ورود به بورس‌

بازار پایه فرابورس پایین‌ترین سطح بازار فرابورس محسوب می‌شود. بازار پایه فرابورس به‌ عنوان بستری برای معاملات سهام شرکت‌هایی است که شرایط ورود به بازارهای اصلی بورس و فرابورس را ندارند و شرط ورود به آن دریافت کد بورسی است.​ بازار پایه به سه تابلوی زرد، نارنجی و قرمز تقسیم می‌شود که در ادامه این مقاله از کاریزما لرنینگ به نحوه خرید و فروش سهام در بازار پایه فرابورس و معرفی بازار های پایه فرابورس می‌پردازیم. با ما همراه باشید. بازار پایه فرابورس چیست؟ شرکت‌های پذیرفته شده در بازار بورس از فیلترهای سختگیرانه‌تری عبور کردند. به همین علت می‌توان گفت شرکت‌های بزرگ‌تر و معتمدتری هستند. شرکت‌هایی که نتوانسته‌اند به بورس تهران راه پیدا کنند اگر شرایط فرابورس را داشته باشند در این بازار پذیرفته می‌شوند. هدف از ایجاد این بازار حمایت از شرکت‌های نوپا با سرمایه‌های ثبت‌شده اندک است. این بستر می‌تواند شرکت‌های تازه‌ تأسیس را به سمت رشد و توسعه سوق دهد. فرابورس خود شامل چند بازار است که می‌توان به بازار اول، بازار دوم و بازار پایه اشاره کرد. بازار پایه فرابورس ایران یکی از بازارهای زیرمجموعه فرابورس ایران است که اولین قدم برای ورود به بورس و فرابورس، دریافت کد بورسی است. در پاسخ به این سوال که چه شرکت‌‌هایی به سمت بازار پایه میروند می‌توان گفت: شرکت‌هایی که درخواستی مبنی بر پذیرش ندارند و به دلیل الزام قانونی طبق ماده ۹۹ برنامه پنجم توسعه جمهوری اسلامی ایران بایستی در بازار پایه درج گردند. شرکت‌هایی که شرایط حضور در بازار بورس یا فرابورس را ندارند و لغو پذیرش شده‌اند، در بازار پایه درج می‌شوند. شرکت هایی که نزد سازمان بورس ثبت شده‌اند اما شرایط حضور در بازار بورس را ندارند. شرکت‌های حاضر در بازار پایه، نیاز کمتری به ارائه اطلاعات به بازار دارند. این بازار بنا شده‌است تا شرکت‌هایی در آن فعالیت کنند که در سازمان بورس هستند و ثبت شده‌اند اما نمی‌توانند در بازار بورس یا فرابورس وارد شوند. سرمایه‌گذاران باید بدانند که ریسک سرمایه‌گذاری در بازار پایه بیش از دیگر بازارها است. تصویر زیر جایگاه بازار پایه را در بازار سرمایه ایران نشان می‌دهد. شرایط پذیرش در بازار پایه فرابورس شرکت‌هایی که شرایط پذیرش در بازارهای اول و دوم فرابورس را ندارند یا به دلایل مختلفی مانند انحلال شرکت، ورشکستگی، عدم اظهار نظر حسابرس در مورد صورت‌های مالی و غیره امکان ادامه فعالیت آن‌ها در این بازارها وجود ندارد، به بازار پایه وارد می‌شوند. معیارها و شرایط پذیرش شرکت‌ها در بازار پایه در فرابورس به شرح زیر است: حداقل سرمایه ثبت شده شرکت حداقل سهام شناور حداقل تعداد سهامداران زیان انباشته حداقل سابقه فعالیت شرکت در صنعت مربوطه نسبت حقوق صاحبان سهام به کل دارایی‌ها و سودآوری انواع بازار پایه فرابورس در گذشته دامنه نوسان قیمت سهم در بازار پایه بین +۱۰% یا -۱۰% قیمت پایانی در روز معاملاتی قبل بود. اما شرایط پذیرش شرکت‌ها در بازار پایه از شهریور ماه سال 1398 با تصویب قوانین و مقررات جدید بازار پایه، به‌ منظور افزایش شفافیت اطلاعات طبقه‌بندی شرکت‌های درج شده به سه بخش زیر تقسیم شد. در ادامه به توضیح هر کدام می‌پردازیم: بازار پایه زرد بازار پایه نارنجی بازار پایه قرمز لازم به ذکر است در هر سال 2 بار (یکبار در پایان مرداد و بار دیگر در پایان دی) در طبقه بندی شرکت‌ها در تابلوهای بازار پایه بازنگری صورت خواهد پذیرفت؛ در موارد دیگر بلافاصله تغییر طبقه بندی انجام خواهد شد. بازار پایه زرد فرابورس چیست؟ تابلو زرد بازار پایه فرابورس به عنوان اولین تابلو در این بازار شناخته می‌شود. شرکت‌ها برای ورود به بازار پایه زرد فرابورس باید حداقل یک صورت مالی حسابرسی‌شده داشته باشند. علاوه‌بر این باید تعداد دفعاتی که شرکت نسبت به ارائه صورت‌های مالی خود اقدام نکرده، حداکثر دو مرتبه باشد. بازار پایه زرد دارای دامنه نوسان مثبت و منفی 3 درصد است. در صورتی که سهمی به مدت سه روز متوالی صف خرید یا فروش باشد، دامنه نوسان آن 5 درصد خواهد شد. در نظر داشته باشید که حداقل سفارش خرید در بازار پایه 50 میلیون ریال معادل 5 میلیون تومان است. شرکت‌هایی که دارای شرایط زیر باشند در بازار پایه زرد فرابورس قرار می‌گیرند: ارائه اطلاعات براساس دستور العمل اجرایی برای شرکت‌های اجرایی در فرابورس، با تاخیر کمتر از 100 روز باشد. شرکت حداکثر 2 مرتبه صورت‌های مالی خود را ارائه ندهد. شرکت‌ها الزام به ارائه حداقل یک صورت مالی حسابرسی‌شده هستند. بازار پايه نارنجي فرابورس چیست؟ شرکت‌هایی که در دوره رسیدگی شرایط ورود به بازار پایه زرد یا قرمز را نداشته باشند، وارد بازار پایه نارنجی فرابورس می‌شوند. در شرایطی که حسابرس یا بازرس قانونی، نظرش نسبت به هر یک از صورت‌های مالی شرکت، “مردود” یا از نوع “عدم اظهار نظر” باشد، سهام آن شرکت در تابلو نارنجی معامله خواهد شد. دامنه نوسان در بازار پایه نارنجی مثبت و منفی 2 درصد است. در صورتی که سهمی به مدت سه روز متوالی صف خرید یا فروش باشد، دامنه نوسان آن 4 درصد خواهد شد. شرکت ها با شرایط زیر در تابلو نارنجی بازار پایه فرابورس دسته‌بندی می‌شوند: شرکت‌هایی دارای شرایط تابلوهای زرد و قرمز نباشند. حسابرس یا بازرس قانونی، اظهار نظر مردود یا عدم اظهار نظر برای صورت‌های مالی در نظر بگیرد. بازار پایه قرمز فرابورس چیست؟ در شرایطی که مراجع قضایی رای مبنی بر ورشکستگی شرکت سهامی عام صادر کنند یا مجمع عمومی فوق‌العاده رای به انحلال شرکت بدهند. همچنین اکر شرکت حداقل 3 سال اقدام به ارائه صورت مالی حسابرسی نکند، وارد  بازار پایه قرمز فرابورس می‌شود. در تابلو قرمز، دمنه نوسان مثبت و منفی یک درصد است. شرکت‌ها با شرایط زیر در تابلو قرمز بازار پایه فرابورس قرار می‌گیرند: صدور رای بدوی یا قطعی توسط مراجع قضایی به ورشکستگی یک شرکت صدور رای توسط مراجع قضایی یا مجمع فوق العاده به انحلال شرکت عدم ارائه صورت مالی حسابرسی‌شده به مدت 3 سال متوالی یا بیشتر از آن نحوه خرید سهام بازار پایه فرابورس خرید و فروش سهام در بازار فرابورس مشابه بازار بورس است. برای فعالیت در بازار پایه ابتدا باید اقدام به دریافت کد بورسی کرد و در قدم بعدی باید در یک کارگزاری معتبر ثبت‌نام انجام شود. پس از ثبت‌ نام می‌توان به صورت همزمان در نمادهای بورسی و فرابورسی شروع معامله […]

سهام ممتاز که به آن Preferred Shares گفته می‌شود یکی از ابزارهای سرمایه‌گذاری است که در بورس معامله می‌شود. سهام ممتاز در بورس ایران این امکان را به سهامداران می‌دهد که نسبت به سهامداران عادی در اولویت دریافت سود قرار بگیرند. در ادامه این مقاله از کاریزما لرنینگ به تعریف سهام ممتاز می‌پردازیم و معامله آن در کارگزاری را بررسی می‌کنیم. در ادامه با ما همراه باشید. سهام ممتاز چیست؟ معنای واژهٔ ممتاز در این سهام به این علت آمده است که پرداخت سود، نسبت به سود سهام عادی، اولویت دارد و باید به‌ طور کامل پرداخت شود حتی اگر شرکت به هر دلیلی ورشکسته شود. سهام ممـتاز، جز سهام سرمایه‌ای است که در ایران، قانون تجارت آن را پذیرفته‌است. این سهم دارای امتیازاتی است که به سهام عادی تعلق نمی‌گیرد. سهام ممتاز یکی از انواع سهام است که دارنده آن، حق رای ندارد ولی در دریافت سود سهام، نسبت به سهامداران عادی در الویت قرار می‌گیرد. سهام ممـتاز بر سهام بانام و بی‌نام برتری دارد. این سهام، بیشتر در شرایطی که شرکت نیاز به افزایش سرمایه دارد منتشر می‌شود و با دادن امتیازاتی به سرمایه‌گذاران آنها را ترغیب به ورود سرمایه به شرکت می‌کند و تحت شرایطی قابل انتقال هستند. سود سهام ممتاز همانطور که در مقاله “سهام چیست” گفته‌شد، سهام از لحاظ حقوقی به دو نوع سهام عادی و ممتاز تقسیم می‌شود که سوددهی متفاوتی دارند. سود سهام ممتاز، درصد ثابتی از مبلغ اسمی آن است که میزان سود آن از پیش تعیین‌شده است و در اختیار مجمع نیست. سود این سهام، باید پیش از سود سهام عادی پرداخت شود، حتی اگر شرکت به هرعلتی ضرر کرده باشد. در حالت کلی سود سهام ممتاز بیشتر از سهام عادی است. پرداخت سود سهام ممـتاز در ایران در فواصل منظم و دوره‌ای پرداخت می‌شود و در صورت عدم پرداخت، به سال‌های بعد منتقل می‌شود؛ به همین علت است برخی از افراد این سهام را به‌ عنوان اوراق با درآمد ثابت می‌دانند. به عبارت دیگر سود سهام ممتاز باید پرداخت شود و اگر شرکت یکسال سود پرداخت نکند، در پایان سال دوم پیش از سود سهام عادی، باید ابتدا سود سال اول و دوم سهامداران ممتاز را پرداخت کند. نحوه خرید سهام ممتاز براساس اساسنامه‌ای که توسط شرکت در مجامع مختلف تصویب می‌شود، نحوه دسترسی برای سهام ممـتاز تعیین خواهد شد. در برخی از موارد و شرایط اضطراری نیز سران هیئت مدیره برای نجات شرکت از ورشکستگی، با دادن این سهام به برخی از افراد، آنها را در امور شرکت دخیل می‌کنند. سهام مـمتاز می‌تواند در بورس اوراق بهادار معامله شود اما شرایط و ضوابط آن ممکن است با سهام عادی متفاوت باشد. برای شروع معامله در سهام، پس از اخذ کد بورسی باید در یک کارگزاری معتبر ثبت‌نام کرد تا از اطلاعیه شرکت‌ها جهت افزایش سرمایه و انتشار سهام ممتاز مطلع شد. برای ثبت‌نام در کارگزاری کاریزما بر روی لینک زیر کلیلک کنید. انواع سهام ممتاز سهام ممتاز در بورس به چند نوع تقسیم می‌شود. سهام ممتاز به دسته‌های زیر تقسیم‌بندی می‌شوند: تجمعی زمانی‌ که شرکت نتواند سود سهامداران را به موقع پرداخت کند، باید در زمانی که توانایی دارد سود را به طور کامل پرداخت کند و کلیه سودهای انباشت‌شده را قبل از پرداخت سود سهامداران عادی بپردازد. سود سهام پرداخت نشده از دوره‌های پیشین را “سود معوقه” می‌نامند. غیرتجمعی دارندگان این سهام، در صورت عدم پرداخت سود سهام در زمان تعیین شده، مبلغی در آینده هم دریافت نخواهند کرد و هیچگونه حقی جهت تقاضای سود معوقه ندارند. سهام ممتاز با حق مشارکت محدود دارندگان این نوع سهام، علاوه‌بر دریافت سود ثابت، تا سقف مشخصی در سود اضافی شرکت نیز سهیم می‌شوند. این سقف مشارکت در اساسنامه شرکت تعیین می‌شود. به عنوان مثال، اگر سود ثابت سهام ممـتاز 10٪ باشد و سقف مشارکت تا 15٪ تعیین شود، سهامداران ممتاز ابتدا 10٪ سود ثابت خود را دریافت می‌کنند سپس، در صورت وجود سود اضافی تا 5٪ دیگر (مجموعاً 15٪) با سهامداران عادی در تقسیم سود شریک می‌شوند پس از رسیدن به این سقف، باقیمانده سود تنها میان سهامداران عادی توزیع می‌شود. سهام ممتاز با حق مشارکت کامل دارندگان این نوع سهام بعد از دریافت سود ثابت مشخص، در تمام سود باقیمانده به‌ طور کامل و بدون محدودیت با سهامداران عادی شریک می‌شوند. اگر فرض کنیم سود ثابت سهام ممـتاز 10٪ باشد، سهامداران ممتاز ابتدا این 10٪ را دریافت می‌کنند سپس سود باقیمانده به نسبت ارزش اسمی سهام میان سهامداران ممتاز و عادی تقسیم می‌شود. به عبارتی سهامداران ممتاز در سود اضافی، بدون هیچ محدودیتی، مشارکت دارند. قابل تبدیل به سهامداران این امکان را می‌دهد که سهام ممـتاز خود را به تعداد مشخص، به سهام عادی تبدیل کنند. البته ممکن است شرکت پس از مدتی و در تاریخ مشخص، دارندگان سهام ممـتاز قابل تبدیل را مجبور کند که این نوع سهام را به سهام عادی تبدیل نمایند. به این سهام سود ثابت تعلق می گیرد، اما چنانچه نرخ سود ثابت به علت بهبود وضعیت شرکت از میزان سود سهام عادی کمتر باشد، تحت شرایطی سهام ممتاز، قابل تبدیل به سهام عادی خواهند بود تا سود بیشتری نصیب سرمایه گذار شود. قابل بازخرید سهام ممتاز در بورس با قابلیت بازخرید یکی دیگر از انواع سهام ممـتاز است که سهامدار می‌تواند از ضرر احتمالی ناشی از ورود شرکت به بحران جلوگیری کند. در این حالت شرکت عرضه کننده سهام، باید طبق اساسنامه‌ خود، بازخرید آن را تضمین کند. تحت شرایطی این نوع سهام قابلیت‌ اختیاری یا الزامی بودن دارد که با توجه به اساسنامه این شرایط قابل تغییر است. با نرخ سود شناور همانطور که از اسم این سهام مشخص است، سود آن مقدار ثابتی ندارد. در این شرایط با توجه به قیمت سهام شرکت که تحت تاثیر نوسانات بازار قرار می‌گیرد، سود آن می‌تواند قابل تغییر باشد. ویژگی سهام ممتاز سهام ممـتاز نوعی سهام بانام هستند که معمولا در شرکت‌های سهامی خاص عرضه می‌شوند و مهم ترین ویژگی آن‌ها به شرح زیر هستند: صاحبان سهام مـمتاز، مالک بخش مشخصی از سهام یک شرکت هستند که از پیش و در ابتدای قرارداد تعیین‌شده است. دارندگان سهام مـمتاز معمولا از حق رأی در تصمیم گیری‌های شرکت برخوردار نیستند. سود سهام مـمتاز نسبت به سود سهام عادی اولویت دارد […]

در بازار سرمایه، سرعت و دقت می‌تواند تعیین‌کننده موفقیت یک معامله باشد. بسیاری از سرمایه‌گذاران می‌دانند که گاهی قیمت یک سهم در نقطه‌ای خاص بهترین زمان خرید یا فروش را ایجاد می‌کند، اما همیشه فرصت پیگیری لحظه‌ای بازار وجود ندارد. آیا می‌توان سفارشی ثبت کرد که بدون نیاز به حضور دائمی شما در سامانه معاملاتی کارگزاری و ثبت مجدد سفارش، تا هر زمان که بخواهید فعال بماند و در زمان مناسب اجرا شود؟ پاسخ این نیاز در سفارش معتبر تا لغو پیدا می‌شود. در این مقاله از کاریزما لرنینگ، توضیح می‌دهیم که سفارش معتبر تا لغو چیست، چگونه کار می‌کند و چرا می‌تواند برای بسیاری از سرمایه‌گذاران انتخابی مناسب باشد. پس تا انتها مقاله همراه ما باشید. تعریف سفارش معتبر تا لغو سفارش معتبر تا لغو (Good Till Canceled) یک نوع سفارش معاملاتی است که پس از ثبت در سامانه معاملاتی، تا زمانی که سرمایه‌گذار آن را به صورت دستی لغو نکند یا شرایط اجرای آن فراهم نشود، همچنان فعال باقی می‌ماند. این سفارش محدودیت زمانی ندارد و برخلاف سفارش‌های روزانه که فقط در همان روز معتبر هستند، می‌تواند روزها یا حتی هفته‌ها در سامانه معاملاتی فعال بماند. شما می‌توانید سفارشات خرید و فروش خود را از طریق سامانه معاملاتی اکسیر کاریزما به‌صورت معتبر تا لغو ثبت کنید. برای ثبت‌نام رایگان در کاریزما، روی بنر زیر کلیک کنید. مزایای سفارش معتبر تا لغو چیست؟ سفارش معتبر تا لغو یک ابزار قدرتمند برای سرمایه‌گذارانی است که به دنبال انعطاف‌پذیری و کاهش نیاز به نظارت مداوم بر بازار هستند و مزایای زیر را برای سرمایه‌گذاران فراهم می‌کنند: صرفه‌جویی در زمان: بزرگ‌ترین مزیت سفارش معتبر تا لغو این است که دیگر نیازی به ثبت یا تمدید روزانه، هفتگی یا حتی ماهانه سفارش‌ها نخواهید داشت. یک بار سفارش را ثبت می‌کنید و سیستم آن را تا زمانی که شما لغو کنید یا اجرا شود، فعال نگه می‌دارد. افزایش شانس دستیابی به فرصت‌های قیمتی خاص: بازار همیشه در حال نوسان است و ممکن است قیمت مورد نظر شما فقط برای مدت کوتاهی یا در زمان‌هایی که شما مشغول هستید، در دسترس قرار گیرد. با یک سفارش معتبر تا لغو، شما فرصت‌های نادری را که شاید در یک روز یا هفته خاص از دست بدهید، از دست نمی‌دهید. سفارش شما منتظر می‌ماند تا قیمت به نقطه دلخواه برسد و سپس به صورت خودکار اجرا می‌شود. هدف‌گذاری بلندمدت بدون نگرانی از انقضای سفارش: اگر استراتژی شما بر پایه رسیدن قیمت به یک سطح مشخص در آینده‌ای نسبتاً دور است، سفارش معتبر تا لغو بهترین گزینه است. این سفارش به شما امکان می‌دهد اهداف قیمتی بلندمدت را بدون نگرانی از انقضای سفارش در پایان روز یا در یک تاریخ محدود تعیین کنید. اجرای دقیق استراتژی‌های معاملاتی خاص: برای سرمایه‌گذارانی که استراتژی‌های پیچیده‌تری دارند (مثلاً خرید در کف قیمت‌های بسیار پایین یا فروش در اوج‌های غیرمنتظره)، سفارش معتبر تا لغو یک ابزار مناسب است. این سفارش به شما اجازه می‌دهد نقاط ورود یا خروج را با دقت برنامه‌ریزی کنید و منتظر بمانید تا بازار به آن نقاط برسد. نکات مهم در زمان ثبت سفارش معتبر تا لغو با وجود مزایایی که سفارش معتبر تا لغو برای شما ایجاد می‌کند، باید چند نکته مهم را مدنظر قرار دهید: بلوکه شدن وجه: تا زمانی که سفارش معتبر تا لغو شما فعال است، مبلغ خرید (برای سفارشات خرید) یا در حساب شما بلوکه می‌شود و تا زمان اجرا یا لغو سفارش، قابل استفاده نیست. تغییر شرایط بازار: اگرچه سفارش معتبر تا لغو باعث راحتی سرمایه‌گذار می‌شود، اما تغییرات اساسی در وضعیت شرکت، صنعت یا اقتصاد کلان ممکن است تحلیل اولیه شما را بی‌اعتبار کند. در این صورت، فراموشی لغو سفارش معتبر تا لغو می‌تواند منجر به اجرای معامله‌ای شود که دیگر با استراتژی شما همخوانی ندارد. بنابراین، بررسی دوره‌ای و لغو سفارش در صورت لزوم ضروری است. توقف نماد معاملاتی: در بازار سرمایه ایران، در شرایطی که یک نماد متوقف می‌شود (مثلاً به دلیل برگزاری مجمع عمومی، شفاف‌سازی و…)، امکان حذف یا ویرایش سفارش‌های ثبت‌شده برای آن نماد وجود ندارد. بنابراین، در صورت ثبت سفارش معتبر تا لغو و توقف نماد، ریسک بلوکه شدن وجه یا سهم تا زمان بازگشایی نماد و امکان‌پذیر شدن حذف سفارش وجود دارد. مثال از کاربرد سفارش معتبر تا لغو فرض کنید قصد دارید سهام یک شرکت را تنها در صورتی بخرید که قیمت آن به 1,000 تومان برسد. اما فرصت ندارید هر روز بازار را بررسی کنید. در این حالت، می‌توانید سفارشی با قیمت 1,000 تومان و با اعتبار «معتبر تا لغو» ثبت کنید. این سفارش در سامانه باقی می‌ماند و هر روز بررسی می‌شود. هر زمان که قیمت سهم به 1,000 تومان برسد، معامله شما به طور خودکار انجام می‌شود. اگر تصمیم گرفتید دیگر این سهم را در آن قیمت نخرید، کافی است سفارش را لغو کنید. در نظر داشته باشید که امکان ثبت سفارش تنها در بازه قیمتی مجاز امکان‌پذیر است. در تصویر زیر می‌توانید نحوه ثبت سفارش معتبر تا لغو ر در سامانه معاملاتی اکسیر مشاهده کنید. خلاصه توضیحات سفارش معتبر تا لغو سفارش معتبر تا لغو یکی از ابزارهای کارآمد برای مدیریت هوشمند سفارش‌ها در بورس است. این سفارش تا زمانی که لغو نشود یا اجرا نگردد در سامانه باقی می‌ماند و به سرمایه‌گذاران کمک می‌کند بدون نیاز به تکرار ثبت سفارش، استراتژی خود را پیاده کنند. با این حال، لازم است سرمایه‌گذاران به صورت دوره‌ای سفارش‌های فعال خود را بررسی کنند تا در صورت تغییر شرایط بازار، از بروز معاملات ناخواسته جلوگیری شود. اگر به دنبال مدیریت بهتر سفارش‌ها و صرفه‌جویی در زمان هستید، استفاده از سفارش معتبر تا لغو می‌تواند یکی از بهترین انتخاب‌ها برای شما باشد. اگر تجربه استفاده از این نوع سفارش را دارد، لطفا در بخش کامنت‌های مقاله ویژگی‌های مثبت و منفی آن را با ما در میان بگذارید.

سهام عادی (Common Stock, Ordinary Shares) نوعی اوراق بهادار است که نشان‌دهنده مالکیت فرد بر بخشی از درآمدهای شرکت و دارایی آن است. در این مقاله از کاریزما لرنینگ به این سوال پاسخ میدهیم که سهام عادی چیست و ارزش سهام عادی چگونه محاسبه می‌شود. در نهایت به معرفی کارگزاری بورس برای معامله سهام خواهیم پرداخت. در ادامه با ما همراه باشید. سهام عادی چیست؟ اولین سهام عادی در سال 1602 توسط شرکت هند شرقی هلند تاسیس شد و در بورس اوراق بهادار آمستردام معرفی شد. بیش از ۴۰۰ سال بعد، بازارهای سهام در سرتاسر جهان ظاهر شدند و در این میان صدها هزار شرکت در بورس های جهانی مانند بورس اوراق بهادار لندن و بورس اوراق بهادار توکیو پذیرش شده اند. در دنیای بازارهای مالی، سهم از نظر حقوق دارنده سهام، به دو دسته سهام عادی و ممتاز دسته‌بندی می‌شود. سهـام‌ عادی، یکی از رایج‌ترین انواع اوراق بهادار در بازار سرمایه است که تنها یک تکه کاغذ نیست، بلکه نشان‌دهنده مالکیت بخشی از درآمد یک شرکت است. زمانی‌ که فردی سهم عـادی در اختیار دارد، می‌تواند با رای دادن به اعضای هیئت‌مدیره در تصمیمات شرکت مشارکت کند. سهام عادی در بورس معامله می‌شود و سرمایه‌گذاران یا معامله‌گران می‌توانند آن را خرید و فروش کنند که برای معامله در بورس در ابتدا نیاز است در یک کارگزاری معتبر بورس ثبت‌نام کرد. سهام عادی می‌تواند بازدهی بالایی داشته باشد اما باید به این نکته توجه کرد که اگر یک شرکت مجبور به انحلال دارایی خود باشد، سهامداران عادی در انتهای صف قرار می‌گیرند و سهامداران ممتاز و سایر طلبکاران سهم خود را دریافت می‌کنند. در تعریف سـهام عادی باید گفت که فرد دارای سهام یک شرکت، به نوعی شریک مالک محسوب می‌شود، اما به این معنا نیست که مالک دارایی‌های فیزیکی شرکت مانند صندلی، کامپیوتر و غیره باشد؛ این دارایی‌ها متعلق به شرکت به‌عنوان یک شخصیت حقوقی مستقل هستند. ویژگی سهام عادی همانطور که در مقاله “سهام چیست” آورده شد، این سهام بدون هیچگونه سررسید قابل معامله است و به صورت سهام بی‌نام یا بانام انتشار پیدا می‌کند. دارندگان سهم عـادی به میزان سهامی که خریده‌اند، در سود و زیان شرکت و تصمیم‌گیری‌های مهم آن، سهیم هستند. آنها می‌توانند در جلسات سالیانه، شرکت کنند و حتی در انتخاب هیئت مدیره نیز موثر باشند. در صورتی‌که شرکت تصمیم به افزایش تامین سرمایه بکند، اولویت با سهامداران عادی برای خرید سهام جدید است. به عبارت دیگر، هر سهمی که ممتاز نباشد و سودی از پیش برای آن مشخص نشده باشد، سهام عـادی است. ویژگی‌های مهم سهام عادی به شرح زیر است: دارندگان این سهام در صورت سودآوری شرکت، از سود بهره‌مند می‌شوند. دارندگان آن دارای حق رای در مجامع عمومی و فوق العاده هستند. حق تقدم در خرید سهام جدید دارند. از حق دسترسی به اطلاعات و فعالیت‌های شرکت برخوردارند. در زمان انحلال و پس از تسویه بدهی‌ها، باقی‌مانده دارایی بین آن‌ها تقسیم خواهد شد. مالکیت آن‌ها بر شرکت به میزان سهامی که در اختیار دارند بستگی دارد. در صورت ورشکستگی و کمبود سرمایه، سهام‌داران مسئولیتی در قبال بدهی شرکت ندارند. این سهام تاریخ سررسید ندارد و ناشران آن موظف به بازخرید آن نیستند. چگونه در سهام عادی سرمایه‌گذاری کنیم؟ سهام باید به ‌عنوان بخشی از سبد سرمایه‌گذاری هر فرد در نظر گرفته شود. سهام عـادی نسبت به دارایی‌هایی مانند گواهی سپرده، سهام ممتاز و اوراق قرضه ریسک بیشتری دارند. با این‌حال ریسک بیشتر با بازده سهام عـادی بیشتری همراه است. ارزیابی سهام عـادی در بلندمدت نشان می‌دهد که معمولاً عملکرد بهتری نسبت به سایر سرمایه‌گذاری‌ها دارند، اما در کوتاه‌مدت نوسان بیشتری دارند سرمایه‌گذاران می‌توانند میان انواع مختلف سهام عادی انتخاب کنند. برای سرمایه‌گذاری در سهام و ورود به بازار اوراق بهادار بورس باید به ترتیب مراحل زیر را طی کرد: ورود به سامانه سجام و احراز هویت دریافت کد بورسی ثبت‌نام در یک کارگزاری بورس شارژ حساب معاملاتی در کارگزاری جستجوی نماد و سهم موردنظر همانطور که گفته شد با ورود به کارگزاری و سامانه معاملاتی می‌توان به صورت آنلاین اقدام به سرمایه‌گذاری در سهام کرد. به گفته سایت investopedia، شرکت کارگزاری واسطه‌ای است که خریداران و فروشندگان را برای سرمایه‌گذاری و معامله در سهام به هم متصل می‌کند. کارگزاری کاریزما با دریافت مجوز از سازمان بورس، امکان انجام انواع معاملات در بازارهای مالی را فراهم کرده است. ارزش سهام عادی مبتنی بر چیست؟ سهام عـادی دارای دو ارزش اسمی و بازاری است. ارزش اسمی آن معادل 1000 ریال است. ارزش بازاری اما عدد ثابتی ندارد؛ زیرا هزینه سهم عـادی به عواملی مانند عرضه و تقاضا، عملکرد، میزان محبوبیت و معاملات یک شرکت بستگی دارد. در نهایت ارزش بازاری است که در معاملات یک سهم به کار میرود. انواع سهام عادی سهام عادی به صورت سهام بی‌نام یا بانام انتشار پیدا می‌کند. سهام عادی بانام در برگه آن، مشخصات مالک سهام نوشته شد‌ه است. در حالی‌که در سهام بی‌نام هویت سهامداران فاش نمی‌شود. به این صورت که در سهام بی‌نام، نام دارنده اصلی درج نشد‌ه و در وجه حامل صادر می‌شود. از بزرگترین معایب سهام عادی بی‌نام، امکان سواستفاده از آن هنگام فروش است؛ زیرا هیچ نیازی به نقل و انتقال مالکیت نیست. به این نکته توجه کنید که هیچ محدودیتی برای انتشار تعداد سهام عادی بانام یا بی‌نام توسط شرکت‌ها وجود ندارد. انتشار سهام عادی قابل معامله در بازار بورس و سهام مدیران شرکت‌ها، از نوع سهام بانام است. سهام عادی جز کدام دارایی است؟ سهام عادی یکی از دارایی‌های مالی شرکت در نظر گرفته می‌شود. دارایی‌های مالی در مقابل دارایی‌های فیزیکی مانند املاک و مستغلات، به دلیل ارزش اقتصادی و قابل معامله بودن در بازارهای مالی مورد توجه قرار می‌گیرند. سهام عـادی به عنوان یک دارایی ریسکی شناخته می‌شود؛ زیرا قیمت آن ممکن است در شرایط اقتصادی دارای نوسانات شدید شود. مزایا و معایب سهام عادی دارندگان سهم عادی در شرکت‌ها، توانایی شرکت در جلسات و حق رأی در مجامع عادی و فوق‌العاده در حوزه تصمیم‌گیری و فعالیت‌های شرکت را دارند. این دسته از سهامداران پس از شروع سود‌آوری شرکت، براساس میزان سهام خود، سود دریافت می‌کنند که نرخ و میزان ثابتی ندارد. در صورت انحلال شرکت و پرداخت بدهی و دیون شرکت، بعد از پرداخت سود سهامداران ممتاز، […]

بازار بورس چیست؟ زیر مجموعه ها و انواع آن کدام اند؟ در این مقاله به بررسی و معرفی انواع بازار بورس در ایران میپردازیم.

تامین مالی جمعی که ترجمه فارسی Crowdfunding است و ممکن است در برخی منابع نیز سرمایه گذاری جمعی نامیده شود، به تامین وجوه نقدی مورد نیاز یک کسب و کار و یا موسسه برای شروع یا ادامه یک فعالیت، پروژه و یک طرح گفته می‌شود.

آیا می‌دانستید بیش از ۸۰٪ سرمایه‌گذارانی که بدون استراتژی وارد بورس می‌شوند، در نهایت بازدهی مطلوبی کسب نمی‌کنند؟ مدیریت پرتفوی دقیقاً همان چیزی است که می‌تواند تفاوت بین سود و زیان را در بازارهای مالی رقم بزند؛ اما مدیریت پرتفوی چیست و چرا اهمیت دارد؟ در این مقاله از کاریزما لرنینگ قصد داریم با زبانی ساده و کاربردی، مفهوم مدیریت سبد سهام را بررسی کنیم و راهکارهایی برای مدیریت بهتر پرتفوی ارائه دهیم. اگر به دنبال ساختن یک پرتفوی متنوع، منطقی و کم‌ریسک هستید، پیشنهاد می‌کنیم تا پایان همراه ما باشید. مدیریت سبد سهام چیست؟ مدیریت سبد سهام به انگلیسی Portfolio Management است. برای درک بهتر اینکه مدیریت پرتفوی چیست و چرا اهمیت دارد؛ از ضرب المثل “تمام تخم‌مرغ‌های خود را در یک سبد نگذارید” استفاده می‌کنیم که نمونه بارز مدیریت پرتفوی است. به این معنا که سرمایه‌گذار نباید تمام دارایی خود را بر روی یک سهم یا یک نوع دارایی متمرکز کند. با تشکیل یک سبد سرمایه‌گذاری متنوع از انواع دارایی‌ها، سود و زیان سرمایه‌گذاری‌ها می‌توانند یکدیگر را پوشش دهند و ریسک کلی سرمایه‌گذاری کاهش یابد. به همین علت آموزش مدیریت پرتفوی بسیار حائز اهمیت است؛ زیرا مدیریت سبد سهام به سرمایه‌گذار کمک می‌کند دارایی‌های خود را به صورتی مدیریت کند که علاوه‌بر کاهش ریسک، بازدهی مناسبی نیز به دست بیاید. اهداف مدیریت پرتفوی چیست؟ همانطور که در مقاله “پرتفوی چیست” گفتیم؛ پرتفوی یا سبد سرمایه‌گذاری مجموعه‌ای از دارایی‌های مالی مانند سهام، اوراق قرضه، وجه نقد، ارزهای دیجیتال و غیره است که یک فرد یا سازمان برای تحقق اهداف خود، آن را نگهداری می‌کنند. اهداف مدیریت پرتفوی بسته به نیازهای هر سرمایه‌گذار متفاوت می‌باشد. اصلی‌ترین هدف مدیریت پرتفوی در تمامی بازارهای مالی، کاهش ریسک و افزایش بازدهی است. در ادامه به برخی از مهمترین اهداف آن می‌پردازیم: 1- کاهش ریسک یکی از اهداف اصلی مدیریت پرتفوی، مدیریت ریسک است. با تنوع بخشیدن به سبد سهام و انتخاب ترکیبی از سهام کم ریسک و پرریسک، می‌توان ریسک سرمایه‌گذاری را تا مقدار زیادی کاهش داد. 2- افزایش بازدهی در نهایت هدف اصلی هر سرمایه‌گذاری، کسب بالاترین بازده است. برای افزایش بازدهی باید دارایی‌ها را به صورتی چید که در طول زمان، بازدهی بالایی ایجاد شود. 3- حفظ سرمایه در برخی موارد؛ هدف سرمایه‌گذاری حفظ ارزش سرمایه‌ در برابر تورم است. مدیریت سبد سهام با به حداقل رساندن ریسک و حفظ مبلغ اصلی سرمایه، به این هدف کمک می‌کند. 4- انعطاف‌پذیری در پرتفوی برای انعطاف‌‍‌پذیری در سبد سرمایه‌گذاری، ترکیب دارایی‌های پرتفوی باید به گونه‌ای تنظیم شود که بتوان به بهترین نحو از تغییرات موجود در بازار و شرایط اقتصادی، بهره برد. انعطاف‌پذیری به سرمایه‌گذاران این فرصت را می‌دهد تا به صورت موثر و بهینه به فرصت‌ها و چالش‌های سرمایه‌گذاری در بازار پاسخ و با تعدیل ریسک‌ها و بهره‌برداری از فرصت‌های بهتر، عملکرد سرمایه‌گذاری را بهبود دهند. انواع مدیریت سبد سرمایه گذاری برای مدیریت سبد دارایی، دو رویکرد و روش مدیریتی مطرح است که هر کدام مزایا و معایب خود را دارند؛ در ادامه به توضیح روش‌های مدیریت پرتفوی می‌پردازیم: مدیریت پرتفوی غیرفعال (Passive Management) هدف اصلی مدیریت منفعل یا غیرفعال، دستیابی به بازدهی متوسط بازار مانند شاخص کل بازار  با صرف حداقل تلاش و هزینه است. به عبارتی این روش به دنبال تطبیق با میانگین بازده بازار است. در واقع مدیریت غیرفعال پرتفوی ممکن است شامل سرمایه‌گذاری در یک یا چند صندوق شاخصی بورسی باشد. استراتژی غیرفعال معمولاً شامل خرید و نگهداری دارایی‌ها در بلندمدت بدون معاملات مکرر است. در مدیریت پرتفوی غیرفعال، انتظار نمی‌رود بازدهی پرتفوی بیش از متوسط بازار باشد، در صورتی که تمرکز بر کاهش هزینه‌ها و ریسک‌های غیرضروری و جلوگیری از تصمیم‌‌گیری‌های هیجانی است. این روش مدیریتی برای افرادی مناسب است که ریسک‌گریز هستند یا زمان و تخصص کافی برای تحلیل روزمره بازار ندارند. به همین علت ریسک‌ و هزینه‌های معاملات در این مدل مدیریت پرتفوی، بسیار کمتر از مدل فعال است. مدیریت پرتفوی فعال (Active Management) مدیریت پرتفوی سرمایه گذاری به صورت فعال، با هدف کسب بازدهی بیشتر از طریق خرید و فروش فعالانه اوراق بهادار در بورس و بر اساس تحلیل و پیش‌بینی‌های بازار است. در این رویکرد، مدیر پرتفوی به‌ صورت مستمر بازار و دارایی‌ها را زیر نظر می‌گیرد و طبق پیش‌بینی‌ها و تحلیل‌های خود اقدام به خرید و فروش فعال می‌کند تا بازدهی بیش‌تری نسبت به متوسط بازار کسب کند. به همین علت مدیریت فعال نیازمند صرف زمان زیاد، دانش تحلیلی قوی و پیگیری مداوم اخبار و روندهای بازار است. این رویکرد شامل استراتژی‌های زیر است: زمان‌بندی بازار (تغییر ترکیب پرتفوی بر اساس پیش‌بینی‌های بازار) انتخاب سهام (شناسایی و سرمایه‌گذاری در سهام‌های کم‌ارزش) تمرکز بر بخش (سرمایه‌گذاری سنگین در صنایع با پتانسیل رشد بالا) مدیریت فعال نیازمند دانش، تخصص و نظارت مستمر بر بازار است و به همین علت می‌تواند پرریسک‌تر و زمان‌برتر از مدیریت غیرفعال باشد. عوامل موثر در  انتخاب استراتژی مدیریت پرتفوی به عوامل موثر و فاکتورهای کلیدی در انتخاب استراتژی مدیریت سبد سهام باید دقت کرد. فاکتورهای مهم در انتخاب استراتژی مناسب مدیریت سبد سهام به شرح زیر است: شرایط و نوع بازار: مدیر پرتفوی در شرایط رونق بازار از استراتژی فعال و در شرایط رکودی از استراتژی مدیریت منفعل استفاده می‌کند. سطح کارایی بازار: در بازاری که کارایی آن در سطح بالایی قرار دارد، مدیریت منفعل استفاده می‌شود. در مقابل در بازارهای غیرکارا به تناسب وجود شکاف‌ها، مدیران به سمت مدیریت فعال حرکت می‌کنند. ویژگی شخصیتی مدیران: ظرفیت ریسک‌پذیری و محافظه‌کاری مدیران پرتفوی، نوع استراتژی آن‌ها را تعیین می‌کند. حجم پرتفوی: مدیران پرتفوی‌هایی با ارزش و حجم بالا، از سیستم مدیریتی منفعل استفاده می‌کنند؛ در مقابل مدیر یک پرتفوی کوچک به راحتی می‌تواند به اجرای مدیریت فعال بپردازد. سطح تحمل ریسک پرتفوی: هرچه تحمل ریسک پرتفوی بالاتر باشد، از استراتژی منفعل به سمت استراتژی مدیریت فعال حرکت خواهیم کرد. انتظار سرمایه‌گذار: سهام‌داران محافظه‌کار معمولا استراتژی منفعل را به کار می‌گیرند و در مقابل سهام‌دارانی که انتظار سود بیش‌تری دارند از مدیریت پرتفوی فعال استفاده می‌کنند. راهکارها و استراتژی های مدیریت پرتفوی بعد از انتخاب رویکرد و نوع مدیریت پرتفوی، نوبت به پیاده‌سازی استراتژی های مدیریت پرتفوی است. با استفاده از این استراتژی‌ها می‌توان بازده سرمایه‌گذاری را افزایش و میزان ریسک را تا حد قابل‌توجهی کاهش داد. در این حالت اصول […]

آیا می‌دانستید که مجمع عمومی فوق العاده می‌تواند سرنوشت یک شرکت را به طور کلی تغییر دهد؟ تصمیم‌هایی مانند انحلال شرکت، افزایش سرمایه یا تغییر اساسنامه، جز مهم‌ترین تصمیم‌های یک شرکت هستند که در مجمع عمومی فوق‌ العاده گرفته می‌شوند. در این مقاله از کاریزما لرنینگ، قرار است به زبانی ساده با وظایف و اختیارات مجمع عمومی فوق العاده و زمان تشکیل آن آشنا شویم. اگر می‌خواهید بدانید این مجمع دقیقاً چیست و چرا اهمیت دارد، پیشنهاد می‌کنیم تا پایان همراه ما باشید. مجمع عمومی فوق العاده چیست؟ مجمع عمومی فوق‌العاده (Extraordinary General Assembly) یکی از انواع مجامع رسمی در شرکت‌های سهامی است؛ این مجمع به گردهمایی و اجتماع غیر معمول و خارج از برنامه اعضای هیئت مدیره و صاحبان سهام یک شرکت می‌گویند که خارج از روال عادی برگزار می‌شود تا تغییرات خاصی در اساسنامه شرکت ایجاد شود. برخلاف مجمع عمومی عادی که در زمان‌بندی ثابت (معمولاً سالانه) جهت امور جاری شرکت تشکیل می‌شود، مجمع عمومی به طور فوق العاده تنها در مواقع ضروری برگزار می‌گردد تا منافع کلان سهامداران حفظ شود و تصمیمات مهم مانند تغییر اساسنامه یا کاهش و افزایش سرمایه یا انحلال زودهنگام شرکت گرفته شود. برای سرمایه‌گذاری در شرکت‌های سهامی ثبت‌شده در بورس، ابتدا باید اقدام به دریافت کد بورسی کرد. برای اخذ کد بورسی بر روی بر زیر کلیک کنید تا بتوانید به سادگی از رشد بازار سهام، سود کسب کنید. از آنجا که نظر تمامی سهامداران در تصمیمات مجمع عمومی فوق العاده تاثیر مستقیم دارد؛ به همین علت می‌توان آن را یکی از ارکان مهم تصمیم‌گیری در شرکت‌های سهامی دانست که جایگاه و اهمیت آن در کنار هیئت‌مدیره (رکن اجرایی) و بازرسان (رکن نظارتی) تعریف شده است. حضور در مجمع عمومی فوق‌ العاده برای سهامداران اختیاری است ولی تصمیمات آن برای همگان، حتی غایبین، الزام‌آور است. سهامداری که در جلسه حاضر نبوده یا رأی مخالف داده، پس از تصویب رای با اکثریت قانونی، ملزم به رعایت آن است. بر اساس قانون تجارت ایران، مجمع عادی به‌طور فوق‌العاده، یکی از مجامع مهم بورسی است. برای آشنایی بیشتر با مجامع بورسی، پیشنهاد می‌کنیم مقاله “مجامع بورسی چیست؟ تاریخ مجامع بورسی در سال 1404” را مطالعه کنید. وظایف مجمع عمومی فوق العاده چیست؟ تمامی وظایف و اختیارات مصوب شده در جلسه مجمع عمومی فوق العاده، شامل تمامی تصمیمات کلان، ساختاری و غیر روزمره شرکت است. به عبارتی هرگونه تغییر اساسی در وضعیت شرکت، در این مجمع قرار می‌گیرد. در ادامه به وظایف و مصوبات مجمع عمومی فوق العاده بیشتر می‌پردازیم: 1- تغییر اساسنامه شرکت اساسنامه، سندی است که نام، موضوع فعالیت، مرکز اصلی، مدت فعالیت، سرمایه و حقوق سهامداران را مشخص می‌کند. هر تغییر کوچک و بزرگی در اساسنامه فقط با تصویب و  صلاحیت مجمع عمومی فوق العاده امکان‌پذیر است. شرکت نمی‌تواند در اساسنامه خود بیاورد که این صلاحیت از مجمع عمومی فوق العاده سلب شود، به همین علت حتی تغییرات بسیار کوچک مانند تغییر نام شرکت یا تغییر آدرس قانونی نیز باید در جلسه مجمع عمومی فوق‌العاده تصویب شوند. 2- افزایش سرمایه شرکت زمانی که شرکت برای تامین مالی پروژه‌ها یا گسترش فعالیت‌هایش به منابع مالی احتیاج داشته باشد، ممکن است دست به افزایش سرمایه از طریق انتشار سهام بزند. براساس قانون، افزایش سرمایه شرکت صرفا در اختیارات مجمع عمومی فوق العاده است. در این جلسه سهامداران درباره نحوه انتشار سهام جدید، اوراق قرضه یا سهام ممتاز و غیره تصمیم‌گیری می‌کنند. 3- کاهش سرمایه شرکت هنگامی که شرکت بیش از حد مورد نیاز، سرمایه داشته باشد یا به دلیل ضرر و زیان، بخش زیادی از سرمایه‌اش از دست رفته‌باشد، کاهش سرمایه ضرورت پیدا می‌کند. کاهش سرمایه چه به صورت اختیاری برای بهینه‌ کردن ساختار مالی و چه به صورت اجباری به دلیل جبران ضرر و زیان، باید اعضای مجمع عمومی فوق العاده آن را تصویب کنند. به عنوان مثال طبق ماده 141 قانون تجارت، اگر به علت ضرر و زیان، بیش از نصف سرمایه شرکت از بین برود، اعضای هیئت مدیره موظف هستند اقدام به تشکیل مجمع عمومی فوق العاده کنند تا درباره انحلال با بقای شرکت تصمیم‌گیری کنند. اگر در این مجمع تصمیم به کاهش سرمایه گرفته شود، فعالیت شرکت ادامه پیدا می‌کند و شرکت از ماده 141 خارج می‌شود. 4- انحلال پیش از موعد شرکت تصویب انحلال شرکت قبل از موعد براساس ماده 83 لایحه قانون یا در اثر زیان های وارده براساس ماده 141 لایحه، تنها در مجمع عمومی به طور فوق العاده امکان‌پذیر است. به بیان ساده‌تر، هیچ مرجع دیگری جز مجمع فوق‌العاده نمی‌تواند تصمیم به انحلال یک شرکت سهامی بگیرد. 5- ادغام یا تجزیه شرکت در قانون تجارت ۱۳۴۷ به طور کامل درباره قوانین ادغام شرکت‌ها اشاره نشده است، به همین علت، ادغام شرکت با شرکت دیگر یا تجزیه شرکت به چند بخش کوچک‌تر، از موضوعات مهمی است که باعث تغییر ساختار شرکت یا ترکیب سهامداران می‌شود و باید در صورت جلسه مجمع عمومی فوق العاده بررسی شود. 6- تغییر در حقوق سهامداران یا انواع سهام هر تغییری در حقوق بنیادی سهامداران مانند سهام ممتاز، سلب حق تقدم سهامداران و غیره باید در این مجمع مطرح و تصویب شود. این مجمع همچنین می‌تواند تعداد اعضای هیئت‌مدیره یا بازرسان و مدت خدمت آن‌ها را تا حدودی تغییر دهد. مجمع عمومی فوق العاده چه زمانی تشکیل میشود؟ برخلاف مجمع عمومی عادی سالیانه که در پایان سال مالی برگزار می‌شود، مجمع عمومی فوق العاده زمان مشخصی ندارد​. این مجمع هر زمان که ضرورت پیدا کند، برگزار می‌شود. به عبارتی تنها در صورت لزوم و پیش آمدن موضوعاتی که در حیطه وظایف و اختیارات مجمع عمومی فوق‌العاده است، اقدام به دعوت و برگزاری آن می‌شود​. گاهی قوانین و مقررات مانند ماده ۱۴۱ قانون اصلاحیه قسمتی از قانون تجارت، شرکت را ملزم به برگزاری مجمع عمومی فوق‌العاده می‌کند. علاوه بر اعضای هیئت‌مدیره، سهامداران نیز تحت شرایطی می‌توانند حق مطالبه برگزاری مجمع عمومی به طور فوق العاده داشته باشند. طبق مقررات مربوط به شرکت‌های سهامی، هرگاه سهامدارانی که مالک حداقل یک‌پنجم سرمایه شرکت هستند، برگزاری مجمع فوق‌العاده را ضروری بدانند، می‌توانند به طور رسمی از هیئت‌مدیره درخواست کنند مجمع را دعوت نماید. در نهایت می‌توان گفت زمان تشکیل مجمع عمومی فوق‌العاده وابسته به نیاز و ضرورت است. ممکن است یک شرکت طی یک سال هیچ […]