌کند، که اولین بار در سال 1996 توسط نیک سابو مطرح شد. توکن‌های شبکه اتریوم بر اساس استاندارد ERC-20 ایجاد می‌شوند و این فرآیند بر عهده قراردادهای هوشمند است. ویژگی‌های شبکه اتریوم چیست؟ قراردادهای هوشمند: اتریوم اجازه ایجاد قراردادهای هوشمند را می‌دهد و این قراردادها عمدتاً با زبان برنامه‌نویسی سالیدیتی (Solidity) ایجاد می‌شوند. ماشین مجازی اتریوم: ماشین مجازی اتریوم یا EVM (Ethereum Virtual Machine)، یک موتور محاسباتی برای بلاکچین اتریوم است که وضعیت شبکه را مدیریت و تراکش‌ها را پردازش می‌کند. به کمک این موتور می‌توان قراردادهای هوشمند را بر روی شبکه اتریوم پیاده‌سازی کرد. اتر: اتر ارز دیجیتال شبکه اتریوم است و تنها روش قابل قبول جهت پرداخت هزینه تراکنش‌های شبکه اتریوم می‌باشد. برنامه‌های غیرمتمرکز (dApps): برنامه‌های غیرمتمرکز اتریوم برنامه‌هایی هستند که در آن‌ها هیچ نهاد مرکزی قدرت کل برنامه را در اختیار ندارد چون تمامی آن‌ها بر بستر بلاکچین اجرا می‌شوند. دائو یا سازمان خودگردان غیرمتمرکز (DAO): دائو یک سازمان غیرمتمرکز است که کنترل آن به‌صورت کامل بر عهده تمام اعضا است، نه یک عضو مشخص. دائو برای تصمیم‌گیری و یا رای‌گیری در شبکه بر قراردادهای هوشمند متکی است. قراردادهای هوشمند (Smart Contracts) قراردادهای هوشمند یکی از ابتکارات کلیدی اتریوم هستند. این قراردادها، کدهای خوداجرا هستند که در بلاکچین اتریوم ذخیره می‌شوند و به‌صورت خودکار، بدون نیاز به واسطه‌ها، تراکنش‌ها را اجرا می‌کنند. قراردادهای هوشمند می‌توانند انواع مختلفی از تراکنش‌ها را کنترل کنند، از جمله فروش و خرید املاک، مدیریت زنجیره تأمین و حتی اجرای قراردادهای بیمه. به‌عنوان مثال، در صنعت بیمه، یک قرارداد هوشمند می‌تواند به‌صورت خودکار پرداخت‌ها را بر اساس شرایط مشخص‌شده در قرارداد، مانند وقوع یک حادثه طبیعی، انجام دهد. دیفای (DeFi) و اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز (dApps) امور مالی غیرمتمرکز (Decentralized Finance)، یکی از بزرگ‌ترین اکوسیستم‌های کاربردی اتریوم است. دیفای به کاربران امکان می‌دهد تا بدون نیاز به بانک‌ها و مؤسسات مالی مرکزی، وام بگیرند، وام بدهند، سپرده‌گذاری کنند و تجارت کنند. اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز (dApps) نیز از قراردادهای هوشمند برای ارائه خدمات مختلف استفاده می‌کنند. این اپلیکیشن‌ها بر روی بلاکچین اتریوم اجرا می‌شوند و به کاربران امکان می‌دهند تا به خدماتی مانند بازی‌ها، بازارهای پیش‌بینی، و شبکه‌های اجتماعی دسترسی پیدا کنند. یکی از مثال‌های برجسته دیفای، پلتفرم‌های وام‌دهی مانند Aave و Compound هستند که به کاربران امکان می‌دهند تا با دارایی‌های دیجیتال خود، به کسب سود بپردازند. استانداردهای ERC بلاکچین اتریوم استانداردهای ERC مجموعه‌ای از قوانین و پروتکل‌ها هستند که توسعه‌دهندگان برای ایجاد توکن‌های جدید بر روی بلاکچین اتریوم از آن‌ها استفاده می‌کنند. استاندارد ERC-20 یکی از مشهورترین استانداردها است که برای ایجاد توکن‌های قابل تعویض (Fungible Tokens) استفاده می‌شود. این توکن‌ها می‌توانند در مبادلات مالی مانند پرداخت‌ها، استفاده شوند. استاندارد ERC-721 نیز برای ایجاد توکن‌های غیرقابل تعویض (NFTs) طراحی شده است که برای نمایندگی مالکیت آیتم‌های دیجیتال منحصربه‌فرد مانند آثار هنری، کارت‌های کلکسیونی و املاک دیجیتال استفاده می‌شود. این استانداردها به ایجاد یک اکوسیستم قابل تعامل و گسترده از توکن‌ها بر روی اتریوم کمک کرده‌اند. مزایا و معایب اتریوم چیست؟ تا اینجا به‌صورت حرفه‌ای با اتریوم و ویژگی‌های آن آشنا شده‌ایم و به اندازه‌ی کافی به این سوال پاسخ داده‌ایم که اتریوم […]

یکی از بزرگ‌ترین چالش‌ها در دنیای سرمایه‌گذاری، ایجاد تعادل بین ریسک و بازده است. اغلب سرمایه‌گذاران می‌دانند که بازده بیشتر، معمولاً با ریسک بیشتری همراه است، اما سوال اصلی اینجاست که چه میزان از بازدهی، ریسک‌های موجود در یک سرمایه‌گذاری را توجیه‌پذیر می‌کند؟ مدل قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای (CAPM) به این سوال پاسخ می‌دهد. این مدل، به سرمایه‌گذاران کمک می‌کند تا ارزش منصفانه دارایی‌ها را تعیین کرده و تصمیمات آگاهانه‌تری بگیرند. CAPM نه تنها به ما می‌آموزد که چگونه ریسک سیستماتیک (ریسکی که بر کل بازار تأثیر می‌گذارد) را در نظر بگیریم، بلکه نشان می‌دهد که چگونه می‌توانیم از این ریسک به نفع خودمان بهره ببریم. اگر می‌خواهید بدانید که این مدل ساده چگونه می‌تواند در پیچیده‌ترین تصمیمات مالی راهنمای شما باشد، در این مقاله از کاریزما لرنینگ با ما همراه باشید تا رازهای مدل قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای (CAPM) و نقش آن در دنیای سرمایه‌گذاری را کشف کنیم و بیاموزیم که چگونه می‌توان با استفاده از این مدل، بازده سرمایه‌گذاری‌ها را بهبود بخشید. مدل قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای چیست؟ مدل قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای (CAPM) یکی از مهم‌ترین و شناخته‌شده‌ترین مدل‌های ارزش‌گذاری سهام در تحلیل بنیادی است. این مدل به سرمایه‌گذاران کمک می‌کند تا میزان بازده مورد انتظار سرمایه‌گذاری خود را بفهمند. این مدل به ویژه برای کسانی که می‌خواهند وارد دنیای سرمایه‌گذاری شوند و نیاز به درک بهتری از ریسک و بازده دارند، بسیار مفید است.  در واقع می‌توان گفت که CAPM یک مدل ریاضی است که به سرمایه‌گذاران کمک می‌کند تا رابطه بین ریسک و بازده مورد انتظار یک دارایی را درک کنند. این مدل می‌گوید که هر چه یک دارایی ریسک بیشتری داشته باشد، سرمایه‌گذاران برای نگهداری آن به بازده بالاتری نیاز دارند. در واقع، CAPM به ما کمک می‌کند بفهمیم که آیا یک سرمایه‌گذاری به ریسکش می‌ارزد یا نه. در ادامه به توضیح مفاهیم اصلی و جزئیات این مدل می‌پردازیم. تاریخچه مدل قیمت‌گذاری دارایی‌های سرمایه‌ای (CAPM)  معرفی این مدل ارزش گذاری سهام به دهه ۱۹۶۰ میلادی بازمی‌گردد و با پژوهش‌های چندین اقتصاددان برجسته مرتبط است.در سال ۱۹۶۴ میلادی، ویلیام شارپ (William F. Sharpe)، اقتصاددان آمریکایی، برای اولین بار مدل CAPM را به عنوان بخشی از پایان‌نامه دکترای خود معرفی کرد. او در این مدل نشان داد که رابطه‌ای خطی بین ریسک سیستماتیک (که با ضریب بتا اندازه‌گیری می‌شود) و بازده مورد انتظار وجود دارد. این مدل به سرمایه‌گذاران امکان می‌دهد تا بازده مورد انتظار سرمایه‌گذاری‌های خود را بر اساس سطح ریسکی که می‌پذیرند، محاسبه کنند. در سال‌های بعد، جان لینتنر (John Lintner) و جان موسین (Jan Mossin) به طور مستقل تحقیقات بیشتری در مورد CAPM انجام دادند و این مدل را توسعه دادند. کارهای آن‌ها کمک کرد تا مدل CAPM به یکی از پایه‌های اصلی در نظریه مالی مدرن تبدیل شود. پس از معرفی و توسعه CAPM، این مدل به سرعت در میان تحلیلگران مالی، مدیران سرمایه‌گذاری و سایر فعالان بازارهای مالی محبوبیت یافت. امروزه، CAPM به عنوان یکی از ابزارهای اصلی برای ارزیابی ریسک و بازده در تصمیم‌گیری‌های سرمایه‌گذاری به کار می‌رود و همچنان به عنوان یک مدل مرجع در بسیاری از آموزش‌ها و تحقیقات مالی استفاده می‌شود. با وجود برخی نقدها و محدودیت‌هایی که به این مدل ارزش‌گذاری وارد می‌شود، همچنان یکی از مدل‌های اصلی و پرکاربرد در حوزه مالی است و به عنوان یکی از پایه‌های اساسی در نظریه‌های مدرن سرمایه‌گذاری شناخته می‌شود. مفاهیم کلیدی در مدل قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای چیست؟ برای فهم بهتر CAPM، باید با چند اصطلاح کلیدی زیر آشنا شویم: ریسک تمامی روش‌های سرمایه‌گذاری با یک میزان ریسک همراه هستند. ریسک به معنای احتمال از دست دادن پول یا کاهش ارزش سرمایه‌گذاری است. ریسک مدل قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای CAPM به دو نوع تقسیم می‌شود: ریسک سیستماتیک: این نوع ریسک به عواملی بستگی دارد که کل بازار را تحت تأثیر قرار می‌دهند، مانند تغییرات اقتصادی، تحولات سیاسی و…  ریسک غیرسیستماتیک: این نوع ریسک مرتبط با یک شرکت یا صنعت خاص است. بنابراینِ می‌توان با تنوع‌بخشی به سبد سرمایه‌گذاری، آن را کاهش داد. ضریب بتا (beta) ضریب بتا (Beta) یکی از شاخص‌های مهم در تحلیل است که نشان می‌دهد یک دارایی یا سهام چگونه نسبت به نوسانات کلی بازار واکنش نشان می‌دهد. به طور ساده، ضریب بتا نشان می‌دهد که قیمت یک سهام چقدر نسبت به بازار تغییر می‌کند. اگر ضریب بتای یک سهم برابر با ۱ باشد، به این معناست که نوسانات قیمت آن سهم دقیقاً هم‌راستا با نوسانات بازار است. اگر بتا بیشتر از ۱ باشد، یعنی آن سهم نوسانات بیشتری نسبت به بازار دارد و در صورت رشد یا افت بازار، این سهم نیز با شدت بیشتری رشد یا افت می‌کند. به عبارت دیگر، این سهم پرریسک‌تر است. از طرف دیگر، اگر ضریب بتا کمتر از ۱ باشد، یعنی این سهم نوسانات کمتری نسبت به بازار دارد و به نوعی خرید این سهم، محافظه‌کارانه‌تر است. بازده بدون ریسک  این مفهوم، به درصد سود یا بازدهی گفته می‌شود که سرمایه‌گذار می‌تواند بدون مواجهه با هیچ‌گونه ریسک و خطر از دست دادن سرمایه، از یک سرمایه‌گذاری به دست آورد. این نرخ معمولاً به عنوان یک معیار پایه‌ای برای مقایسه با سایر سرمایه‌گذاری‌ها استفاده می‌شود. معمول‌ترین مثال برای نرخ بازده بدون ریسک، نرخ سود اوراق قرضه دولتی است؛ زیرا دولت‌ها به طور معمول توانایی بالایی در پرداخت سود و بازگشت اصل سرمایه دارند، بنابراین ریسک از دست دادن سرمایه در این نوع سرمایه‌گذاری‌ها بسیار پایین است. سرمایه‌گذاران از نرخ بازده بدون ریسک برای ارزیابی سایر سرمایه‌گذاری‌ها استفاده می‌کنند. به این صورت که اگر یک سرمایه‌گذاری دارای نرخ بازده بالاتری نسبت به نرخ بازده بدون ریسک باشد، احتمالاً آن سرمایه‌گذاری ریسک بیشتری نیز به همراه خواهد داشت. بازده مورد انتظار بازار  به درصد سودی گفته می‌شود که سرمایه‌گذاران پیش‌بینی می‌کنند بازار سهام در یک بازه زمانی معین به آن‌ها ارائه خواهد داد. این نرخ بازده، میانگین بازدهی است که از همه دارایی‌های موجود در بازار انتظار می‌رود و معمولاً به عنوان معیاری برای ارزیابی عملکرد کلی بازار استفاده می‌شود. برای محاسبه بازده مورد انتظار بازار، معمولاً از داده‌های تاریخی بازار مانند بازده‌ گذشته شاخص‌های اصلی بازار سهام استفاده می‌شود. این مقدار می‌تواند به سرمایه‌گذاران کمک کند تا تصمیم بگیرند […]

بارها در خبرها واژه نقدینگی را شنیده‌اید. برای مثال دولت بیان می کند که یکی از راهکارهای اصلی در سال جاری برای کنترل افزایش قیمت‌ها و تورم، مهار نقدینگی است. اما مفهوم نقدینگی چیست؟ نقدینگی چه تاثیری بر بیکاری، تولید و تورم دارد و راهکارهای افزایش و کاهش آن در اقتصاد به چه صورت است؟مفهوم پول نقد که مشخص است. پولی که در حال حاضر برای مبادله در دسترس است و می‌توان برای خرید کالا و خدمات از آن استفاده کرد، اما نقدینگی مفهومی عام‌تر نسبت به این واژه دارد. نقدینگی به درجه نقدشوندگی دارایی‌های مختلف در قیمت مشخص اطلاق می‌شود.