چگونه ارز دیجیتال بخریم؟ اگر شما هم به جمع مشتاقان دنیای نوظهور رمزارزها پیوسته‌اید و تمایل دارید ارز دیجیتال خریداری کنید، در این مقاله همراه ما باشید تا گام به گام نحوه خرید ارزهای دیجیتال را به شما آموزش دهیم. درست است که این بازار نوپا با تنوع گسترده‌ای از دارایی‌ها و پلتفرم‌های معاملاتی روبه‌رو است، اما انتخاب مسیر درست و ایمن برای خرید ارز دیجیتال گاهی می‌تواند چالش‌برانگیز باشد. نگران نباشید! در این مطلب از کاریزما لرنینگ به شما خواهیم گفت که چگونه ارزهای دیجیتال را به امن‌ترین و ساده‌ترین روش ممکن خریداری کنید. مهمترین مسئله‌ای که باید به آن توجه کنیم این است که ما به عنوان کاربران ایرانی در چه شرایطی قرار داریم، چه محدودیت‌هایی داریم و چه گزینه‌هایی پیش روی ما هستند. چگونه ارز دیجیتال بخریم و بفروشیم؟ نحوه خرید ارزهای دیجیتال به این صورت است که شما ابتدا باید به یک صرافی رمزارز مراجعه کنید و مبلغ مد نظر خود را به کیف پول ریالی صرافی واریز کنید. سپس رمزارز مد نظر خود را انتخاب و آن را خریداری کنید. ارز دیجیتالی که خریداری کرده‌اید در کیف پول صرافی نگهداری می‌شود و هر زمان که بخواهید می‌توانید به آن دسترسی داشته باشید. برای امنیت بیشتر می‌توانید ارزهای دیجیتال خود را به کیف پول اختصاصی خود انتقال دهید. در ادامه‌ی این مطلب، تمام این موارد را کامل توضیح می‌دهیم. اما قبل از هر چیزی به یک سوال پاسخ دهیم: «چرا باید ارز دیجیتال بخریم؟» چرا باید در بازار کریپتو سرمایه‌گذاری کنیم؟ برای خرید ارزهای دیجیتال دلایل مختلفی می‌توان عنوان کرد. دنیا به سرعت در حال تغییر و پیشرفت است و اگر نخواهیم با این تغییرات همراه شویم و آن‌ها را یاد بگیریم، دیر یا زود با چالش‌های جدی مواجه خواهیم شد. سه دلیل بسیار مهم برای خرید و سرمایه‌گذاری در ارزهای دیجیتال: پتانسیل رشد بالای این بازار بازار کریپتو یک بازار جوان و پویا است که با استقبال فوق‌العاده‌ای در سراسر دنیا مواجه شده است. چهره‌های سرشناس و شرکت‌های مطرح مانند تسلا، کریپتو را به رسمیت شناخته‌اند و هر روز شاهد معرفی پروژه‌های جدید در این حوزه هستیم. بازار کریپتو شاید 10 درصد از مسیر خود را پیموده است. بسیاری باور دارند ارزهای دیجیتال نسل آینده پول هستند. بنابراین می‌توان آینده‌ای روشن و پر از فرصت‌های ناب را برای ارزهای دیجیتال متصور شد. حذف واسطه‌ها از تراکنش‌ها یکی از مهمترین اثرات ظهور رمزارزها، تسهیل تراکنش‌ها و حذف واسطه‌ها بود. بدین ترتیب افراد می‌توانند به راحتی به صورت مستقیم با یکدیگر معامله کنند و کارمزدهای کمتری بپردازند. کارمزد نهایتاً محدود به پرداخت هزینه‌ی انجام تراکنش در شبکه است حفظ حریم خصوصی ارزهای دیجیتال باعث شدند امنیت و حریم خصوصی کاربران ارتقاء یابد. تمرکز از روی تراکنش‌ها برداشته شد؛ به این معنی که تراکنش‌ها در شبکه‌ای انجام می‌شوند که تحت اختیار هیچ کشور یا دولت خاصی نیست و در سرتاسر جهان گسترده شده است. هویت کاربران به آسانی فاش نمی‌شود و اطلاعات محرمانه می‌مانند. برای صرفه‌جویی در زمان و جلوگیری از پرت شدن حواس‌ها، توصیه می‌کنیم مطلب زیر را بخوانید تا به فواید استفاده از ارزهای دیجیتال بیشتر ایمان بیاورید! اما برگردیم به اصل مطلب و این سوال که چگونه می‌توانیم ارز دیجیتال بخریم؟ از کجا ارز دیجیتال بخریم؟ اجازه دهید موضوع را به دو بخش تقسیم کنیم. اول اینکه از کجا باید ارز دیجیتال خریداری کنیم و مورد مهمتر چگونه ارز دیجیتال بخریم. ابتدا باید شرایط را بومی‌سازی کنیم! ما در ایران زندگی می‌کنیم و قطعاً محدودیت‌هایی برای فعالیت در بازارهای مالی جهانی داریم. البته، جای نگرانی نیست! در ایران هم می‌توانیم به راحتی ارز دیجیتال بخریم، اما با روش درست که در ادامه توضیح خواهیم داد. خرید ارزهای دیجیتال از طریق صرافی‌ها میسر است. صرافی پلتفرمی است که به شما امکان خرید و فروش ارزهای دیجیتال را می‌دهد. صرافی‌های کریپتو به‌جای ارزهای فیات مانند دلار یا یورو، با ارزهای دیجیتال مانند بیت‌کوین، اتریوم و تتر با شما معامله می‌کنند. چگونه از صرافی ارز دیجیتال بخریم؟ برای خرید ارزهای دیجیتال از صرافی‌ها مراحل زیر را باید طی کنید: انتخاب صرافی ارز دیجیتال معتبر ایجاد حساب کاربری در صرافی احراز هویت در صرافی شارژ حساب با پول نقد یا ارز فیات انتخاب ارز دیجیتال مورد نظر ثبت سفارش خرید تأیید و نهایی کردن سفارش به ترتیب هر یک از مراحل را با هم بررسی خواهیم کرد. 1. انتخاب یک صرافی رمزارز معتبر اولین گام برای خرید ارزهای دیجیتال، پیدا کردن یک صرافی معتبر است. برای اطمینان از معتبر بودن یک صرافی ارز دیجیتال، می‌توانیم چند معیار را مد نظر قرار دهیم. مجوزهای صرافی اعتبار صرافی وب‌سایت و خدمات صرافی حجم معاملات صرافی در حال حاضر صرافی‌هایی مانند نوبیتکس با داشتن اعتبار و مجوزهای لازم در ایران قانونی فعالیت می‌کنند. 2. ثبت‌نام و احراز هویت در صرافی گام دوم این است که در صرافی ثبت‌نام کنیم و احراز هویت را انجام دهیم. در تمام صرافی‌ها، داخلی یا خارجی، به منظور جلوگیری از پول‌شویی و سایر تخلفات، احراز هویت اجباری و یک فرآیند چندمرحله‌ای کامل است که هر شخص باید آن را انجام دهد. در صورتی که احراز هویت نشوید، امکان برداشت دارایی‌های خود را نخواهید داشت! احراز هویت معمولاً در چند سطح انجام می‌شود و هرچه سطوح احراز هویت بالاتر می‌رود، محدودیت‌ها کمتر می‌شوند و دست شما برای خرید و فروش ارزهای دیجتال بازتر است. 3. شارژ حساب و انتخاب رمزارز شارژ حساب به راحتی از طریق کارت‌ها و درگاه‌های بانکی قابل انجام است. شما باید ابتدا ریال به حساب صرافی واریز کنید. برای مثال، 50 میلیون ریال یا 5 میلیون تومان به حساب صرافی واریز می‌کنید. سپس، می‌توانید ریال را به تتر یا هر نوع ارز دیجیتال دیگری تبدیل کنید. معمولاً افراد ریال را به تتر تبدیل می‌کنند و بر اساس تتر معاملات خود را در صرافی انجام می‌دهند یا سایر ارزهای دیجیتال مانند اتریوم را خریداری می‌کنند. پیش از خرید یک ارز دیجیتال، باید مطمئن شوید آیا صرافی مد نظر شما آن ارز را در لیست دارایی‌های خود دارد و ارائه می‌دهد یا خیر. تمام صرافی‌ها ارزهای دیجیتال برتر مانند بیت‌کوین، اتریوم، تتر، سولانا، کاردانو و … را ارائه می‌دهند، اما تمام صرافی‌ها لزوماً رمزارز دی‌وای دی‌ایکس (DYDX) را ندارند! 4. نهایی شدن خرید رمزارز بعد […]

تفاوت فارکس و ارز دیجیتال از آن دسته سوال‌‌هایی است که هیچوقت نمی‌توان پاسخ نهایی آن را پیدا کرد! دلیل این موضوع هم به ماهیت هر دو بازار و البته تفاوت ترید در فارکس و ارز دیجیتال برمی‌گردد. فارکس و کریپتو هر دو از محبوب‌ترین بازارها هستند. معامله‌گرها نیز در طرف دیگر ماجرا به دنبال کسب سود حداکثری، همواره فرصت‌های جدید را برای ترید یا سرمایه‌گذاری جستجو می‌کنند. اگر شما هم گذری حتی کوتاه به فارکس یا رمزارزها در گذشته داشته‌اید حتماً از خود پرسیده‌اید که کدام بازار بهتر است؟ در این مطلب از کاریزما لرنینک قصد داریم از جنبه‌های مختلف این سوال که فارکس بهتر است یا ارز دیجیتال را بررسی کنیم و البته نتیجه‌گیری خواهیم داشت، اما هرگز نمی‌شود با قطعیت نظر داد! تفاوت فارکس و ارز دیجیتال چیست؟ برای درک تفاوت بازار فارکس با ارز دیجیتال، ابتدا باید کمی با این دو بازار آشنا شویم و ویژگی‌های هر بازار را بهتر بشناسیم. فارکس یکی از قدیمی‌ترین بازارها است، در حالی که عمر بازار ارز دیجیتال به زحمت به 15 سال می‌رسد! اما توانسته به‌خوبی قدرت خود را به فارکس و فارکس‌بازها نشان دهد. بیایید ابتدا بهتر این دو بازار را بشناسیم. سپس فرق ارز دیجیتال و فارکس را متوجه خواهیم شد. بازار فارکس (Forex) چیست؟ به رسم سن و سال ابتدا سراغ پیشکسوت‌ها می‌رویم. فارکس یا بازار تبادل ارزهای خارجی (Foreign Exchange)، بزرگترین بازار مالی در جهان است. این بازار به‌صورت میانگین روزانه دارای حجم معاملات 6 تریلیون دلار است! پنج روز در هفته از دوشنبه تا جمعه، 24 ساعته می‌توانید در این بازار ترید کنید. این بازار بر تبادل ارز کشورهای مختلف با بکدیگر بنا شده است و شما می‌توانید ارز یک کشور مانند دلار آمریکا را در برابر ین ژاپن (USD/JPY) معامله کنید که اصطلاحاً به آن جفت‌ارز می‌گویند. فارکس یک بازار دوطرفه است؛ به این معنی که هم از معاملات خرید (Buy) و هم از معاملات فروش استقراضی (Short) می‌توانید سود کسب کنید. در فارکس شما مالک دارایی نمی‌شوید؛ یعنی برای مثال اگر روی جفت‌ارز یورو به دلار آمریکا (EUR/USD) معامله کنید، یورو یا دلار فیزیکی به شما داده نمی‌شود، بلکه شما تحلیل خود را به میان می‌آورید و بر اساس آن معاملات خود را پیش می‌برید. بازار فارکس دارای قوانین مشخصی است و در بیشتر کشورها توسط سازمان مشخصی مانند بانک مرکزی یا کمیسیون بورس و اوراق بهادار اداره می‌شود. دسترسی به بازار فارکس از طریق کارگزاری‌ها که به آن‌ها بروکر (Broker) می‌گویند، امکان‌پذیر است. مزایای بازار فارکس نقدینگی بالا و دسترسی 24 ساعته به این بازار ثبات بیشتر بازار فارکس نسبت به کریپتو امکان استفاده از اهرم در معاملات دارای احراز هویت و کاهش ریسک کلاهبرداری نظارت سازمان‌های ناظر (رگولاتوری) بر عملکرد بروکرها معایب بازار فارکس وضع مالیات بر درآمد از فارکس در بعضی از کشورها هزینه‌های بالای معاملات در بعضی از ساعات و روزها اثرگذاری تصمیمات سیاسی و اقتصادی بر این بازار ریسک بالای از دست دادن سرمایه در استفاده از اهرم بالا مشکلات مربوط به تحریم ایرانی‌ها توسط بروکرهای فارکس تقریباً مقداری با فارکس آشنا شدیم. اکنون نوبت کریپتوی تازه‌وارد است. کریپتو کارنسی یا ارز دیجیتال چیست؟ لغت کریپتوکارنسی (Cryptocurrency) به معنی ارز رمزنگاری‌شده یا همان رمزارز است. اگر می‌خواهید در خصوص رمزنگاری ارزهای دیجیتال بیشتر مطالعه کنید، توصیه می‌کنیم مقاله زیر را بخوانید. در این مطلب، رمزنگاری ارزهای دیجیتال با مثال بیت‌کوین کامل توضیح داده شده است. رمزارزها نسل جدید پول به حساب می‌آیند. بلاکچین بستر ارزهای دیجیتال است. اگر بخواهیم بلاکچین را به زبان ساده تعریف کنیم، باید بگوییم شبکه‌ای متشکل از بلوک‌های به‌هم‌پیوسته که تمام تراکنش‌ها و اتفاقات در این بلوک‌ها به ترتیب ثبت می‌شوند و امکان دستکاری و تغییر در آن‌ها وجود ندارد. بنابراین در بازار کریپتو، تقلب و کلاهبرداری تا حد امکان حذف شده است. رمزارزها نمود فیزیکی ندارند و عرضۀ آن‌ها محدود است و بسیار از آن‌ها ضد تورم هستند؛ یعنی برای مثال نمی‌‌توان نامحدود بیت‌کوین تولید کرد. معاملات کریپتو شامل خرید و فروش ارزهای دیجیتال مانند بیت‌کوین، اتریوم، سولانا و … می‌شود. این رمزارزها مستقل و غیرمتمرکز هستند و هیچ نهادی مانند بانک مرکزی کنترل کامل اتریوم، بیت‌کوین یا ارزهای دیجیتال دیگر را در اختیار ندارد! ارزش ارزهای دیجیتال بر اساس میزان عرضه و تقاضا تعیین و رمزارزها در صرافی‌ها معامله می‌شوند. کارمزد معاملات ارزهای دیجیتال نسبتاً کم است و به دلیل نوسانات بالای بازار کریپتو، فرصت‌های قابل توجهی جهت کسب سود برای معامله‌گران باتجربه در این بازار وجود دارد. اما معامله‌گران تازه‌وارد ممکن است دچار چالش‌ها و ضررهای جدی شوند. مزایای بازار ارز دیجیتال بازار ارزهای دیجیتال بستر بسیار مناسبی برای سرمایه‌گذاری بلندمدت است. حریم خصوصی در بازار کریپتو به خوبی حفظ می‌شود و دارایی افراد تنها در اختیار خودشان است. تنوع دارایی‌ها در این بازار بسیار زیاد است و در عین سرمایه‌گذاری فرصت‌های ترید نیز وجود دارند. واسطه‌ها (بانک‌ها، موسسات مالی و …) حذف شده‌اند و تراکنش‌ها بین دو طرف مستقیم انجام می‌شوند. تراکنش‌ها غیرقابل دستکاری هستند و شفافیت در این بازار حرف اول را می‌زند. معایب بازار ارز دیجیتال بازار کریپتو بسیار جوان است و هنوز به مرحله‌ی ثبات کامل نرسیده است. گاهی انتشار بعضی اخبار تاثیر بسیار زیادی بر این بازار و افزایش یا کاهش قیمت ارزهای دیجیتال دارد. از آنجایی که این بازار غیرمتمرکز است، شاهد استفاده از رمزارزها برای فعالیت‌های مجرمانه هستیم. کار با رمزارزها گاهی پیچیده است و نیاز به دقت و تمرکز دارد و ممکن است دارایی از دست برود! هنوز قوانین جامعی در خصوص رمزارزها در بیشتر کشورهای دنیا وضع نشده است. مقایسه کریپتو و فارکس نقاط مثبت نقاط ضعف بازار فارکس امکان استفاده از اهرم معاملاتی تحریم معامله‌گرهای ایرانی نظارت سازمان‌های ناظر وضع مالیات بر فارکس ثبات و نقدینگی بسیار بالا کارمزدهای بالا در بعضی ساعات بازار کریپتو جایگزین بهتر پول سنتی تاثیر زیاد اخبار بر رمزارزها حذف واسطه‌ها (بانک و …) نبود قوانین جامع در این حوزه ارتقاء امنیت و حریم خصوصی فعالیت‌های مجرمانه  اگر با این دو بازار آشنا نبودید، تا اینجای مطلب تقریباً ماهیت بازارهای فارکس و ارزهای دیجیتال را درک کرده‌اید. اکنون زمان آن رسیده که تفاوت بین بازار فارکس و ارز دیجیتال را دقیق‌تر بررسی کنیم. تفاوت بازار فارکس و ارز دیجیتال برای بررسی تفاوت فارکس و […]

بازده حقوق صاحبان سهام (ROE) یک شاخص بسیار مهم اما کمی ناشناخته در تحلیل بنیادی است که با استفاده از آن می‌توان سودآوری یک شرکت را با شرکت‌های دیگر مقایسه کرد. شاخص ROE، عملکرد یک شرکت را نشان می‌دهد و تحلیلگرها از این شاخص در ارزش گذاری سهام استفاده می‌کنند. شاخص ROE (Return On Equity) یک نسبت مالی است؛ یعنی با استفاده از اطلاعات موجود در صورت‌های مالی شرکت‌ها مانند صورت سود و زیان، ترازنامه و … می‌توانیم نسبت مالی بازده حقوق صاحبان سهام را به راحتی محاسبه کنیم. در این مطلب از کاریزما لرنینگ می‌خواهیم مفهوم بازدهی حقوق صاحبان سهام را موشکافی کنیم. ROE در عین سادگی، یکی از مهمترین شاخص‌ها است. بنابراین اگر می‌خواهید ارزش ذاتی یک سهم را پیدا کنید، قطعاً به این شاخص نیاز خواهید داشت. بازده حقوق صاحبان سهام چیست؟ بازده حقوق صاحبان سهام یک شاخص عملکردی است و نشان می‌دهد مدیریت یک شرکت چقدر توانسته در طول یک سال درآمد خالص برای سهامداران آن شرکت ایجاد کند. این شاخص معیاری برای سنجش سودآوری و کارایی یک شرکت است و به ما می‌گوید سود حاصل از مبالغ سرمایه‌گذاری‌شده در یک شرکت چقدر است. معادل بازده حقوق صاحبان سهام به انگلیسی می‌شود “Return On Equity” که در اینجا “Return” به معنی بازده و “Equity” به معنی حقوق صاحبان سهام است که به آن حقوق مالکانه نیز گفته می‌شود. شما به عنوان سهامدار بخشی از دارایی خود را در یک شرکت سرمایه‌گذاری می‌کنید. این حق طبیعی شماست که بدانید مدیران شرکت در ازای مبالغ سرمایه‌گذاری‌شده چه دستاوردی در طول یک سال داشته‌اند. با نگاهی به نرخ بازده حقوق صاحبان سهام می‌توانید ضرب‌آهنگ و سرعت افزایش یا کاهش ارزش یک شرکت را متوجه شوید. بد نیست یک اصطلاح را با هم مرور کنیم … حقوق صاحبان سهام یا حقوق مالکانه چیست؟ حقوق صاحبان سهام یعنی چه میزان از ارزش یک شرکت به شما، به عنوان یک شخص حقیقی یا حقوقی، تعلق دارد. اگر یک شرکت منحل شود، ابتدا تمام بدهی‌ها از دارایی‌های شرکت کسر می‌شوند. سپس حقوق صاحبان سهام از باقی‌مانده‌ی دارایی‌ها شرکت، بر اساس میزان سهامی که هر سهامدار دارد، به آن‌ها پرداخت می‌شود. بازده حقوق صاحبان سهام چگونه محاسبه می‌شود؟ برای محاسبه بازده حقوق صاحبان سهم، کافیست درآمد یا همان سود خالص یک شرکت را بر مجموع حقوق صاحبان سهام تقسیم کنیم. این اطلاعات را می‌توانید در سایت کدال و در صورت‌های مالی شرکت‌ها به آسانی پیدا کنید. قبل از بیان روش محاسبه بازده حقوق صاحبان سهم، به چند نکته توجه داشته باشید: بازده حقوق صاحبان سهام همیشه به صورت درصدی بیان می‌شود. بنابراین، عددی که از فرمول به‌دست می‌آید را در 100 ضرب می‌کنیم. عددی که به‌دست می‌آید، به تنهایی معنی خاصی ندارد؛ بلکه باید نسبت بازده حقوق صاحبان سهام دو یا چند شرکت را با یکدیگر مقایسه کنیم. برای استخراج اطلاعات از صورت‌های مالی و قرار دادن آن‌ها در فرمول، بهتر است از صورت‌های مالی یکساله شرکت‌ها استفاده کنید. فرمول محاسبه نرخ بازده حقوق صاحبان سهام برای بدست آوردن بازده حقوق صاحبان سهم از فرمول زیر استفاده می‌کنیم: در این فرمول، درآمد خالص شرکت برای یک سال کامل مالی در نظر گرفته می‌شود و قبل از پرداخت سود سهام به سهامداران عادی و بعد از پرداخت سود سهام به سهامداران ممتاز محاسبه می‌شود. همچنین در مجموع حقوق صاحبان سهام، سهام ممتاز لحاظ نمی‌شود. اگر نمی‌دانید سهام ممتاز چیست و با انواع سهام آشنایی ندارید، توصیه می‌کنیم مقاله‌ی زیر را مطالعه کنید: نکته‌ی جالب این فرمول این است که در مخرج، حقوق صاحبان سهام را داریم. همانطور که کمی قبل‌تر گفتیم، حقوق صاحبان سهام یعنی بدهی‌های یک شرکت را از دارایی‌ها کسر کنیم و باقی‌مانده‌ی دارایی‌ها به نسبت بین سهامداران تقسیم خواهد شد. بنابراین، فرمول بالا می‌توانیم به صورت زیر بازنویسی کنیم: به شاخص ROE، بازده دارایی خالص (Return On Net Assets) نیز گفته می‌شود. مثالی از محاسبه بازده حقوق صاحبان سهام در این مثال می‌خواهیم بازده حقوق صاحبان سهم را برای سهم «وسفارس» محاسبه کنیم. برای این کار به صورت‌های مالی 12 ماهه شرکت سرمايه گذاري استان فارس نیاز داریم. وارد سایت کدال می‌شویم و نماد وسفارس و سپس صورت‌های مالی این شرکت را برای دورۀ یک ساله جستجو می‌کنیم. ابتدا سراغ ترازنامه می‌رویم. همانطور که در ترازنامه (تصاویر زیر) مشاهده می‌کنید، جمع حقوق صاحبان سهام برابر است با ۲۹۶,۰۳۲,۳۵۶ میلیون ریال. سپس صورت سود و زیان را بررسی می‌کنیم. سود (زیان) خالص این شرکت برابر است با ۳۲,۰۵۹,۸۴۷ میلیون ریال. این دو عدد را در فرمول قرار می‌دهیم. عدد ۳۲,۰۵۹,۸۴۷ را بر ۲۹۶,۰۳۲,۳۵۶ تقسیم می‌کنیم. حاصل برابر است با 0.108 که آن را در 100 ضرب می‌کنیم. نرخ بازده حقوق صاحبان سهام برای سهم وسفارس برابر است با 10.8 یا به عبارتی 11 درصد. سه نکته مهم هنگام محاسبه بازده حقوق صاحبان سهام هنگام بازده حقوق صاحبان سهم، به نکات زیر توجه کنید: اگر شرکتی رشد بالایی داشته باشد، می‌توان انتظار داشت شاخص ROE عدد بالایی را نشان دهد و این موضوع طبیعی است. اگر می‌‌خواهید روند رشد یک شرکت را برسی کنید تا بتوانید آینده‌ی آن شرکت را به‌خوبی پیش‌بینی کنید، می‌توانید ROE آن شرکت را در 5 تا 10 سال گذشته بررسی و نتیجه‌گیری کنید. بازده حقوق صاحبان سهم بر اساس گزارشات سالانه شرکت‌ها بررسی می‌شود. در طی دورۀ یک ساله ممکن است سهام جدید منتشر و عرضه شود. در این صورت در محاسبات باید از میانگین وزنی تعداد سهام در طول سال گذشته استفاده شود. تحلیل بازده حقوق صاحبان سهام با مثالی که زدیم شروع کنیم. 11 درصد چه معنایی دارد؟ این عدد یعنی مدیران این شرکت توانسته‌اند در سال گذشته به ازای سرمایه‌هایی که سهامداران آورده‌اند، 11 درصد سود بسازند. به‌طور کلی هرچه این عدد بیشتر باشد، بهتر است و به این معنی است که مدیران یک شرکت توانسته‌اند بدون نیاز به سرمایه‌ی بالا، سود خوبی بسازند و شرکت رو به پیشرفت است. البته در تعریف بازده حقوق صاحبان سهام اشاره کردیم که محاسبه این شاخص برای یک شرکت ما را به جایی نمی‌رساند و بازده حقوق صاحبان سهام در مقایسه عملکرد شرکت‌ها با یکدیگر خود را نشان می‌دهد. تا اینجا با مفهوم بازده حقوق صاحبان سهام آشنا شدیم و مثال زدیم. بیایید کمی حرفه‌ای به قضیه نگاه […]

کسب درآمد از ارزهای دیجیتال این روزها به اصلی‌ترین دغدغه‌های بسیاری از افراد در تمام دنیا تبدیل شده است. دلیل این موضوع را می‌توان در چند مورد جستجو کرد؛ شرایط بد اقتصادی در بعضی از کشور، سابقه‌ی رشدها و سودهای عجیب و غریب در بازار کریپتو، پتانسیل بالای این بازار و … همگی باعث شده‌اند بسیاری از افراد به کسب درآمد از ترید ارز دیجیتال روی آورند. در دنیای پرشور و هیجان ارزهای دیجیتال، راه‌های مختلفی برای کسب درآمد وجود دارد. فرقی نمی‌کند که یک سرمایه‌گذار باتجربه باشید یا یک مبتدی مشتاق؛ قطعاً فرصتی برای شما وجود دارد که از این بازار نوظهور سود ببرید. در این مقاله از کاریزما لرنینگ به بررسی راه‌های مختلف کسب درآمد از ارز دیجیتال می‌پردازیم و مزایا، معایب و ریسک‌های هر روش را شرح می‌دهیم. راه‌های کسب درآمد از ارز دیجیتال کریپتو فراتر از خرید و فروش بیت‌کوین است! روش‌های مختلفی برای کسب درآمد از ارز دیجیتال وجود دارد که شاید حتی اسم آن‌ها را هم نشنیده باشید! هر روش مزایا و معایب خود را دارد. در ادامه مهمترین روش‌های کسب درآمد را بررسی خواهیم کرد. اما قبل از هر چیزی بیان یک نکته بسیار ضروری است. نحوه کسب درآمد از ارز دیجیتال کاملاً به شما بستگی دارد. به بیان ساده‌تر، این شما هستید که ابتدا باید خود و خواسته‌های را بشناسید و سپس به کسب درآمد از این بازار فکر کنید.‌ در بازار کریپتو، از راه‌های مختلفی می‌توان کسب درآمد نمود؛ این راه‌ها گاهی درآمد روزانه به شما می‌دهند و گاهی باید سال‌ها صبر کنید تا به درآمد کریپتویی برسید! پس مهم است بدانید چه می‌خواهید. آیا می‌توانید مدت بسیار زیادی صبر کنید؟! یا اینکه انتظار دارید در انتهای روز سود شما در جیب شما باشد؟! بعد از پرسش به این پاسخ می‌توانید وارد دنیای ارزهای دیجیتال شوید و به روش‌های کسب درآمد از ارز دیجیتال فکر کنید. حال بیایید با هم یاد بگیریم از چه روش‌هایی می‌توان در این اقیانوس ماهی گرفت. آموزش کسب درآمد از ارزهای دیجیتال کسب درآمد در بازار کریپتوکارنسی محدود به یک یا دو روش نیست. از طرفی هر روش مزایا و معایبی دارد و برای گروه خاصی از افراد مناسب است. در ادامه، روش‌های مختلف کسب درآمد را بررسی و در انتها بهترین روش کسب درآمد از ارز دیجیتال را معرفی خواهیم کرد. در ادامه مطلب با بعضی اصطلاحات ارز دیجیتال نیز آشنا خواهیم شد. توجه داشته باشید این مطلب بیشتر تجربه و کمتر سلیقه نویسنده است و هیچ الزامی برای درست بودن آنچه در این مطلب ذکر می‌شود، وجود ندارد! 1. ترید یا کسب درآمد روزانه از ارز دیجیتال خرید و فروش ارزهای دیجیتال (Cryptocurrency Trading) یا نوسان‌گیری در صرافی‌ها به‌صورت آنلاین مثل بایننس، نوبیتکس و … یکی از رایج‌ترین روش‌های کسب درآمد از ارز دیجیتال است. تریدرها با استفاده از علم تحلیل تکنیکال و فاندامنتال در کنار استراتژی‌های معاملاتی و مدیریت سرمایه، به پیش‌بینی نوسانات قیمت می‌پردازند. اساس کار بر این است که یک ارز دیجیتال، برای مثال سولانا (SOLANA) را در یک قیمت بخریم و در قیمت بالاتر بفروشیم. یا بالعکس از فروش استقراضی کمک بگیریم و از ریزش بازار سود به‌دست آوریم. برای آشنایی با خرید و فروش ارزهای دیجیتال، می‌توانید به مقاله‌ی «چگونه ارز دیجیتال بخریم؟» مراجعه کنید. ترید کردن مزایا و معایب خاص خود را دارد. عده‌ای باور دارند کسب درآمد از خرید و فروش ارز دیجیتال ممکن نیست؛ در حالی که عده‌ای دیگر ترید را یکی از بهترین روش‌های برای کسب درآمد در بازارهای می‌دانند. مزایای ترید ارزهای دیجیتال پتانسیل کسب سود بالا در کوتاه‌مدت کنترل کامل بر معاملات نیاز به سرمایۀ کم برای شروع معایب ترید ارزهای دیجیتال ریسک بالای نوسانات بازار کریپتو نیاز به دانش و مهارت تحلیلی درگیر بودن با استرس و اضطراب به‌طور کلی، ترید مقوله‌ای است که نیاز به دانش و تخصص دارد و هر کسی نمی‌تواند تریدر باشد. بعضی از افراد روحیه‌ی حضور در بازارهای مالی به‌عنوان تریدر را ندارند. معمولاً توصیه می‌شود این افراد به سرمایه‌گذاری‌های بلندمدت روی بیاورند. 2. هولد یا سرمایه‌گذاری بلندمدت در کریپتو این روش یکی از ساده‌ترین استراتژی‌های کسب درآمد از ارز دیجیتال محسوب می‌شود. سرمایه‌گذاری در کریپتو شبیه به داستان ملک در ایران است. در گذشته بسیاری از افراد اقدام به خرید زمین و ملک می‌کردند، به این امید که در سال‌های دور بتوانند سود خوبی از این سرمایه‌گذاری بلندمدت کسب کنند. در این روش، شما ارزهای دیجیتال را خریداری می‌کنید و برای مدت طولانی در کیف پول خود نگه می‌دارید. طبق معیارهای مختلف، کارشناسان و مردم عادی بسیار به آینده‌ی ارزهای دیجیتال امیدوار هستند و دائماً پیش‌بینی‌هایی از رشدهای چند برابر بیت‌کوین و سایر رمزارزها در آینده به گوش می‌رسد. برای هولد کردن ارزهای دیجیتال، کافیست یک کیف پول یا ولت (Wallet) سخت‌افزاری تهیه کنید و دارایی‌های ارز دیجیتال خود را به آن منتقل کنید. معمولاً هولدرها (HODLers) سرمایه‌ی قابل توجهی را به خرید و هولد ارزهای دیجیتال اختصاص می‌دهند و دیدگاه بسیار بلندمدت دارند. مزایای هولد ارزهای دیجیتال ریسک پایین در مقایسه با سایر روش‌ها عدم نیاز به دانش و مهارت بالا مناسب برای سرمایه‌گذاری بلندمدت معایب هولد ارزهای دیجیتال پتانسیل سود کم در کوتاه‌مدت عدم امکان کنترل نوسانات قیمت نیاز به صبر و سرمایه‌ی زیاد این استراتژی نیازمند صبر و اعتماد به رشد بلندمدت بازار کریپتو است و معمولاً از نوسانات کوتاه‌مدت چشم‌پوشی می‌کند. هولد کردن می‌تواند به کاهش استرس ناشی از معاملات روزانه و نوسانات بازار کمک کند. برای موفقیت در این روش، انتخاب ارزهای دیجیتال معتبر و دارای پشتوانه قوی اهمیت بسیار زیادی دارد. 3. استیکینگ ارزهای دیجیتال استیکینگ (Staking) یکی از روش‌های کسب درآمد از ارزهای دیجیتال است که شامل نگهداری یک مقدار مشخص از یک ارز دیجیتال در کیف پول به منظور پشتیبانی از عملیات شبکه بلاکچین است. این فرآیند معمولاً در بلاکچین‌هایی که از الگوریتم اجماع اثبات سهام (Proof of Stake) استفاده می‌کنند، انجام می‌شود. در استیکینگ، کاربران ارزهای دیجیتال خود را در اختیار شبکه قرار می‌دهند و در ازای این اقدام، پاداش‌هایی به‌صورت توکن‌های جدید دریافت می‌کنند. این پاداش‌ها می‌تواند شامل درصدی از کارمزد تراکنش‌ها یا توکن‌های تازه‌استخراج‌شده باشد. استیکینگ به افزایش امنیت و کارایی شبکه کمک می‌کند، زیرا اِستیکرها (افرادی که ارزهای خود را استیک می‌کنند) ترغیب […]

بازار اختیار معامله یا همان آپشن (Options) یکی از انواع اوراق مشتقه و بازاری پر از فرصت‌های معاملاتی است که علیرغم جذابیت‌های فراوان کمی ناشناس مانده است! با این حال، آن‌هایی که در بازار اختیار معامله فعالیت می‌کنند، به‌خوبی ارزش این بازار و موقعیت‌های جذاب آن را می‌دانند. در این مقاله می‌خواهیم در مورد استراتژی های اختیار معامله کاریزما صحبت کنیم. در حال حاضر، معامله‌گران آپشن در ایران با چالش بزرگی روبه‌رو هستند؛ عدم همکاری کارگزاری‌ها! کارگزاری‌ها معمولاً به دلایلی مانند ریسک موجود در معاملات آپشن، خصوصاً سمت فروش، به‌طور پیش‌فرض اجازه‌ی معاملات آپشن و اجرای استراتژی را نمی‌دهند. در صورت نیاز، شما بایستی درخواست خود را مبنی بر فعال شدن قابلیت معاملات آپشن به کارگزاری ارائه دهید؛ با این حال ممکن است کارگزاری باز هم اجازه‌ی انجام یک سری معاملات و اجرای استراتژی‌های مختلف را به شما ندهد یا محدودیتی برای شما قائل شود، مانند اینکه برای اجرای استراتژی‌های مختلف بایستی پورتفویی به ارزش یک میلیارد تومان داشته باشید! طبیعتاً هر معامله‌گری نمی‌تواند با این شرایط کنار بیاید … اما خبر خوب این است که کارگزاری کاریزما تمام مشکلات را برای شما حل کرده است! تا انتهای این مطلب همراه ما باشید تا کاریزما لرنینگ شما را با استراتژی های اختیار معامله فعال در کاریزما شگفت‌زده کند! پیش از هر چیز، ذکر این نکته ضروری است که برای انجام معامله در بازار آپشن نیاز به دریافت کد آپشن دارید. برای دریافت کد آپشن روی دکمۀ زیر کلیک کنید: استراتژی های اختیار معامله فعال در کاریزما اگر به بازار اختیار معامله علاقه دارید، کارگزاری کاریزما قطعاً بهترین انتخاب برای شما خواهد بود! چراکه در این کارگزاری می‌توانید به راحتی استراتژی‌های معاملاتی مختلف را اجرا کنید و از بازار آپشن نهایت لذت را ببرید! پیش از آنکه ادامه‌ی مطلب را بخوانید، حتی اگر با بازار اختیار معامله آشنا هستید، توضیه می‌کنیم یک بار مقاله‌ی زیر را بخوانید: کارگزاری کاریزما در اقدامی بی‌نظیر، به شما اجازه می‌دهد 9 استراتژی معاملاتی کارآمد و محبوب بازار اختیار معامله را اجرا کنید. استراتژی های اختیار معامله فعال در کاریزما عبارت‌اند از: کاورد کال (Covered Call) کال اسپرد صعودی (Bull Call Spread) کانورژن یا تبدیل (Conversion) بیمه سهام (Protective Put) کولار (Collar) استرادل خرید (Long Straddle) استرانگل خرید (Long Strangle) خرید گاتس (Long Guts) استریپ و استرپ (Strip and Strap) در سامانه مشتقات کارگزاری کاریزما، موقعیت فروش اختیار خرید جهت اخذ استراتژِی‌های پوشش‌داده‌شده (بدون نیاز به وجه تضمین)، بدون محدودیت باز می‌گردد و با استفاده از دو استراتژی پایه یعنی کاورد کال و کال اسپرد صعودی و ترکیب آن‌ها، می‌توانید به سایر استراتژی های اختیار معامله فعال در کاریزما که در بالا ذکر کردیم، دسترسی داشته باشید و نسبت به سلیقه‌ی معاملاتی خود و تحلیل بازار، آنچه در ذهن دارید را پیاده‌سازی کنید. حال بیایید نگاهی به این 9 استراتژی بیندازیم و هر کدام را مختصر همراه با مثال توضیح دهیم. توجه داشته باشید که هر استراتژی را صرفاً برای آشنایی بیشتر توضیح می‌دهیم. اگر قصد استفاده از این استراتژی‌ها را دارید، حتماً قبل از هر اقدامی بر آن‌ها مسلط شوید! 1. استراتژی کاورد کال در بازار آپشن کاورد کال (Covered Call) یا اختیار خرید پوشش‌یافته، به جرات یکی از محبوب‌ترین و کاربردی‌ترین استراتژی‌ها، به‌ویژه در بازار مشتقه خودمان است. این استراتژی در بین معامله‌گران تازه‌وارد محبوبیت زیادی دارد و دلیل آن عمدتاً به آسان بودن و کاربردی بودن این استراتزی برمی‌گردد. لیست استراتژی های اختیار معامله کاریزما را با کاورد کال شروع می‌کنیم. کاورد کال با خرید سهم و فروش اختیار خرید شروع می‌شود. با این استراتژی می‌توان از ریزش بازار هم سود گرفت! در واقع زمانی که انتظار داریم قیمت یک سهم ریزش کند، می‌توانیم استراتژی کاورد کال را به‌کار ببریم. در این استراتژی در حقیقت سهام و ارزش زمانی فروخته می‌شوند. برای درک بهتر این مفهوم، مثالی را با هم بررسی کنیم. مثالی از استراتژی کاورد کال فرض کنید قیمت هر سهم ایران خودرو اکنون برابر 1000 تومان است و شما هزار سهم ایران خودرو در سبد دارایی خود دارید. اگر تشخیص شما این است که قیمت سهام ایران خودرو در آینده بالا نمی‌رود، می‌توانید استراتژی کاورد کال را به‌کار ببرید. به این صورت که: ابتدا هزار سهم ایران خودرو را در پرتفوی خود داشته باشید. سپس قرارداد اختیار خرید آن را با شرایط زیر بفروشید: قیمت اعمال: 900 تومان پرمیوم: 150 تومان تاریخ سررسید: 3 ماه دیگر توجه داشته باشید که هر قرارداد در بازار اختیار معامله برابر هزار سهم است. شما این قرارداد را می‌فروشید. در روز سررسید، خریدار این قرارداد، باید به‌ازای هر سهم 900 تومان پول بیاورد و سهام را از شما تحویل بگیرد. شما به‌ازای هر سهم 150 تومان (پرمیوم) دریافت کرده‌اید، پس در واقع هر سهم را عملاً 750 تومان خریده‌اید (750 – 900). اگر پرمیوم و قیمت اعمال را با هم جمع بزنیم، به قیمتی می‌رسیم که هر سهم را فروخته‌ایم یعنی 1050 تومان. اکنون دو سناریو وجود خواهد داشت: سناریوی اول) اگر در تاریخ سررسید قیمت هر سهم ایران خودرو بیشتر از 1000 تومان باشد، برای مثال به 1150 تومان برسد، آنگاه خریدار حتماً قرارداد را اعمال می‌کند و شما باید سهام خود را به قیمت 900 تومان به او بفروشید. این سناریو ضرر شما خواهد بود. سناریوی دوم) اگر قیمت سهم کمتر از 1000 تومان و برای مثال 800 تومان باشد، آنگاه خریدار دلیلی ندارد که 900 تومان پول بدهد و سهمی با قیمت 800 تومان را تحویل بگیرد. در این حالت او قرارداد را اعمال نمی‌کند و سود شما برابر پرمیوم  دریافتی خواهد بود. در واقع بهتر است بگوییم به‌اندازه‌ی پرمیومی که دریافت کرده‌اید، از زیان شما بابت داشتن خود سهم ایران خودرو و کاهش ارزش آن، کاسته خواهد شد. اگر بخواهیم این مفاهیم را روی نمودار سود و زیان و قیمت نشان دهیم، به چنین شکلی خواهیم رسید: 2. استراتژی کال اسپرد صعودی استراتژی کال اسپرد صعودی (Bull Call Spread) در بازاری کاربرد دارد که حرکت صعودی ملایم را برای آن متصور هستیم. این استراتژی کمک می‌کند ریسک را به حداقل برسانیم. کسب سود در این استراتژی در صورتی خواهد بود که قیمت دارایی پایه افزایش پیدا کند. پیاده‌سازی این استراتژی به این صورت است که: یک قرارداد اختیار خرید (با قیمت […]

ارزش گذاری به روش DCF یا تنزیل جربان‌های نقدی (Discounted Cash Flow)، یکی از متداول‌ترین روش‌ها برای تعیین ارزش فعلی یک سرمایه‌گذاری، سهام، دارایی یا یک کسب‌وکار است. اگر بخواهیم ساده و از بُعد سرمایه‌گذاری صحبت کنیم، باید بگوییم از DCF برای ارزیابی جذابیت یک فرصت سرمایه‌گذاری استفاده می‌شود. روش ارز‌شگذاری DCF کاربردهای زیادی دارد و یکی از دقیق‌ترین روش‌های ارزش‌گذاری به حساب می‌آید. در این مقاله در کاریزما لرنینگ، ارزش گذاری به روش تنزیل جریان نقدی را همراه با فرمول و مثال به بیان ساده توضیح خواهیم داد. این مطلب جذاب را از دست ندهید! ارزش گذاری به روش DCF چیست؟ متد DCF، زیرمجموعه‌ی تحلیل بنیادی و یک روش ارزش‌گذاری است که ارزش یک سرمایه‌گذاری را با استفاده از جریان‌های نقدی مورد انتظار آتی آن تخمین می‌زند. تحلیلگر‌ها با استفاده از DCF و بر اساس پیش‌بینی میزان پولی که یک سرمایه‌گذاری در آینده ایجاد می‌کند، ارزش امروز یک سرمایه‌گذاری را تعیین می‌کنند. در بُعد مالی، تنزیل جریان‌های نقدی به آن دسته از سرمایه‌گذارهایی که قصد دارند اوراق بهادار مانند سهام یک شرکت را خریداری کنند، یا حتی در یک کسب‌وکار سرمایه‌گذاری گسترده‌ای انجام دهند، کمک زیادی می‌کند. بنابراین از این مدل حتی در ارزش گذاری سهام نیز می‌توان استفاده کرد. تحلیل DCF نیز به صاحبان و مدیران کسب‌و‌کارها در تصمیم‌گیری در مورد بودجه‌بندی سرمایه یا هزینه‌های عملیاتی کمک کند. اگر بخواهیم ارزش گذاری به روش تنزیل جریان نقدی را خلاصه کنیم، می‌توانیم اینطور بگوییم که: تحلیل تنزیل جریان نقدی به ما کمک می‌کند ارزش فعلی یک سرمایه‌گذاری را بر اساس جریان‌های نقدی آتی آن مشخص کنیم. ارزش فعلی جریان‌های نقدی مورد انتظار در آینده، با استفاده از نرخ تنزیل پیش‌بینی‌شده محاسبه می‌شود. اگر DCF بالاتر از هزینۀ فعلی سرمایه‌گذاری باشد، می‌توانیم نتیجه بگیریم که فرصت سرمایه‌گذاری پیش‌آمده ارزشمند است و احتمالاً به سود ختم می‌شود. شرکت‌ها معمولاً از میانگین وزنی هزینه سرمایه (WACC) برای نرخ تنزیل استفاده می‌کنند، چراکه نرخ بازده مورد انتظار سهامداران را محاسبه می‌کند. یکی از معایب DCF، اتکای آن به تخمین‌های جریان‌های نقدی آتی است که می‌تواند نادرست باشد. از آنجایی که مطلب تخصصی است، احتمالاً جملات بالا برای شما کمی نامفهوم باشد. در ادامه‌ی مطلب همه‌چیز را همراه با مثال توضیح خواهیم داد. ارزش گذاری به روش DCF چگونه است؟ تحلیل تنزیل جریان نقدی، ابتدا ارزش فعلی جریان‌های نقدی مورد انتظار در آینده را با استفاده از نرخ تنزیل، پیدا می‌کند. سپس سرمایه‌گذاران از ارزش فعلی پول برای تعیین اینکه آیا جریان‌های نقدی آتی یک سرمایه‌گذاری یا یک پروژه، بیشتر از ارزش سرمایه‌گذاری اولیه است یا خیر، استفاده می‌کنند. به عبارت دیگر، این سوال پرسیده و پاسخ داده می‌شود که آیا پولی که این سرمایه‌گذاری در آینده به‌دست می‌آورد، بیشتر از پولی است که در حال حاضر سرمایه‌گذاری شده است یا خیر؟ اگر اینطور باشد، پروژه‌ی سرمایه‌گذاری سودآور خواهد بود و قابل تامل است. در غیر این صورت، باید آن را فراموش کنیم! در ادامه‌ی مطلب مثال کاملاً ملموس ارائه خواهیم داد. تجزیه و تحلیل جریان نقدی تنزیل‌شده، پولی که سرمایه‌گذار از یک سرمایه‌گذاری به‌دست می‌آورد را تخمین می‌زند؛ اما نکته اینجاست که در این تخمین، ارزش زمانی پول استفاده نیز لحاظ می‌شود. (اگر تورم را کنار بگذاریم) منظور از ارزش زمانی پول این است که ریالی که امروز دارید، ارزش بیشتری نسبت به ریالی دارید که فردا آن را دریافت می‌کنید، زیرا ریال امروز را می‌توان سرمایه‌گذاری کرد. بنابراین می‌توان گفت تحلیل DCF در هر شرایطی که شما قرار است پولی پرداخت کنید و انتظار دارید در آینده پول بیشتری به‌دست آورید، کاربرد دارد. مثال اول ارزش گذاری به روش DCF برای مثال فرض کنید نرخ بهره سالانه 5 درصد باشد. 100 تومان در یک حساب پس‌انداز ذخیره می‌کنیم. این 100 تومان در یک سال ارزشی برابر 105 تومان خواهد داشت. حال اگر پس‌انداز را حذف کنیم و قرار باشد سال آینده 100 تومان سود دریافت کنیم، سال آینده ارزش این سود برابر 95 تومان است، زیرا نمی‌توانیم این سود را به حساب پس‌انداز انتقال دهیم و از آن درآمد کسب کنیم. برای اینکه بتوانیم تحلیلی از جنس DCF داشته باشیم، سرمایه‌گذار باید برآورد خوبی در مورد جریان‌های نقدی آتی و ارزش نهایی سرمایه‌گذاری، تجهیزات یا سایر دارایی‌ها داشته باشد. کار بعدی سرمایه‌گذار، تعیین نرخ تنزیل مناسب برای مدل DCF است. این نرخ بسته به سرمایه‌گذاری یا پروژه متفاوت خواهد بود. عواملی مانند شرایط بازار سرمایه، سابقۀ شرکت، ریسک‌پذیری سرمایه‌گذار و … بر نرخ تنزیل انتخابی تاثیر می‌گذارند. اگر سرمایه‌گذار نتواند برآورد خوبی از جریانات نقدی آینده داشته باشد یا اینکه پروژه بیش از حد پیچیده باشد، آنگاه مدل ارزش‌گذاری DCF کارایی چندانی نخواهد داشت. اما برسیم به اصل مطلب … فرمول و محاسبۀ تنزیل جریانات نقدی برای محاسبه‌ی DCF یا تنزیل جریانات نقدی در یک سرمایه‌گذاری، باید از فرمول زیر استفاده کنیم: در این فرمول: CF1 = جریان نقدی سال اول CF2 = جریان نقدی سال دوم CFn = جریان نقدی در سال‌های بعدی r = نرخ تنزیل نرخ تنزیل در تحلیل DCF، نرخ بهره‌ای است که هنگام محاسبۀ ارزش خالص فعلی (NPV) سرمایه‌گذاری استفاده می‌شود و ارزش زمانی پول از زمان حال تا آینده را نشان می‌دهد. مثال دوم ارزش گذاری به روش DCF یک شرکت برای سرمایه‌گذاری در یک پروژه یا خرید تجهیزات جدید، ابتدا بررسی‌های لازم را انجام می‌دهد. سپس در تحلیل و بررسی‌های خود از میانگین وزنی هزینه سرمایه (WACC) به‌عنوان نرخ تنزیل برای ارزیابی DCF استفاده می‌کند.‌ میانگین وزنی هزینه سرمایه، میانگین نرخ بازدهی که سهامداران در شرکت برای سال جاری انتظار دارند را در بر می‌گیرد. برای مثال فرض کنید مالک شرکتی هستید و می‌خواهید یک پروژه را اجرا کنید. میانگین وزنی هزینه سرمایه (WACC) شرکت برابر 5 درصد است. این یعنی نرخ تنزیل شما برابر 5 درصد است. سرمایۀ اولیه 11 میلیارد تومان است و پروژه 5 سال زمان می‌برد. جدول زیر تخمین جریان‌های نقدی در هر سال را نشان می‌دهد: جریان‌‌های نقدی: با استفاده از فرمول DCF، تنزیل جریان‌های نقدی برای این پروژه به شرح زیر خواهد بود: جمع تمام جریان‌های نقدی تنزیل‌شده برابر خواهد بود با 13.306.727.000 تومان. اگر سرمایه اولیۀ 11 میلیارد تومانی را از این مقدار کم کنیم، به NPV یا ارزش خالص فعلی می‌رسیم که برابر با 2.306.727.000 تومان […]

درگاه پرداخت ارز دیجیتال چیست؟ با گسترش فناوری‌های نوین و حضور آن‌ها در زندگی روزمره، نیاز به روش‌های پرداخت سریع، امن و کم‌هزینه بیشتر از همیشه احساس می‌شود. ارزهای دیجیتال به‌عنوان یک نوآوری بسیار بزرگ در صنعت مالی، توانسته‌اند جایگاه خود را در سراسر دنیا به‌عنوان ابزاری برای تسهیل پرداخت‌ها و جابه‌جایی پول، به‌خوبی تثبیت کنند. در این میان درگاه‌ پرداخت ارز دیجیتال به‌عنوان واسطه‌ای برای انجام تراکنش‌ها با استفاده از رمزارزها، بایستی نقش خود را به‌خوبی ایفا کند. کاریزما لرنینگ در این نوشته به بررسی موضوع درگاه ارز دیجیتال می‌پردازد؛ موضوعی که احتمالاً آشنایی کمی با آن داریم. درگاه پرداخت ارز دیجیتال چیست؟ درگاه پرداخت ارز دیجیتال یک سیستم منسجم است که به کسب‌وکارها اجازه می‌دهد تراکنش‌ها را به کمک ارزهای دیجیتال انجام دهند. درست مانند درگاه‌های پرداخت در سایت‌های فروشگاهی؛ با این تفاوت که به‌جای ریال، پرداخت با رمزارزها انجام می‌شود.‌ درگاه‌های پرداخت ارز دیجیتال، واسطه‌ی بین خریدار و فروشنده هستند و ارزهای دیجیتال این وسط نقش پول را بازی می‌کنند. این درگاه‌ها معمولاً از تمام ارزهای دیجیتال معروف مانند بیت‌کوین (Bitcoin)، اتریوم (Ethereum)، سولانا (Solana)، کاردانو (Cardano)، متیک (Matic)، لایت‌کوین (Litecoin) و … پشتیبانی می‌کنند. فرآیند پرداخت این درگاه‌ها بسیار سریع‌، امن‌ و شاید برخلاف تصور شما بسیار ساده‌ است. درگاه‌ پرداخت ارز دیجیتال چگونه کار می‌کنند؟ درگاه پرداخت رمزارز از فناوری بلاکچین استفاده می‌کند. اگر در خصوص فناوری بلاکچین اطلاعات کافی ندارید، توصیه می‌کنیم ابتدا مقاله‌ی زیر را مطالعه کنید: درگاه ارز دیجیتال اینگونه عمل می‌کند که کاربران هنگام خرید آنلاین، گزینه‌ی پرداخت با ارز دیجیتال را انتخاب می‌کنند. سپس درگاه پرداخت یک آدرس کیف پول (ولت) مخصوص برای تراکنش ایجاد می‌کند و آن را به خریدار نمایش می‌دهد. خریدار موظف است که مقدار مشخصی از ارز دیجیتال را به آدرس کیف پول فروشنده ارسال کند. پس از ارسال شدن مبلغ به حساب فروشنده، تراکنش توسط شبکه بلاک‌چین تایید و ثبت می‌شود. درگاه پرداخت پس از تایید تراکنش به فروشنده اطلاع می‌دهد تا محصول یا خدمات مورد نظر را ارائه دهد. این فرآیند از امنیت و سرعت، فوق‌العاده است و منجر به کاهش هزینه‌ها نیز می‌شود. این تراکنش با تحویل کالا یا هر محصول دیگری به خریدار، به پایان می‌رسد. شبکه‌ی لایتنینگ (Lightning Network) را می‌توان نزدیک‌ترین نمونه از نظر عملکردی به درگاه پرداخت ارز دیجیتال در نظر گرفت. مزایای استفاده از درگاه پرداخت ارز دیجیتال چیست؟ همانند بیت‌کوین (BTC) که در سال 2009 قواعد بازی را عوض کرد، درگاه‌های پرداخت ارز دیجیتال نیز به‌زودی مفهوم تراکنش را به چالش می‌کشند. اما این درگاه‌ها چه مزیت‌هایی دارند و چرا این اتفاق باید رخ دهد؟ انتقال سریع جابه‌جایی پول با ارزهای دیجیتال بسیار سریع است. از آنجایی که این فرآیند بدون نیاز به هیچ واسطه‌ای انجام می‌شود، تراکنش‌ها معمولاً آنی هستند. در این راستا هر روز شاهد توسعه و معرفی پروژه‌های جدیدی هستیم که هدف‌شان سرعت بخشیدن به فرآیند انجام تراکنش‌ها است. آپتیمیسم (Optimism) با توکن OP یکی از همین پروژه‌هاست. هزینه کمتر درگاه‌های پرداخت ارز دیجیتال هزینه کمتری نسبت به درگاه‌های پرداخت سنتی دارند، چراکه واسطه‌ها و کارمزدها حذف شده‌اند. امنیت بلاک‌چین سطح امنیت بسیار بالایی دارد. از جهتی دیگر، ارزهای دیجیتال غیرمتمرکز (DeFi) هستند و توسط دولت‌ها و موسسات مالی کنترل نمی‌شوند! پس دستکاری نمی‌شوند و دولت یا سازمان‌ها نمی‌توانند در این زمینه دخالتی داشته باشند. کمک به گسترش کسب‌وکارها با کمک درگاه پرداخت ارزهای دیجیتال، کسب‌وکارهای مختلف می‌توانند کاربران بیشتری از سراسر جهان جذب کنند و تعاملات خود را گسترش دهند. همچنین بحث تحریم نیز خودبه‌خود از بین می‌رود، چرا که ماهیت غیرمتمرکز ارزهای دیجیتال این امکان را فرآهم می‌کند که هر شخص از هر کشوری بتواند در ازای دریافت کالا یا خدمات، هزینه را به هر جای دنیا منتقل کند، بدون آنکه نگران ردیابی و مسدود شدن دارایی خود به دلایلی مانند تحریم و … باشد. بهترین درگاه‌ پرداخت ارز دیجیتال در سطح جهانی، درگاه‌های پرداخت ارز دیجیتال معروفی داریم که ابتدا به چهار مورد از بهترین‌ها اشاره می‌کنیم و سپس سراغ بومی‌سازی مطلب با به عبارت بهتر، معرفی درگاه‌های پرداخت ارز دیجیتال برای ایرانی‌ها می‌رویم. بهترین درگاه‌های پرداخت ارز دیجیتال عبارت‌اند از: درگاه پرداخت کوین‌بیس کامرس (Coinbase Commerce) کوین‌بیس کامرس یکی از محبوب‌ترین درگاه‌های پرداخت ارز دیجیتال است که امکان مبادله‌ی ارزهایی مانند بیت‌کوین، بیت‌کوین کش، تتر، شیبا، دوج کوین و اتر را به‌عنوان ابزارهای پرداخت، فرآهم کرده است. زمانی که کاربری سفارش خرید ثبت می‌کند، کوین‌بیس کامرس مبلغ مربوطه را دریافت و آن را به ارز فیات تبدیل می‌کند. سپس آن مبلغ را به حساب فروشنده واریز و در ازای ارائه این خدمات کارمزدی حدود 1 الی 2 درصد دریافت می‌کند. البته جهت انجام عملیات، نیاز است که یک حساب کاربری در صرافی کوین‌بیس ایجاد شود. متاسفانه این صرافی در حال حاضر به ایرانی‌ها خدماتی ارائه نمی‌کند و امکان ثبت‌نام در این صرافی وجود ندارد. درگاه پرداخت بیت‌پی (BitPay) بیت‌پی یکی دیگر از درگاه‌های پرداخت محبوب است که فعالیت خود را از سال 2011 شروع کرده است. این درگاه پرداخت از بیت‌کوین پشتیبانی می‌کند و امکانات متعددی را برای کسب‌وکارها و کاربران خود فرآهم کرده است. عملکرد بیت‌پی به این صورت است که هرگاه کاربران از فروشگاهی که بیت‌پی را پذیرفته خرید کنند؛ این درگاه ابتدا بیت‌کوین از مشتری دریافت و به ارز فیات تبدیل می‌کند. سپس مبلغ را به حساب بانکی صاحب فروشگاه واریز و حدود 1 الی 3 درصد کارمزد دریافت می‌کند. درگاه پرداخت کوین‌گیت (CoinGate) کوین‌گیت یکی از معتبرترین و خوشنام‌ترین درگاه پرداخت‌های ارز دیجیتال است که از حدود 50 ارز دیجیتال پشتیبانی می‌کند و آن‌ها را با ارز فیات مبادله می‌نماید. فرآیند ثبت‌نام و استفاده از این درگاه ساده و کاربرپسند است. البته درگاه پرداخت کوین‌گیت کارمزدهای نسبتاً بالایی را در نظر گرفته است. درگاه پرداخت NOWPayments این درگاه نیز یک درگاه پرداخت معتبر است که از حدود 70 ارز دیجیتال مختلف پشتیبانی می‌کند و کامزد آن در مقایسه با سایر درگاه‌ها کم است. سرعت این درگاه پرداخت خوب است و تراکنش‌ها را در عرض 10 ثانیه انجام می‌دهد و بدون نگه داشتن وجوه، آن‌ها را به‌سرعت به حساب فروشنده واریز می‌کند. درگاه پرداخت ارز دیجیتال ایرانی درگاه‌های پرداختی که تا الان معرفی کردیم، در سطح جهانی بسیار شناخته‌شده هستند، اما متاسفانه به ایرانی‌ها خدمات نمی‌دهند. […]

قرارداد سوآپ، یک نوع اوراق مشتقه است که با نام‌های دیگر مانند قرارداد تهاتر، پایاپای و تاخت نیز شناخته می‌شود. قرارداد های سوآپ در کنترل و به حداقل رساندن ریسک کاربرد دارند. در این مطلب از کاریزما لرنینگ، در خصوص قرارداد معاوضه یا همان سوآپ و اجزا و انواع آن صحبت خواهیم کرد. قرارداد سوآپ چیست؟ کلمه‌ی سوآپ (SWAP) یعنی «معاوضه» و «رد و بدل»؛ و قرارداد سوآپ، تفاهم‌نامه‌ای است که در آن دو طرف توافق می‌کنند تا دو دارایی یا سود و منافع حاصل را برای مدتی مشخص، طبق ارزشی مشخص، با یکدیگر معاوضه کنند و در اختیار یکدیگر قرار دهند. قرارداد سوآپ یک قرارداد غیررسمی است و در واقع شکل کامل‌تری از قرارداد فوروارد (Forward Contract) است. هر دو مفهوم از انواع اوراق مشتقه هستند. سرمایه‌گذارها پیش‌بینی می‌کنند که قیمت یک دارایی ممکن است در آینده افزایش یا کاهش داشته باشد؛ بنابراین برای کنترل و کاهش حداکثری ریسک، وارد قرارداد سوآپ می‌شوند و در سمت مخالف حرکت بازار قرار می‌گیرند. اولین قرارداد سوآپ در سال 1981 بین شرکت آی‌بی‌ام (IBM) و بانک جهانی منعقد شد؛ یعنی عمر این نوع قرارداد کمتر از 50 سال است! با وجود این، با در نظر گرفتن نسبت قراردادهای سوآپ به کل بازار مشتقه، به این نتیجه می‌رسیم که سرمایه‌گذارها کاملاً طرفدار قرارداد سوآپ هستند. ویژگی‌های قرارداد سوآپ مانند سایر ابزارهای مالی، قراردادهای سوآپ نیز ویژگی‌های خاص خود را دارند که بد نیست با ویژگی‌های اصلی این نوع قرارداد آشنا شویم: تبادلات مالی: در یک قرارداد سوآپ، طرفین، جریان‌های مالی مشخصی را مبادله می‌کنند. این جریان‌ها ممکن است شامل پرداخت‌های بهره، سود، یا مبالغ نقدی باشند. مدت زمان معین: قراردادهای سوآپ برای یک دوره زمانی خاص بسته می‌شوند که در آن مبادلات مالی طبق شرایط قرارداد انجام می‌شود. این قراردادها معمولاً نسبت به قراردادهای آتی و اختیار معامله، مدت زمان بیشتری دارند. پرداخت‌های متفاوت: پرداخت‌ها در قراردادهای سوآپ معمولاً به دو نوع اصلی تقسیم می‌شوند: پرداخت‌های ثابت و پرداخت‌های متغیر یا شناور. در معاملات سوآپ با حالت کلی‌تری از قراردادهای آتی روبه‌رو هستیم، با این تفاوت که به‌جای یک پرداخت، با مجموعه‌ای از پرداخت‌ها سروکار خواهیم داشت. عدم نیاز به پرداخت اولیه: در اغلب قراردادهای سوآپ، طرفین هنگام امضای قرارداد پولی پرداخت نمی‌کنند و ارزش قرارداد در زمان شروع صفر است. عملکرد قرارداد سوآپ چگونه است؟ قرارداد معاوضه یا سوآپ نوعی توافق است که در آن دو طرف تصمیم می‌گیرند جریان‌های مالی مربوط به دو دارایی مختلف را در مدت زمان معین با یکدیگر مبادله کنند. این قرارداد شامل دو نوع پرداخت اصلی است: پرداخت‌های ثابت و پرداخت‌های متغیر (شناور). در چارچوب قرارداد سوآپ، یکی از طرفین مبالغ پرداختی ناشی از یک متغیر تصادفی، مانند وام، اوراق قرضه، کالا یا هر نوع دارایی دیگری را به‌عنوان پرداخت متغیر به طرف دیگر انتقال می‌دهد. در سوی دیگر، طرف مقابل نیز می‌تواند مبلغی که از دارایی دیگر به‌دست می‌آید را به‌صورت ثابت یا متغیر به طرف اول ارائه کند. به این ترتیب، با توجه به تنوع قراردادهای سوآپ و ویژگی‌های خاص هر یک، معمولاً یکی از طرفین به‌عنوان پرداخت‌کننده بر اساس نرخ متغیر و دیگری بر اساس نرخ ثابت شناخته می‌شود. البته، ممکن است هر دو طرف بر اساس نرخ متغیر پرداخت‌های خود را انجام دهند. هنگام امضای قرارداد، هیچ‌یک از طرفین پولی پرداخت نمی‌کند و در واقع ارزش قرارداد در شروع صفر است. با این حال، در قراردادهای سوآپ ارزی، طرفین مبلغی را که در قرارداد مشخص شده است (Notional Principal) را بر اساس ارزهای مختلف با یکدیگر مبادله می‌کنند. از آنجایی که سوآپ به مجموعه‌ای از پرداخت‌ها مربوط می‌شود، نیاز به تاریخ‌های مشخص برای پرداخت یا تسویه (Settlement Date) داریم. دوره‌های بین این تاریخ‌ها نیز به‌عنوان دوره تسویه (Settlement Period) شناخته می‌شوند. پرداخت‌ها در قراردادهای سوآپ عموماً به‌صورت نقدی انجام می‌شود و تحویل فیزیکی دارایی‌ها در این قراردادها شاید کاربرد چندانی نداشته باشد! قرارداد سوآپ، مانند دیگر قراردادهای مشتقه، دارای تاریخ انقضا یا خاتمه (Termination Date) است. همچنین، به دلیل اینکه قرارداد سوآپ شامل مجموعه‌ای از پرداخت‌ها است، همیشه احتمال ریسک نکول وجود دارد، زیرا ممکن است یکی از طرفین به دلایل مختلف از انجام پرداخت‌های تعیین‌شده خودداری کند. نکول در قرارداد سوآپ به چه معناست؟ نکول (Default) یعنی عدم انجام تعهدات مالی یا قراردادی؛ به‌عبارت دیگر، زمانی که یک فرد یا سازمان نمی‌تواند یا نمی‌خواهد تعهدات خود را مطابق با شرایط قرارداد یا تعهد مالی انجام دهد که به این وضعیت نکول گفته می‌شود. مثالی از قرارداد سوآپ و نتیجه‌ی آن برای درک بهتر قرارداد سوآپ، دو مثال ارائه می‌دهیم. مثال اول قرارداد سوآپ فرض کنید دو شرکت، شرکت‌های الف و ب، هر کدام دارای وام‌هایی با نرخ‌های بهره متفاوت هستند و می‌خواهند ریسک‌های مرتبط با نرخ بهره را کاهش دهند. شرکت الف وام بزرگی با نرخ بهره ثابت 5 درصد دارد. با توجه به پیش‌بینی‌های بازار، شرکت الف انتظار دارد که نرخ بهره کاهش یابد و ترجیح می‌دهد به‌جای پرداخت نرخ ثابت، پرداخت‌هایی با نرخ متغیر داشته باشد. شرکت ب وام مشابهی دارد، اما با نرخ بهره 3 درصد، اما متغیر که به نرخ بهره بازار وابسته است. شرکت ب انتظار دارد که نرخ بهره افزایش یابد و تمایل دارد که به‌جای پرداخت نرخ متغیر، نرخ بهره ثابت را پرداخت کند. این دو شرکت تصمیم می‌گیرند که یک قرارداد سوآپ نرخ بهره امضا کنند. بر اساس این قرارداد: شرکت الف موافقت می‌کند که بر اساس نرخ متغیر (به‌عنوان مثال نرخ بهره بازار به علاوه 1 درصد) پرداخت‌های بهره را به شرکت ب انجام دهد. شرکت ب موافقت می‌کند که به شرکت الف پرداخت‌های بهره بر اساس نرخ ثابت 5 درصد را پرداخت کند. با این توافق، هر دو شرکت به اهداف خود می‌رسند: شرکت الف نرخ بهره متغیر را می‌پردازد و در صورتی که نرخ بهره کاهش یابد، از هزینه‌های بهره پایین‌تری بهره‌مند می‌شود. شرکت ب نرخ بهره ثابت را می‌پردازد و در صورتی که نرخ‌های بهره افزایش یابد، از افزایش هزینه‌های بهره، مصون خواهد بود. در نهایت، هر دو شرکت به کمک این قرارداد سوآپ به مدیریت ریسک‌های نرخ بهره خود پرداخته و هزینه‌های خود را بهینه می‌کنند. مثال دوم قرارداد سوآپ این مثال بسیار ساده است. یک شرکت هواپیمایی و یک تامین‌کننده‌ی سوخت هواپیما را در نظر بگیرید. […]