قطعاً همه‌ی ما حداقل یکبار از انتقال پایا استفاده کرده‌ایم و می‌دانیم که انتقال پایا چیست و احتمالاً فقط این را می‌دانیم که حواله پایا یک روش برای انتقال مبالغ بالا به یک حساب بانکی دیگر است؛ پولی که نمی‌توانیم کارت به کارت کنیم.آما آیا می‌دانید مدت زمان انتقال پایا چقدر است و پایا چه تفاوتی با سایر گزینه‌ها دارد؟ دنیای دیجیتال همه‌چیز را تحت تاثیر خود قرار داده است؛ از جمله تقاضای جابه‌جایی پول! امروز شما برای خرید خودرو، ملک و سایر دارایی‌هایی که ارزش بالایی دارند، نیازی به مراجعه‌ی حضوری به بانک و دریافت پول نقد ندارید و البته چنین چیزی تقریباً شدنی نیست! بانک‌ها در پی افزایش تقاضا برای جابه‌جایی پول، روش‌های مختلفی را ارائه کرده‌اند که یکی از آن‌ها انتقال به روش پایا است که یکی از رایج‌ترین روش‌ها است و محدودیت‌های کارت به کارت را از میان برداشته است. کاریزما لرنینگ، در ادامه‌ی مقاله‌های اقتصادی خود، قصد دارد شما را با انتقال پایا، مدت زمان انتقال پایا و سایر نکات آشنا کند؛ نکاتی که احتمالاً نمی‌دانیم. انتقال وجه پایا چیست؟ پایا یکی از روش های انتقال وجه و یک زیرساخت مبادلات انبوده بین‌بانکی است که به‌وسیله‌ی آن می‌توانید تا سقف 100 میلیون تومان را از طریق شماره شبا جابه‌جا کنید. پایا باعث صرفه‌جویی در زمان و کاهش هزینه‌های انتقال وجه بین بانک‌ها می‌شود. انتقال پایا برای جابه‌جایی مبالغ متوسط با کارمزد پایین، بهترین گزینه است. انتقال پایا با کدام کارت‌های بانکی امکان‌پذیر است؟ شما در تمام بانک‌ها یا بهتر است بگوییم با استفاده از تمام کارت‌های بانکی عضو شبکه شتاب مانند کاریزما کارت می‌توانید انتقال وجه پایا را انجام دهید. برای انتقال پایا کافیست از طریق اپلیکیشن موبایل یا اینترنت بانک خود اقدام کنید. هنگام انتقال وجه گزینه پایا را مشاهده خواهید کرد. اپلیکیشن کاریزما نیز تمام خدمات رایج بانکی را به شما ارائه می‌دهد؛ و علاوه بر این از طریق این اَپ می‌توانید در صندوق‌های مختلف و همینطور در طلا سرمایه‌گذاری کنید. نکته قابل توجه در خصوص کاریزما کارت این است که برای انتقال پول به حساب صندوق‌ها مانند صندوق طلا برای سرمایه‌گذاری، درگیر انتقال وجه پایا نخواهید شد و انتقال مبلغ در لحظه انجام می‌شود. اگر می‌خواهید با کاریزما کارت و خدمات این کارت منحصربه‌فرد بانکی، از جمله سرمایه‌گذاری در طلا، بیشتر آشنا شوید، توصیه می‌کنیم مقاله زیر را مطالعه کنید و اطلاعات کامل‌تری به‌دست آورید: سامانه پایا چگونه شکل گرفته است؟ سامانه پایا، یا دقیق‌تر «اتاق پایاپای الکترونیک» که در زبان انگلیسی به آن ACH (Automated Clearing Housing) می‌گویند، برای اولین بار در دهه 1970 میلادی در آمریکا معرفی شد. سیستم بانکداری آمریکا در پردازش تراکنش‌هایی که حجم بالا داشتند و تعدادشان زیاد بود، ضعف شدیدی نشان داد. اما سامانه ACH توانست پرداخت‌های متعدد و انبوه را سریع و خودکار دریافت و پردازش کند که مورد استقبال قرار گرفت. در ایران این سامانه توسط بانک مرکزی توسعه داده شد. شرایط انتقال وجه پایا به این صورت است که: شما صرفاً می‌توانید وجه را به شماره شبای دارنده حساب مقصد پایا کنید و داشتن شماره حساب یا شماره کارت کمکی به شما نمی‌کند. برای انتقال پایا هم می‌توانیم به‌صورت حضوری به بانک مراجعه کنیم، هم این کار را از طریق اینترنت‌ بانک، تلفن بانک یا موبایل بانک انجام دهیم. انتقال وجه پایا از طریق خودپرداز امکان‌پذیر است. کافیست به خودپرداز مراجعه و شماره شبا مقصد و مبلغ مورد نظر را وارد کنیم و انتقال وجه را انجام دهیم. یکی از مهمترین ویژگی‌های حواله پایا این است که می‌توانیم انتقال وجه را برای زمان و تاریخی مشخص در آینده تنظیم کنیم. به‌عبارت بهتر، می‌توانیم حواله پایا را به تاریخ آینده صادر کنیم. سامانه پایا این نوع حواله را پردازش می‌کند و نگه می‌دارد تا در تاریخ سررسید که به آن تاریخ موثر هم می‌گویند، پول را به صورت خودکار بدون نیاز به حضور یا اقدامی از سمت ما، از حساب ما برداشت و به حساب دیگری واریز کند. نوع انتقال پایا چیست؟ انتقال پایا از نوع حواله است و تمام مبادلات در سامانه پایا به‌صورت حواله پایا ثبت و پردازش می‌شوند. بانک ابتدا حواله را در سیستم ثبت و پردازش می‌کند و سپس برای بانک مقصد می‌فرستد. برای هر نوع انتقال وجه می‌توانیم از پایا استفاده کنیم، اما به‌طور کلی سامانه پایا دو خدمت اصلی را به سیستم بانکی کشور اضافه کرده است: واریز مستقیم (وم) برداشت مستقیم (بم) واریز مستقیم پایا چیست؟ در واریز مستقیم پایا، ما به بانک اجازه می‌دهیم که مبلغ معینی را در زمان معینی از حساب ما برداشت و به حساب یا حساب‌های دیگری که مشخص کرده‌ایم، واریز کند. این روش برای موارد زیر کاملاً مناسب است: واریز حقوق کارمندان پرداخت اقساط پرداخت قبض‌ها پرداخت حق بیمه رایج‌ترین مثال و کاربرد واریز مستقیم پایا این است که شرکت‌ها برای پرداخت حقوق کارمندان خود از این روش استفاده می‌کنند. برداشت مستقیم چیست؟ برداشت مستقیم، طرف دیگر واریز مستقیم است. در این روش شما به‌عنوان بستانکار و طرف مقابل به‌عنوان بدهکار، هر دو با حضور در بانک و ارائه توافق‌نامه‌ی کتبی، به بانک این اجازه را می‌دهید که مبالغ معینی را در زمان‌های معین از حساب شخص یا سازمان برداشت و به حساب شما واریز کند. از جمله کاربردهای این روش می‌توان به پرداخت مالیات، اجاره‌بها، حق عضویت‌ها، شهریه و غیره اشاره کرد. در بحث انتقال پایا احتمالاً با اصطلاحات زیر مواجه خواهید شد: انتقال وجه پایا عادی انتقال پایا دسته‌ای انتقال پایا مستمر انتقال پایا عادی چیست؟ انتقال وجه پایا عادی تعریف خاصی ندارد و منظور همان انتقال مبلغی از یک حساب بانکی به حسابی در بانک مشابه یا بانک دیگر است. اما دو اصطلاح دیگر نیاز به توضیح دارند. انتقال پایا دسته‌ای چیست؟ فرض کنید یک شرکت می‌خواهد حقوق کارمندان خود را پرداخت کند. در این حالت انتقال پایا به‌صورت دسته‌ای یا گروهی انجام می‌شود و از حساب شرکت چندین درخواست حواله پایا با مبالغ مختلف صادر می‌شود. انتقا پایا مستمر چیست؟ منظور از انتقال وجه پایای مستمر این است که شما به‌صورت دوره‌ای، برای مثال هر 20 روز یکبار، می‌توانید مبلغی را از حساب خود به حسابی مشخص واریز کنید. در این حالت شما یکبار شرایط را تعریف می‌کنید. سپس هر 20 روز یکبار، انتقال وجه به‌صورت […]

ساخت یک سبد ارز دیجیتال بهترین و مطمئن‌ترین راه برای سرمایه‌گذاری در بازار کریپتو است. البته تشکیل یک پرتفوی ارز دیجیتال نکات زیادی دارد و ساعت‌ها می‌توان در این مورد صحبت کرد. با این حال، کاریزما لرنینگ در این مقاله به زبانی ساده، اصول ساخت پرتفوی ارز دیجیتال را قدم به قدم بیان می‌کند. بعد از خواندن این مقاله بهتر می‌توانید در خصوص سرمایه‌گذاری در بازار رمزارزها تصمیم‌گیری کنید. پرتفوی ارز دیجیتال چیست؟ کلمه‌ی پرتفو که آن را پورتفو نیز می‌نویسند، از لغت انگلیسی “Portfolio” به معنی سبد دارایی گرفته شده است و در بازارهای مالی کاربرد بسیار زیادی دارد. پرتفوی ارز دیجیتال مجموعه‌ای از دارایی‌های رمزارز است که شامل توکن‌ها، کوین‌ها و هر آنچه به بازار ارز دیجیتال مرتبط است، می‌شود. به زبان ساده‌تر، پرتفوی ارز دیجیتال مجموعه‌ای از دارایی‌های رمزارزی است که شما در آن‌ها سرمایه‌گذاری کرده‌اید. سبد سرمایه‌گذاری به شما کمک می‌کند تا دارایی‌های خود را ساماندهی کرده، آن‌ها را به شکل موثر مدیریت کنید و عملکرد آن‌ها را به مرور زمان رصد نمایید. در ادامه می‌خواهیم بحث کنیم که چگونه باید پرتفوی ارز دیجیتال بسازیم و آن را مدیریت کنیم. هدف از ایجاد پرتفو چیست؟ مهمترین کاربرد پرتفو یا همان سبد دارایی، کاهش ریسک است. وقتی ما سبدی از دارایی‌ها را داریم، فرقی ندارد در بازار کریپتو باشد یا بازارهای دیگر، ناخودآگاه با تنوع دارایی سروکار داریم. به بیان دیگر، پرتفو ما از تک‌سهمی بودن دور می‌کند. بسیاری از فعالان بازارهای مالی عقیده دارند سرمایه‌گذاری روی یک سهم یا دارایی، برای مثال بیت‌کوین (Bitcoin) اشتباه است، چراکه ریسک سرمایه‌گذاری صرفاً به نوسانات قیمت بیت‌کوین محدود می‌شود. در حالی که اگر روی چند دارایی مختلف سرمایه‌گذاری کنیم، ریسک تقسیم می‌شود. برای مثال اگر به‌جای فقط بیت‌کوین روی بیت‌کوین، اتریوم، کاردانو و چند ارز دیجیتال دیگر سرمایه‌گذاری کنیم، دیگر چندان نگران کاهش قیمت بیت‌کوین نخواهیم بود. قرار نیست تمام ارزهای دیجیتال همزمان ریزش داشته باشند؛ بنابراین اگر بیت‌کوین در سبد ما نزولی بود، می‌توانیم با خیال آسوده روی بقیه ارزهای دیجیتال حساب کنیم. بالا رفتن سایر دارایی‌ها باعث می‌شود ریزش بیت‌کوین در سبد ما پوشش داده شود و به چشم نیاید. به همین راحتی، ریسک مدیریت می‌شود. حتماً شنیده‌اید که می‌گویند نباید تمام تخم‌مرغ‌ها را در یک سبد بگذاریم. احتمالاً به این فکر کرده‌اید که کدام ارز دیجیتال برای سرمایه‌گذاری، بهترین انتخاب است. در این خصوص مقاله‌ای با عنوان «بهترین ارز دیجیتال برای سرمایه گذاری موفق» داریم که می‌توانید آن را مطالعه و اطلاعات بیشتری کسب کنید. چگونه بهترین سبد ارز دیجیتال را تشکیل دهیم؟ ساخت پرتفوی ارز دیجیتال مانند ساختن یک خانه‌ی مستحکم است. هرچه اجزای آن با دقت بیشتری انتخاب و چیده شوند، ثبات و پتانسیل رشد آن بیشتر خواهد بود. در این بخش، به اجزای اصلی یک پرتفوی ارز دیجیتال و ساختار مناسب آن می‌پردازیم. ایجاد یک پرتفو هم ساده است، هم دشوار! بنابراین توصیه می‌کنیم این مقاله را حتماً تا انتها بخوانید و تمام نکات را به‌خوبی فرا بگیرید. یک پرتفوی ارز دیجیتال خوب، باید تمام ابعاد بازار کریپتو را در بر بگیرد. بازار کریپتو آنقدر گسترده شده که آن را به حوزه‌های مختلف تقسیم می‌کنند. پس عاقلانه این است که سبد رمزارز خود را طوری بچینیم که تمام حوزه‌ها را شامل شود و به‌عبارتی به بهترین سبد ارز دیجیتال برسیم. حوزه‌های مطرح ارز دیجیتال عبارت‌اند از: بلاک‌چین‌های لایه 1 استیبل‌کوین‌ها بلاک‌چین‌های لایه 2 هوش مصنوعی میم‌کوین‌ها دیفای بازی ان‌اف‌تی ذخیره‌سازی غیرمتمرکز اوراکل اینترنت اشیاء زنجیره تامین یکی از بهترین استراتژی‌ها برای پوشش اینکه همزمان در بخش‌های مختلف بازار کریپتو حضور داشته باشیم این است که از هر حوزه یک یا چند ارز دیجیتال آینده‌دار را انتخاب کنیم و سبد خود را تشکیل دهیم. در ادامه مثال این موضوع را با هم خواهیم داشت. بلاکچین‌های لایه 1 (Layer-1 Blockchains) از عنوان بلاکچین‌های لایه 1 ترسی نداشته باشید. بلاکچین‌های لایه 1 همان ارزهای پایۀ بازار کریپتو هستند. این بلاکچین‌ها، شبکه‌های اصلی اکوسیستم به‌حساب می‌آیند و ارزهای این دسته معمولاً بالاترین ثبات را دارند. بنابراین حتماً باید از بلاکچین‌های لایه 1 در پرتفوی خود داشته باشید. بیت‌کوین (BTC) و اتریوم (ETH) معروف‌ترین مثال‌های بلاکچین‌های لایه 1 هستند. این دو رمزارز را باید در سبد خود داشته باشید و درصد قابل توجهی از دارایی‌های خود را به این دو ارز دیجیتال اختصاص دهید. استیبل‌کوین‌ها (Stablecoins) استیبل‌کوین‌ها در واقع جایگزین ارزهای رایج فعلی به‌حساب می‌آیند. در واقع ارزش استیبل‌کوین‌ها به ارزهای فیات، کالاها، یا به‌طور کلی ابزارهای مالی گره خورده است. تتر (USDT) احتمالاً معروف‌ترین استیبل‌کوین است که ارزش آن برابر با 1 دلار آمریکا است. از تتر می‌توان به راحتی به‌جای دلار استفاده کرد. در کشور ما نرخ دلار نوسانات زیادی دارد. اما در بلندمدت همیشه قیمت دلار صعودی است. بنابراین می‌توانیم بخشی از سبد ارز دیجیتال خود را به تتر اختصاص دهیم تا بتوانیم از نوسان‌های قیمت دلار نیز بهره ببریم و نیازی هم به خرید و نگهداری دلار فیزیکی نداشته باشیم. بلاکچین‌های لایه 2 (Layer-2 Blockchains) بلاکچین‌های لایه 2 ایجاد شدند تا چالش‌ها را برطرف کنند. هدف آن‌ها حل مشکلات سرعت و پردازش است. در حال حاضر بلاکچین بیت‌کوین نمی‌تواند هزاران تراکنش را در ثانیه پردازش کند؛ برای همین بلاکچین‌های لایه 2 آمدند تا این مشکلات برطرف شوند. در یک کلمه، لایه 2، راهکاری برای مقیاس‌پذیری است. توکن‌های آپتیمیزم (OP) و ایموتبل ایکس (IMX) مثال‌هایی از این دسته هستند. هوش مصنوعی (AI) توکن‌های هوش مصنوعی به‌طور خاص برای تامین اهداف پروژه‌ها، برنامه‌ها و خدمات مبتنی بر هوش مصنوعی توسعه یافته‌اند. یکی از کاربردهای هوش مصنوعی، استفاده از آن‌ها در الگوریتم‌های معاملاتی است. این توکن‌ها ابزاری برای پرداخت یا اعطای حقوق حاکمیتی در پلتفرم‌های هوش مصنوعی هستند. توکن‌های فچ (FET) و رندر توکن (RNDR) مثال‌های این حوزه هستند. میم‌کوین‌ها (MemeCoins) به احتمال زیاد دوج کوین (DOGE) را می‌شناسید. میم‌کوین‌ها، ارزهای دیجیتالی هستند که از شوخی‌ها و طنز‌های رایج و ترند در اینترنت و فضای مجازی الهام گرفته شده‌‌اند. حتی نام و آرم میم‌کوین‌ها نیز از همین شوخی‌ها گرفته می‌شود. این ارزها برای کاربرد خاصی طراحی نشده‌اند، اما گاهی ترند و وایرال شدن میم‌کوین‌ها باعث می‌شود مطرح شوند و کاربردی پیدا کنند. دیفای (DeFi) دیفای یا همان اُمور مالی غیرمتمرکز به مجموعه‌ای از فناوری‌ها و برنامه‌ها اطلاق می‌شود که به شکل غیرمتمرکز عمل کرده و در اختیار گروه یا سازمان خاصی […]

در این مقاله قصد داریم ویژگی های 2 صندوق پر طرفدار اهرم و تضمین اصل سرمایه را بررسی کرده، تفاوت های آن ها را گفته و در نهایت واحد های مناسب هر فرد با پذیرش ریسک متفاوت را ذکر کنیم.

در این مطلب از کاریزما لرنینگ، قصد داریم به آموزش خرید و فروش بیت کوین بپردازیم. اگر قصد سرمایه‌گذاری در ارزهای دیجیتال و بیت‌کوین را داشته باشید، احتمالاً استرس این موضوع را دارید که از چه طریقی باید بیت‌کوین بخرید. حق با شماست؛ هر اشتباهی در فرآیند خرید یا فروش ارزهای دیجیتال، بدون شک منجر به از دست رفتن همه‌چیز خواهد شد! با ما همراه باشید تا نحوه خرید و فروش بیت کوین را در 4 گام ساده به شما آموزش دهیم. سایر ارزهای دیجیتال نیز فرآیند مشابهی در خرید و فروش دارند. اما از آنجایی که بیت‌کوین پادشاه ارزهای دیجیتال است و بسیاری از افراد به دید یک دارایی ارزشمند، BTC را برای سرمایه‌گذاری بلندمدت مد نظر قرار می‌دهند، سراغ بیتکوین رفته‌ایم و همه چیز درباره خرید و فروش بیت کوین را توضیح خواهیم داد. چگونه بیت کوین بخریم و بفروشیم؟ دنیای ارزهای دیجیتال با ظهور بیتکوین در سال 2009، تحولی شگرف در عرصه مبادلات مالی ایجاد کرد. بسیاری از افراد در حال حاضر در بازار کریپتو فعالیت می‌کنند و این بازار توانسته در مدت زمان بسیار کوتاهی تبدیل به رقیبی برای سایر بازارهای مالی مانند بازار سهام شود. خرید و فروش بیت‌کوین یکی از راه‌های کسب درآمد از ارزهای دیجیتال است. در این مطلب می‌خواهیم آموزش خرید بیت کوین را برای شما شرح بدهیم. با جستجوی عبارت روش خرید و فروش ارز دیجیتال در اینترنت، به هزاران صفحه مطلب می‌رسید که هر کدام آموزش کامل خرید و فروش ارز دیجیتال را از صفر تا هزار گفته‌اند. روش‌های مختلفی برای خرید بیت‌کوین می‌توان ذکر کرد: خرید از صرافی‌های ارز دیجیتال خرید از طریق پلتفرم‌های P2P دستگاه‌های خودپرداز بیت‌کوین خرید مستقیم از اشخاص صندوق‌های سرمایه‌گذاری بیت‌کوین معامله‌ی اسپات بیت‌کوین صرافی‌های غیرمتمرکز چگونگی خرید و فروش بیت کوین کاملاً به شما بستگی دارد، اما کاربران ایرانی به دلیل تحریم‌های مختلف به بسیاری از این روش‌ها مانند دستگاه‌های خودپرداز و صندوق‌های سرمایه‌گذاری دسترسی ندارند. بنابراین وقت خود را با توضیح روش‌هایی که نمی‌توانیم از آن‌ها استفاده کنیم، تلف نخواهیم کرد. در این مطلب می‌خواهیم ساده‌ترین و در عین حال امن‌ترین روش خرید و فروش بیت‌کوین را برای شما توضیح دهیم. نحوه خرید بیت کوین آموزش خرید و فروش بیت کوین در مقاله‌ی ما 4 مرحله‌ی ساده دارد که عبارت‌اند از: ثبت‌نام و احراز هویت در یک صرافی ارز دیجیتال شارژ کیف پول صرافی خرید بیت‌کوین در قیمت مد نظر انتقال بیت‌کوین خریداری‌شده به کیف پول امن هر مرحله را کامل توضیح خواهیم داد و توضیحات ما متناسب با شرایط ایران و کاربران ایرانی خواهد بود. در واقع آموزش خرید و فروش بیت کوین ایرانیزه‌شده را در ادامه خواهیم خواند. آموزش خرید و فروش بیت کوین در نوبیتکس پیش از آنکه آموزش خرید و فروش در نوبیتکس را آغاز کنیم، باید در این صرافی یا هر صرافی ارز دیجیتال دیگری ثبت‌نام و احراز هویت کرده باشیم. صرافی‌ها حکم واسط را دارند و کاربر را به شبکه‌ی بلاکچین متصل می‌کنند. بدون صرافی‌ها و کارگزاری‌ها هیچ کاربری نمی‌تواند در بازارهای مالی خرید و فروش داشته باشد. اما کدام صرافی؟! بسیار مهم است که از یک صرافی معتبر استفاده کنیم. معمولاً صرافی‌ها را بر اساس سابقه، اعتبار، شهرت، تعداد کاربران، عمق بازار، به‌روز بودن و طراحی اصولی وب‌سایت صرافی، فعالیت صرافی در شبکه‌های اجتماعی و همینطور ارائه امکانات کامل و دسترسی آسان به پنل کاربری رتبه‌بندی می‌کنند. در میان صرافی‌های ایرانی، در حال حاضر به‌نظر می‌رسد صرافی ارز دیجیتال نوبیتکس در رتبۀ برترین صرافی‌ها قرار دارد. ما نیز در ادامه‌ی مطلب، آموزش خرید و فروش را در نوبیتکس پیش می‌بریم. 1. ثبت‌نام و احراز هویت در صرافی نوبیتکس ابتدا وارد سایت صرافی ارز دیجیتال نوبیتکس (Nobitex.ir) شوید. با وارد کردن شمارۀ موبایل خود می‌توانید ثبت‌نام در این صرافی را آغاز کنید. شماره موبایل خود را وارد کنید. رمز عبور مناسبی انتخاب کنید. ثبت‌نام اولیۀ شما انجام می‌شود. وارد پنل کاربری خود می‌شوید. تا اینجا فقط ثبت‌نام شما انجام شده است. در تمام صرافی‌ها، چه داخلی و چه خارجی، پیش از هر کاری باید احراز هویت شوید؛ به این معنی که مدارک هویتی خود مانند پاسپورت، کارت ملی، شماره موبایل، ایمیل و غیره را ارائه دهید تا صرافی هویت شما را تایید کند. اگر احراز هویت را انجام ندهید، نمی‌توانید دارایی‌های خود را در صرافی جابه‌جا کنید! به بخش احراز هویت بروید و احراز هویت خود را کامل کنید. برای احراز هویت به چه مدارکی نیاز داریم؟ شماره موبایل (به نام شخص) ارائه‌ی کارت ملی / شناسنامه ثبت حساب بانکی ارائه اطلاعات محل سکونت ارائه عکس / ویدیوی سلفی پس از ارائه‌ی مدارک، یک یا دو روز کاری باید صبر کنید تا هویت شما تایید شود. اکنون دست شما برای خرید و فروش هر نوع ارز دیجیتال در صرافی نوبیتکس باز است! 2. شارژ کیف پول صرافی بعد از اینکه احراز هویت شما انجام شد، نوبت به گام دوم یعنی واریز ریال به صرافی می‌رسد. باز هم تاکید می‌کنیم، تا زمانی که احراز هویت شما کامل نشده، اقدام به شارژ حساب نکنید! روال کار به این صورت است که ابتدا باید کیف پول ریالی خودمان را در صرافی شارژ کنیم. برای این کار از بخش کیف‌های من وارد کیف پول اسپات شوید. گزینه‌ی اول، کیف پول تومان را مشاهده خواهید کرد. گزینه‌ی واریز را انتخاب کنید. در مرحله‌ی بعد، کارت بانکی و مبلغ مد نظر برای خرید بیت‌کوین را انتخاب کنید. شما می‌توانید با حتی 1 میلیون تومان هم بیت‌کوین بخرید و کسری از بیت‌کوین را دریافت کنید. برای مثال با پرداخت 50 میلیون تومان (در زمان نگارش این مقاله)، می‌توانید 0.013 بیت‌کوین بخرید. البته با افزایش یا کاهش قیمت بیت‌کوین، مقدار بیت‌کوینی که با 50 میلیون تومان به شما تعلق می‌گیرد، متفاوت خواهد بود. مبلغ سرمایه‌گذاری کاملاً به خود شما بستگی دارد. کیف پول تومان خود را در صرافی شارژ کنید تا سراغ مرحله‌ی بعدی برویم. 3. خرید بیت‌کوین ثبت‌نام و احراز هویت ما در صرافی انجام شد. کیف پول خود را نیز به مبلغ دلخواه شارژ کردیم. اکنون زمان آن رسیده است که موجودی ریالی خود را به بیت‌کوین تبدیل کنیم. برای این کار، ابتدا از منوی سمت راست، وارد بخش سفارش سریع بشوید. همانطور که در عکس زیر می‌بینید: واحد پولی را تومان […]

دامنه نوسان بورس یکی از مهمترین ابزارها برای جلوگیری از نوسانات شدید و به حداقل رساندن ریسک‌های غیرمنتظره به حساب می‌آید. در واقع، دامنه نوسان باعث ثبات در عرضه و تقاضا می‌شود. قطعاً این روزها این سوالات را زیاد شنیده یا از خود پرسیده‌اید که دامنه نوسان بورس چقدر است؟ دامنه نوسان فرابورس چند درصد است؟ یا دامنه نوسان چه تغییری کرده است؟ در این مطلب از کاریزما لرنینگ، کامل توضیح می‌دهیم که دامنه نوسان چیست و چه کاربرد و اهمیتی در بورس ایران دارد. همینطور در خصوص دامنه نوسان جدید بورس نیز صحبت خواهیم کرد. دامنه نوسان بورس چیست؟ در تعریف دامنه نوسان باید گفت دامنه نوسان حداقل و حداکثر قیمتی است که یک دارایی (مانند یک سهم در بورس) می‌تواند در طول یک دورۀ زمانی (مثلاً در طول یک روز) معامله شود. قیمت هر سهم در بورس ایران در طول هر روز معاملاتی، می‌تواند مقدار مشخصی نسبت به روز قبل جابه‌جا شود که به این جابه‌جایی، دامنه نوسان می‌گویند. ویدیوی موضوع دامنه نوسان و نکات مربوط به آن را توضیح می‌دهد که توصیه می‌کنیم حتماً این ویدیو را مشاهده کنید. محدودیت دامنه نوسان چیست و چرا اهمیت دارد؟ در خصوص مزایا و معایب وجود دامنه نوسان در ادامه بیشتر صحبت خواهیم کرد؛ اما به طور کلی سازمان بورس به عنوان یک سازمان ناظر، وظیفه دارد جلوی هرگونه سوءاستفاده را بگیرد و اجازه ندهد بازار سهام از حالت طبیعی خارج شود. به همین دلیل، در صورت مشاهده‌ی هرگونه فعالیت خارج از عرف، یا پیشامد‌های مختلف، فوراً معاملات متوقف و نظارت‌ها بیشتر می‌شوند. دامنه نوسان یکی از ابزارهای نظارتی سازمان بورس است که با استفاده از این ابزار، بازار سهام کنترل می‌شود و تصمیمات هیجانی سهامداران به حداقل ممکن می‌رسد. اینکه چرا دامنه نوسان داریم، دلایل دیگری نیز دارد. از جمله دلایل وجود دامنه نوسان قیمت سهام در بورس ایران می‌توان به سه مورد زیر اشاره کرد: دامنه نوسان جلوی دستکاری قیمت توسط سهامداران بزرگ را می‌گیرد. هیچ سهامداری نمی‌تواند با خرید یا فروش‌های سنگین، قیمت را به سمت دلخواه بکشاند. قیمت واقعی سهم کشف می‌شود. وقتی قیمت یک سهم به‌قدری افزایش یا کاهش می‌یابد که به محدودۀ دامنه نوسان نزدیک می‌شود، معاملات متوقف می‌شوند و سهامدار فرصت تفکر و بررسی بیشتر را دارد تا دچار تصمیمات هیجانی در بازار نشود. تغییرات قیمت سهم محدود می‌شود و جلوی هیجانات عجیب و غریب در بازار گرفته می‌شود. حداقل و حداکثر نوسان مجاز در بازار بورس و فرابورس چقدر است؟ برای مشاهده دامنه نوسان یک نماد می‌توانید به سامانه‌ معاملاتی کارگزاری کاریزما (به‌صورت عددی نمایش داده می‌شود) یا وب‌سایت TSETMC مراجعه کنید. دامنه نوسان شرکت‌های مختلف به بازاری که در آن معامله می‌شوند، بستگی دارد. جدول زیر دامنه نوسان بورس در سال 1403 را برای سهام و حق تقدم معامله‌شده در بازارهای بورس و فرابورس نشان می‌دهد. برای قراداد‌های آتی نیز دامنه نوسان داریم. با مراجعه به سایت بورس کالای ایران، می‌توانید در بخش قراردادهای آتی، دامنه نوسان مربوط به هر قرارداد را مشاهده کنید. محدودیت نوسان قیمت چگونه محاسبه می‌شود؟ دامنه نوسان بر اساس قیمت نهایی روز قبل تعیین می‌شود. اگر به تابلوی بورس توجه کنید، قیمت‌های مختلفی برای یک سهم داریم: قیمت آغازین: اولین قیمتی که سهم مورد نظر اولین معامله را با آن شروع کرده است. قیمت پایانی: قیمت آخرین معامله انجام‌شده در آن سهم در انتهای روز را نشان می‌دهد. کمترین و بیشترین قیمت: قیمت‌های حداقلی و حداکثری مربوط به یک سهم هستند. قیمت نهایی یک سهم از میانگین وزنی معاملات انجام‌شده در طول روز به‌دست می‌آید. قیمت به‌دست‌آمده معیار تعیین دامنه نوسان سهام در روز بعد است. در هر روز کاری در بورس، دامنه نوسان مثبت و منفی ۵ درصد، بر اساس قیمت روز قبل لحاظ می‌شود. چه زمانی سهم بدون دامنه نوسان باز می شود؟ برای دامنه نوسان، سه مورد استثناء داریم. حذف دامنه نوسان بورس در این شرایط اتفاق می‌آفتد: اگر برای یک سهم افشای اطلاعات با اهمیت نوع الف داشته باشیم، هنگام باز شدن بازار، قیمت سهم هیچ دامنه نوسانی ندارد و بدون محدودیت می‌تواند معامله شود. در صورت برگزاری مجمع سالانه با هدف تقسیم سود یا تصویب صورت‌های مالی، قیمت سهم در روز باز شدن بدون محدودیت دامنه نوسان باز خواهد شد. اگر معاملات یک سهم به دلیل افزایش سرمایه یک شرکت متوقف شوند، در روز ابتدایی باز شدن سهم، معاملات بدون نوسان قیمت خواهند بود. در این شرایط بهتر است کاملاً هوشیارانه عمل کنیم و مراقب باشیم تا حذف محدودیت دامنه نوسان منجر به ضرر و از دست رفتن سرمایه نشود! آیا بورس سایر کشورها هم دامنه نوسان دارد؟ برای پاسخ به این سوال، باید به همان فلسفه‌ی حضور سازمان بورس به عنوان سازمان ناظر برگردیم. اگر قرار باشد نهادهای نظارتی بر بازار و اتفاقات آن تمرکز و با مسائل خارج از عرف مقابله کنند و بازار را به حالت عادی برگردانند، آنگاه بله، قطعاً در سایر کشورها دامنه نوسان داریم. اما سوال اینجاست که آیا در بورس آمریکا هم شاهد افزایش یا کاهش دامنه نوسان بورس در شرایط مختلف هستیم؟ با بررسی منابع و مطالعۀ بیشتر متوجه خواهیم شد که در بازارهای جهانی، دو نوع محدودسازی یا به عبارتی همان دامنه نوسان داریم: Circuit Breakers (قطع‌کننده مدار) Limit Up / Down (محدودسازی دامنه حرکت قیمت) عبارت “Circuit Breakers” به چه معناست؟ معروف‌ترین واژه یا معادل دامنه نوسان در سایر بازارهای مالی، عبارت “Circuit Breakers” یا در ترجمۀ تحت‌اللفظی «قطع‌کننده مدار» است. از این مفهوم بیشتر در بازار سهام آمریکا استفاده می‌شود و به زمانی اشاره دارد که شاخص‌های مهم (و نه سهام) مانند داو جونز، نوسان بیش از حد داشته باشند. منظور از نوسان بیش از حد چیست؟ منظور از نوسان در اینجا این است که شاخص‌های مهم 7، 10، 13 یا 20 درصد نوسان داشته باشند.‌ این چهار عدد بیانگر چهار سطح از نوسان در بازار بورس آمریکا است و در هر سطح تصمیمات مختلفی از سوی سازمان‌های ناظر گرفته می‌شود. پویایی دامنه نوسان مهمترین ویژگی بازار سهام آمریکا است. به عبارت بهتر، در صورتی که شاخص‌ها شدیداً نوسان کنند، محدودیت‌های مختلفی بر بازار سهام در ساعت‌های مختلف اعمال می‌شود. برای مثال، در 30 دقیقه‌ی ابتدایی باز شدن بازار، یا در ساعت پایانی معاملات، خرید و فروش سهام‌ (البته نه تمام سهم‌ها) محدود می‌شود. هیچ‌یک […]

برای فعالیت در بازار بورس به کد بورسی نیاز داریم. برای دریافت این کد باید در سامانه‌ای به نام سجام ثبت‌نام کنیم. بعد از گرفتن کد بورسی، نوبت به ورود به بازار سرمایه می‌رسد. اگر تا کنون در بازار بورس فعالیت کرده باشید، احتمالاً اصطلاح کد معاملاتی را نیز شنیده‌اید و شاید برای شما سوال شده باشد که تفاوت کد معاملاتی و کد بورسی چیست و آیا این دو مفهوم با هم تفاوت دارند؟ در این مطلب از کاریزما لرنینگ می‌خواهیم ببینیم فرق کد معاملاتی با کد بورسی چیست. همینطور به این سوال پاسخ می‌دهیم که آیا کد آنلاین همان کد معاملاتی است؟ با ما تا انتهای مطلب همراه باشید. تفاوت کد معاملاتی و کد بورسی چیست؟ کد بورسی با کد معاملاتی یا همان کد آنلاین کارگزاری متفاوت است. کد بورسی یک کد منحصربه‌فرد است که برای هر شخص حقیقی یا حقوقی صادر می‌شود، اما کد آنلاین کارگزاری مربوط به سامانه معاملاتی آنلاین همان کارگزاری است و افرادی که قصد دارند به‌صورت آنلاین سهام و دیگر اوراق بهادار را خرید و فروش کنند، با کد معاملاتی می‌توانند از هر جایی وارد حساب خود در کارگزاری شوند و این کار را انجام دهند. جدول زیر، تفاوت کد معاملاتی با کد بورسی را کامل توضیح داده است: کد بورسی مانند کد ملی منحصر‌به‌فرد است، اما کد آنلاین را می‌توان از کارگزاری‌های مختلف دریافت کرد. یعنی شما ممکن است بخواهید در پنج کارگزاری مختلف ثبت‌نام و فعالیت کنید. شما در هر کدام از این کارگزاری‌ها یک کد معاملاتی مخصوص خواهید داشت. توجه داشته باشید که اصطلاح کد بورسی آنلاین درست نیست. تعریف کد بورسی بعد از اینکه فهمیدیم بورس چیست، بایستی سراغ گرفتن کد بورسی برویم. کد بورسی شناسه‌ی منحصربه‌فرد هر شخص برای فعالیت در بازار سرمایه ایران است. درست مانند کد ملی، هر کس که بخواهد در بازار سرمایه ایران فعالیتی داشته باشد و به خرید و فروش سهام و اوراق بهادار بپردازد، بایستی ابتدا کد بورسی بگیرد. با گرفتن کد بورسی شما در بازار سرمایه احراز هویت می‌شوید. اگر تا امروز کد بورسی نگرفته‌اید، می‌توانید از طریق دکمه زیر اقدام کنید و ظرف چند دقیقه، رایگان کد بورسی بگیرید: کد بورسی هشت کاراکتر دارد و با سه حرف آغاز می‌شود و بعد از آن یک عدد پنج رقمی تصادفی می‌آید. سه حرف اول معمولاً بر اساس نام خانوادگی متقاضی انتخاب می‌شود. برای مثال اگر فامیلی شما کمالی باشد، کد بورسی شما به شکل «کما24915» خواهد بود. البته این کار در سال‌های دور مرسوم بود و بعد از تقاضای زیاد افراد برای حضور در بازار بورس در سال‌های اخیر، ظرفیت استفاده از سه حرف اول نام خانوادگی در کد بورسی تکمیل شد و امروز، کد بورسی هر شخص متشکل از سه حرف و 5 عدد تصادفی است. برای گرفتن کد بورسی باید در سامانه سجام ثبت‌نام کنید. در این سامانه شما اطلاعات خود شامل اطلاعات هویتی، بانکی و محل سکونت را ارائه می‌دهید تا تایید هویت شوید و ابتدا کد سجام و سپس کد بورسی برای شما صادر شود. لازم به ذکر است که کد سجام با کد بورسی تفاوت دارد. اگر می‌خواهید در مورد کد بورسی از صفر تا صد بدانید، حتماً مقاله‌ی زیر را مطالعه کنید: همانطور که گفتیم، کد بورسی شناسۀ شما به‌عنوان معامله‌گر در بازار سرمایه است و اهمیت زیادی دارد. اما ممکن است به هر دلیلی شما کد بورسی خود را فراموش کنید. اگر این اتفاق افتاد، می‌توانید به راحتی کد بورسی خود را بازیابی کنید. برای این کار مقاله‌ی «فراموشی کد بورسی و روش استعلام و بازیابی آن» را مطالعه کنید. در این مقاله این موضوع را کامل توضیح داده‌ایم. شما برای ثبت‌نام و فعالیت در کارگزاری‌ها حتماً باید کد بورسی خود را ارائه دهید. اگر تا اینجای مقاله کد بورسی ندارید و اقدامی برای گرفتن آن انجام نداده‌اید، جای نگرانی نیست! با ثبت‌نام در کارگزاری کاریزما، فرایند صدور کد بورسی به‌طور خودکار برای شما انجام می‌شوند و نیازی به اقدام مجزا برای گرفتن کد بورسی ندارید. برای ثبت‌نام در کارگزاری کاریزما‌، می‌توانید از طریق دکمه زیر اقدام کنید: در گفتمان رایج بازار سرمایه به کد بورسی، کد معاملاتی هم می‌گویند. بنابراین در پاسخ به سوال ابتدای مقاله باید بگوییم کد بورسی و کد معاملاتی در ظاهر تفاوتی ندارند، اما اگر بخواهیم موضوع را خیلی دقیق بررسی کنیم، کد بورسی همان کد معاملاتی نیست و این دو با هم تفاوت دارند. تعریف کد معاملاتی به بیان ساده، کد معاملاتی همان نام کاربری و کلمه عبور شما در یک کارگزاری است. شما بعد از انتخاب یک کارگزاری و ثبت‌نام در آن، نام کاربری یا همان یوزرنیم و رمز عبورتان به پنل کارگزاری را دریافت می‌کنید و با استفاده از این اطلاعات وارد حساب کاربری خود در کارگزاری می‌شوید و سهام و سایر اوراق بهادار را خرید و فروش می‌کنید.‌ نام کاربری شما در کارگزاری همان کد معاملاتی شما است.‌ توجه داشته باشید که کد آنلاین همان کد معاملاتی است و به‌جای کد معاملاتی می‌توانیم از کد آنلاین در گفتار و نوشتار خود استفاده کنیم. جمع‌بندی مطلب در این مطلب در مورد تفاوت کد معاملاتی با کد بورسی صحبت کردیم. به‌طور کلی کد معاملاتی و کد بورسی تفاوت چندانی با هم ندارند و این دو اصطلاح به‌جای یکدیگر زیاد استفاده می‌شوند. اما شناخت دقیق اصطلاحات بازار سرمایه به شما کمک می‌کند عملکرد بهتری در بازار داشته باشید و بدانید دقیقاً در چه مسیری در حال حرکت هستید.

فرانشیز بیمه چیست؟ فرانشیز بیمه به مقدار یا درصدی از خسارت گفته می‌شود که در صورت وقوع حادثه، پرداخت آن بر عهده بیمه‌گزار است و شرکت بیمه بقیه هزینه‌ها را پوشش می‌دهد. شما به عنوان بیمه‌گزار لازم است اطلاعات کاملی از شرایط بیمه‌نامه خود داشته باشید. در غیر این صورت ممکن است با خرید بیمه‌نامه نامناسب، ضمن صرف هزینه، پشتیبانی و حمایتی که از شرکت بیمه انتظار دارید را دریافت نکنید. در راستای همین موضوع اصطلاح فرانشیز را داریم. توصیه می‌کنیم پیش از خرید بیمه‌نامه، با اصطلاحات تخصصی این صنعت آشنا شوید. در این مقاله از کاریزما لرنینگ با ما همراه باشید تا در خصوص معنی فرانشیز و فرانشیز بیمه ها و نکاتی که معمولاً گفته نمی‌شوند، بیشتر صحبت کنیم. فرانشیز در بیمه چیست؟ در صنعت بیمه، فرانشیز به سهمی از خسارت گفته می‌شود که بیمه‌گزار موظف به پرداخت مستقیم آن به طرف زیان‌دیده یا شرکت ارائه‌دهنده‌ی خدمات است. به عبارت دیگر، بیمه‌نامه فقط خسارت مازاد بر فرانشیز را پوشش می‌دهد. به زبان خیلی ساده‌تر می‌توان گفت در صورت ایجاد زیان برای شما، تمام مبلغ جبران خسارت توسط شرکت بیمه پرداخت نخواهد شد و باید بخشی از آن مبلغ را خودتان پرداخت کنید. در راستای کسب اطلاعات بیشتر در مورد صنعت بیمه، توصیه می‌کنیم حتماً در فرصت مناسب مقاله‌ی زیر را بخوانید تا نگاه شما به بیمه و ضرورت داشتن انواع بیمه‌نامه‌ها تغییر کند: درصد فرانشیز چیست؟ درصد فرانشیز (Deductible Percentage) به بخشی از هزینه‌های یک خسارت یا هزینه‌ای که بیمه‌گزار (شما) باید از جیب خود بپردازید، اشاره دارد. این مقدار به‌صورت درصدی از کل هزینه تعیین می‌شود و مابقی هزینه‌ها را بیمه‌گر (شرکت بیمه) پرداخت می‌کند. برای مثال، اگر درصد فرانشیز بیمه‌نامه 20 درصد و هزینه خسارت 1,000,000 تومان باشد، شما باید 200,000 تومان از آن را پرداخت کنید و بیمه‌گر 800,000 تومان باقی‌مانده را پوشش می‌دهد. فرانشیز به چه معناست؟ در دنیای بیمه، فرانشیز مفهومی نسبتاً آشناست، اما ریشه‌شناسی و کاربرد آن در این حوزه، داستانی جالب دارد. کلمۀ “Franchise” در زبان انگلیسی با تلفظ «فرنچایز» به معنی «حق امتیاز» است و در دنیای تجارت و مارکتینگ کاربرد فراوانی دارد؛ مانند حق امتیاز فروش یک برند در یک منطقۀ خاص که به فردی واگذار می‌شود. در زبان فرانسه، این کلمه به معنی «حق رای دادن» است. همچنین معنای ریشه‌ای آن در این زبان به‌صورت آزادی، معافیت، حق و امتیاز نیز تعبیر می‌شود. کاربرد فرانشیز بیمه چیست؟ در نگاه اول، فرانشیز اصلاً برای بیمه‌گزار کلمه‌ی جالبی نیست. اما نگاه عده‌ای به بیمه اشتباه است. بعضی از افراد انتظار دارند بیمه تمام خسارت‌های آن‌ها را بدون هیچ قید و شرطی پوشش دهد! این موضوع به ضرر بیمه‌گزار تمام می‌شود. شاید بهتر باشد این سوال را بپرسیم که مزایا و دلایل گرفتن فرانشیز در بیمه چیست؟ در نظر گرفتن فرانشیز در حق بیمه بیشتر به نفع شرکت‌های بیمه است. فرانشیز مانع سوءاستفاده افراد از خدمات بیمه‌ای می‌شود. زمانی که بیمه‌گزار ملزم به پرداخت سهمی از خسارت باشد، با احتیاط بیشتری از خدمات بیمه‌ استفاده خواهد کرد. با تقبل بخشی از خسارت توسط بیمه‌گزار، شرکت‌های بیمه می‌توانند حق بیمه را با نرخ پایین‌تری ارائه دهند. این امر به نفع بیمه‌گزارانی است که به دنبال بیمه‌نامه با حق بیمه مقرون‌به‌صرفه هستند. با وجود فرانشیز، برای مثال در بیمه درمان، بیمه‌گزاران برای دریافت خسارت‌های جزئی به مراکز بیمه مراجعه نمی‌کنند. این امر به کاهش هزینه‌های اداری و افزایش توانگری شرکت‌های بیمه منجر می‌شود. به‌علاوه می‌توان گفت که وجود فرانشیز، بیمه‌گزار را به احتیاط بیشتر و توجه به مقررات تشویق می‌کند. چراکه در صورت بروز حادثه، باید بخشی از خسارت را به‌طور مستقیم پرداخت کند. این امر به نفع جامعه نیز بوده و منجر به کاهش آمار تصادفات و حوادث می‌شود. در یک کلام، فرانشیز از اتلاف منابع شرکت بیمه‌ جلوگیری می‌کند. انواع فرانشیز بیمه چیست؟ فرانشیز انواع مختلفی دارد و هر کدام از آن‌ها ویژگی‌های خاص خود را دارند. آشنایی با انواع فرانشیز به شما کمک می‌کند تا در انتخاب بیمه‌نامه مناسب، تصمیم آگاهانه‌تری بگیرید. به همین دلیل، در ادامه به بررسی فرانشیز انواع بیمه ها می‌پردازیم: 1. فرانشیز ثابت چیست؟ مبلغ ثابتی به‌عنوان فرانشیز در نظر گرفته می‌شود که در همه موارد یکسان است. به‌عنوان مثال، ممکن است در بیمه‌نامه‌ای، فرانشیز یک میلیون تومان تعیین شد‌ه باشد، به این معنی که بیمه‌گزار برای هر بار استفاده از خدمات بیمه‌ای، باید یک میلیون تومان را به‌طور مستقیم پرداخت کند، حتی اگر خسارت وارده بیشتر از این مبلغ باشد. مزایا و معایب فرانشیز ثابت یکی از مزایای فرانشیز ثابت این است که حق بیمه ارزان‌تر است. به‌طور کلی، حق بیمه بیمه‌نامه‌هایی که از فرانشیز ثابت استفاده می‌کنند، پایین‌تر است. اما به این دلیل که بیمه‌گزار حتی در خسارت‌هایی با مبالغ کم، باید مبلغ ثابتی را به‌عنوان فرانشیز پرداخت کند، این نوع از بیمه‌نامه‌ها متقاضیان زیادی ندارند! 2. فرانشیز درصدی در این نوع فرانشیز، درصدی از خسارت به‌عنوان فرانشیز در نظر گرفته می‌شود که بر اساس مبلغ کل خسارت محاسبه می‌گردد. به‌عنوان مثال ممکن است در بیمه‌نامه‌ای، فرانشیز 10 درصد تعیین شد‌ه باشد، به این معنی که بیمه‌گذار باید 10 درصد از مبلغ کل خسارت را به‌طور مستقیم پرداخت کند و 90 درصد باقی‌مانده توسط بیمه پرداخت می‌شود. برای بسیاری از افراد این سوال ایجاد می‌شود که فرمول محاسبه فرانشیز بیمه چیست؟ فرانشیز بیمه فرمول ساده‌ای به‌صورت زیر دارد: مبلغ فرانشیز = (۱۰۰ ÷ درصد فرانشیز) × مبلغ کل خسارت بنابراین در این نوع فرانشیز بیمه‌گزار با خسارت‌های کم، سهم کمتری از خسارت را نیز پرداخت می‌کند و عدالت بیشتری نسبت به فرانشیز ثابت دارد. اما در مواردی که خسارت وارده زیاد باشد، ممکن است سهم بیمه‌گزار از خسارت (فرانشیز) نیز به‌طور قابل توجهی افزایش یابد. توجه داشته باشید که حق بیمه بیمه‌نامه‌هایی که از فرانشیز درصدی استفاده می‌کنند، با توجه به میزان فرانشیز انتخابی، متغیر خواهد بود. فرانشیز 10 درصد یعنی چه؟ فرانشیز 10 درصد به این معناست که شما به عنوان بیمه‌گزار باید 10 درصد از کل هزینه‌های خسارت را خودتان پرداخت کنید و باقی‌مانده را بیمه‌گر پوشش می‌دهد. برای مثال اگر هزینه خسارت 1,000,000 تومان باشد و فرانشیز بیمه‌نامه 10 درصد تعیین شده باشد، شما باید 100,000 تومان از این هزینه را خودتان بپردازید و بیمه‌گر 900,000 تومان باقی‌مانده را پرداخت می‌کند. این […]

ضریب اهرمی صندوق اهرمی یکی از مهم‌ترین پارامترهای صندوق اهرمی است که باید پیش از سرمایه‌گذاری در این نوع صندوق‌ها به آن توجه ویژه‌ای داشته باشیم. این دسته از صندوق‌های سرمایه‌گذاری امکان کسب بازدهی بیشتر از بازار را فراهم کرده‌اند و می‌توانند سودهای چشمگیری به ما بدهند، اما دقیقاً مانند شمشیر دولبه عمل می‌کنند. در صورت سرمایه‌گذاری نادرست، سرمایه‌گذاران با ضررهای هنگفتی مواجه می‌شوند! به همین دلیل قصد داریم در این مقاله از کاریزما لرنینگ، به ضریب صندوق های اهرمی و نحوه محاسبه ضریب اهرمی صندوق های اهرمی بپردازیم. با مطالعه این مقاله به درکی عمیقی از ماهیت صندوق‌های اهرمی می‌رسید. همچنین در این مقاله ضریب اهرمی صندوق اهرم را نیز بررسی خواهیم کرد. تا انتهای این مقاله با ما همراه باشید. ضریب اهرمی صندوق های اهرمی چیست؟ همان‌طور که در مقاله «صندوق اهرمی چیست؟» توضیح داده شده است، صندوق اهرمی نوعی صندوق سرمایه‌گذاری سهامی است که با استفاده از مکانیزم اهرم تلاش می‌کند سرمایه‌گذاران بتوانند حتی با پول اندک وارد سرمایه‌گذاری‌های بزرگ شوند و بهترین سود را از بازار سرمایه کسب کنند. صندوق اهرمی دارای دو نوع واحد عادی (صدور و ابطالی) و ممتاز (ETF) است: واحدهای عادی: برای سرمایه‌گذاران کم‌ریسک مناسب است. سود این واحدها معمولاً ثابت یا حداقل تضمین‌شده است. واحدهای اهرمی: برای سرمایه‌گذاران ریسک‌پذیر مناسب است. این واحدها از مابه‌التفاوت سود کل صندوق و سود تضمین‌شده واحدهای عادی استفاده می‌کنند. واحدهای عادی پول لازم برای استفاده از مکانیزم اهرم را به دارندگان واحدهای ممتاز می‌دهند. به‌عبارت دیگر، دارندگان واحدهای عادی مثل وام‌دهنده عمل می‌کنند و در ازای دریافت سود تضمین‌شد‌ه ولی محدود (30 تا 31 درصد سالانه)، این امکان را به سرمایه‌گذاران واحدهای ممتاز می‌دهند که از منایع مالی آن‌ها برای کسب بازدهی بیشتر استفاده کنند. به این ترتیب، دارندگان واحدهای ممتاز می‌توانند با مبلغی بیش از دارایی خود سرمایه‌گذاری کرده و بازدهی مضاعف کسب کنند. البته این روش سرمایه‌گذاری ریسک بالایی خواهد داشت، زیرا سهامداران ممتاز بازدهی سهامداران عادی را تضمین می‌کنند. اما سوالی که وجود دارد این است که منظور از ضریب اهرم صندوق در این نوع از صندوق سرمایه گذاری چیست؟ ضریب اهر‌می صندوق اهرم بیانگر میزان استفاده از اهرم توسط دارندگان واحدهای ممتاز هنگام سرمایه‌گذاری است. به‌عنوان نمونه، اگر ضریب یک صندوق برابر با ۲ باشد، دارندگان واحدهای ممتاز عملاً با سه برابر سرمایه اولیه خود (سرمایه اصلی به‌علاوه دو واحد اهرمی) در سود و زیان صندوق مشارکت می‌کنند. نحوه محاسبه ضریب اهرمی صندوق های اهرمی هر صندوق اهرمی، دارای سه نوع ضریب اهرمی کلاسیک، بالقوه و بالفعل است که در ادامه به معرفی و محاسبه ضریب اهرمی صندوق‌های اهرمی می‌پردازیم. ضریب اهرمی کلاسیک چیست؟ ضریب اهرمی کلاسیک از تقسیم خالص ارزش دارایی واحدهای عادی بر خالص ارزش دارایی واحدهای ممتاز به‌دست می‌آید. برای مثال اگر ارزش خالص دارایی واحدهای عادی در یک صندوق 4000 میلیارد تومان و ارزش خالص دارایی واحدهای ممتاز 2000 میلیارد تومان باشد، ضریب اهرم کلاسیک این صندوق برابر با ۲ خواهد بود. به این معنا که سرمایه‌گذار واحد ممتاز، دو برابر سرمایه خود از واحدهای عادی وام گرفته و عملاً با سه برابر سرمایه اولیه خود در بازار فعالیت می‌کند. ضریب اهرمی بالقوه چیست؟ صندوق‌های اهرمی بخش کوچکی از دارایی‌های خود را برای حفظ نقدشوندگی و مدیریت کارآمد در سپرده‌های بانکی و سایر دارایی‌ها سرمایه‌گذاری می‌کنند. در محاسبه ضـریـب اهـرمـی کلاسیک، وجوه نقد و اوراق با درآمد ثابت موجود در پرتفوی صندوق لحاظ می‌شوند. بنابراین با توجه به اینکه این دارایی‌ها ریسکی ندارند، این ضریب نمی‌تواند ملاک دقیقی برای سنجش اهرم واقعی صندوق باشد. بررسی وزن سهام در پرتفوی این صندوق‌ها می‌تواند دید دقیق‌تری از میزان اهرم‌پذیری آن‌ها ارائه دهد. در تصویر زیر می‌توانید ترکیب دارایی صندوق اهرمی کاریزما را در دوره‌های مختلف مشاهده کنید. ضریب اهرمی بالقوه دقیق‌تر نسبت «دارایی‌های ریسکی» به «سرمایه پایه» را نشان می‌دهد. برای به‌دست آورد‌ن ضر‌یب بالقوه، ضریب کلاسیک در نسبت سهامی صندوق ضرب می‌کنیم. در نظر داشته باشید که نسبت سهامی، نسبت «ارزش سهام موجود در صندوق» به «کل دارایی‌های صندوق» را نشان می‌دهد. ضریب اهرمی بالقوه = (ضریب اهرمی کلاسیک) × (نسبت سهامی) به بیان ساده‌تر، در ضریب اهرمی کلاسیک، تمام دارایی‌های صندوق (اعم از نقدینگی، اوراق قرضه و غیره) در نظر گر‌فته می‌شوند. اما در ضریب اهرمی بالقوه فقط دارایی‌های دارای ریسک (مانند سهام) مورد توجه قرار می‌گیرند. دلیل این امر آن است که اوراق قرضه و نقدینگی، ذاتاً ریسک کمتری نسبت به سهام دارند و در واقع، اهرم چندانی برای صندوق ایجاد نمی‌کنند. برای مثال فرض کنید ضـریـب اهـرمـی کلاسیک یک صندوق سرمایه‌گذاری اهرمی 2 و نسبت سهامی آن نیز 70% باشد. در این حالت، ضریب اهر‌می بالقوه صندوق برابر با 0.7 ضربدر 2 مساوی 1.4 خواهد بود. این به این معنی است که به ازای هر 100 تومان سرمایه‌گذاری شما در این صندوق، 70 تومان آن در سهام (دارایی‌های ریسکی) سرمایه‌گذاری می‌شود و 30 تومان آن به‌عنوان نقدینگی یا اوراق قرضه در صندوق باقی می‌ماند. بنابراین، صندوق می‌تواند با استفاده از 70 تومان سرمایه‌گذاری در سهام تا 140 تومان سود (یا ضرر) ایجاد کند. ضر‌یب اهر‌می بالفعل چیست؟ با توجه به اینکه برخی از صندوق‌های اهرمی موجود در بازار سرمایه، دارای حباب قیمتی بوده و با قیمتی بالاتر از ارزش ذاتی خود معامله می‌شوند، برای لحاظ کر‌دن حباب در محاسبه ضریب اهرم صندوق های اهرمی و به‌دست آور‌دن ضریب اهر‌می بالفعل، باید «ضـر‌یـب اهـر‌‌مـی بالقوه» را در «یک منهای درصد حباب صندوق» ضرب کرد. ضریب اهرمی بالفعل = (درصد حباب صندوق – 1) × (ضر‌یب اهر‌‌می بالقوه) حباب صندوق های اهرمی چیست؟ حباب صندوق‌های اهرمی به وضعیتی گفته می‌شود که قیمت واحدهای سرمایه‌گذاری صندوق (به‌ویژه واحدهای ممتاز) در بازار از ارزش ذاتی یا خالص ارزش دارایی‌های (NAV) آن فاصله قابل توجهی پیدا کند. این فاصله می‌تواند به‌صورت قیمت بالاتر از ارزش واقعی (حباب مثبت) یا قیمت پایین‌تر از ارزش واقعی (حباب منفی) ظاهر شود. دلایل ایجاد حباب در صندوق‌های اهرم: تقاضای بالا برای واحدهای ممتاز: اگر سرمایه‌گذاران به دلیل سود بالای احتمالی، تقاضای زیادی برای خرید واحدهای ممتاز داشته باشند، ممکن است قیمت این واحدها از NAV واقعی آن‌ها بالاتر برود. نوسانات بازار سهام: در شرایطی که بازار سهام با نوسانات شدید روبه‌رو باشد، ارزش ذاتی واحدهای صندوق ممکن است با تاخیر به تغییرات قیمت سهام […]