وبلاگ کاریزما

قرارداد سوآپ، یک نوع اوراق مشتقه است که با نام‌های دیگر مانند قرارداد تهاتر، پایاپای و تاخت نیز شناخته می‌شود. قرارداد های سوآپ در کنترل و به حداقل رساندن ریسک کاربرد دارند. در این مطلب از کاریزما لرنینگ، در خصوص قرارداد معاوضه یا همان سوآپ و اجزا و انواع آن صحبت خواهیم کرد. قرارداد سوآپ چیست؟ کلمه‌ی سوآپ (SWAP) یعنی «معاوضه» و «رد و بدل»؛ و قرارداد سوآپ، تفاهم‌نامه‌ای است که در آن دو طرف توافق می‌کنند تا دو دارایی یا سود و منافع حاصل را برای مدتی مشخص، طبق ارزشی مشخص، با یکدیگر معاوضه کنند و در اختیار یکدیگر قرار دهند. قرارداد سوآپ یک قرارداد غیررسمی است و در واقع شکل کامل‌تری از قرارداد فوروارد (Forward Contract) است. هر دو مفهوم از انواع اوراق مشتقه هستند. سرمایه‌گذارها پیش‌بینی می‌کنند که قیمت یک دارایی ممکن است در آینده افزایش یا کاهش داشته باشد؛ بنابراین برای کنترل و کاهش حداکثری ریسک، وارد قرارداد سوآپ می‌شوند و در سمت مخالف حرکت بازار قرار می‌گیرند. اولین قرارداد سوآپ در سال 1981 بین شرکت آی‌بی‌ام (IBM) و بانک جهانی منعقد شد؛ یعنی عمر این نوع قرارداد کمتر از 50 سال است! با وجود این، با در نظر گرفتن نسبت قراردادهای سوآپ به کل بازار مشتقه، به این نتیجه می‌رسیم که سرمایه‌گذارها کاملاً طرفدار قرارداد سوآپ هستند. ویژگی‌های قرارداد سوآپ مانند سایر ابزارهای مالی، قراردادهای سوآپ نیز ویژگی‌های خاص خود را دارند که بد نیست با ویژگی‌های اصلی این نوع قرارداد آشنا شویم: تبادلات مالی: در یک قرارداد سوآپ، طرفین، جریان‌های مالی مشخصی را مبادله می‌کنند. این جریان‌ها ممکن است شامل پرداخت‌های بهره، سود، یا مبالغ نقدی باشند. مدت زمان معین: قراردادهای سوآپ برای یک دوره زمانی خاص بسته می‌شوند که در آن مبادلات مالی طبق شرایط قرارداد انجام می‌شود. این قراردادها معمولاً نسبت به قراردادهای آتی و اختیار معامله، مدت زمان بیشتری دارند. پرداخت‌های متفاوت: پرداخت‌ها در قراردادهای سوآپ معمولاً به دو نوع اصلی تقسیم می‌شوند: پرداخت‌های ثابت و پرداخت‌های متغیر یا شناور. در معاملات سوآپ با حالت کلی‌تری از قراردادهای آتی روبه‌رو هستیم، با این تفاوت که به‌جای یک پرداخت، با مجموعه‌ای از پرداخت‌ها سروکار خواهیم داشت. عدم نیاز به پرداخت اولیه: در اغلب قراردادهای سوآپ، طرفین هنگام امضای قرارداد پولی پرداخت نمی‌کنند و ارزش قرارداد در زمان شروع صفر است. عملکرد قرارداد سوآپ چگونه است؟ قرارداد معاوضه یا سوآپ نوعی توافق است که در آن دو طرف تصمیم می‌گیرند جریان‌های مالی مربوط به دو دارایی مختلف را در مدت زمان معین با یکدیگر مبادله کنند. این قرارداد شامل دو نوع پرداخت اصلی است: پرداخت‌های ثابت و پرداخت‌های متغیر (شناور). در چارچوب قرارداد سوآپ، یکی از طرفین مبالغ پرداختی ناشی از یک متغیر تصادفی، مانند وام، اوراق قرضه، کالا یا هر نوع دارایی دیگری را به‌عنوان پرداخت متغیر به طرف دیگر انتقال می‌دهد. در سوی دیگر، طرف مقابل نیز می‌تواند مبلغی که از دارایی دیگر به‌دست می‌آید را به‌صورت ثابت یا متغیر به طرف اول ارائه کند. به این ترتیب، با توجه به تنوع قراردادهای سوآپ و ویژگی‌های خاص هر یک، معمولاً یکی از طرفین به‌عنوان پرداخت‌کننده بر اساس نرخ متغیر و دیگری بر اساس نرخ ثابت شناخته می‌شود. البته، ممکن است هر دو طرف بر اساس نرخ متغیر پرداخت‌های خود را انجام دهند. هنگام امضای قرارداد، هیچ‌یک از طرفین پولی پرداخت نمی‌کند و در واقع ارزش قرارداد در شروع صفر است. با این حال، در قراردادهای سوآپ ارزی، طرفین مبلغی را که در قرارداد مشخص شده است (Notional Principal) را بر اساس ارزهای مختلف با یکدیگر مبادله می‌کنند. از آنجایی که سوآپ به مجموعه‌ای از پرداخت‌ها مربوط می‌شود، نیاز به تاریخ‌های مشخص برای پرداخت یا تسویه (Settlement Date) داریم. دوره‌های بین این تاریخ‌ها نیز به‌عنوان دوره تسویه (Settlement Period) شناخته می‌شوند. پرداخت‌ها در قراردادهای سوآپ عموماً به‌صورت نقدی انجام می‌شود و تحویل فیزیکی دارایی‌ها در این قراردادها شاید کاربرد چندانی نداشته باشد! قرارداد سوآپ، مانند دیگر قراردادهای مشتقه، دارای تاریخ انقضا یا خاتمه (Termination Date) است. همچنین، به دلیل اینکه قرارداد سوآپ شامل مجموعه‌ای از پرداخت‌ها است، همیشه احتمال ریسک نکول وجود دارد، زیرا ممکن است یکی از طرفین به دلایل مختلف از انجام پرداخت‌های تعیین‌شده خودداری کند. نکول در قرارداد سوآپ به چه معناست؟ نکول (Default) یعنی عدم انجام تعهدات مالی یا قراردادی؛ به‌عبارت دیگر، زمانی که یک فرد یا سازمان نمی‌تواند یا نمی‌خواهد تعهدات خود را مطابق با شرایط قرارداد یا تعهد مالی انجام دهد که به این وضعیت نکول گفته می‌شود. مثالی از قرارداد سوآپ و نتیجه‌ی آن برای درک بهتر قرارداد سوآپ، دو مثال ارائه می‌دهیم. مثال اول قرارداد سوآپ فرض کنید دو شرکت، شرکت‌های الف و ب، هر کدام دارای وام‌هایی با نرخ‌های بهره متفاوت هستند و می‌خواهند ریسک‌های مرتبط با نرخ بهره را کاهش دهند. شرکت الف وام بزرگی با نرخ بهره ثابت 5 درصد دارد. با توجه به پیش‌بینی‌های بازار، شرکت الف انتظار دارد که نرخ بهره کاهش یابد و ترجیح می‌دهد به‌جای پرداخت نرخ ثابت، پرداخت‌هایی با نرخ متغیر داشته باشد. شرکت ب وام مشابهی دارد، اما با نرخ بهره 3 درصد، اما متغیر که به نرخ بهره بازار وابسته است. شرکت ب انتظار دارد که نرخ بهره افزایش یابد و تمایل دارد که به‌جای پرداخت نرخ متغیر، نرخ بهره ثابت را پرداخت کند. این دو شرکت تصمیم می‌گیرند که یک قرارداد سوآپ نرخ بهره امضا کنند. بر اساس این قرارداد: شرکت الف موافقت می‌کند که بر اساس نرخ متغیر (به‌عنوان مثال نرخ بهره بازار به علاوه 1 درصد) پرداخت‌های بهره را به شرکت ب انجام دهد. شرکت ب موافقت می‌کند که به شرکت الف پرداخت‌های بهره بر اساس نرخ ثابت 5 درصد را پرداخت کند. با این توافق، هر دو شرکت به اهداف خود می‌رسند: شرکت الف نرخ بهره متغیر را می‌پردازد و در صورتی که نرخ بهره کاهش یابد، از هزینه‌های بهره پایین‌تری بهره‌مند می‌شود. شرکت ب نرخ بهره ثابت را می‌پردازد و در صورتی که نرخ‌های بهره افزایش یابد، از افزایش هزینه‌های بهره، مصون خواهد بود. در نهایت، هر دو شرکت به کمک این قرارداد سوآپ به مدیریت ریسک‌های نرخ بهره خود پرداخته و هزینه‌های خود را بهینه می‌کنند. مثال دوم قرارداد سوآپ این مثال بسیار ساده است. یک شرکت هواپیمایی و یک تامین‌کننده‌ی سوخت هواپیما را در نظر بگیرید. […]

شناسایی ارزهای مستعد رشد یکی از بهترین رویکردها برای سرمایه‌گذاری در بازار ارزهای دیجیتال است. این کار در نگاه اول ساده به‌نظر می‌رسد، چراکه بسیاری از افراد این تصور را دارند که با خرید ارزهای دیجیتال مستعد رشد، می‌توانند ره صد ساله را در مدت زمان کوتاهی طی کنند و سرمایه‌ی خود را چندین برابر کنند! اما سوال اول اینجاست که ارز مستعد رشد به کدام ارزها گفته می‌شود؟ و اصلاً چگونه باید این ارزها را شناسایی کنیم؟ با جستجوی این سوال در اینترنت به مقالات زیادی می‌رسیم که هر کدام یک سری ارزها را معرفی کرده‌اند و آن‌ها را مستعد رشد می‌دانند. اما اینجا در کاریزما لرنینگ قصد داریم ماهی‌گیری ارزهای دیجیتال را آموزش دهیم و رویکردی را برای شما توضیح دهیم که تاریخ انقضاء ندارد و همیشه می‌توانید با این روش، ارزهای دیجیتال خوب را شکار کنید! این مطلب را با ما پیش بیایید. نحوه شناسایی ارزهای دیجیتال مستعد رشد برای شناسایی رمز ارزهای مستعد رشد باید دنبال نشانه‌ها باشیم. اما چه نشانه‌هایی؟ برای مثال، اخبار جنگ همیشه تاثیر منفی بر بازار سرمایه دارد و باعث ریزش سهام و حتی اعمال محدودیت از طرف سازمان‌های ناظر می‌شود. بنابراین، هرگاه خبری از جنگ شنیده می‌شود، به احتمال زیاد باید منتظر ریزش بازار سهام و بالا رفتن ارزش طلا باشیم. در ارزهای دیجیتال نیز داستان به همین صورت است. برای شناسایی ارزهای انفجاری، باید دنبال نشانه‌های مخصوص و مرتبط با این بازار باشیم. تعداد این نشانه‌ها کم نیست؛ حتی خبر آزاد شدن چانگپنگ ژائو (Changpeng Zhao) (میرعامل صرافی بایننس) از زندان هم بر بازار کریپتو تاثیرگذار است! اما در مورد نشانه‌هایی که برای شناسایی ارزهای دیجیتال مستعد رشد باید دنبال آن‌ها باشیم … تصمیم داریم در ادامه 10 نشانه را معرفی کنیم که با دنبال کردن آن‌ها می‌توانید ارزهای دیجیتال مستعد رشد را راحت شناسایی کنید. این 10 نشانه را با هم بررسی می‌کنیم. به‌طور کلی، رمزارزها یا بهتر است بگوییم پروژه‌هایی که در حوزه ارزهای دیجیتال فعال هستند و ویژگی‌های زیر را دارند، به احتمال خیلی زیاد، در آینده رشد خوبی خواهند داشت. 1. پروژه‌هایی که در هکتون‌ها شرکت می‌کنند. لغت «هکتون» (Hackathon)، از دو کلمه‌ی هک (Hack) و ماراتن (Marathon) گرفته شده است و یک رویداد بزرگ برنامه‌نویسی است که در آن توسعه‌دهنده‌ها دور هم جمع می‌شوند و هدف آن‌ها این است که راه حل‌های جدیدی برای چالش‌های مختلف پیدا کنند تا پروژه‌های بزرگ تکمیل شوند. پروژه‌های ارز دیجیتال که در هکتون‌ها شرکت می‌کنند، احتمالاً توکن‌هایشان رشد خوبی در آینده خواهند داشت. شرکت در هکتون یعنی پروژه‌ی ارز دیجیتال دغدغه حل یک چالش را دارد. برطرف شدن چالش یعنی بازار ارزهای دیجیتال یک قدم توسعه می‌یابد و یک مشکل برطرف می‌شود. در نتیجه، قطعاً توکن پروژه‌ای که توانسته چالش را حل کند، ارزشمند خواهد شد. چطور پروژه‌هایی که هکتون‌ها شرکت می‌کنند را پیدا کنیم؟ برای پیدا کردن این پروژه‌ها، در کنار جستجو در اینترنت، می‌توانید از دو وب‌سایت زیر نیز استفاده کنید: gitcoin.co dorahacks.io در این دو وب‌سایت می‌توانید هکتون‌ها و پروژه‌هایی را پیدا کنید که هم‌اکنون در حال توسعه هستند و می‌خواهند چالشی را حل کنند. با بررسی هر پروژه، می‌توانید اهمیت آن، میزان سرمایه‌گذاری انجام‌شده روی آن پروژه و چالشی که به دنبال حل آن است را پیدا کنید. اگر پروژه از دید شما ارزشمند است، حتماً آن را جایی یادداشت کنید و منتظر توکن آن باشید. معمولاً روال به این صورت است که ابتدا پروژه‌ها اصطلاحاً لانچ یا اجرا می‌شوند و پس از مدتی توکن خود را ارائه می‌دهند. هرچه پروژه بیشتر توسعه یابد و جلو برود، توکن آن نیز ارزشمندتر می‌شود. 2. پروژه‌هایی که جذب سرمایه می‌کنند. سرمایه‌گذاران خطرپذیر یا VCها (Venture Capital) در حوزۀ کریپتو نیز فعال هستند و روی پروژه‌های کوچک کریپتویی که تصور می‌شود پتانسیل رشد زیادی در بلندمدت دارند، سرمایه‌گذاری می‌کنند. این سرمایه‌گذارها که عموماً بانک‌ها، افراد ثروتمند و موسسات مالی هستند، ریسک زیادی را به جان می‌خرند و روی پروژه‌های کوچک سرمایه‌گذاری می‌کنند، اما در صورت موفقیت پروژه، سود زیادی، شاید چندین برابر سرمایه‌گذاری خود کسب می‌کنند و کنار می‌روند. پس اگر یک پروژه ارز دیجیتال بتواند از سرمایه‌گذار جذب کند، می‌توانیم نتیجه بگیریم که احتمالاً یک ارز دیجیتال مستعد رشد را شناسایی کرده‌ایم. اما از کجا بفهمیم VCها روی چه پروژه‌هایی سرمایه‌گذاری کرده‌اند؟ چگونه پروژه‌هایی که سرمایه جذب می‌کنند را پیدا کنیم؟ برای اینکه بفهمیم سرمایه‌گذارها روی چه پروژه‌هایی در حال حاضر سرمایه‌گذاری کرده‌اند، می‌توانیم از سایت‌های زیر استفاده کنیم: cryptorank.io coincarp.com crypto-fundraising.info در سایت‌های بالا وارد بخش “Fundraising” (جذب سرمایه) شوید و پروژه‌هایی که در حال جذب سرمایه هستند را مشاهده کنید. همچنین، این امکان وجود دارد که فیلتر مختلف را اعمال کنید و برای مثال، پروژه‌هایی را پیدا کنید که در حوزۀ هوش مصنوعی (AI) فعالیت می‌کنند، یا سرمایه‌ی مورد نیازشان بیشتر از یک مقدار مشخص است. 3. توکن‌هایی که در پرتفوی سرمایه‌گذاران بزرگ هستند. فرض کنید یک شخص مهم مانند ایلان ماسک اعلام کند طرفدار سرسخت بیت‌کوین است. قطعاً قیمت بیت‌کوین افزایش می‌یابد، چراکه عده‌ی زیادی به‌واسطه‌ی اعتقاد به شخص ایلان ماسک، سراغ خرید بیت‌کوین می‌روند. اکنون می‌خواهیم این موضوع را بسط دهیم و توکن‌هایی را پیدا کنیم که سرمایه‌گذارهای بزرگ روی آن‌ها سرمایه‌گذاری کرده‌اند. توکن‌هایی که در سبد سهام (پرتفوی) این سرمایه‌گذارها هستند، قطعاً ارزش زیادی دارند یا در آینده پیدا می‌کنند. به این سرمایه‌گذاران بزرگ در دنیای کریپتو، «نهنگ» نیز می‌گویند. بزرگ‌ترین سرمایه‌گذاران چه افراد و سازمان‌هایی هستند؟ در تصویر زیر می‌توانید لیستی از بزرگ‌ترین سرمایه‌گذارها در حوزۀ ارزهای دیجیتال را مشاهده کنید: اکنون که سرمایه‌گذارهای بزرگ را می‌شناسیم، نوبت این است که بررسی کنیم این افراد و سازمان‌ها روی چه پروژه‌ها و توکن‌هایی سرمایه‌گذاری کرده‌اند. توجه داشته باشید که بعضی از شرکت‌های سرمایه‌گذاری روی پروژه‌های خاص سرمایه‌گذاری می‌کنند؛ برای مثال “Animoca Brands” همواره روی پروژه‌های بازی مبتنی بر بلاکچین و ارزهای دیجیتال متمرکز است. به وب‌سایت‌های زیر مراجعه کنید: messari.io coinlaunch.space coincarp.com cryptorank.io grayscale.com در این وب‌سایت‌ها وارد بخش “Investor” شوید تا سبد سرمایه‌گذاری غول‌های بازار کریپتو را مشاهده کنید. نکته‌ای که باید به آن توجه کنید این است که ببینید این سرمایه‌گذارها در کدام حوزه‌ی ارز دیجیتال بیشتر سرمایه‌گذاری کرده‌اند. برای مثال، وارد سایت coincarp.com می‌شویم و به بخش مربوطه مراجعه می‌کنیم. از میان سرمایه‌گذارها “Coinbase Ventures” را انتخاب می‌کنیم […]

استخراج ارزهای دیجیتال (ماینینگ)، فرآیندی است که در آن کوین یا توکن‌های جدیدی تولید می‌شوند و یکی از روش‌های محبوب برای کسب درآمد در دنیای ارزهای دیجیتال به‌حساب می‌آید. در فرآیند استخراج، با استفاده از سخت‌افزارهای قدرتمند و نرم‌افزارهای ویژه، معادلات پیچیده ریاضی حل و تراکنش‌ها تایید می‌شوند. در این مقاله از کاریزما لرنینگ، به آموزش استخراج ارز دیجیتال خواهیم پرداخت و شما را با انواع روش‌های استخراج و مزایا و معایب آن‌ها آشنا می‌کنیم. استخراج ارز دیجیتال چیست؟ استخراج ارز دیجیتال یا ماینینگ (Mining) فرایندی است که در آن ماینرها یا استخراج‌کنندگان وظیفه تأیید تراکنش‌های شبکه بلاکچین و افزودن آن‌ها به زنجیره‌ای از بلاک‌ها را بر عهده دارند. به‌عبارتی، استخراج‌کنندگان با استفاده از دستگاه‌های سخت‌افزاری قدرتمند، مسائل ریاضی پیچیده‌ای را حل می‌کنند که نتیجه آن ایجاد بلاک‌های جدید و دریافت پاداش به شکل ارز دیجیتال است. برای مثال، در شبکه بیت‌کوین، استخراج به کمک مکانیزم اثبات کار (Proof of Work) انجام می‌شود. از طریق این مکانیزم تنها ماینرهایی که منابع محاسباتی واقعی و قابل‌توجهی مصرف می‌کنند، می‌توانند بلاک‌های جدید ایجاد کرده و پاداش بگیرند. این پاداش در ابتدا به شکل بیت‌کوین بود، اما در شبکه‌های مختلف می‌تواند شامل سایر ارزهای دیجیتال نیز باشد. ابتدا، فرآیند ماینینگ به کمک کامپیوترهای خانگی انجام می‌شد اما با گذشت زمان و توسعه‌ی فناوری، پردازنده‌های گرافیکی (GPU) و دستگاه‌های ای‌سیک (ASIC) جایگزین شدند. این دستگاه‌ها از قدرت بیشتری برخوردار هستند و شانس برنده شدن ماینرها را افزایش می‌دهند. بلاک (Block) چیست؟ بلاک، پایه و اساس ساختار بلاکچین است و نقش کلیدی در ذخیره‌سازی و سازماندهی اطلاعات شبکه ایفا می‌کند. هر بلاک به نوعی به عنوان یک دفتر ثبت دیجیتالی عمل می‌کند که اطلاعات مربوط به تراکنش‌ها در آن ذخیره می‌شود. بلاک‌ها به طور زنجیره‌وار به یکدیگر متصل می‌شوند و در نهایت ساختاری به نام بلاکچین (Blockchain) را ایجاد می‌کنند. ارتباط بلاک‌ها از طریق هش بلاک قبلی است که در هر بلاک جدید ذخیره می‌شود. این ارتباط زنجیره‌ای باعث می‌شود که اگر حتی یک بلاک تغییر کند، کل زنجیره بلاکچین نامعتبر شود. این ساختار، بلاکچین را در برابر دست‌کاری و تقلب ایمن می‌کند. اجزای یک بلاک اطلاعات تراکنش‌ها: هر بلاک شامل جزئیات کامل تراکنش‌های انجام‌شده در بازه زمانی مشخص است. این اطلاعات شامل آدرس فرستنده، آدرس گیرنده، مقدار انتقالی و کارمزد تراکنش می‌باشد. هدر بلاک (Block Header): هدر بلاک شامل اطلاعاتی است که بلاک را از دیگر بلاک‌ها متمایز می‌کند. این اطلاعات شامل هش بلاک قبلی، زمان ایجاد بلاک، و عددی به نام نانس (Nonce) است. هش بلاک: هش بلاک کدی رمزنگاری‌شده است که نمایانگر تمامی اطلاعات موجود در بلاک است. این کد، امنیت و یکپارچگی بلاکچین را تضمین می‌کند. هش (Hashing) چیست؟ هشینگ یک فرایند رمزنگاری است که اطلاعات ورودی با اندازه دلخواه را به یک خروجی با اندازه ثابت تبدیل می‌کند. این خروجی که به آن هش (Hash) گفته می‌شود، به صورت یک رشته متنی از اعداد و حروف است. در بلاکچین، هشینگ نقش اساسی در تأیید تراکنش‌ها، امنیت شبکه و ایجاد بلاک‌های جدید ایفا می‌کند. به عنوان مثال، در شبکه بیت‌کوین از الگوریتم هشینگ SHA-256 استفاده می‌شود. این الگوریتم داده‌ها را به یک هش ۲۵۶ بیتی تبدیل می‌کند که بسیار ایمن و غیرقابل پیش‌بینی است. ویژگی‌های هشینگ در بلاکچین: یک‌طرفه بودن: امکان بازگرداندن داده اصلی از هش تولید شده وجود ندارد. حساسیت بالا: تغییر کوچک در داده‌های ورودی منجر به تولید یک هش کاملاً متفاوت می‌شود. کارآمدی: هشینگ باید سریع انجام شود تا استخراج بهینه باشد. منحصربه‌فرد بودن: هر داده منحصربه‌فرد، یک هش منحصربه‌فرد تولید می‌کند. ارتباط بلاک، هش و استخراج در فرایند استخراج، ماینرها وظیفه دارند که یک بلاک جدید را به بلاکچین اضافه کنند. برای این کار، باید یک هش معتبر تولید شود. این هش باید مطابق با قوانینی باشد که توسط پروتکل شبکه تعیین شده است. برای تولید این هش، ماینرها مقدار نانس (Nonce) را به طور مداوم تغییر می‌دهند تا به هش مورد نظر برسند. ماینر اطلاعات بلاک شامل تراکنش‌ها و هش بلاک قبلی را دریافت می‌کند. با تغییر نانس، هش بلاک را تولید می‌کند. اگر هش تولیدشده با شرایط شبکه (مانند داشتن تعداد معینی صفر در ابتدای هش) مطابقت داشته باشد، بلاک به بلاکچین اضافه شده و ماینر پاداش دریافت می‌کند. این فرایند تضمین می‌کند که ایجاد هر بلاک جدید نیازمند صرف منابع و انرژی است، که این امر امنیت و پایداری شبکه بلاکچین را تأمین می‌کند. به همین دلیل، استخراج ارز دیجیتال نه تنها تولید ارز جدید را ممکن می‌کند، بلکه به حفظ سلامت و یکپارچگی شبکه نیز کمک می‌کند. انواع استخراج ارز دیجیتال چیست؟ استخراج ارز دیجیتال یکی از روش‌های جذاب برای کسب درآمد از دنیای کریپتو است که می‌توان آن را با استفاده از دستگاه‌های ماینر تخصصی یا کارت‌های گرافیک قدرتمند انجام داد. هر یک از این روش‌ها مزایا و چالش‌های خاص خود را دارند و انتخاب بهترین گزینه، به هدف شما و میزان سرمایه‌گذاری اولیه‌تان بستگی دارد. آموزش استخراج ارز دیجیتال با کامپیوتر استخراج ارز دیجیتال با کامپیوتر یکی از روش‌های محبوب برای ورود به دنیای ارزهای دیجیتال است که می‌تواند با حداقل سرمایه‌گذاری اولیه شروع شود. این فرآیند شامل تأیید تراکنش‌ها و افزودن بلوک‌های جدید به بلاکچین است و به ماینرها در ازای قدرت پردازشی که ارائه می‌دهند، پاداش تعلق می‌گیرد. برای استخراج با کامپیوتر، به سخت‌افزار مناسبی شامل پردازنده‌های قدرتمند (مانند AMD Ryzen یا Intel Core i7)، کارت‌های گرافیکی پیشرفته (مانند NVIDIA یا AMD با حداقل ۶ گیگابایت حافظه)، و سیستم خنک‌کننده قوی نیاز دارید. همچنین، استفاده از یک منبع تغذیه مناسب برای تأمین توان مورد نیاز سیستم ضروری است. برای شروع، انتخاب یک ارز دیجیتال مناسب بسیار اهمیت دارد. برخی از ارزها مانند اتریوم کلاسیک (ETC)، ریون‌کوین (RVN)، و مونرو (XMR) برای استخراج با کامپیوتر مناسب‌تر هستند. علاوه بر این، نصب نرم‌افزار ماینینگ مانند T-Rex Miner ،PhoenixMiner یا XMRig برای پردازنده‌ها و همچنین ایجاد یک کیف پول دیجیتال برای ذخیره پاداش‌ها، مراحل مهمی هستند. برای افزایش کارایی و شانس دریافت پاداش، توصیه می‌شود به یک استخر استخراج مانند Ethermine یا F2Pool متصل شوید. نرم‌افزار ماینینگ را به گونه‌ای پیکربندی کنید که آدرس استخر و کیف پول شما را دریافت کند و سپس استخراج را آغاز کنید. اگرچه استخراج با کامپیوتر برای مبتدیان جذاب است، باید به چالش‌هایی مانند مصرف […]

ارزش گذاری به روش DCF یا تنزیل جربان‌های نقدی (Discounted Cash Flow)، یکی از متداول‌ترین روش‌ها برای تعیین ارزش فعلی یک سرمایه‌گذاری، سهام، دارایی یا یک کسب‌وکار است. اگر بخواهیم ساده و از بُعد سرمایه‌گذاری صحبت کنیم، باید بگوییم از DCF برای ارزیابی جذابیت یک فرصت سرمایه‌گذاری استفاده می‌شود. روش ارز‌شگذاری DCF کاربردهای زیادی دارد و یکی از دقیق‌ترین روش‌های ارزش‌گذاری به حساب می‌آید. در این مقاله در کاریزما لرنینگ، ارزش گذاری به روش تنزیل جریان نقدی را همراه با فرمول و مثال به بیان ساده توضیح خواهیم داد. این مطلب جذاب را از دست ندهید! ارزش گذاری به روش DCF چیست؟ متد DCF، زیرمجموعه‌ی تحلیل بنیادی و یک روش ارزش‌گذاری است که ارزش یک سرمایه‌گذاری را با استفاده از جریان‌های نقدی مورد انتظار آتی آن تخمین می‌زند. تحلیلگر‌ها با استفاده از DCF و بر اساس پیش‌بینی میزان پولی که یک سرمایه‌گذاری در آینده ایجاد می‌کند، ارزش امروز یک سرمایه‌گذاری را تعیین می‌کنند. در بُعد مالی، تنزیل جریان‌های نقدی به آن دسته از سرمایه‌گذارهایی که قصد دارند اوراق بهادار مانند سهام یک شرکت را خریداری کنند، یا حتی در یک کسب‌وکار سرمایه‌گذاری گسترده‌ای انجام دهند، کمک زیادی می‌کند. بنابراین از این مدل حتی در ارزش گذاری سهام نیز می‌توان استفاده کرد. تحلیل DCF نیز به صاحبان و مدیران کسب‌و‌کارها در تصمیم‌گیری در مورد بودجه‌بندی سرمایه یا هزینه‌های عملیاتی کمک کند. اگر بخواهیم ارزش گذاری به روش تنزیل جریان نقدی را خلاصه کنیم، می‌توانیم اینطور بگوییم که: تحلیل تنزیل جریان نقدی به ما کمک می‌کند ارزش فعلی یک سرمایه‌گذاری را بر اساس جریان‌های نقدی آتی آن مشخص کنیم. ارزش فعلی جریان‌های نقدی مورد انتظار در آینده، با استفاده از نرخ تنزیل پیش‌بینی‌شده محاسبه می‌شود. اگر DCF بالاتر از هزینۀ فعلی سرمایه‌گذاری باشد، می‌توانیم نتیجه بگیریم که فرصت سرمایه‌گذاری پیش‌آمده ارزشمند است و احتمالاً به سود ختم می‌شود. شرکت‌ها معمولاً از میانگین وزنی هزینه سرمایه (WACC) برای نرخ تنزیل استفاده می‌کنند، چراکه نرخ بازده مورد انتظار سهامداران را محاسبه می‌کند. یکی از معایب DCF، اتکای آن به تخمین‌های جریان‌های نقدی آتی است که می‌تواند نادرست باشد. از آنجایی که مطلب تخصصی است، احتمالاً جملات بالا برای شما کمی نامفهوم باشد. در ادامه‌ی مطلب همه‌چیز را همراه با مثال توضیح خواهیم داد. ارزش گذاری به روش DCF چگونه است؟ تحلیل تنزیل جریان نقدی، ابتدا ارزش فعلی جریان‌های نقدی مورد انتظار در آینده را با استفاده از نرخ تنزیل، پیدا می‌کند. سپس سرمایه‌گذاران از ارزش فعلی پول برای تعیین اینکه آیا جریان‌های نقدی آتی یک سرمایه‌گذاری یا یک پروژه، بیشتر از ارزش سرمایه‌گذاری اولیه است یا خیر، استفاده می‌کنند. به عبارت دیگر، این سوال پرسیده و پاسخ داده می‌شود که آیا پولی که این سرمایه‌گذاری در آینده به‌دست می‌آورد، بیشتر از پولی است که در حال حاضر سرمایه‌گذاری شده است یا خیر؟ اگر اینطور باشد، پروژه‌ی سرمایه‌گذاری سودآور خواهد بود و قابل تامل است. در غیر این صورت، باید آن را فراموش کنیم! در ادامه‌ی مطلب مثال کاملاً ملموس ارائه خواهیم داد. تجزیه و تحلیل جریان نقدی تنزیل‌شده، پولی که سرمایه‌گذار از یک سرمایه‌گذاری به‌دست می‌آورد را تخمین می‌زند؛ اما نکته اینجاست که در این تخمین، ارزش زمانی پول استفاده نیز لحاظ می‌شود. (اگر تورم را کنار بگذاریم) منظور از ارزش زمانی پول این است که ریالی که امروز دارید، ارزش بیشتری نسبت به ریالی دارید که فردا آن را دریافت می‌کنید، زیرا ریال امروز را می‌توان سرمایه‌گذاری کرد. بنابراین می‌توان گفت تحلیل DCF در هر شرایطی که شما قرار است پولی پرداخت کنید و انتظار دارید در آینده پول بیشتری به‌دست آورید، کاربرد دارد. مثال اول ارزش گذاری به روش DCF برای مثال فرض کنید نرخ بهره سالانه 5 درصد باشد. 100 تومان در یک حساب پس‌انداز ذخیره می‌کنیم. این 100 تومان در یک سال ارزشی برابر 105 تومان خواهد داشت. حال اگر پس‌انداز را حذف کنیم و قرار باشد سال آینده 100 تومان سود دریافت کنیم، سال آینده ارزش این سود برابر 95 تومان است، زیرا نمی‌توانیم این سود را به حساب پس‌انداز انتقال دهیم و از آن درآمد کسب کنیم. برای اینکه بتوانیم تحلیلی از جنس DCF داشته باشیم، سرمایه‌گذار باید برآورد خوبی در مورد جریان‌های نقدی آتی و ارزش نهایی سرمایه‌گذاری، تجهیزات یا سایر دارایی‌ها داشته باشد. کار بعدی سرمایه‌گذار، تعیین نرخ تنزیل مناسب برای مدل DCF است. این نرخ بسته به سرمایه‌گذاری یا پروژه متفاوت خواهد بود. عواملی مانند شرایط بازار سرمایه، سابقۀ شرکت، ریسک‌پذیری سرمایه‌گذار و … بر نرخ تنزیل انتخابی تاثیر می‌گذارند. اگر سرمایه‌گذار نتواند برآورد خوبی از جریانات نقدی آینده داشته باشد یا اینکه پروژه بیش از حد پیچیده باشد، آنگاه مدل ارزش‌گذاری DCF کارایی چندانی نخواهد داشت. اما برسیم به اصل مطلب … فرمول و محاسبۀ تنزیل جریانات نقدی برای محاسبه‌ی DCF یا تنزیل جریانات نقدی در یک سرمایه‌گذاری، باید از فرمول زیر استفاده کنیم: در این فرمول: CF1 = جریان نقدی سال اول CF2 = جریان نقدی سال دوم CFn = جریان نقدی در سال‌های بعدی r = نرخ تنزیل نرخ تنزیل در تحلیل DCF، نرخ بهره‌ای است که هنگام محاسبۀ ارزش خالص فعلی (NPV) سرمایه‌گذاری استفاده می‌شود و ارزش زمانی پول از زمان حال تا آینده را نشان می‌دهد. مثال دوم ارزش گذاری به روش DCF یک شرکت برای سرمایه‌گذاری در یک پروژه یا خرید تجهیزات جدید، ابتدا بررسی‌های لازم را انجام می‌دهد. سپس در تحلیل و بررسی‌های خود از میانگین وزنی هزینه سرمایه (WACC) به‌عنوان نرخ تنزیل برای ارزیابی DCF استفاده می‌کند.‌ میانگین وزنی هزینه سرمایه، میانگین نرخ بازدهی که سهامداران در شرکت برای سال جاری انتظار دارند را در بر می‌گیرد. برای مثال فرض کنید مالک شرکتی هستید و می‌خواهید یک پروژه را اجرا کنید. میانگین وزنی هزینه سرمایه (WACC) شرکت برابر 5 درصد است. این یعنی نرخ تنزیل شما برابر 5 درصد است. سرمایۀ اولیه 11 میلیارد تومان است و پروژه 5 سال زمان می‌برد. جدول زیر تخمین جریان‌های نقدی در هر سال را نشان می‌دهد: جریان‌‌های نقدی: با استفاده از فرمول DCF، تنزیل جریان‌های نقدی برای این پروژه به شرح زیر خواهد بود: جمع تمام جریان‌های نقدی تنزیل‌شده برابر خواهد بود با 13.306.727.000 تومان. اگر سرمایه اولیۀ 11 میلیارد تومانی را از این مقدار کم کنیم، به NPV یا ارزش خالص فعلی می‌رسیم که برابر با 2.306.727.000 تومان […]

در این مطلب می‌خواهیم در مورد بازاریابی بیمه و روش‌های بازاریابی صحبت کنیم. شرکت‌های بیمه، مانند سایر کسب‌وکارها، نیاز به یافتن بازار هدف دارند تا بتوانند خدمات، شامل پوشش‌ها و مزیت‌های خود را به افراد معرفی، و در واقع احساس نیاز را در آن‌ها ایجاد کنند. کاریزمن نیز یکی از روش‌های بازاریابی در بیمه است که در آن بازاریاب‌هـا می‌توانند از طریق معرفی محصولات و خدمات شرکت‌های بیمه، به کسب درآمد بپردازند. این هدف با کمک بازاریاب بیمه محقق می‌شود؛ شخصی که علاوه بر دانش و مهارت و تجربه‌ی مارکتینگ، در اُمور بیمه نیز خبره است و در این بازار پررقابت، حرفی برای گفتن دارد. بازاریابی بیمه چیست؟ بازاریابی بیـمه تعریف ساده‌ای دارد: به مجموعه‌ای از کارها و اقداماتی که برای شناسایی بازار هدف و سپس ارائه‌ و فروش محصولات بیمه برای رفع نیازهای افراد مختلف انجام می‌شوند، بـازاریـابـی بیمـه می‌گویند. در واقع در این حوزه از بـازاریـابی، دنبال یافتن بازاری هستیم که‌ اولاً محصولات بیمه‌ای برای آن بازار مفید و کاربردی باشند، و ثانیاً بتوانیم سود خوبی از آن بازار هدف کسب کنیم. محصولات بیمه‌ای، کالا نیستند؛ یعنی هیچ کالای فیزیکی وجود ندارد و بازایابی بیمه تماماً جلب اعتماد و ترغیب افراد به خرید بیمه‌نامه است. بسیاری از افراد هر سال بیمه‌نامه‌های خود را تمدید می‌کنند، بدون آنکه حتی یکبار از آن‌ها استفاده کنند! آنچه باعث تمدید بیمه‌نامه‌ها می‌شود، هنر بازاریابی است! این وظیفه‌ی حساس، یعنی متقاعدسازی برای صرف هزینه و خرید بیمه، بر دوش بازاریاب بیمه است. اکنون سوال بعدی این است که بازاریاب بیمه کیست و چه وظایفی دارد؟ بازاریاب بیمه کیست و چه وظایفی دارد؟ بازاریاب بیمه وظیفه دارد یک شرکت بیمه و خدمات و پوشش‌های آن را کامل به افراد مختلف معرفی، و با ایجاد حس نیاز و البته متقاعدسازی، افراد را به خرید بیمه ترغیب کند. یک بازاریاب بیمه باید بتواند: مخاطبان هدف را از وجود شرکت بیمه و خدمات آن مطلع سازد. به شناخته‌ شدن هرچه بهتر برند شرکت بیمه کمک کند. نیاز مخاطب را برآورده کند و با تعامل مناسب با مخاطب، نیازهای جدید را شناسایی نماید. فروش را افزایش دهد و حلقه‌ای از مخاطبان وفادار ایجاد کند. اما اگر بخواهیم وظایف بازاریاب بیمه را دقیق بررسی کنیم، باید بگوییم یک بازاریاب خوب بیمه وظیفه دارد برای مشتریان فعلی رضایت را به ارمغان بیاورد و در ادامه مسیری را تعیین کند که به برندسازی و فروش بیشتر منجر شود. فرض کنید یک قرارداد بازاریاب بیمه داریم و می‌خواهیم شرح وظایف بنویسیم. احتمالاً بهترین کار این است که یک سری وطایف عمومی و یک سری وظایف تخصصی برای بازاریاب خود تعریف کنیم. وظایف عمومی بازاریاب بیمه چیست؟ تفاوتی ندارد بازاریاب بیمه باشید یا در حوزه‌های دیگر بازاریابی کنید؛ یک سری وظایف میان تمام بازاریاب‌ها مشترک هستند که از آن‌ها به‌عنوان وظایف عمومی یاد می‌کنیم. این وظایف عبارت‌اند از: بازاریاب باید ابتدا نیازهای جامعه را در حوزۀ بیمه شناسایی کند. سپس سراغ محصولات و قیمت آن‌ها برود و دلایل افزایش یا کاهش قیمت را نیز بررسی نماید. پس از شناسایی نیازها، بازاریاب باید مشاوره‌های لازم را به شرکت بیمه بدهد تا محصولات جدید منطبق بر نیازهای مخاطبان هدف، معرفی و ارائه شوند. بازاریاب باید تجربیات و نظرات خود را به بخش فروش ارائه دهد و کارشناسان فروش را راهنمایی کند. بازاریاب بیمه باید بتواند محصولات و خدمات حوزۀ بیمه را با بیان ساده به مخاطبان معرفی کند. حفظ مشتریان قبلی و اضافه کردن مشتریان جدید، یکی دیگر از وظایف مهم یک بازاریاب بیمه است. وظایف تخصصی بازاریاب بیمه چیست؟ در قسمت قبل، وظایف عمومی را بررسی کردیم و همانطور که مشخص است، این وظایف کلی بودند. اما کسی که مسئولیت بازاریابی یک شرکت بیمه را بر عهده دارد، بایستی: نیازهای افراد را متناسب با توانایی مالی آن‌ها ارزیابی کند. شرح دقیق خدمات شرکت بیمه و مزایا و تبدیل مشتریان بالقوه به مشتریان بالفعل، وظیفه‌ی بعدی بازاریاب بیمه است. بازاریاب بیمه موظف است بیمه‌نامه و تعرفه‌های مناسبی را با توجه به نیاز مخاطب طراحی کند. فرد بازاریاب باید حجم تقاضای بازار را برآورد و بر اساس آن ریسک فعالیت شرکت بیمه را بررسی کند. جلب رضایت مشتری با استفاده از ابزارهای مختلف، مانند تبلیغات تلویزیونی، دیجیتال مارکتینگ و … بر عهده‌ی بازاریاب بیمه است. در صورت نیاز، بازاریاب بیمه بایستی آموزش‌های لازم را در اختیار کارمندان شرکت بیمه قرار دهد. بازاریاب بیمه باید منابع مالی و نیروی انسانی لازم را به طرح‌های مختلف شرکت تخصیص دهد. اصلاح و بهبود طرح‌های بیمه، بررسی آمار فروش گذشته و همینطور سود و زیان شرکت بیمه نیز از دیگر وظایف مهم بازاریاب بیمه به حساب می‌آید. همانطور که می‌بینید، بازاریابی در صنعت بیمه شاید برخلاف آنچه از دور به‌نظر می‌رسد، کار حساس و پیچیده‌ای است! بازاریاب بیمه چه ویژگی‌هایی باید داشته باشد؟ قطعاً هر کسی را برای کاری ساخته‌اند … یک بازاریاب، فرقی نمی‌کند بازاریاب کدام حوزه باشد، باید یک سری ویژگی‌ها داشته باشد و اصولی را رعایت کنید. از جمله ویژگی‌های یک بازاریاب خوب بیمه می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: دانش کافی درباره بیمه بازاریاب بیمه در درجه اول باید با انواع بیمه، پوشش‌ها، شرایط و قوانین مربوط به بیمه آشنایی کامل داشته باشد. مهارت‌های ارتباطی قوی یک فرد خجالتی یا کسی که اعتمادبه‌نفس ندارد، نمی‌تواند بازاریاب خوبی باشد! برقراری ارتباط موثر با افراد، شنیدن نیازهای آن‌ها و ارائه راه حل‌های مناسب، حداقل مهارت‌هایی است که یک بازاریاب بیمه باید داشته باشد. مهارت‌های فروش فروش یعنی نفوذ به قلب افراد و متقاعد کردن آن‌ها برای خرید بیمه یا هر محصول دیگری؛ دست‌یابی به چنین مهارتی مستلزم گذراندن دوره‌های مختلف و کسب تجربه است. صبر و حوصله بازار بیمه نیازمند باید صبر و حوصله‌ی زیادی داشته باشد تا به سوالات افراد پاسخ دهد و چالش‌ها را برطرف کند. قطعاً نمی‌توان با یک یا دو تلاش به فروش مد نظر رسید! انگیزه بالا انگیزه مهمترین محرک رسیدن به هدف است! شخصی که انگیزه نداشته باشد، به هیچ عنوان نمی‌تواند در بازاریابی موفق عمل کند. توجه به جزئیات توجه به جزئیات، از دقت در شناسایی نیازها و برخورد با افراد، تا توجه به بندهای قراردادها از مهمترین ویژگی‌هایی است که هر بازاریاب باید در کار خود داشته باشد. روش های مختلف بازاریابی بیمه تا اینجا با بازاریابی و بازاریاب […]

درگاه پرداخت ارز دیجیتال چیست؟ با گسترش فناوری‌های نوین و حضور آن‌ها در زندگی روزمره، نیاز به روش‌های پرداخت سریع، امن و کم‌هزینه بیشتر از همیشه احساس می‌شود. ارزهای دیجیتال به‌عنوان یک نوآوری بسیار بزرگ در صنعت مالی، توانسته‌اند جایگاه خود را در سراسر دنیا به‌عنوان ابزاری برای تسهیل پرداخت‌ها و جابه‌جایی پول، به‌خوبی تثبیت کنند. در این میان درگاه‌ پرداخت ارز دیجیتال به‌عنوان واسطه‌ای برای انجام تراکنش‌ها با استفاده از رمزارزها، بایستی نقش خود را به‌خوبی ایفا کند. کاریزما لرنینگ در این نوشته به بررسی موضوع درگاه ارز دیجیتال می‌پردازد؛ موضوعی که احتمالاً آشنایی کمی با آن داریم. درگاه پرداخت ارز دیجیتال چیست؟ درگاه پرداخت ارز دیجیتال یک سیستم منسجم است که به کسب‌وکارها اجازه می‌دهد تراکنش‌ها را به کمک ارزهای دیجیتال انجام دهند. درست مانند درگاه‌های پرداخت در سایت‌های فروشگاهی؛ با این تفاوت که به‌جای ریال، پرداخت با رمزارزها انجام می‌شود.‌ درگاه‌های پرداخت ارز دیجیتال، واسطه‌ی بین خریدار و فروشنده هستند و ارزهای دیجیتال این وسط نقش پول را بازی می‌کنند. این درگاه‌ها معمولاً از تمام ارزهای دیجیتال معروف مانند بیت‌کوین (Bitcoin)، اتریوم (Ethereum)، سولانا (Solana)، کاردانو (Cardano)، متیک (Matic)، لایت‌کوین (Litecoin) و … پشتیبانی می‌کنند. فرآیند پرداخت این درگاه‌ها بسیار سریع‌، امن‌ و شاید برخلاف تصور شما بسیار ساده‌ است. درگاه‌ پرداخت ارز دیجیتال چگونه کار می‌کنند؟ درگاه پرداخت رمزارز از فناوری بلاکچین استفاده می‌کند. اگر در خصوص فناوری بلاکچین اطلاعات کافی ندارید، توصیه می‌کنیم ابتدا مقاله‌ی زیر را مطالعه کنید: درگاه ارز دیجیتال اینگونه عمل می‌کند که کاربران هنگام خرید آنلاین، گزینه‌ی پرداخت با ارز دیجیتال را انتخاب می‌کنند. سپس درگاه پرداخت یک آدرس کیف پول (ولت) مخصوص برای تراکنش ایجاد می‌کند و آن را به خریدار نمایش می‌دهد. خریدار موظف است که مقدار مشخصی از ارز دیجیتال را به آدرس کیف پول فروشنده ارسال کند. پس از ارسال شدن مبلغ به حساب فروشنده، تراکنش توسط شبکه بلاک‌چین تایید و ثبت می‌شود. درگاه پرداخت پس از تایید تراکنش به فروشنده اطلاع می‌دهد تا محصول یا خدمات مورد نظر را ارائه دهد. این فرآیند از امنیت و سرعت، فوق‌العاده است و منجر به کاهش هزینه‌ها نیز می‌شود. این تراکنش با تحویل کالا یا هر محصول دیگری به خریدار، به پایان می‌رسد. شبکه‌ی لایتنینگ (Lightning Network) را می‌توان نزدیک‌ترین نمونه از نظر عملکردی به درگاه پرداخت ارز دیجیتال در نظر گرفت. مزایای استفاده از درگاه پرداخت ارز دیجیتال چیست؟ همانند بیت‌کوین (BTC) که در سال 2009 قواعد بازی را عوض کرد، درگاه‌های پرداخت ارز دیجیتال نیز به‌زودی مفهوم تراکنش را به چالش می‌کشند. اما این درگاه‌ها چه مزیت‌هایی دارند و چرا این اتفاق باید رخ دهد؟ انتقال سریع جابه‌جایی پول با ارزهای دیجیتال بسیار سریع است. از آنجایی که این فرآیند بدون نیاز به هیچ واسطه‌ای انجام می‌شود، تراکنش‌ها معمولاً آنی هستند. در این راستا هر روز شاهد توسعه و معرفی پروژه‌های جدیدی هستیم که هدف‌شان سرعت بخشیدن به فرآیند انجام تراکنش‌ها است. آپتیمیسم (Optimism) با توکن OP یکی از همین پروژه‌هاست. هزینه کمتر درگاه‌های پرداخت ارز دیجیتال هزینه کمتری نسبت به درگاه‌های پرداخت سنتی دارند، چراکه واسطه‌ها و کارمزدها حذف شده‌اند. امنیت بلاک‌چین سطح امنیت بسیار بالایی دارد. از جهتی دیگر، ارزهای دیجیتال غیرمتمرکز (DeFi) هستند و توسط دولت‌ها و موسسات مالی کنترل نمی‌شوند! پس دستکاری نمی‌شوند و دولت یا سازمان‌ها نمی‌توانند در این زمینه دخالتی داشته باشند. کمک به گسترش کسب‌وکارها با کمک درگاه پرداخت ارزهای دیجیتال، کسب‌وکارهای مختلف می‌توانند کاربران بیشتری از سراسر جهان جذب کنند و تعاملات خود را گسترش دهند. همچنین بحث تحریم نیز خودبه‌خود از بین می‌رود، چرا که ماهیت غیرمتمرکز ارزهای دیجیتال این امکان را فرآهم می‌کند که هر شخص از هر کشوری بتواند در ازای دریافت کالا یا خدمات، هزینه را به هر جای دنیا منتقل کند، بدون آنکه نگران ردیابی و مسدود شدن دارایی خود به دلایلی مانند تحریم و … باشد. بهترین درگاه‌ پرداخت ارز دیجیتال در سطح جهانی، درگاه‌های پرداخت ارز دیجیتال معروفی داریم که ابتدا به چهار مورد از بهترین‌ها اشاره می‌کنیم و سپس سراغ بومی‌سازی مطلب با به عبارت بهتر، معرفی درگاه‌های پرداخت ارز دیجیتال برای ایرانی‌ها می‌رویم. بهترین درگاه‌های پرداخت ارز دیجیتال عبارت‌اند از: درگاه پرداخت کوین‌بیس کامرس (Coinbase Commerce) کوین‌بیس کامرس یکی از محبوب‌ترین درگاه‌های پرداخت ارز دیجیتال است که امکان مبادله‌ی ارزهایی مانند بیت‌کوین، بیت‌کوین کش، تتر، شیبا، دوج کوین و اتر را به‌عنوان ابزارهای پرداخت، فرآهم کرده است. زمانی که کاربری سفارش خرید ثبت می‌کند، کوین‌بیس کامرس مبلغ مربوطه را دریافت و آن را به ارز فیات تبدیل می‌کند. سپس آن مبلغ را به حساب فروشنده واریز و در ازای ارائه این خدمات کارمزدی حدود 1 الی 2 درصد دریافت می‌کند. البته جهت انجام عملیات، نیاز است که یک حساب کاربری در صرافی کوین‌بیس ایجاد شود. متاسفانه این صرافی در حال حاضر به ایرانی‌ها خدماتی ارائه نمی‌کند و امکان ثبت‌نام در این صرافی وجود ندارد. درگاه پرداخت بیت‌پی (BitPay) بیت‌پی یکی دیگر از درگاه‌های پرداخت محبوب است که فعالیت خود را از سال 2011 شروع کرده است. این درگاه پرداخت از بیت‌کوین پشتیبانی می‌کند و امکانات متعددی را برای کسب‌وکارها و کاربران خود فرآهم کرده است. عملکرد بیت‌پی به این صورت است که هرگاه کاربران از فروشگاهی که بیت‌پی را پذیرفته خرید کنند؛ این درگاه ابتدا بیت‌کوین از مشتری دریافت و به ارز فیات تبدیل می‌کند. سپس مبلغ را به حساب بانکی صاحب فروشگاه واریز و حدود 1 الی 3 درصد کارمزد دریافت می‌کند. درگاه پرداخت کوین‌گیت (CoinGate) کوین‌گیت یکی از معتبرترین و خوشنام‌ترین درگاه پرداخت‌های ارز دیجیتال است که از حدود 50 ارز دیجیتال پشتیبانی می‌کند و آن‌ها را با ارز فیات مبادله می‌نماید. فرآیند ثبت‌نام و استفاده از این درگاه ساده و کاربرپسند است. البته درگاه پرداخت کوین‌گیت کارمزدهای نسبتاً بالایی را در نظر گرفته است. درگاه پرداخت NOWPayments این درگاه نیز یک درگاه پرداخت معتبر است که از حدود 70 ارز دیجیتال مختلف پشتیبانی می‌کند و کامزد آن در مقایسه با سایر درگاه‌ها کم است. سرعت این درگاه پرداخت خوب است و تراکنش‌ها را در عرض 10 ثانیه انجام می‌دهد و بدون نگه داشتن وجوه، آن‌ها را به‌سرعت به حساب فروشنده واریز می‌کند. درگاه پرداخت ارز دیجیتال ایرانی درگاه‌های پرداختی که تا الان معرفی کردیم، در سطح جهانی بسیار شناخته‌شده هستند، اما متاسفانه به ایرانی‌ها خدمات نمی‌دهند. […]

دارایی‌هایی که ابتدا در بازار اولیه مورد معامله قرارگرفته است(مرحله پذیره‌نویسی)، برای معامله‌های بعدی و مجدد، نیاز به بازار ثانویه دارد؛ مثلاً اگر فردی که سهام شرکتی را در مرحله پذیره‌نویسی خریداری کرده و حال قصد فروش این سهم به سایر سرمایه‌گذاران بازار را دارد، باید به بازار ثانویه مراجعه کرده و اقدام به فروش سهم خود کند.

اصول سرمایه گذاری شاید پیچیده و سخت به نظر برسد ولی با رعایت چند اصل ساده می‌توان به موفقیت در آن رسید. دانستن این اصول اولیه برای تمامی سرمایه گذاران که برای دارایی‌های خود برنامه‌ریزی کرده‌اند امری ضروری است. این روزها قطعا اهمیت سرمایه گذاری بر هیچکس پوشیده نیست و یکی از مطمئن‌ترین روش‌ها برای در امان ماندن از نوسانات بازار و تورم است. برای پاسخ به این سوال اساسی که سرمایه گذاری چیست می‌توان به بیان ساده گفت که به معنای تخصیص یک منبع مالی به چند دارایی متفاوت، به امید ثروت آفرینی و کسب سرمایه بیشتراست. کاریزما لرنینگ در این مطلب به معرفی اصول سرمایه گذاری موفق در بورس و تشکیل سبدهای سرمایه‌گذاری پرداخته‌است. اصول سرمایه گذاری و ثروت آفرینی سرمایه گذاری موفق به مجموعه‌ استراتژی‌ها و راهنمایی‌هایی گفته می‌شود که در راستای یک سرمایه‌گذاری به کار برده‌می‌‌شود و همچنین ممکن است براساس نیازها و اهداف و همینطور سبک سرمایه‌گذاری برای هر فرد متفاوت باشد. اصول اولیه سرمایه گذاری نسبت به تجربه و تحلیل هرکس از بازار متفاوت است ولی برخی از اصول در تمامی استراتژی‌ها با هم برابر هستند. به طور کلی بخواهیم بگوییم سرمایه گذاری ها به دو صورت مستقیم و غیرمستقیم معامله می‌شوند که اصول اولیه در هر کدام کمی متفاوت است؛ در ادامه به بررسی مهم‌ترین آنها می‌پردازیم. مهمترین اصول سرمایه گذاری موفق از مهم‌ترین اصول سرمایه‌گذاری می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: مشخص کردن هدف های مالی اهداف مالی هرکس با توجه به عواملی مانند تجربه، میزان ریسک پذیری فرد و همچنین بودجه و نیاز مالی می‌تواند متفاوت باشد. به همین علت قبل از شروع هرگونه سرمایه گذاری، به هدفی که از شروع آن دارید که می‌تواند مسیر متفاوتی در اختیار شما قرار دهد. ریسک پذیری میزان ریسک پذیری افراد در حجم سرمایه‌ای که وارد معاملات بازاری می‌کنند و میزان سبد(پورتفوی) هایی که تهیه می‌کنند متفاوت است. به عنوان مثال افراد ریسک پذیر سبد تهاجمی با ریسک و بازده‌ای بالا را انتخاب می‌کنند. برای افراد محتاط که درآمد ثابت و بازده‌ای مطمئن می‌خواهند، سبد تدافعی مناسب است. تنوع در سبدها و صندوق‌های سرمایه گذاری و بودجه با آگاهی و شناخت از سبدها و صندوق‌های سرمایه گذاری و نحوه عملکرد هر کدام می‌توان متناسب با روحیه هر فرد، بهترین‌ را انتخاب کرد. هرسرمایه گذاری بسته به میزان بودجه‌ای که می‌خواهد سرمایه گذاری کند، رفتار متفاوتی در معاملات نشان می‌دهد. هیچ محدودیتی برای خرید هیچ صندوقی وجود ندارد. به عنوان مثال حتی با 100 هزار تومان می‌توان سرمایه گذاری کرد و همینطور اکثر صندوق‌های سرمایه گذاری به صورت واحدی سهام خود را به فروش می‌رسانند. تجزیه و تحلیل تکنیکال برای هر فرد سرمایه گذار که می‌خواهد به صورت مستقیم و حرفه‌ای شروع به معامله کند توانایی درک آنچه در بازار می‌گذرد، از واجبات است. به همین علت برای افرادی که تخصصی در این بازار ندارند ولی می‌خواهند شروع به سرمایه گذاری کنند، خرید صندوق‌های سرمایه گذاری واعتماد به شرکت‌های مالی بهترین راهکار است. آگاهی از اخبار و رویدادهای داخلی و خارجی در سرمایه‌گذاری، پیگیری اخبار بسیار حائز اهمیت است. زیرا به علت نوسان پذیری بازار بورس و تاثیرپذیری از حوادث سیاسی و بین المللی نباید از حوادث و اتفاقات مهم چشم پوشی کرد. صبر و کنار گذاشتن احساسات و شناخت بازار قطعا در هر سرمایه گذاری نباید انتظار رشد سریع داشت و به صورت احساسی برخورد کرد. بارها و بارها در زندگی شخصی خود دیده‌ایم که چگونه ارزش هر کالا و دارایی به مرور زمان افزایش می‌یابد که شرایط اقتصادی و تورم در این داستان بی تاثیر نیست. پیش از شروع سرمایه گذاری، ارزیابی بهترین بازار برای سرمایه گذاری متناسب با بودجه و اهداف شما، یکی از مهمترین اصول مدیریت سرمایه گذاری است. اصول سرمایه گذاری بر اساس مدت زمان هر فردی با شناختی که از میزان ریسک پذیری خود دارد، می‌تواند در بازارهای متفاوتی سرمایه گذاری کند. به عنوان مثال فردی که محتاط است ولی می‌خواهد به صورت مستقیم و مطمئن یک درآمد ثابت داشته باشد، سرمایه گذاری در صندوق‌های درآمد ثابت و اوراق بهترین انتخاب برای اوست. سرمایه گذاری که توقع بازده بالا در کمترین زمان را دارد باید به این نکته توجه کند که درسرمایه گذاری‌های بلندمدت ریسک بسیار بالایی را باید متحمل شود و همینطور سرمایه گذاری‌های بلندمدت مناسب افرادی است که صبر زیادی دارند ودر برابر نوسانات بازار احساسی برخورد نمی‌کند و در نهایت می‌توانند با ریسک کمی، بازده قابل قبولی به دست آورند؛ البته باید به این موضوع توجه کرد که میزان بازده و ریسک هر سرمایه گذاری عامل مهمتری از مدت زمان دارد و آن نوع بازار است. بازارهای زیادی مانند بورس، خودرو، طلا، اوراق و … موجود هستند که هر کدام در مدت زمان، بازدهی‌های متفاوتی می‌دهند به عنوان مثال در طولانی مدت بازار بورس بهترین عملکرد را از خود نشان داده‌است. مقاله پیشنهادی: بازده سرمایه گذاری چیست؟ اصول سرمایه گذاری در بورس سرمایه گذاری در بازار بورس با دو ابزار صورت می‌گیرد:  انواع صندوق های سرمایه گذاری مانند سهامی، درآمد ثابت، کالایی، تضمین سرمایه اولیه، اوراق دولتی، اهرمی و … موجود هستند. سبدگردان‌ها همانند صندوق های سرمایه گذاری هستند که به صورت سفارشی و اختصاصی برای هر فرد در نظر گرفته‌شده‌ است. اصول اولیه سرمایه گذاری در بورس به صورت مستقیم مستلزم آگاهی و تحلیل تکنیکال است که تنها افراد حرفه‌ای در این بازار می‌توانند فعالیت کنند که در هر لحظه و هر مکان باید پیگیر اخبار و رویدادهای موثر بر بورس باشند. در نهایت باید توانایی مدیریت ریسک خود را افزایش دهند تا به بهترین بازدهی برسند. این داستان برای اصول سرمایه گذاری در بورس به صورت غیرمستقیم متفاوت است. در این سرمایه گذاری عموم افراد اعم از حرفه‌ای و غیر حرفه‌ای در بورس می‌توانند سرمایه گذاری کنند و صرفا با مشاوره‌  کارگزاری‌های مالی مرتبط می‌توانند اقدام به خرید صندوق‌های سرمایه‌گذاری کنند یا با خرید سبدگردان‌های اختصاصی نیازهای خود را براساس ریسک کم، بازدهی بالا، سوددهی ماهانه و… طبقه بندی کنند. اصول تشکیل سبد سرمایه‌گذاری سبد سرمایه گذاری (پورتفو) از مهم‌ترین مراحل فرآیند سرمایه گذاری در بورس است که مجموعه‌‌ای از کالاهای سرمایه گذاری مانند مسکن، طلا، سهم و … است. در ادامه به اصول تشکیل سبد سرمایه گذاری اشاره می‌کنیم. تنوع در سبد: […]