درگاه پرداخت ارز دیجیتال چیست؟ با گسترش فناوری‌های نوین و حضور آن‌ها در زندگی روزمره، نیاز به روش‌های پرداخت سریع، امن و کم‌هزینه بیشتر از همیشه احساس می‌شود. ارزهای دیجیتال به‌عنوان یک نوآوری بسیار بزرگ در صنعت مالی، توانسته‌اند جایگاه خود را در سراسر دنیا به‌عنوان ابزاری برای تسهیل پرداخت‌ها و جابه‌جایی پول، به‌خوبی تثبیت کنند. در این میان درگاه‌ پرداخت ارز دیجیتال به‌عنوان واسطه‌ای برای انجام تراکنش‌ها با استفاده از رمزارزها، بایستی نقش خود را به‌خوبی ایفا کند. کاریزما لرنینگ در این نوشته به بررسی موضوع درگاه ارز دیجیتال می‌پردازد؛ موضوعی که احتمالاً آشنایی کمی با آن داریم. درگاه پرداخت ارز دیجیتال چیست؟ درگاه پرداخت ارز دیجیتال یک سیستم منسجم است که به کسب‌وکارها اجازه می‌دهد تراکنش‌ها را به کمک ارزهای دیجیتال انجام دهند. درست مانند درگاه‌های پرداخت در سایت‌های فروشگاهی؛ با این تفاوت که به‌جای ریال، پرداخت با رمزارزها انجام می‌شود.‌ درگاه‌های پرداخت ارز دیجیتال، واسطه‌ی بین خریدار و فروشنده هستند و ارزهای دیجیتال این وسط نقش پول را بازی می‌کنند. این درگاه‌ها معمولاً از تمام ارزهای دیجیتال معروف مانند بیت‌کوین (Bitcoin)، اتریوم (Ethereum)، سولانا (Solana)، کاردانو (Cardano)، متیک (Matic)، لایت‌کوین (Litecoin) و … پشتیبانی می‌کنند. فرآیند پرداخت این درگاه‌ها بسیار سریع‌، امن‌ و شاید برخلاف تصور شما بسیار ساده‌ است. درگاه‌ پرداخت ارز دیجیتال چگونه کار می‌کنند؟ درگاه پرداخت رمزارز از فناوری بلاکچین استفاده می‌کند. اگر در خصوص فناوری بلاکچین اطلاعات کافی ندارید، توصیه می‌کنیم ابتدا مقاله‌ی زیر را مطالعه کنید: درگاه ارز دیجیتال اینگونه عمل می‌کند که کاربران هنگام خرید آنلاین، گزینه‌ی پرداخت با ارز دیجیتال را انتخاب می‌کنند. سپس درگاه پرداخت یک آدرس کیف پول (ولت) مخصوص برای تراکنش ایجاد می‌کند و آن را به خریدار نمایش می‌دهد. خریدار موظف است که مقدار مشخصی از ارز دیجیتال را به آدرس کیف پول فروشنده ارسال کند. پس از ارسال شدن مبلغ به حساب فروشنده، تراکنش توسط شبکه بلاک‌چین تایید و ثبت می‌شود. درگاه پرداخت پس از تایید تراکنش به فروشنده اطلاع می‌دهد تا محصول یا خدمات مورد نظر را ارائه دهد. این فرآیند از امنیت و سرعت، فوق‌العاده است و منجر به کاهش هزینه‌ها نیز می‌شود. این تراکنش با تحویل کالا یا هر محصول دیگری به خریدار، به پایان می‌رسد. شبکه‌ی لایتنینگ (Lightning Network) را می‌توان نزدیک‌ترین نمونه از نظر عملکردی به درگاه پرداخت ارز دیجیتال در نظر گرفت. مزایای استفاده از درگاه پرداخت ارز دیجیتال چیست؟ همانند بیت‌کوین (BTC) که در سال 2009 قواعد بازی را عوض کرد، درگاه‌های پرداخت ارز دیجیتال نیز به‌زودی مفهوم تراکنش را به چالش می‌کشند. اما این درگاه‌ها چه مزیت‌هایی دارند و چرا این اتفاق باید رخ دهد؟ انتقال سریع جابه‌جایی پول با ارزهای دیجیتال بسیار سریع است. از آنجایی که این فرآیند بدون نیاز به هیچ واسطه‌ای انجام می‌شود، تراکنش‌ها معمولاً آنی هستند. در این راستا هر روز شاهد توسعه و معرفی پروژه‌های جدیدی هستیم که هدف‌شان سرعت بخشیدن به فرآیند انجام تراکنش‌ها است. آپتیمیسم (Optimism) با توکن OP یکی از همین پروژه‌هاست. هزینه کمتر درگاه‌های پرداخت ارز دیجیتال هزینه کمتری نسبت به درگاه‌های پرداخت سنتی دارند، چراکه واسطه‌ها و کارمزدها حذف شده‌اند. امنیت بلاک‌چین سطح امنیت بسیار بالایی دارد. از جهتی دیگر، ارزهای دیجیتال غیرمتمرکز (DeFi) هستند و توسط دولت‌ها و موسسات مالی کنترل نمی‌شوند! پس دستکاری نمی‌شوند و دولت یا سازمان‌ها نمی‌توانند در این زمینه دخالتی داشته باشند. کمک به گسترش کسب‌وکارها با کمک درگاه پرداخت ارزهای دیجیتال، کسب‌وکارهای مختلف می‌توانند کاربران بیشتری از سراسر جهان جذب کنند و تعاملات خود را گسترش دهند. همچنین بحث تحریم نیز خودبه‌خود از بین می‌رود، چرا که ماهیت غیرمتمرکز ارزهای دیجیتال این امکان را فرآهم می‌کند که هر شخص از هر کشوری بتواند در ازای دریافت کالا یا خدمات، هزینه را به هر جای دنیا منتقل کند، بدون آنکه نگران ردیابی و مسدود شدن دارایی خود به دلایلی مانند تحریم و … باشد. بهترین درگاه‌ پرداخت ارز دیجیتال در سطح جهانی، درگاه‌های پرداخت ارز دیجیتال معروفی داریم که ابتدا به چهار مورد از بهترین‌ها اشاره می‌کنیم و سپس سراغ بومی‌سازی مطلب با به عبارت بهتر، معرفی درگاه‌های پرداخت ارز دیجیتال برای ایرانی‌ها می‌رویم. بهترین درگاه‌های پرداخت ارز دیجیتال عبارت‌اند از: درگاه پرداخت کوین‌بیس کامرس (Coinbase Commerce) کوین‌بیس کامرس یکی از محبوب‌ترین درگاه‌های پرداخت ارز دیجیتال است که امکان مبادله‌ی ارزهایی مانند بیت‌کوین، بیت‌کوین کش، تتر، شیبا، دوج کوین و اتر را به‌عنوان ابزارهای پرداخت، فرآهم کرده است. زمانی که کاربری سفارش خرید ثبت می‌کند، کوین‌بیس کامرس مبلغ مربوطه را دریافت و آن را به ارز فیات تبدیل می‌کند. سپس آن مبلغ را به حساب فروشنده واریز و در ازای ارائه این خدمات کارمزدی حدود 1 الی 2 درصد دریافت می‌کند. البته جهت انجام عملیات، نیاز است که یک حساب کاربری در صرافی کوین‌بیس ایجاد شود. متاسفانه این صرافی در حال حاضر به ایرانی‌ها خدماتی ارائه نمی‌کند و امکان ثبت‌نام در این صرافی وجود ندارد. درگاه پرداخت بیت‌پی (BitPay) بیت‌پی یکی دیگر از درگاه‌های پرداخت محبوب است که فعالیت خود را از سال 2011 شروع کرده است. این درگاه پرداخت از بیت‌کوین پشتیبانی می‌کند و امکانات متعددی را برای کسب‌وکارها و کاربران خود فرآهم کرده است. عملکرد بیت‌پی به این صورت است که هرگاه کاربران از فروشگاهی که بیت‌پی را پذیرفته خرید کنند؛ این درگاه ابتدا بیت‌کوین از مشتری دریافت و به ارز فیات تبدیل می‌کند. سپس مبلغ را به حساب بانکی صاحب فروشگاه واریز و حدود 1 الی 3 درصد کارمزد دریافت می‌کند. درگاه پرداخت کوین‌گیت (CoinGate) کوین‌گیت یکی از معتبرترین و خوشنام‌ترین درگاه پرداخت‌های ارز دیجیتال است که از حدود 50 ارز دیجیتال پشتیبانی می‌کند و آن‌ها را با ارز فیات مبادله می‌نماید. فرآیند ثبت‌نام و استفاده از این درگاه ساده و کاربرپسند است. البته درگاه پرداخت کوین‌گیت کارمزدهای نسبتاً بالایی را در نظر گرفته است. درگاه پرداخت NOWPayments این درگاه نیز یک درگاه پرداخت معتبر است که از حدود 70 ارز دیجیتال مختلف پشتیبانی می‌کند و کامزد آن در مقایسه با سایر درگاه‌ها کم است. سرعت این درگاه پرداخت خوب است و تراکنش‌ها را در عرض 10 ثانیه انجام می‌دهد و بدون نگه داشتن وجوه، آن‌ها را به‌سرعت به حساب فروشنده واریز می‌کند. درگاه پرداخت ارز دیجیتال ایرانی درگاه‌های پرداختی که تا الان معرفی کردیم، در سطح جهانی بسیار شناخته‌شده هستند، اما متاسفانه به ایرانی‌ها خدمات نمی‌دهند. […]

قرارداد سوآپ، یک نوع اوراق مشتقه است که با نام‌های دیگر مانند قرارداد تهاتر، پایاپای و تاخت نیز شناخته می‌شود. قرارداد های سوآپ در کنترل و به حداقل رساندن ریسک کاربرد دارند. در این مطلب از کاریزما لرنینگ، در خصوص قرارداد معاوضه یا همان سوآپ و اجزا و انواع آن صحبت خواهیم کرد. قرارداد سوآپ چیست؟ کلمه‌ی سوآپ (SWAP) یعنی «معاوضه» و «رد و بدل»؛ و قرارداد سوآپ، تفاهم‌نامه‌ای است که در آن دو طرف توافق می‌کنند تا دو دارایی یا سود و منافع حاصل را برای مدتی مشخص، طبق ارزشی مشخص، با یکدیگر معاوضه کنند و در اختیار یکدیگر قرار دهند. قرارداد سوآپ یک قرارداد غیررسمی است و در واقع شکل کامل‌تری از قرارداد فوروارد (Forward Contract) است. هر دو مفهوم از انواع اوراق مشتقه هستند. سرمایه‌گذارها پیش‌بینی می‌کنند که قیمت یک دارایی ممکن است در آینده افزایش یا کاهش داشته باشد؛ بنابراین برای کنترل و کاهش حداکثری ریسک، وارد قرارداد سوآپ می‌شوند و در سمت مخالف حرکت بازار قرار می‌گیرند. اولین قرارداد سوآپ در سال 1981 بین شرکت آی‌بی‌ام (IBM) و بانک جهانی منعقد شد؛ یعنی عمر این نوع قرارداد کمتر از 50 سال است! با وجود این، با در نظر گرفتن نسبت قراردادهای سوآپ به کل بازار مشتقه، به این نتیجه می‌رسیم که سرمایه‌گذارها کاملاً طرفدار قرارداد سوآپ هستند. ویژگی‌های قرارداد سوآپ مانند سایر ابزارهای مالی، قراردادهای سوآپ نیز ویژگی‌های خاص خود را دارند که بد نیست با ویژگی‌های اصلی این نوع قرارداد آشنا شویم: تبادلات مالی: در یک قرارداد سوآپ، طرفین، جریان‌های مالی مشخصی را مبادله می‌کنند. این جریان‌ها ممکن است شامل پرداخت‌های بهره، سود، یا مبالغ نقدی باشند. مدت زمان معین: قراردادهای سوآپ برای یک دوره زمانی خاص بسته می‌شوند که در آن مبادلات مالی طبق شرایط قرارداد انجام می‌شود. این قراردادها معمولاً نسبت به قراردادهای آتی و اختیار معامله، مدت زمان بیشتری دارند. پرداخت‌های متفاوت: پرداخت‌ها در قراردادهای سوآپ معمولاً به دو نوع اصلی تقسیم می‌شوند: پرداخت‌های ثابت و پرداخت‌های متغیر یا شناور. در معاملات سوآپ با حالت کلی‌تری از قراردادهای آتی روبه‌رو هستیم، با این تفاوت که به‌جای یک پرداخت، با مجموعه‌ای از پرداخت‌ها سروکار خواهیم داشت. عدم نیاز به پرداخت اولیه: در اغلب قراردادهای سوآپ، طرفین هنگام امضای قرارداد پولی پرداخت نمی‌کنند و ارزش قرارداد در زمان شروع صفر است. عملکرد قرارداد سوآپ چگونه است؟ قرارداد معاوضه یا سوآپ نوعی توافق است که در آن دو طرف تصمیم می‌گیرند جریان‌های مالی مربوط به دو دارایی مختلف را در مدت زمان معین با یکدیگر مبادله کنند. این قرارداد شامل دو نوع پرداخت اصلی است: پرداخت‌های ثابت و پرداخت‌های متغیر (شناور). در چارچوب قرارداد سوآپ، یکی از طرفین مبالغ پرداختی ناشی از یک متغیر تصادفی، مانند وام، اوراق قرضه، کالا یا هر نوع دارایی دیگری را به‌عنوان پرداخت متغیر به طرف دیگر انتقال می‌دهد. در سوی دیگر، طرف مقابل نیز می‌تواند مبلغی که از دارایی دیگر به‌دست می‌آید را به‌صورت ثابت یا متغیر به طرف اول ارائه کند. به این ترتیب، با توجه به تنوع قراردادهای سوآپ و ویژگی‌های خاص هر یک، معمولاً یکی از طرفین به‌عنوان پرداخت‌کننده بر اساس نرخ متغیر و دیگری بر اساس نرخ ثابت شناخته می‌شود. البته، ممکن است هر دو طرف بر اساس نرخ متغیر پرداخت‌های خود را انجام دهند. هنگام امضای قرارداد، هیچ‌یک از طرفین پولی پرداخت نمی‌کند و در واقع ارزش قرارداد در شروع صفر است. با این حال، در قراردادهای سوآپ ارزی، طرفین مبلغی را که در قرارداد مشخص شده است (Notional Principal) را بر اساس ارزهای مختلف با یکدیگر مبادله می‌کنند. از آنجایی که سوآپ به مجموعه‌ای از پرداخت‌ها مربوط می‌شود، نیاز به تاریخ‌های مشخص برای پرداخت یا تسویه (Settlement Date) داریم. دوره‌های بین این تاریخ‌ها نیز به‌عنوان دوره تسویه (Settlement Period) شناخته می‌شوند. پرداخت‌ها در قراردادهای سوآپ عموماً به‌صورت نقدی انجام می‌شود و تحویل فیزیکی دارایی‌ها در این قراردادها شاید کاربرد چندانی نداشته باشد! قرارداد سوآپ، مانند دیگر قراردادهای مشتقه، دارای تاریخ انقضا یا خاتمه (Termination Date) است. همچنین، به دلیل اینکه قرارداد سوآپ شامل مجموعه‌ای از پرداخت‌ها است، همیشه احتمال ریسک نکول وجود دارد، زیرا ممکن است یکی از طرفین به دلایل مختلف از انجام پرداخت‌های تعیین‌شده خودداری کند. نکول در قرارداد سوآپ به چه معناست؟ نکول (Default) یعنی عدم انجام تعهدات مالی یا قراردادی؛ به‌عبارت دیگر، زمانی که یک فرد یا سازمان نمی‌تواند یا نمی‌خواهد تعهدات خود را مطابق با شرایط قرارداد یا تعهد مالی انجام دهد که به این وضعیت نکول گفته می‌شود. مثالی از قرارداد سوآپ و نتیجه‌ی آن برای درک بهتر قرارداد سوآپ، دو مثال ارائه می‌دهیم. مثال اول قرارداد سوآپ فرض کنید دو شرکت، شرکت‌های الف و ب، هر کدام دارای وام‌هایی با نرخ‌های بهره متفاوت هستند و می‌خواهند ریسک‌های مرتبط با نرخ بهره را کاهش دهند. شرکت الف وام بزرگی با نرخ بهره ثابت 5 درصد دارد. با توجه به پیش‌بینی‌های بازار، شرکت الف انتظار دارد که نرخ بهره کاهش یابد و ترجیح می‌دهد به‌جای پرداخت نرخ ثابت، پرداخت‌هایی با نرخ متغیر داشته باشد. شرکت ب وام مشابهی دارد، اما با نرخ بهره 3 درصد، اما متغیر که به نرخ بهره بازار وابسته است. شرکت ب انتظار دارد که نرخ بهره افزایش یابد و تمایل دارد که به‌جای پرداخت نرخ متغیر، نرخ بهره ثابت را پرداخت کند. این دو شرکت تصمیم می‌گیرند که یک قرارداد سوآپ نرخ بهره امضا کنند. بر اساس این قرارداد: شرکت الف موافقت می‌کند که بر اساس نرخ متغیر (به‌عنوان مثال نرخ بهره بازار به علاوه 1 درصد) پرداخت‌های بهره را به شرکت ب انجام دهد. شرکت ب موافقت می‌کند که به شرکت الف پرداخت‌های بهره بر اساس نرخ ثابت 5 درصد را پرداخت کند. با این توافق، هر دو شرکت به اهداف خود می‌رسند: شرکت الف نرخ بهره متغیر را می‌پردازد و در صورتی که نرخ بهره کاهش یابد، از هزینه‌های بهره پایین‌تری بهره‌مند می‌شود. شرکت ب نرخ بهره ثابت را می‌پردازد و در صورتی که نرخ‌های بهره افزایش یابد، از افزایش هزینه‌های بهره، مصون خواهد بود. در نهایت، هر دو شرکت به کمک این قرارداد سوآپ به مدیریت ریسک‌های نرخ بهره خود پرداخته و هزینه‌های خود را بهینه می‌کنند. مثال دوم قرارداد سوآپ این مثال بسیار ساده است. یک شرکت هواپیمایی و یک تامین‌کننده‌ی سوخت هواپیما را در نظر بگیرید. […]

در این مقاله از کاریزما لرنینگ، به آموزش استخراج ارز دیجیتال خواهیم پرداخت و شما را با انواع روش‌های استخراج و مزایا و معایب آن‌ها آشنا می‌کنیم. استخراج ارزهای دیجیتال (ماینینگ)، فرآیندی است که در آن کوین یا توکن‌های جدیدی تولید می‌شوند و یکی از روش‌های محبوب برای کسب درآمد در دنیای ارزهای دیجیتال به‌حساب می‌آید. در فرآیند استخراج، با استفاده از سخت‌افزارهای قدرتمند و نرم‌افزارهای ویژه، معادلات پیچیده ریاضی حل و تراکنش‌ها تایید می‌شوند. استخراج ارز دیجیتال چیست؟ ماینینگ (Mining) یا همان استخراج ارزهای دیجیتال، فرآیند ایجاد ارزهای دیجیتال جدید و تایید تراکنش‌ها بر روی شبکه بلاکچین است. ماینرها یا استخراج‌کنندگان ارزهای دیجیتال باید معادلات پیچیده ریاضی را حل کنند. هر بار که یک معادله ریاضی حل می‌شود، تراکنش‌ها تایید و به بلاکچین افزوده می‌شوند. در ازای انجام این عملیات، ماینرها به‌عنوان پاداش، ارز دیجیتال دریافت می‌کنند. ماینیگ یک فرآیند غیرمتمرکز است و برای تایید تراکنش‌ها هیچ سازمان و مقام مرکزی وجود ندارد. هر ماینری که زودتر جواب معادله ریاضی را پیدا کند، برنده می‌شود و پاداش استخراج به آن تعلق می‌گیرد. ابتدا، فرآیند ماینینگ به کمک کامپیوترهای خانگی انجام می‌شد اما با گذشت زمان و توسعه‌ی فناوری، پردازنده‌های گرافیکی (GPU) و دستگاه‌های ای‌سیک (ASIC) جایگزین شدند. این دستگاه‌ها از قدرت بیشتری برخوردار هستند و شانس برنده شدن ماینرها را افزایش می‌دهند. مراحل استخراج ارزهای دیجیتال آموزش استخراج ارز دیجیتال را با توضیح مراحل ماینینگ شروع می‌کنیم. قطعاً اولین کار این است که انتخاب کنیم کدام ارز دیجیتال را می‌خواهیم ماین کنیم. انتخاب ارز دیجیتال قبل از اقدام به استخراج لازم است که ارز دیجیتال مورد نظر خودتان را مشخص کنید، زیرا هر ارز دیجیتال دارای الگوریتم خاصی برای استخراج است و نیاز است که بررسی کنید که سخت‌افزار شما با الگوریتم ارز مورد نظر سازگار است یا خیر. به‌عنوان مثال، بیت‌کوین از الگوریتم SHA-256 و اتریوم از الگوریتم Ethash استفاده می‌کند. بهتر است هنگام انتخاب ارز دیجیتال معیارهایی مانند الگوریتم اثبات کار (POW)، میزان نوسانات، سودآوری و نقدینگی را در نظر بگیرید. سعی کنید ارزی را انتخاب کنید که دارای پتانسیل رشد باشد. برخی از معروف‌ترین ارزهای دیجیتال برای ماینینگ عبارت‌اند از: بیت‌کوین (Bitcoin) اتریوم (Ethereum) لایت‌کوین (Litecoin) مونرو (Monero) زی‌کش (Zcash) مرحله دوم، تهیه سخت‌افزارهای مورد نیاز است. تهیه وسایل و تجهیزات مورد نیاز مرحلۀ دوم آموزش استخراح ارز دیجیتال، تهیه تجهیزات است که مهمترین مرحله به‌حساب می‌آید. در سال‌های قبل، این امکان وجود داشت که بیت‌کوین را با کامپیوتر معمولی هم استخراج کرد! اما با افزایش تعداد کاربران و ماینرها، سختی شبکه افزایش یافت و به دستگاه‌های قوی‌تر برای استخراج نیاز بود. دو مدل از سخت‌افزارهای اصلی استخراج ارزهای دیجیتال که جانشین کامپیوترها (CPU) شدند عبارت‌اند از ASIC و GPU. ای‌سیک (ASIC) چیست؟ لغت ASIC مخفف عبارت Application-Specific Integrated Circuit و به‌معنای «مدارهای مجتمع با کاربری خاص» است. این دستگاه به منظور استخراج ارزهای دیجیتال طراحی شده‌ و از قدرت پردازش بالاتری برخوردار هستند و مصرف برق آن‌ها کمتر است. این دستگاه‌ها معمولاً برای یک ارز دیجیتال خاص طراحی می‌شوند و به‌دلیل سرعت بالا و قدرت محاسباتی بهتر، قیمت بالایی دارند. جی‌پی‌یو (GPU) چیست؟ لغت GPU مخفف عبارت Graphics Processing Unit است. کارت‌های‌ گرافیک قدرتمند می‌توانند برای استخراج ارزهای دیجیتال استفاده شوند. این کارت‌ها برای استخراج چندین ارز دیجیتال مختلف مناسب می‌باشد اما بیشتر برای استخراج ارز دیجیتال اتریوم استفاده می‌شوند. نصب نرم‌افزار ماینینگ گام سوم آموزش استخراج ارز دیجیتال؛ پس از انتخاب سخت‌افزار باید نرم‌افزار ماینینگ را نصب و تنظیم کنید. نرم‌افزارهای مختلفی برای انواع ارزها و دستگاه‌ها وجود دارند. از جمله نرم‌افزارهای ماینینگ: CGMiner: این نرم‌افزار از سال 2011 فعالیت خود را شروع کرده و یکی از محبوب‌ترین و قدیمی‌ترین نرم‌افزارهای استخراج بیت‌کوین و ارزهای دیگر است. BFGMiner: این نرم‌افزار، ASIC و FPGA را پوشش می‌دهد و به همین دلیل اگر ارز دیجیتال انتخابی شما از سخت‌افزار تخصصی پشتیبانی می‌کند، این نرم‌افزار گزینه مناسبی است. پیوستن به استخر استخراج (Mining Pool) استخر استخراج یا همان ماینینگ پول، به گروهی از ماینرها گفته می‌شود که قدرت محاسباتی خود را با هم ترکیب می‌کنند و با هم کار می‌کنند تا شانس بیشتری برای استخراج بلوک‌‌های جدید داشته باشند. پاداش به‌دست‌آمده از استخراج، بین اعضای استخر بر اساس میزان مشارکت هر دستگاه تقسیم می‌شود. پیوستن به استخر استخراج مزایا و معایبی دارد. به‌عنوان مثال استخراج ارزهای دیجیتال به تنهایی (Solo Mining)، معمولاً زمان‌بر است، مخصوصاً برای ارزهای دیجیتالی با سختی استخراج بالا مانند بیت‌کوین؛ اما پیوستن به استخر استخراج می‌تواند سرعت انجام عملیات را افزایش دهد. پاداش به‌دست‌آمده در استخر استخراج بین تمامی اعضا تقسیم می‌شود، اما در استخراج تنهایی، تمامی پاداش به خود شما تعلق می‌گیرد اما سرعت پیشرفت شما کمتر خواهد بود. استخرهای ماینینگ زیادی در بازار کریپتو وجود دارند، اما باید استخری را انتخاب کنید که معتبر، با سابقه و دارای کارمزد منطقی باشد. شروع استخراج پس از انجام تمامی مراحل ذکر‌شده، می‌توانید فرآیند ماینینگ را آغاز کنید. در این زمان دستگاه ماینینگ شما شروع به کار می‌کند و معادلات ریاضی را حل می‌نماید. سپس تراکنش‌ها تایید شده و به بلاکچین افزوده می‌شوند و پاداش استخراج به کیف پول شما واریز می‌شود. در این مرحله نیاز است که بر عملکرد سخت‌افزارها و نرم‌افزارهای ماینینگ نظارت داشته باشید. دمای دستگاه، مصرف برق و سرعت استخراج را به دقت بررسی کنید تا در صورت بروز مشکلات فنی بتوانید به‌سرعت آن‌ها را بر طرف کنید. توجه داشته باشید که دستگاه‌های ماینینگ در حین کار حرارت زیادی تولید می‌کنند و نیاز است که دستگاه‌ها در محیطی با تهویه مناسب قرار بگیرند و از سیستم‌های خنک‌کننده استفاده نمایید. علاوه بر سخت‌افزارهای ماینینگ، نرم‌افزارها نیز نیاز به بررسی و نظارت مداوم دارند. آن‌ها باید منظم به‌روزرسانی شوند و جهت ایمنی بیشتر، همیشه از آخرین نسخه‌های آن نرم‌افزار استفاده کنید. آموزش استخراج ارز دیجیتال با کامپیوتر خانگی استخراج ارزهای دیجیتال در ابتدا به کمک کامپیوترهای خانگی آغاز شد و بسیار سودآور بود. ماینرها می‌توانستند بلوک جدید ایجاد کنند و معادلات ریاضی را حل کنند و در ازای آن پاداش دریافت کنند. امروزه نیز می‌توان به کمک کامپیوترهای خانگی بیشتر ارزهای دیجیتال مانند بیت‌کوین را استخراج کرد اما با افزایش تعداد ماینرها و قیمت بیت‌کوین و همچنین پیچیده‌تر شدن پردازش شبکه، فرآیند استخراج ارز دیجیتال به کمک کامپیوترهای خانگی را تاحدودی […]