در این مقاله از کاریزما لرنینگ، به آموزش استخراج ارز دیجیتال خواهیم پرداخت و شما را با انواع روش‌های استخراج و مزایا و معایب آن‌ها آشنا می‌کنیم. استخراج ارزهای دیجیتال (ماینینگ)، فرآیندی است که در آن کوین یا توکن‌های جدیدی تولید می‌شوند و یکی از روش‌های محبوب برای کسب درآمد در دنیای ارزهای دیجیتال به‌حساب می‌آید. در فرآیند استخراج، با استفاده از سخت‌افزارهای قدرتمند و نرم‌افزارهای ویژه، معادلات پیچیده ریاضی حل و تراکنش‌ها تایید می‌شوند. استخراج ارز دیجیتال چیست؟ ماینینگ (Mining) یا همان استخراج ارزهای دیجیتال، فرآیند ایجاد ارزهای دیجیتال جدید و تایید تراکنش‌ها بر روی شبکه بلاکچین است. ماینرها یا استخراج‌کنندگان ارزهای دیجیتال باید معادلات پیچیده ریاضی را حل کنند. هر بار که یک معادله ریاضی حل می‌شود، تراکنش‌ها تایید و به بلاکچین افزوده می‌شوند. در ازای انجام این عملیات، ماینرها به‌عنوان پاداش، ارز دیجیتال دریافت می‌کنند. ماینیگ یک فرآیند غیرمتمرکز است و برای تایید تراکنش‌ها هیچ سازمان و مقام مرکزی وجود ندارد. هر ماینری که زودتر جواب معادله ریاضی را پیدا کند، برنده می‌شود و پاداش استخراج به آن تعلق می‌گیرد. ابتدا، فرآیند ماینینگ به کمک کامپیوترهای خانگی انجام می‌شد اما با گذشت زمان و توسعه‌ی فناوری، پردازنده‌های گرافیکی (GPU) و دستگاه‌های ای‌سیک (ASIC) جایگزین شدند. این دستگاه‌ها از قدرت بیشتری برخوردار هستند و شانس برنده شدن ماینرها را افزایش می‌دهند. مراحل استخراج ارزهای دیجیتال آموزش استخراج ارز دیجیتال را با توضیح مراحل ماینینگ شروع می‌کنیم. قطعاً اولین کار این است که انتخاب کنیم کدام ارز دیجیتال را می‌خواهیم ماین کنیم. انتخاب ارز دیجیتال قبل از اقدام به استخراج لازم است که ارز دیجیتال مورد نظر خودتان را مشخص کنید، زیرا هر ارز دیجیتال دارای الگوریتم خاصی برای استخراج است و نیاز است که بررسی کنید که سخت‌افزار شما با الگوریتم ارز مورد نظر سازگار است یا خیر. به‌عنوان مثال، بیت‌کوین از الگوریتم SHA-256 و اتریوم از الگوریتم Ethash استفاده می‌کند. بهتر است هنگام انتخاب ارز دیجیتال معیارهایی مانند الگوریتم اثبات کار (POW)، میزان نوسانات، سودآوری و نقدینگی را در نظر بگیرید. سعی کنید ارزی را انتخاب کنید که دارای پتانسیل رشد باشد. برخی از معروف‌ترین ارزهای دیجیتال برای ماینینگ عبارت‌اند از: بیت‌کوین (Bitcoin) اتریوم (Ethereum) لایت‌کوین (Litecoin) مونرو (Monero) زی‌کش (Zcash) مرحله دوم، تهیه سخت‌افزارهای مورد نیاز است. تهیه وسایل و تجهیزات مورد نیاز مرحلۀ دوم آموزش استخراح ارز دیجیتال، تهیه تجهیزات است که مهمترین مرحله به‌حساب می‌آید. در سال‌های قبل، این امکان وجود داشت که بیت‌کوین را با کامپیوتر معمولی هم استخراج کرد! اما با افزایش تعداد کاربران و ماینرها، سختی شبکه افزایش یافت و به دستگاه‌های قوی‌تر برای استخراج نیاز بود. دو مدل از سخت‌افزارهای اصلی استخراج ارزهای دیجیتال که جانشین کامپیوترها (CPU) شدند عبارت‌اند از ASIC و GPU. ای‌سیک (ASIC) چیست؟ لغت ASIC مخفف عبارت Application-Specific Integrated Circuit و به‌معنای «مدارهای مجتمع با کاربری خاص» است. این دستگاه به منظور استخراج ارزهای دیجیتال طراحی شده‌ و از قدرت پردازش بالاتری برخوردار هستند و مصرف برق آن‌ها کمتر است. این دستگاه‌ها معمولاً برای یک ارز دیجیتال خاص طراحی می‌شوند و به‌دلیل سرعت بالا و قدرت محاسباتی بهتر، قیمت بالایی دارند. جی‌پی‌یو (GPU) چیست؟ لغت GPU مخفف عبارت Graphics Processing Unit است. کارت‌های‌ گرافیک قدرتمند می‌توانند برای استخراج ارزهای دیجیتال استفاده شوند. این کارت‌ها برای استخراج چندین ارز دیجیتال مختلف مناسب می‌باشد اما بیشتر برای استخراج ارز دیجیتال اتریوم استفاده می‌شوند. نصب نرم‌افزار ماینینگ گام سوم آموزش استخراج ارز دیجیتال؛ پس از انتخاب سخت‌افزار باید نرم‌افزار ماینینگ را نصب و تنظیم کنید. نرم‌افزارهای مختلفی برای انواع ارزها و دستگاه‌ها وجود دارند. از جمله نرم‌افزارهای ماینینگ: CGMiner: این نرم‌افزار از سال 2011 فعالیت خود را شروع کرده و یکی از محبوب‌ترین و قدیمی‌ترین نرم‌افزارهای استخراج بیت‌کوین و ارزهای دیگر است. BFGMiner: این نرم‌افزار، ASIC و FPGA را پوشش می‌دهد و به همین دلیل اگر ارز دیجیتال انتخابی شما از سخت‌افزار تخصصی پشتیبانی می‌کند، این نرم‌افزار گزینه مناسبی است. پیوستن به استخر استخراج (Mining Pool) استخر استخراج یا همان ماینینگ پول، به گروهی از ماینرها گفته می‌شود که قدرت محاسباتی خود را با هم ترکیب می‌کنند و با هم کار می‌کنند تا شانس بیشتری برای استخراج بلوک‌‌های جدید داشته باشند. پاداش به‌دست‌آمده از استخراج، بین اعضای استخر بر اساس میزان مشارکت هر دستگاه تقسیم می‌شود. پیوستن به استخر استخراج مزایا و معایبی دارد. به‌عنوان مثال استخراج ارزهای دیجیتال به تنهایی (Solo Mining)، معمولاً زمان‌بر است، مخصوصاً برای ارزهای دیجیتالی با سختی استخراج بالا مانند بیت‌کوین؛ اما پیوستن به استخر استخراج می‌تواند سرعت انجام عملیات را افزایش دهد. پاداش به‌دست‌آمده در استخر استخراج بین تمامی اعضا تقسیم می‌شود، اما در استخراج تنهایی، تمامی پاداش به خود شما تعلق می‌گیرد اما سرعت پیشرفت شما کمتر خواهد بود. استخرهای ماینینگ زیادی در بازار کریپتو وجود دارند، اما باید استخری را انتخاب کنید که معتبر، با سابقه و دارای کارمزد منطقی باشد. شروع استخراج پس از انجام تمامی مراحل ذکر‌شده، می‌توانید فرآیند ماینینگ را آغاز کنید. در این زمان دستگاه ماینینگ شما شروع به کار می‌کند و معادلات ریاضی را حل می‌نماید. سپس تراکنش‌ها تایید شده و به بلاکچین افزوده می‌شوند و پاداش استخراج به کیف پول شما واریز می‌شود. در این مرحله نیاز است که بر عملکرد سخت‌افزارها و نرم‌افزارهای ماینینگ نظارت داشته باشید. دمای دستگاه، مصرف برق و سرعت استخراج را به دقت بررسی کنید تا در صورت بروز مشکلات فنی بتوانید به‌سرعت آن‌ها را بر طرف کنید. توجه داشته باشید که دستگاه‌های ماینینگ در حین کار حرارت زیادی تولید می‌کنند و نیاز است که دستگاه‌ها در محیطی با تهویه مناسب قرار بگیرند و از سیستم‌های خنک‌کننده استفاده نمایید. علاوه بر سخت‌افزارهای ماینینگ، نرم‌افزارها نیز نیاز به بررسی و نظارت مداوم دارند. آن‌ها باید منظم به‌روزرسانی شوند و جهت ایمنی بیشتر، همیشه از آخرین نسخه‌های آن نرم‌افزار استفاده کنید. آموزش استخراج ارز دیجیتال با کامپیوتر خانگی استخراج ارزهای دیجیتال در ابتدا به کمک کامپیوترهای خانگی آغاز شد و بسیار سودآور بود. ماینرها می‌توانستند بلوک جدید ایجاد کنند و معادلات ریاضی را حل کنند و در ازای آن پاداش دریافت کنند. امروزه نیز می‌توان به کمک کامپیوترهای خانگی بیشتر ارزهای دیجیتال مانند بیت‌کوین را استخراج کرد اما با افزایش تعداد ماینرها و قیمت بیت‌کوین و همچنین پیچیده‌تر شدن پردازش شبکه، فرآیند استخراج ارز دیجیتال به کمک کامپیوترهای خانگی را تاحدودی […]

قرارداد سوآپ، یک نوع اوراق مشتقه است که با نام‌های دیگر مانند قرارداد تهاتر، پایاپای و تاخت نیز شناخته می‌شود. قرارداد های سوآپ در کنترل و به حداقل رساندن ریسک کاربرد دارند. در این مطلب از کاریزما لرنینگ، در خصوص قرارداد معاوضه یا همان سوآپ و اجزا و انواع آن صحبت خواهیم کرد. قرارداد سوآپ چیست؟ کلمه‌ی سوآپ (SWAP) یعنی «معاوضه» و «رد و بدل»؛ و قرارداد سوآپ، تفاهم‌نامه‌ای است که در آن دو طرف توافق می‌کنند تا دو دارایی یا سود و منافع حاصل را برای مدتی مشخص، طبق ارزشی مشخص، با یکدیگر معاوضه کنند و در اختیار یکدیگر قرار دهند. قرارداد سوآپ یک قرارداد غیررسمی است و در واقع شکل کامل‌تری از قرارداد فوروارد (Forward Contract) است. هر دو مفهوم از انواع اوراق مشتقه هستند. سرمایه‌گذارها پیش‌بینی می‌کنند که قیمت یک دارایی ممکن است در آینده افزایش یا کاهش داشته باشد؛ بنابراین برای کنترل و کاهش حداکثری ریسک، وارد قرارداد سوآپ می‌شوند و در سمت مخالف حرکت بازار قرار می‌گیرند. اولین قرارداد سوآپ در سال 1981 بین شرکت آی‌بی‌ام (IBM) و بانک جهانی منعقد شد؛ یعنی عمر این نوع قرارداد کمتر از 50 سال است! با وجود این، با در نظر گرفتن نسبت قراردادهای سوآپ به کل بازار مشتقه، به این نتیجه می‌رسیم که سرمایه‌گذارها کاملاً طرفدار قرارداد سوآپ هستند. ویژگی‌های قرارداد سوآپ مانند سایر ابزارهای مالی، قراردادهای سوآپ نیز ویژگی‌های خاص خود را دارند که بد نیست با ویژگی‌های اصلی این نوع قرارداد آشنا شویم: تبادلات مالی: در یک قرارداد سوآپ، طرفین، جریان‌های مالی مشخصی را مبادله می‌کنند. این جریان‌ها ممکن است شامل پرداخت‌های بهره، سود، یا مبالغ نقدی باشند. مدت زمان معین: قراردادهای سوآپ برای یک دوره زمانی خاص بسته می‌شوند که در آن مبادلات مالی طبق شرایط قرارداد انجام می‌شود. این قراردادها معمولاً نسبت به قراردادهای آتی و اختیار معامله، مدت زمان بیشتری دارند. پرداخت‌های متفاوت: پرداخت‌ها در قراردادهای سوآپ معمولاً به دو نوع اصلی تقسیم می‌شوند: پرداخت‌های ثابت و پرداخت‌های متغیر یا شناور. در معاملات سوآپ با حالت کلی‌تری از قراردادهای آتی روبه‌رو هستیم، با این تفاوت که به‌جای یک پرداخت، با مجموعه‌ای از پرداخت‌ها سروکار خواهیم داشت. عدم نیاز به پرداخت اولیه: در اغلب قراردادهای سوآپ، طرفین هنگام امضای قرارداد پولی پرداخت نمی‌کنند و ارزش قرارداد در زمان شروع صفر است. عملکرد قرارداد سوآپ چگونه است؟ قرارداد معاوضه یا سوآپ نوعی توافق است که در آن دو طرف تصمیم می‌گیرند جریان‌های مالی مربوط به دو دارایی مختلف را در مدت زمان معین با یکدیگر مبادله کنند. این قرارداد شامل دو نوع پرداخت اصلی است: پرداخت‌های ثابت و پرداخت‌های متغیر (شناور). در چارچوب قرارداد سوآپ، یکی از طرفین مبالغ پرداختی ناشی از یک متغیر تصادفی، مانند وام، اوراق قرضه، کالا یا هر نوع دارایی دیگری را به‌عنوان پرداخت متغیر به طرف دیگر انتقال می‌دهد. در سوی دیگر، طرف مقابل نیز می‌تواند مبلغی که از دارایی دیگر به‌دست می‌آید را به‌صورت ثابت یا متغیر به طرف اول ارائه کند. به این ترتیب، با توجه به تنوع قراردادهای سوآپ و ویژگی‌های خاص هر یک، معمولاً یکی از طرفین به‌عنوان پرداخت‌کننده بر اساس نرخ متغیر و دیگری بر اساس نرخ ثابت شناخته می‌شود. البته، ممکن است هر دو طرف بر اساس نرخ متغیر پرداخت‌های خود را انجام دهند. هنگام امضای قرارداد، هیچ‌یک از طرفین پولی پرداخت نمی‌کند و در واقع ارزش قرارداد در شروع صفر است. با این حال، در قراردادهای سوآپ ارزی، طرفین مبلغی را که در قرارداد مشخص شده است (Notional Principal) را بر اساس ارزهای مختلف با یکدیگر مبادله می‌کنند. از آنجایی که سوآپ به مجموعه‌ای از پرداخت‌ها مربوط می‌شود، نیاز به تاریخ‌های مشخص برای پرداخت یا تسویه (Settlement Date) داریم. دوره‌های بین این تاریخ‌ها نیز به‌عنوان دوره تسویه (Settlement Period) شناخته می‌شوند. پرداخت‌ها در قراردادهای سوآپ عموماً به‌صورت نقدی انجام می‌شود و تحویل فیزیکی دارایی‌ها در این قراردادها شاید کاربرد چندانی نداشته باشد! قرارداد سوآپ، مانند دیگر قراردادهای مشتقه، دارای تاریخ انقضا یا خاتمه (Termination Date) است. همچنین، به دلیل اینکه قرارداد سوآپ شامل مجموعه‌ای از پرداخت‌ها است، همیشه احتمال ریسک نکول وجود دارد، زیرا ممکن است یکی از طرفین به دلایل مختلف از انجام پرداخت‌های تعیین‌شده خودداری کند. نکول در قرارداد سوآپ به چه معناست؟ نکول (Default) یعنی عدم انجام تعهدات مالی یا قراردادی؛ به‌عبارت دیگر، زمانی که یک فرد یا سازمان نمی‌تواند یا نمی‌خواهد تعهدات خود را مطابق با شرایط قرارداد یا تعهد مالی انجام دهد که به این وضعیت نکول گفته می‌شود. مثالی از قرارداد سوآپ و نتیجه‌ی آن برای درک بهتر قرارداد سوآپ، دو مثال ارائه می‌دهیم. مثال اول قرارداد سوآپ فرض کنید دو شرکت، شرکت‌های الف و ب، هر کدام دارای وام‌هایی با نرخ‌های بهره متفاوت هستند و می‌خواهند ریسک‌های مرتبط با نرخ بهره را کاهش دهند. شرکت الف وام بزرگی با نرخ بهره ثابت 5 درصد دارد. با توجه به پیش‌بینی‌های بازار، شرکت الف انتظار دارد که نرخ بهره کاهش یابد و ترجیح می‌دهد به‌جای پرداخت نرخ ثابت، پرداخت‌هایی با نرخ متغیر داشته باشد. شرکت ب وام مشابهی دارد، اما با نرخ بهره 3 درصد، اما متغیر که به نرخ بهره بازار وابسته است. شرکت ب انتظار دارد که نرخ بهره افزایش یابد و تمایل دارد که به‌جای پرداخت نرخ متغیر، نرخ بهره ثابت را پرداخت کند. این دو شرکت تصمیم می‌گیرند که یک قرارداد سوآپ نرخ بهره امضا کنند. بر اساس این قرارداد: شرکت الف موافقت می‌کند که بر اساس نرخ متغیر (به‌عنوان مثال نرخ بهره بازار به علاوه 1 درصد) پرداخت‌های بهره را به شرکت ب انجام دهد. شرکت ب موافقت می‌کند که به شرکت الف پرداخت‌های بهره بر اساس نرخ ثابت 5 درصد را پرداخت کند. با این توافق، هر دو شرکت به اهداف خود می‌رسند: شرکت الف نرخ بهره متغیر را می‌پردازد و در صورتی که نرخ بهره کاهش یابد، از هزینه‌های بهره پایین‌تری بهره‌مند می‌شود. شرکت ب نرخ بهره ثابت را می‌پردازد و در صورتی که نرخ‌های بهره افزایش یابد، از افزایش هزینه‌های بهره، مصون خواهد بود. در نهایت، هر دو شرکت به کمک این قرارداد سوآپ به مدیریت ریسک‌های نرخ بهره خود پرداخته و هزینه‌های خود را بهینه می‌کنند. مثال دوم قرارداد سوآپ این مثال بسیار ساده است. یک شرکت هواپیمایی و یک تامین‌کننده‌ی سوخت هواپیما را در نظر بگیرید. […]

درگاه پرداخت ارز دیجیتال چیست؟ با گسترش فناوری‌های نوین و حضور آن‌ها در زندگی روزمره، نیاز به روش‌های پرداخت سریع، امن و کم‌هزینه بیشتر از همیشه احساس می‌شود. ارزهای دیجیتال به‌عنوان یک نوآوری بسیار بزرگ در صنعت مالی، توانسته‌اند جایگاه خود را در سراسر دنیا به‌عنوان ابزاری برای تسهیل پرداخت‌ها و جابه‌جایی پول، به‌خوبی تثبیت کنند. در این میان درگاه‌ پرداخت ارز دیجیتال به‌عنوان واسطه‌ای برای انجام تراکنش‌ها با استفاده از رمزارزها، بایستی نقش خود را به‌خوبی ایفا کند. کاریزما لرنینگ در این نوشته به بررسی موضوع درگاه ارز دیجیتال می‌پردازد؛ موضوعی که احتمالاً آشنایی کمی با آن داریم. درگاه پرداخت ارز دیجیتال چیست؟ درگاه پرداخت ارز دیجیتال یک سیستم منسجم است که به کسب‌وکارها اجازه می‌دهد تراکنش‌ها را به کمک ارزهای دیجیتال انجام دهند. درست مانند درگاه‌های پرداخت در سایت‌های فروشگاهی؛ با این تفاوت که به‌جای ریال، پرداخت با رمزارزها انجام می‌شود.‌ درگاه‌های پرداخت ارز دیجیتال، واسطه‌ی بین خریدار و فروشنده هستند و ارزهای دیجیتال این وسط نقش پول را بازی می‌کنند. این درگاه‌ها معمولاً از تمام ارزهای دیجیتال معروف مانند بیت‌کوین (Bitcoin)، اتریوم (Ethereum)، سولانا (Solana)، کاردانو (Cardano)، متیک (Matic)، لایت‌کوین (Litecoin) و … پشتیبانی می‌کنند. فرآیند پرداخت این درگاه‌ها بسیار سریع‌، امن‌ و شاید برخلاف تصور شما بسیار ساده‌ است. درگاه‌ پرداخت ارز دیجیتال چگونه کار می‌کنند؟ درگاه پرداخت رمزارز از فناوری بلاکچین استفاده می‌کند. اگر در خصوص فناوری بلاکچین اطلاعات کافی ندارید، توصیه می‌کنیم ابتدا مقاله‌ی زیر را مطالعه کنید: درگاه ارز دیجیتال اینگونه عمل می‌کند که کاربران هنگام خرید آنلاین، گزینه‌ی پرداخت با ارز دیجیتال را انتخاب می‌کنند. سپس درگاه پرداخت یک آدرس کیف پول (ولت) مخصوص برای تراکنش ایجاد می‌کند و آن را به خریدار نمایش می‌دهد. خریدار موظف است که مقدار مشخصی از ارز دیجیتال را به آدرس کیف پول فروشنده ارسال کند. پس از ارسال شدن مبلغ به حساب فروشنده، تراکنش توسط شبکه بلاک‌چین تایید و ثبت می‌شود. درگاه پرداخت پس از تایید تراکنش به فروشنده اطلاع می‌دهد تا محصول یا خدمات مورد نظر را ارائه دهد. این فرآیند از امنیت و سرعت، فوق‌العاده است و منجر به کاهش هزینه‌ها نیز می‌شود. این تراکنش با تحویل کالا یا هر محصول دیگری به خریدار، به پایان می‌رسد. شبکه‌ی لایتنینگ (Lightning Network) را می‌توان نزدیک‌ترین نمونه از نظر عملکردی به درگاه پرداخت ارز دیجیتال در نظر گرفت. مزایای استفاده از درگاه پرداخت ارز دیجیتال چیست؟ همانند بیت‌کوین (BTC) که در سال 2009 قواعد بازی را عوض کرد، درگاه‌های پرداخت ارز دیجیتال نیز به‌زودی مفهوم تراکنش را به چالش می‌کشند. اما این درگاه‌ها چه مزیت‌هایی دارند و چرا این اتفاق باید رخ دهد؟ انتقال سریع جابه‌جایی پول با ارزهای دیجیتال بسیار سریع است. از آنجایی که این فرآیند بدون نیاز به هیچ واسطه‌ای انجام می‌شود، تراکنش‌ها معمولاً آنی هستند. در این راستا هر روز شاهد توسعه و معرفی پروژه‌های جدیدی هستیم که هدف‌شان سرعت بخشیدن به فرآیند انجام تراکنش‌ها است. آپتیمیسم (Optimism) با توکن OP یکی از همین پروژه‌هاست. هزینه کمتر درگاه‌های پرداخت ارز دیجیتال هزینه کمتری نسبت به درگاه‌های پرداخت سنتی دارند، چراکه واسطه‌ها و کارمزدها حذف شده‌اند. امنیت بلاک‌چین سطح امنیت بسیار بالایی دارد. از جهتی دیگر، ارزهای دیجیتال غیرمتمرکز (DeFi) هستند و توسط دولت‌ها و موسسات مالی کنترل نمی‌شوند! پس دستکاری نمی‌شوند و دولت یا سازمان‌ها نمی‌توانند در این زمینه دخالتی داشته باشند. کمک به گسترش کسب‌وکارها با کمک درگاه پرداخت ارزهای دیجیتال، کسب‌وکارهای مختلف می‌توانند کاربران بیشتری از سراسر جهان جذب کنند و تعاملات خود را گسترش دهند. همچنین بحث تحریم نیز خودبه‌خود از بین می‌رود، چرا که ماهیت غیرمتمرکز ارزهای دیجیتال این امکان را فرآهم می‌کند که هر شخص از هر کشوری بتواند در ازای دریافت کالا یا خدمات، هزینه را به هر جای دنیا منتقل کند، بدون آنکه نگران ردیابی و مسدود شدن دارایی خود به دلایلی مانند تحریم و … باشد. بهترین درگاه‌ پرداخت ارز دیجیتال در سطح جهانی، درگاه‌های پرداخت ارز دیجیتال معروفی داریم که ابتدا به چهار مورد از بهترین‌ها اشاره می‌کنیم و سپس سراغ بومی‌سازی مطلب با به عبارت بهتر، معرفی درگاه‌های پرداخت ارز دیجیتال برای ایرانی‌ها می‌رویم. بهترین درگاه‌های پرداخت ارز دیجیتال عبارت‌اند از: درگاه پرداخت کوین‌بیس کامرس (Coinbase Commerce) کوین‌بیس کامرس یکی از محبوب‌ترین درگاه‌های پرداخت ارز دیجیتال است که امکان مبادله‌ی ارزهایی مانند بیت‌کوین، بیت‌کوین کش، تتر، شیبا، دوج کوین و اتر را به‌عنوان ابزارهای پرداخت، فرآهم کرده است. زمانی که کاربری سفارش خرید ثبت می‌کند، کوین‌بیس کامرس مبلغ مربوطه را دریافت و آن را به ارز فیات تبدیل می‌کند. سپس آن مبلغ را به حساب فروشنده واریز و در ازای ارائه این خدمات کارمزدی حدود 1 الی 2 درصد دریافت می‌کند. البته جهت انجام عملیات، نیاز است که یک حساب کاربری در صرافی کوین‌بیس ایجاد شود. متاسفانه این صرافی در حال حاضر به ایرانی‌ها خدماتی ارائه نمی‌کند و امکان ثبت‌نام در این صرافی وجود ندارد. درگاه پرداخت بیت‌پی (BitPay) بیت‌پی یکی دیگر از درگاه‌های پرداخت محبوب است که فعالیت خود را از سال 2011 شروع کرده است. این درگاه پرداخت از بیت‌کوین پشتیبانی می‌کند و امکانات متعددی را برای کسب‌وکارها و کاربران خود فرآهم کرده است. عملکرد بیت‌پی به این صورت است که هرگاه کاربران از فروشگاهی که بیت‌پی را پذیرفته خرید کنند؛ این درگاه ابتدا بیت‌کوین از مشتری دریافت و به ارز فیات تبدیل می‌کند. سپس مبلغ را به حساب بانکی صاحب فروشگاه واریز و حدود 1 الی 3 درصد کارمزد دریافت می‌کند. درگاه پرداخت کوین‌گیت (CoinGate) کوین‌گیت یکی از معتبرترین و خوشنام‌ترین درگاه پرداخت‌های ارز دیجیتال است که از حدود 50 ارز دیجیتال پشتیبانی می‌کند و آن‌ها را با ارز فیات مبادله می‌نماید. فرآیند ثبت‌نام و استفاده از این درگاه ساده و کاربرپسند است. البته درگاه پرداخت کوین‌گیت کارمزدهای نسبتاً بالایی را در نظر گرفته است. درگاه پرداخت NOWPayments این درگاه نیز یک درگاه پرداخت معتبر است که از حدود 70 ارز دیجیتال مختلف پشتیبانی می‌کند و کامزد آن در مقایسه با سایر درگاه‌ها کم است. سرعت این درگاه پرداخت خوب است و تراکنش‌ها را در عرض 10 ثانیه انجام می‌دهد و بدون نگه داشتن وجوه، آن‌ها را به‌سرعت به حساب فروشنده واریز می‌کند. درگاه پرداخت ارز دیجیتال ایرانی درگاه‌های پرداختی که تا الان معرفی کردیم، در سطح جهانی بسیار شناخته‌شده هستند، اما متاسفانه به ایرانی‌ها خدمات نمی‌دهند. […]

در این مطلب می‌خواهیم در مورد بازاریابی بیمه و روش‌های بازاریابی صحبت کنیم. شرکت‌های بیمه، مانند سایر کسب‌وکارها، نیاز به یافتن بازار هدف دارند تا بتوانند خدمات، شامل پوشش‌ها و مزیت‌های خود را به افراد معرفی، و در واقع احساس نیاز را در آن‌ها ایجاد کنند. کاریزمن نیز یکی از روش‌های بازاریابی در بیمه است که در آن بازاریاب‌هـا می‌توانند از طریق معرفی محصولات و خدمات شرکت‌های بیمه، به کسب درآمد بپردازند. این هدف با کمک بازاریاب بیمه محقق می‌شود؛ شخصی که علاوه بر دانش و مهارت و تجربه‌ی مارکتینگ، در اُمور بیمه نیز خبره است و در این بازار پررقابت، حرفی برای گفتن دارد. بازاریابی بیمه چیست؟ بازاریابی بیـمه تعریف ساده‌ای دارد: به مجموعه‌ای از کارها و اقداماتی که برای شناسایی بازار هدف و سپس ارائه‌ و فروش محصولات بیمه برای رفع نیازهای افراد مختلف انجام می‌شوند، بـازاریـابـی بیمـه می‌گویند. در واقع در این حوزه از بـازاریـابی، دنبال یافتن بازاری هستیم که‌ اولاً محصولات بیمه‌ای برای آن بازار مفید و کاربردی باشند، و ثانیاً بتوانیم سود خوبی از آن بازار هدف کسب کنیم. محصولات بیمه‌ای، کالا نیستند؛ یعنی هیچ کالای فیزیکی وجود ندارد و بازایابی بیمه تماماً جلب اعتماد و ترغیب افراد به خرید بیمه‌نامه است. بسیاری از افراد هر سال بیمه‌نامه‌های خود را تمدید می‌کنند، بدون آنکه حتی یکبار از آن‌ها استفاده کنند! آنچه باعث تمدید بیمه‌نامه‌ها می‌شود، هنر بازاریابی است! این وظیفه‌ی حساس، یعنی متقاعدسازی برای صرف هزینه و خرید بیمه، بر دوش بازاریاب بیمه است. اکنون سوال بعدی این است که بازاریاب بیمه کیست و چه وظایفی دارد؟ بازاریاب بیمه کیست و چه وظایفی دارد؟ بازاریاب بیمه وظیفه دارد یک شرکت بیمه و خدمات و پوشش‌های آن را کامل به افراد مختلف معرفی، و با ایجاد حس نیاز و البته متقاعدسازی، افراد را به خرید بیمه ترغیب کند. یک بازاریاب بیمه باید بتواند: مخاطبان هدف را از وجود شرکت بیمه و خدمات آن مطلع سازد. به شناخته‌ شدن هرچه بهتر برند شرکت بیمه کمک کند. نیاز مخاطب را برآورده کند و با تعامل مناسب با مخاطب، نیازهای جدید را شناسایی نماید. فروش را افزایش دهد و حلقه‌ای از مخاطبان وفادار ایجاد کند. اما اگر بخواهیم وظایف بازاریاب بیمه را دقیق بررسی کنیم، باید بگوییم یک بازاریاب خوب بیمه وظیفه دارد برای مشتریان فعلی رضایت را به ارمغان بیاورد و در ادامه مسیری را تعیین کند که به برندسازی و فروش بیشتر منجر شود. فرض کنید یک قرارداد بازاریاب بیمه داریم و می‌خواهیم شرح وظایف بنویسیم. احتمالاً بهترین کار این است که یک سری وطایف عمومی و یک سری وظایف تخصصی برای بازاریاب خود تعریف کنیم. وظایف عمومی بازاریاب بیمه چیست؟ تفاوتی ندارد بازاریاب بیمه باشید یا در حوزه‌های دیگر بازاریابی کنید؛ یک سری وظایف میان تمام بازاریاب‌ها مشترک هستند که از آن‌ها به‌عنوان وظایف عمومی یاد می‌کنیم. این وظایف عبارت‌اند از: بازاریاب باید ابتدا نیازهای جامعه را در حوزۀ بیمه شناسایی کند. سپس سراغ محصولات و قیمت آن‌ها برود و دلایل افزایش یا کاهش قیمت را نیز بررسی نماید. پس از شناسایی نیازها، بازاریاب باید مشاوره‌های لازم را به شرکت بیمه بدهد تا محصولات جدید منطبق بر نیازهای مخاطبان هدف، معرفی و ارائه شوند. بازاریاب باید تجربیات و نظرات خود را به بخش فروش ارائه دهد و کارشناسان فروش را راهنمایی کند. بازاریاب بیمه باید بتواند محصولات و خدمات حوزۀ بیمه را با بیان ساده به مخاطبان معرفی کند. حفظ مشتریان قبلی و اضافه کردن مشتریان جدید، یکی دیگر از وظایف مهم یک بازاریاب بیمه است. وظایف تخصصی بازاریاب بیمه چیست؟ در قسمت قبل، وظایف عمومی را بررسی کردیم و همانطور که مشخص است، این وظایف کلی بودند. اما کسی که مسئولیت بازاریابی یک شرکت بیمه را بر عهده دارد، بایستی: نیازهای افراد را متناسب با توانایی مالی آن‌ها ارزیابی کند. شرح دقیق خدمات شرکت بیمه و مزایا و تبدیل مشتریان بالقوه به مشتریان بالفعل، وظیفه‌ی بعدی بازاریاب بیمه است. بازاریاب بیمه موظف است بیمه‌نامه و تعرفه‌های مناسبی را با توجه به نیاز مخاطب طراحی کند. فرد بازاریاب باید حجم تقاضای بازار را برآورد و بر اساس آن ریسک فعالیت شرکت بیمه را بررسی کند. جلب رضایت مشتری با استفاده از ابزارهای مختلف، مانند تبلیغات تلویزیونی، دیجیتال مارکتینگ و … بر عهده‌ی بازاریاب بیمه است. در صورت نیاز، بازاریاب بیمه بایستی آموزش‌های لازم را در اختیار کارمندان شرکت بیمه قرار دهد. بازاریاب بیمه باید منابع مالی و نیروی انسانی لازم را به طرح‌های مختلف شرکت تخصیص دهد. اصلاح و بهبود طرح‌های بیمه، بررسی آمار فروش گذشته و همینطور سود و زیان شرکت بیمه نیز از دیگر وظایف مهم بازاریاب بیمه به حساب می‌آید. همانطور که می‌بینید، بازاریابی در صنعت بیمه شاید برخلاف آنچه از دور به‌نظر می‌رسد، کار حساس و پیچیده‌ای است! بازاریاب بیمه چه ویژگی‌هایی باید داشته باشد؟ قطعاً هر کسی را برای کاری ساخته‌اند … یک بازاریاب، فرقی نمی‌کند بازاریاب کدام حوزه باشد، باید یک سری ویژگی‌ها داشته باشد و اصولی را رعایت کنید. از جمله ویژگی‌های یک بازاریاب خوب بیمه می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: دانش کافی درباره بیمه بازاریاب بیمه در درجه اول باید با انواع بیمه، پوشش‌ها، شرایط و قوانین مربوط به بیمه آشنایی کامل داشته باشد. مهارت‌های ارتباطی قوی یک فرد خجالتی یا کسی که اعتمادبه‌نفس ندارد، نمی‌تواند بازاریاب خوبی باشد! برقراری ارتباط موثر با افراد، شنیدن نیازهای آن‌ها و ارائه راه حل‌های مناسب، حداقل مهارت‌هایی است که یک بازاریاب بیمه باید داشته باشد. مهارت‌های فروش فروش یعنی نفوذ به قلب افراد و متقاعد کردن آن‌ها برای خرید بیمه یا هر محصول دیگری؛ دست‌یابی به چنین مهارتی مستلزم گذراندن دوره‌های مختلف و کسب تجربه است. صبر و حوصله بازار بیمه نیازمند باید صبر و حوصله‌ی زیادی داشته باشد تا به سوالات افراد پاسخ دهد و چالش‌ها را برطرف کند. قطعاً نمی‌توان با یک یا دو تلاش به فروش مد نظر رسید! انگیزه بالا انگیزه مهمترین محرک رسیدن به هدف است! شخصی که انگیزه نداشته باشد، به هیچ عنوان نمی‌تواند در بازاریابی موفق عمل کند. توجه به جزئیات توجه به جزئیات، از دقت در شناسایی نیازها و برخورد با افراد، تا توجه به بندهای قراردادها از مهمترین ویژگی‌هایی است که هر بازاریاب باید در کار خود داشته باشد. روش های مختلف بازاریابی بیمه تا اینجا با بازاریابی و بازاریاب […]

بیمه مسافرتی کانادا یک بیمه‌ی مسافرتی غیراجباری، اما بسیار ضروری است که از شما در برابر حوادث غیرقابل پیش‌بینی در سفر به کانادا کاملاً محافظت می‌کند. اتفاقات ناگوار در سفر همواره یکی از دغدغه‌های مهم تمام افرادی است که قصد سفر به خارج از کشور را دارند. تفاوتی هم ندارد سفر توریستی باشد یا دانشجویی یا کاری؛ داشتن بیمه مناسب ضروری است چراکه بیمه مسافرتی ریسک‌های سفر را تا حد زیادی کنترل می‌کند. در این مطلب از کاریزما لرنینگ به شرح بیمه مسافرتی برای کانادا می‌پردازیم و به تمام سوالات در این زمینه پاسخ می‌دهیم تا اگر شما قصد سفر به کانادا را دارید، در امنیت کامل کشور را ترک کنید. بیمه مسافرتی کانادا و انواع آن بیمه مسافرتی کانادا، همانطور که از عنوان آن مشخص است، بیمه‌نامه‌ای است که از شما در برابر خسارت‌های جزئی مانند گم شدن چمدان، یا آسیب‌های جدی مانند بیماری در سفر به کانادا محافظت می‌کند و در صورت بروز حادثه می‌توانید خسارت خود را از شرکت بیمه مطالبه کنید. اولین سوالی که بیشتر افراد می‌پرسند این است که … آیا داشتن بیمه مسافرتی برای کانادا اجباری است؟ بیمه مسافرتی کانادا اجباری نیست، اما داشتن آن به دو دلیل ضروری به‌نظر می‌رسد: هزینه‌های پزشکی در کانادا برای مسافرها رایگان نیست! با داشتن بیمه مسافرتی ویزا کانادا راحت‌تر برای شما صادر می‌شود. داشتن بیمه مسافرتی کانادا این اطمینان خاطر را به آفیسر سفارت می‌دهد که شما حین سفر پوشش لازم در برابر اتفاقات غیرقابل پیش‌بینی را دارید و همین موضوع باعث می‌شود شانس شما برای گرفتن ویزا افزایش یابد. نکته‌ی بعدی که باید به آن توجه کرد این است که هزینه‌های پزشکی در کانادا سرسام‌آور است و گاهی برای یک شب بستری شدن در بیمارستان ممکن است با صورتحساب 10 هزار دلاری مواجه شوید! در چنین شرایطی داشتن بیمه مسافرتی تنها راه نجات به حساب می‌آید. مزایای داشتن بیمه‌نامه‌ی مسافرتی برای سفر کانادا با تهیه‌ی بیمه مسافرتی کانادا می‌توانید از مزایای زیر بهره‌مند شوید: جبران خسارت سرقت مدارک جبران خسارت گم شدن وسایل (چمدان‌ها و …) جبران هزینه‌های لغو شدن سفر پوشش هزینه‌های پزشکی و بیمارستان جبران ریسک‌های مالی اتفاقات غیرمنتظره البته در نظر داشته باشید شرکت‌های بیمه ممکن است مزایای بیشتری نیز ارائه دهند. در ادامه با پوشش‌های بیمه مسافرتی کانادایی نیز آشنا خواهیم شد. انواع بیمه مسافرتی کانادا بیمه مسافرتی کانادا با توجه به هدف مسافر از سفر به کانادا به چهار نوع تقسیم می‌شود: بیمه مسافرتی دانشجویی بیمه ویزا تحصیلی یا همان بیمه دانشجویی کانادا مختص دانشجویانی است که برای ادامه‌ی تحصیلات خود به این کشور سفر می‌کنند. این بیمه‌نامه یکساله است و بر اساس سال‌هایی که فرد در کانادا تحصیل می‌کند، تمدید خواهد شد. بیمه دانشجویی کانادا خدمات متنوع و کاملی را به دانشجویان ارائه می‌دهد. بیمه توریستی بیمه توریستی مختص گردشگرانی است که قصد سفر به کانادا را دارند، اما خدمات و اعتبار این بیمه‌نامه کوتاه‌مدت (حداکثر شش ماه) است. این بیمه به دو شکل ارائه می‌شود: تک سفره: صرفاً برای یک بار ورود به کشور کانادا و 92 روز ارائه‌ی خدمات و پوشش‌دهی از 15 تا 200 هزار دلار چند سفره: برای چندین بار سفر به کشور کانادا در طول مدت اعتبار ویزا بیمه سوپر ویزا به افرادی که در کانادا اقامت دارند این اجازه داده شده تا پدر و مادر و پدربزرگ و مادربزرگ خود را برای دیدار به کانادا دعوت کنند. برای این اشخاص نیز بیمه‌نامه‌ای تحت عنوان سوپر ویزا وجود دارد و خدماتی مانند هزینه برگشت به کشور مقصد، هزینه‌های اورژانسی دندانپزشکی و پزشکی و هزینه‌های فوت احتمالی، تحت پوشش این بیمه‌نامه هستند. بیمه زنان باردار سفر به یک کشور خارجی مانند کانادا برای زنان باردار می‌تواند خطرات زیادی داشته باشد. به همین منظور بیمه‌ی مسافرتی زنان باردار، که جزو بیمه‌های پرکاربرد است، پوشش‌هایی مانند هزینه‌های مربوط به دوران بارداری، زایمان و نگه‌داری نوزاد را ارائه می‌دهد تا ریسک‌های مسافرت تا حد امکان کاهش یابند. پوشش های بیمه مسافرتی کانادا همانطور که اشاره شد، شرکت‌های بیمه ممکن است پوشش‌های مختلفی ارائه دهند؛ اما به‌طور کلی موارد زیر تحت پوشش بیمه مسافرتی کانادا قرار می‌گیرند: هزینه‌های معالجه و بستری شدن در بیمارستان رسیدگی به چالش‌ها و مشکلات حقوقی مسافر در خارج از کشور جبران خسارت‌های سرقت یا مفقود شدن پول، مدارک و وسایل مسافر (در صورت فوت مسافر) بازگرداندن فرد متوفی به ایران جبران خسارت‌های ناشی از تاخیر یا لغو سفر پرداخت هزینه‌های فوریت‌های دندانپزشکی سفر یکی از اعضای خانواده‌ی مسافر به کانادا (در صورتی که مسافر در بیمارستان بستری شود.) تهیه و ارسال داروهای خاص برای مسافر (در صورتی نشود داروها را در کانادا پیدا کرد.) و … بیمه‌های مسافرتی معمولاً پوشش‌های کاملی ارائه می‌دهند. با این حال، با پرداخت هزینه‌های بیشتر این امکان وجود دارد که مسافر پوشش‌های بیشتری را در صورت نیاز برای خود انتخاب کند. مواردی که تحت پوشش این نوع بیمه قرار نمی‌گیرند! شرکت‌های بیمه، در شرایط زیر، هیچ تعهدی برای پرداخت یا جبران خسارت ندارند: خدمات پزشکی غیرضروری (مانند چکاپ شخصی، عینک، پروتز و …) خسارت‌های ناشی از بلایای طبیعی مانند زلزله در کشور کانادا مسمومیت و اتفاقات ناشی از مصرف مواد مخدر و الکل خسارت ناشی از حوادث تروریستی، شورش‌ها، اعتصابات و … شیوع بیماری‌های همه‌گیر در کشور مقصد آسیب‌های ورزشی مانند اسکی فعالیت‌های غیرقانونی دندانپزشکی غیراورژانسی آسیب زدن به خود از عمد هزینه‌های ناشی از بیماری‌ها و اختلالات روانی و خودکشی هزینه‌های زایمان (در صورت نداشتن بیمه مسافرتی زایمان) آیا بیمه مسافرتی کانادا بیماری‌های زمینه‌ای را پوشش می‌دهد؟ اگر مسافری از قبل بیمار باشد یا بیماری زمینه‌ای داشته باشد، در صورتی که وضعیت بیماری مسافر پایدار باشد، می‌تواند با دریافت تاییدیه از شرکت‌های بیمه، بیماری فعلی (Pre-Existing Conditions) خود را نیز تحت پوشش بیمه مسافرتی قرار دهد. منظور از پایدار بودن بیماری این است که حداقل 90 روز یا 180 روز (بسته به نوع بیماری)، وضعیت مسافر و بیماری او پایدار باشد. هزینه بیـمه مسـافرتـی سفر به کـانـادا هزینه بیمه مسافرتی کانادا، از 200 هزار تومان شروع می‌شود و ممکن است تا 3 میلیون تومان هم برسد. این اختلاف سه دلیل دارد: مدت زمان سفر: هرچه مدت زمان سفر بیشتر باشد، هزینه‌ی بیمه مسافرتی کانادا بیشتر خواهد بود. سن مسافر: افرادی که سن بالاتری دارند (به‌ویژه افراد مسن) باید […]

آموزش خرید و فروش بیت کوین نیاز به آموزش دارد؟ اگر قصد سرمایه‌گذاری در ارزهای دیجیتال و بیت‌کوین را داشته باشید، احتمالاً استرس این موضوع را دارید که از چه طریقی باید بیت‌کوین بخرید! حق با شماست؛ هر اشتباهی در فرآیند خرید یا فروش ارزهای دیجیتال، منجر به از دست رفتن همه‌چیز خواهد شد! در این مطلب از کاریزما لرنینگ، قصد داریم طریقه خرید و فروش بیت کوین را در 4 گام ساده به شما آموزش دهیم. سایر ارزهای دیجیتال نیز فرآیند مشابهی در خرید و فروش دارند. بپردازیم به بیت‌کوین … بیت‌کوین پادشاه ارزهای دیجیتال است و بسیاری از افراد به دید یک دارایی ارزشمند، BTC را برای سرمایه‌گذاری بلندمدت مد نظر قرار می‌دهند. چگونه بیت کوین خرید و فروش کنیم؟ دنیای ارزهای دیجیتال با ظهور بیتکوین در سال 2009، تحولی شگرف در عرصه مبادلات مالی ایجاد کرد. بسیاری از افراد در حال حاضر در بازار کریپتو فعالیت می‌کنند و این بازار توانسته در مدت زمان بسیار کوتاهی تبدیل به رقیبی برای سایر بازارهای مالی مانند بازار سهام شود. خرید و فروش بیت‌کوین یکی از راه‌های کسب درامد از ارزهای دیجیتال است. در این مطلب می‌خواهیم آموزش خرید بیت کوین را برای شما شرح بدهیم. با جستجوی عبارت روش خرید و فروش ارز دیجیتال در اینترنت، به هزاران صفحه مطلب می‌رسید که هر کدام آموزش کامل خرید و فروش ارز دیجیتال را از صفر تا هزار گفته‌اند! ما هم در این مقاله قصد داریم همین کار را بکنیم. اما صبر کنید … رویکرد ما نسبت به سایر مقالات کمی متفاوت است. روش‌های مختلفی برای خرید بیت‌کوین می‌توان ذکر کرد! خرید از صرافی‌های ارز دیجیتال خرید از طریق پلتفرم‌های P2P دستگاه‌های خودپرداز بیت‌کوین خرید مستقیم از اشخاص صندوق‌های سرمایه‌گذاری بیت‌کوین معامله‌ی اسپات بیت‌کوین صرافی‌های غیرمتمرکز و … اما باید دید درستی نسبت به این موضوع داشته باشیم. کاربران ایرانی به دلیل تحریم‌های مختلف، به بسیاری از این روش‌ها مانند دستگاه‌های خودپرداز و صندوق‌های سرمایه‌گذاری دسترسی ندارند! بنابراین وقت خود را با توضیح روش‌هایی که نمی‌توانیم از آن‌ها استفاده کنیم، تلف نخواهیم کرد! در این مطلب می‌خواهیم ساده‌ترین و در عین حال امن‌ترین روش برای خرید و همچنین فروش بیت‌کوین را برای شما توضیح دهیم. نحوه خرید بیت کوین آموزش خرید و فروش بیت کوین در مقاله‌ی ما 4 مرحله‌ی ساده دارد که عبارت‌اند از: ثبت‌نام و احراز هویت در یک صرافی ارز دیجیتال شارژ کیف پول صرافی خرید بیت‌کوین در قیمت مد نظر انتقال بیت‌کوین خریداری‌شده به کیف پول امن هر مرحله را کامل توضیح خواهیم داد و توضیحات ما متناسب با شرایط ایران و کاربران ایرانی خواهد بود. در واقع آموزش خرید و فروش بیت کوین ایرانیزه‌شده را در ادامه خواهیم خواند. آموزش خرید و فروش بیت کوین در نوبیتکس قدم اول خرید و فروش بیت کوین یا هر ارز دیجیتال دیگری این است که در یک صرافی ارز دیجیتال ثبت‌نام و احراز هویت کرده باشیم. صرافی‌ها حکم واسط را دارند و کاربر را به شبکه‌ی بلاکچین متصل می‌کنند. بدون صرافی‌ها و کارگزاری‌ها هیچ کاربری نمی‌تواند در بازارهای مالی خرید و فروش داشته باشد. اما کدام صرافی؟! بسیار مهم است که از یک صرافی معتبر استفاده کنیم. معمولاً صرافی‌ها را بر اساس سابقه، اعتبار، شهرت، تعدا کاربران، عمق بازار، به‌روز بودن و طراحی اصولی وب‌سایت صرافی، فعالیت صرافی در شبکه‌های اجتماعی و همینطور ارائه امکانات کامل و دسترسی آسان به پنل کاربری رتبه‌بندی می‌کنند. در میان صرافی‌های ایرانی، در حال حاضر به نظر می‌رسد صرافی ارز دیجیتال نوبیتکس در رتبۀ برترین صرافی‌ها قرار دارد. ما نیز در ادامه‌ی مطلب، آموزش خرید و فروش را در نوبیتکس پیش می‌بریم. 1. ثبت‌نام و احراز هویت در صرافی نوبیتکس ابتدا وارد سایت صرافی ارز دیجیتال نوبیتکس (Nobitex.ir) شوید. با وارد کردن شمارۀ موبایل خود می‌توانید ثبت‌نام در این صرافی را آغاز کنید. شماره موبایل خود را وارد کنید. رمز عبور مناسبی انتخاب کنید. ثبت‌نام اولیۀ شما انجام می‌شود. وارد پنل کاربری خود می‌شوید. تا اینجا فقط ثبت‌نام شما انجام شده است. در تمام صرافی‌ها، چه داخلی و چه خارجی، پیش از هر کاری باید احراز هویت شوید؛ به این معنی که مدارک هویتی خود مانند پاسپورت، کارت ملی، شماره موبایل، ایمیل و … را ارائه دهید تا صرافی هویت شما را تایید کند. اگر احراز هویت را انجام ندهید، نمی‌توانید دارایی‌های خود را در صرافی جابه‌جا کنید! به بخش احراز هویت بروید و احراز هویت خود را کامل کنید. برای احراز هویت به چه مدارکی نیاز داریم؟ شماره موبایل (به نام شخص) ارائه‌ی کارت ملی / شناسنامه ثبت حساب بانکی ارائه اطلاعات محل سکونت ارائه عکس / ویدیوی سلفی پس از ارائه‌ی مدارک، یک یا دو روز کاری باید صبر کنید تا هویت شما تایید شود. اکنون دست شما برای خرید و فروش هر نوع ارز دیجیتال در صرافی نوبیتکس باز است! 2. شارژ کیف پول صرافی بعد از اینکه احراز هویت شما انجام شد، نوبت به گام دوم یعنی واریز ریال به صرافی می‌رسد. باز هم تاکید می‌کنیم، تا زمانی که احراز هویت شما کامل نشده، اقدام به شارژ حساب نکنید! روال کار به این صورت است که ابتدا باید کیف پول ریالی خودمان را در صرافی شارژ کنیم. برای این کار از بخش کیف‌های من وارد کیف پول اسپات شوید. گزینه‌ی اول، کیف پول تومان را مشاهده خواهید کرد. گزینه‌ی واریز را انتخاب کنید. در مرحله‌ی بعد، کارت بانکی و مبلغ مد نظر برای خرید بیت‌کوین را انتخاب کنید. قیمت یک بیت‌کوین کامل در حال حاضر، در ابتدای شهریور ماه 1403، برابر 3 میلیارد و 725 میلیون تومان است. شما می‌توانید با حتی 1 میلیون تومان هم بیت‌کوین بخرید و کسری از بیت‌کوین را دریافت کنید. برای مثال با پرداخت 50 میلیون تومان، می‌توانید 0.013 بیت‌کوین بخرید. مبلغ سرمایه‌گذاری کاملاً به خود شما بستگی دارد. کیف پول تومان خود را در صرافی شارژ کنید تا سراغ مرحله‌ی بعدی برویم. 3. خرید بیت‌کوین آموزش خرید و فروش بیت کوین به حساس‌ترین بخش خود رسیده است! ثبت‌نام و احراز هویت ما در صرافی انجام شد. کیف پول خود را نیز به مبلغ دلخواه شارژ کردیم. اکنون زمان آن رسیده است که موجودی ریالی خود را به بیت‌کوین تبدیل کنیم. برای این کار، ابتدا از منوی سمت راست، وارد بخش سفارش سریع بشوید. […]

برای اینکه بتوانیم در دنیای کریپتوکارنسی یک سرمایه‌گذاری موفق را تجربه کنیم، ساخت پرتفوی ارز دیجیتال ضروری است. البته تشکیل سبد یا پرتفوی ارز دیجیتال نکات زیادی دارد و ساعت‌ها می‌توان در این مورد صحبت کرد. با این حال، کاریزما لرنینگ در این مقاله به زبانی ساده، اصول ساخت پرتفوی ارز دیجیتال را قدم به قدم بیان می‌کند. بعد از خواندن این مقاله بهتر می‌توانید در خصوص سرمایه‌گذاری در بازار رمزارزها تصمیم‌گیری کنید. پرتفوی ارز دیجیتال چیست؟ کلمه‌ی پرتفو که آن را پورتفو نیز می‌نویسند، از لغت انگلیسی “Portfolio” به معنی سبد دارایی گرفته شده است و در بازارهای مالی کاربرد بسیار زیادی دارد. پرتفوی ارز دیجیتال مجموعه‌ای از دارایی‌های رمزارز است که شامل توکن‌ها، کوین‌ها و هر آنچه به بازار ارز دیجیتال مرتبط است، می‌شود. به زبان ساده‌تر، پرتفوی ارز دیجیتال (یا سبد ارز دیجیتال) مجموعه‌ای از دارایی‌های رمزارزی است که شما در آن‌ها سرمایه‌گذاری کرده‌اید. سبد سرمایه‌گذاری به شما کمک می‌کند تا دارایی‌های خود را ساماندهی کرده، آن‌ها را به‌طور موثر مدیریت کنید و عملکرد آن‌ها را به مرور زمان رصد نمایید. کار از اینجا تازه شروع می‌شود … در ادامه می‌خواهیم بحث کنیم که چگونه باید پرتفوی ارز دیجیتال بسازیم و آن را مدیریت کنیم. هدف از ایجاد پرتفو چیست؟ مهمترین کاربرد پرتفو یا همان سبد دارایی، کاهش ریسک است. وقتی ما سبدی از دارایی‌ها را داریم، فرقی ندارد در بازار کریپتو باشد یا بازارهای دیگر، ناخودآگاه با تنوع دارایی سروکار داریم. به بیان دیگر، پرتفو ما از تک‌سهمی بودن دور می‌کند. بسیاری از فعالان بازارهای مالی عقیده دارند سرمایه‌گذاری روی یک سهم یا دارایی، برای مثال بیت‌کوین (Bitcoin) اشتباه است، چراکه ریسک سرمایه‌گذاری صرفاً به نوسانات قیمت بیت‌کوین محدود می‌شود. در حالی که اگر روی چند دارایی مختلف سرمایه‌گذاری کنیم، ریسک تقسیم می‌شود. برای مثال اگر به‌جای فقط بیت‌کوین روی بیت‌کوین، اتریوم، کاردانو و چند ارز دیجیتال دیگر سرمایه‌گذاری کنیم، دیگر چندان نگران کاهش قیمت بیت‌کوین نخواهیم بود. قرار نیست تمام ارزهای دیجیتال همزمان ریزش داشته باشند؛ بنابراین اگر بیت‌کوین در سبد ما نزولی بود، می‌توانیم با خیال آسوده روی بقیه ارزهای دیجیتال حساب کنیم. بالا رفتن سایر دارایی‌ها باعث می‌شود ریزش بیت‌کوین در سبد ما پوشش داده شود و به چشم نیاید. به همین راحتی، ریسک مدیریت می‌شود. حتماً شنیده‌اید که می‌گویند نباید تمام تخم‌مرغ‌ها را در یک سبد بگذاریم! احتمالاً به این فکر کرده‌اید که کدام ارز دیجیتال برای سرمایه‌گذاری، بهترین انتخاب است. در این خصوص مقاله‌ای با عنوان «بهترین ارز دیجیتال برای سرمایه گذاری موفق» داریم که می‌توانید آن را مطالعه و اطلاعات بیشتری کسب کنید. چگونه یک پرتفوی ارز دیجیتال بسازیم؟ ساخت پرتفوی ارز دیجیتال مانند ساختن یک خانه‌ی مستحکم است. هرچه اجزای آن با دقت بیشتری انتخاب و چیده شوند، ثبات و پتانسیل رشد آن بیشتر خواهد بود. در این بخش، به اجزای اصلی یک پرتفوی ارز دیجیتال و ساختار مناسب آن می‌پردازیم. تا اینجا با پرتفو و کاربرد آن آشنا شده‌ایم. ایجاد یک پرتفو هم ساده است، هم دشوار! بنابراین توصیه می‌کنیم این مقاله را حتماً تا انتها بخوانید و تمام نکان را به‌خوبی فرا بگیرید. یک پرتفوی ارز دیجیتال خوب، باید تمام ابعاد بازار کریپتو را در بر بگیرد. بازار کریپتو آنقدر گسترده شده است که آن را به حوزه‌های مختلف تقسیم می‌کنند. پس عاقلانه این است که سبد رمزارز خود را طوری بچینیم که تمام حوزه‌ها را شامل شود و به عبارتی به بهترین سبد ارز دیجیتال برسیم. حوزه‌های مطرح ارز دیجیتال عبارت‌اند از: بلاک‌چین‌های لایه 1 استیبل‌کوین‌ها بلاک‌چین‌های لایه 2 هوش مصنوعی میم‌کوین‌ها دیفای بازی ان‌اف‌تی ذخیره‌سازی غیرمتمرکز اوراکل اینترنت اشیاء زنجیره تامین بلاکچین‌های لایه 1 (Layer-1 Blockchains) از عنوان بلاکچین‌های لایه 1 ترسی نداشته باشید! بلاکچین‌های لایه 1 همان ارزهای پایۀ بازار کریپتو هستند. این بلاکچین‌ها، شبکه‌های اصلی اکوسیستم به حساب می‌آیند و ارزهای این دسته معمولاً بالاترین ثبات را دارند. بنابراین حتماً باید از بلاکچین‌های لایه 1 در پرتفوی خود داشته باشید. بیت‌کوین (BTC) اتریوم (ETH) معروف‌ترین مثال‌های بلاکچین‌های لایه 1 به حساب می‌آیند. این دو رمزارز را باید حتماً در سبد خود داشته باشید. استیبل‌کوین‌ها (Stablecoins) استیبل‌کوین‌ها در واقع جایگزین ارزهای رایج فعلی به‌حساب می‌آیند. در واقع ارزش استیبل‌کوین‌ها به ارزهای فیات، کالاها، یا به‌طور کلی ابزارهای مالی گره خورده است. تتر (USDT) احتمالاً معروف‌ترین استیبل‌کوین است که ارزش آن برابر با 1 دلار آمریکا است. از تتر می‌توان به راحتی به‌جای دلار استفاده کرد. در کشور ما نرخ دلار نوسانات زیادی دارد. اما در بلندمدت همیشه قیمت دلار صعودی است. بنابراین می‌توانیم بخشی از سبد ارز دیجیتال خود را به تتر اختصاص دهیم تا بتوانیم از نوسان‌های قیمت دلار نیز بهره ببریم. بلاکچین‌های لایه 2 (Layer-2 Blockchains) بلاکچین‌های لایه 2 ایجاد شدند تا چالش‌ها را برطرف کنند. هدف آن‌ها حل مشکلات سرعت و پردازش است. در حال حاضر [بلاکچین] بیت‌کوین نمی‌تواند هزاران تراکنش را در ثانیه پردازش کند؛ برای همین بلاکچین‌های لایه 2 آمدند تا این مشکلات برطرف شوند. در یک کلمه، لایه 2، راه حلی برای مقیاس‌پذیری به‌حساب می‌آید. توکن‌های آپتیمیزم (OP) و ایموتبل ایکس (IMX) مثال‌هایی از این دسته هستند. هوش مصنوعی (AI) توکن‌های هوش مصنوعی به‌طور خاص برای تامین اهداف پروژه‌ها، برنامه‌ها و خدمات مبتنی بر هوش مصنوعی توسعه یافته‌اند. یکی از کاربردهای هوش مصنوعی، استفاده از آن‌ها در الگوریتم‌های معاملاتی است. این توکن‌ها ابزاری برای پرداخت یا اعطای حقوق حاکمیتی در پلتفرم‌های هوش مصنوعی هستند. توکن‌های فچ (FET) و رندر توکن (RNDR) مثال‌های این حوزه هستند. میم‌کوین‌ها (MemeCoins) به احتمال زیاد دوج کوین (DOGE) را می‌شناسید. میم‌کوین‌ها، ارزهای دیجیتال هستند که از شوخی‌ها و طنز‌های رایج و ترند در اینترنت و فضای مجازی الهام گرفته شده‌‌اند. حتی نام و آرم میم‌کوین‌ها نیز از همین شوخی‌ها گرفته می‌شود. این ارزها برای کاربرد خاصی طراحی نشده‌اند، اما گاهی ترند و وایرال شدن میم‌کوین‌ها باعث می‌شود مطرح شوند و کاربردی پیدا کنند. دیفای (DeFi) دیفای یا همان اُمور مالی غیرمتمرکز به مجموعه‌ای از فناوری‌ها و برنامه‌ها اطلاق می‌شود که به شکل غیرمتمرکز عمل کرده و در اختیار گروه یا سازمان خاصی نیستند و امکاناتی مانند خرید و فروش رمزارزها، دریافت و پرداخت وام، سپرده‌گذاری و سوددهی و … را فرآهم می‌کنند. یونی سوآپ (UNI)، دی‌وای دی‌ایکس (DYDX)، تون کوین (TON) نمونه‌هایی از توکن‌های گروه دیفای هستند. بازی (GameFi) فناوری بلاکچین، بازی‌ها […]

اتریوم چیست؟ اتریوم (Ethereum) دومین ارز دیجیتال بزرگ بازار کریپتو است که در سال‌های اخیر محبوبیت زیادی به‌دست آورده است. این ارز توسط برنامه‌نویس روسی – کانادایی، بنام ویتالیک بوترین (Vitalik Buterin) در سال 2013 ایجاد و سپس در سال 2015 راه‌اندازی شد. اتریوم ارز دیجیتال محبوب برنامه‌نویس‌ها است و با نماد “ETH” توانسته به یکی از بازیگران اصلی فناوری بلاکچین تبدیل شود. در ادامه نگاهی دقیق‌تر به اتریوم و تاریخچه آن خواهیم داشت و رویداد کلیدی و نقاط عطف آن را بررسی خواهیم کرد. ارز اتریوم چیست؟ اتریوم (Ethereum) یک شبکه غیرمتمرکز (Decentralized) است و اتر با نماد ETH، ارز دیجیتال اصلی این شبکه به حساب می‌آید. اتر پس از بیت‌کوین (BTC)، دومین ارز دیجیتال بزرگ از نظر ارزش بازار یا همان مارکت کپ است. غیرمتمرکز بودن اتریوم بدین معناست که این شبکه نیاز به واسطه‌ها را از بین می‌برد و خدمات مختلفی را بدون وجود واسطه‌ها ارائه می‌دهد. اتریوم در حال حاضر به اجرای قراردادهای هوشمند مشهور است. کاربران در این شبکه کارمزدی (Gas) را برای پردازش تراکنش‌ها در شبکه پرداخت می‌کنند و این هزینه‌های دریافت‌شده به‌عنوان گس، در ازای فعالیت قراردادهای هوشمند پرداخت می‌شود. از ارز دیجیتال اتریوم به منظور پرداخت هزینه‌ها در این شبکه استفاده می‌شود. به‌عنوان مثال، نودها که وظیفه آنها تایید تراکنش، ایجاد بلاک و حفظ امنیت است، ارز دیجیتال اتر را به‌عنوان پاداش دریافت می‌کنند. تاریخچه اتریوم؛ ETH از کجا می‌آید؟ در سال 2013 ویتالیک بوترین (Vitalic Buterin) ایده ایجاد برنامه‌های غیرمتمرکز و یک پلتفرم بلاکچین جهت ساخت آن‌ها را در قالب یک وایت پیپر مطرح کرد و در سال 2015 اولین بلوک این پلتفرم ایجاد شد. از سال 2016 اتریوم تغییرات زیادی را تجربه کرد و از سال 2018 رتبه دوم بازار کریپتو را به خود اختصاص داد. در سال 2022 مکانیزم اجماع اتریوم از PoW (اثبات کار) به مکانیزم PoS (اثبات سهام) تغییر کرد. این ارتقاء با هدف بهبود عملکرد اتریوم انجام شد و مصرف انرژی را نیز تا حد زیادی کاهش داد. علاوه بر ویتالیک بوترین، آنتونی دی لوریو (Anthony Di Lorio)، چارلز هاسکینسون (Charles Hoskinson) و میهای الیسی (Mihai Alisie) از دیگر بنیانگذاران این شبکه می‌باشند. اتریوم چگونه کار می‌کند؟ بلاکچین اتریوم که نقش کلیدی را بر عهده دارد و به‌عنوان ستون اصلی شبکه اتریوم در نظر گرفته می‌شود، وظیفه ذخیره و ثبت تمامی داده‌های مربوط به تراکنش‌ها و قراردادهای هوشمند را برعهده دارد. پس از یک ارتقا بزرگ در سپتامبر 2022، بلاکچین اتریوم از یک بلاکچین اثبات کار به بلاکچین اثبات سهام تبدیل شد. این تغییر اتریوم 2.0 نامیده شد و به پروژه اجازه می‌داد تا مصرف انرژی را کاهش دهد و منجر به بهبود مقیاس‌پذیری و افزایش توان اتریوم شود. همانند بیت‌کوین، تمامی تراکنش‌های اتریوم به‌صورت عمومی هستند و همه افراد می‌توانند بر آنها نظارت کنند و تاریخچۀ تمامی آن تراکنش‌ها در بلاکچین ثبت می‌شود. ماینرها در ازای فعالیت خود کارمزدی را دریافت می‌کنند که کاربران با ایجاد تراکنش تحت عنوان GAS (گاز) پرداخت می‌کنند. هدف اصلی پلتفرم اتریوم این است که به‌عنوان یک پلتفرم منبع باز برای توسعه برنامه‌ها شناخته شود و بدین منظور از قراردادهای هوشمند استفاده می‌کند، که اولین بار در سال 1996 توسط نیک سابو مطرح شد. توکن‌های شبکه اتریوم بر اساس استاندارد ERC-20 ایجاد می‌شوند و این فرآیند بر عهده قراردادهای هوشمند است. ویژگی‌های شبکه اتریوم چیست؟ قراردادهای هوشمند: اتریوم اجازه ایجاد قراردادهای هوشمند را می‌دهد و این قراردادها عمدتاً با زبان برنامه‌نویسی سالیدیتی (Solidity) ایجاد می‌شوند. ماشین مجازی اتریوم: ماشین مجازی اتریوم یا EVM (Ethereum Virtual Machine)، یک موتور محاسباتی برای بلاکچین اتریوم است که وضعیت شبکه را مدیریت و تراکش‌ها را پردازش می‌کند. به کمک این موتور می‌توان قراردادهای هوشمند را بر روی شبکه اتریوم پیاده‌سازی کرد. اتر: اتر ارز دیجیتال شبکه اتریوم است و تنها روش قابل قبول جهت پرداخت هزینه تراکنش‌های شبکه اتریوم می‌باشد. برنامه‌های غیرمتمرکز (dApps): برنامه‌های غیرمتمرکز اتریوم برنامه‌هایی هستند که در آن‌ها هیچ نهاد مرکزی قدرت کل برنامه را در اختیار ندارد چون تمامی آن‌ها بر بستر بلاکچین اجرا می‌شوند. دائو یا سازمان خودگردان غیرمتمرکز (DAO): دائو یک سازمان غیرمتمرکز است که کنترل آن به‌صورت کامل بر عهده تمام اعضا است، نه یک عضو مشخص. دائو برای تصمیم‌گیری و یا رای‌گیری در شبکه بر قراردادهای هوشمند متکی است. قراردادهای هوشمند (Smart Contracts) قراردادهای هوشمند یکی از ابتکارات کلیدی اتریوم هستند. این قراردادها، کدهای خوداجرا هستند که در بلاکچین اتریوم ذخیره می‌شوند و به‌صورت خودکار، بدون نیاز به واسطه‌ها، تراکنش‌ها را اجرا می‌کنند. قراردادهای هوشمند می‌توانند انواع مختلفی از تراکنش‌ها را کنترل کنند، از جمله فروش و خرید املاک، مدیریت زنجیره تأمین و حتی اجرای قراردادهای بیمه. به‌عنوان مثال، در صنعت بیمه، یک قرارداد هوشمند می‌تواند به‌صورت خودکار پرداخت‌ها را بر اساس شرایط مشخص‌شده در قرارداد، مانند وقوع یک حادثه طبیعی، انجام دهد. دیفای (DeFi) و اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز (dApps) امور مالی غیرمتمرکز (Decentralized Finance)، یکی از بزرگ‌ترین اکوسیستم‌های کاربردی اتریوم است. دیفای به کاربران امکان می‌دهد تا بدون نیاز به بانک‌ها و مؤسسات مالی مرکزی، وام بگیرند، وام بدهند، سپرده‌گذاری کنند و تجارت کنند. اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز (dApps) نیز از قراردادهای هوشمند برای ارائه خدمات مختلف استفاده می‌کنند. این اپلیکیشن‌ها بر روی بلاکچین اتریوم اجرا می‌شوند و به کاربران امکان می‌دهند تا به خدماتی مانند بازی‌ها، بازارهای پیش‌بینی، و شبکه‌های اجتماعی دسترسی پیدا کنند. یکی از مثال‌های برجسته دیفای، پلتفرم‌های وام‌دهی مانند Aave و Compound هستند که به کاربران امکان می‌دهند تا با دارایی‌های دیجیتال خود، به کسب سود بپردازند. استانداردهای ERC بلاکچین اتریوم استانداردهای ERC مجموعه‌ای از قوانین و پروتکل‌ها هستند که توسعه‌دهندگان برای ایجاد توکن‌های جدید بر روی بلاکچین اتریوم از آن‌ها استفاده می‌کنند. استاندارد ERC-20 یکی از مشهورترین استانداردها است که برای ایجاد توکن‌های قابل تعویض (Fungible Tokens) استفاده می‌شود. این توکن‌ها می‌توانند در مبادلات مالی مانند پرداخت‌ها، استفاده شوند. استاندارد ERC-721 نیز برای ایجاد توکن‌های غیرقابل تعویض (NFTs) طراحی شده است که برای نمایندگی مالکیت آیتم‌های دیجیتال منحصربه‌فرد مانند آثار هنری، کارت‌های کلکسیونی و املاک دیجیتال استفاده می‌شود. این استانداردها به ایجاد یک اکوسیستم قابل تعامل و گسترده از توکن‌ها بر روی اتریوم کمک کرده‌اند. مزایا و معایب اتریوم چیست؟ تا اینجا به‌صورت حرفه‌ای با اتریوم و ویژگی‌های آن آشنا شده‌ایم و به اندازه‌ی کافی به این سوال پاسخ داده‌ایم که اتریوم […]